تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 27 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام محمد باقر(ع):هر كس به خدا توكل كند، مغلوب نشود و هر كس به خدا توسل جويد، شكست نخورد.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

بلیط هواپیما

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1816248710




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

سرمقاله جوان/ عبدالله گنجی نجابت تاکتیکی و بازی هوشمندانه


واضح آرشیو وب فارسی:فارس: سرمقاله جوان/ عبدالله گنجی
نجابت تاکتیکی و بازی هوشمندانه
بدون هیچ تردیدی می‌توان مولدان اندیشه اصلاح‌طلبی را خارج از منظومه فکری نظام دید و مکتوبات زیادی در این زمینه به جای مانده که قابل کتمان و محو نیست.

خبرگزاری فارس: نجابت تاکتیکی و بازی هوشمندانه



به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس «عبدالله گنجی» در سرمقاله شماره امروز روزنامه «جوان» نوشت: همانطور که عرصه سیاست‌ورزی به تجربه‌آموزی و پختگی کمک می‌کند بسان کار در انبار مهمات نیز می‌ماند. اشتباه اول در انبار مهمات آخرین اشتباه است، چراکه فرصتی برای جبران یا تکرار اشتباه مجدد باقی نمی‌ماند.
سیاستمداران بعضاً دچار چنین اشتباهاتی می‌شوند که راه برو برگرد ندارند. چه تجدیدنظر‌طلبانی که در فتنه 1388 طراح بودند و چه اصلاح‌طلبانی که در شعاع شعله‌های پدرسالاران سوختند به این نتیجه رسیده‌اند که نه امکان اصلاح‌طلبی «برنظام» را دارند و نه امکان «مشروطه کردن حکومت»(به سبک انگلیسی مبتنی بر تز سعید حجاریان) و نه امکان «جمهوری تمام عیار» و «سکولاریزه کردن» نظام برای آنان فراهم است. نه غیبت آنان بر فرآیند عمومی کشور در انتخابات تأثیر بسزایی دارد و نه حاکمیت به دنبال کشیدن ناز آنان است. بنابراین متأثر از مقتضیات زمان، دوام و بقا را در عقلانیت دیدند و فشارهای زیادی را بر خود وارد کردند تا کله‌شق‌های روشنفکر را کنترل کنند، چراکه فرآیند فعلی را فرآیند حذف از حافظه نسل‌های آینده می‌بینند. بنابراین در مواجهه با انتخابات امسال دست به چند کار هوشمندانه زدند و در عین حال راهبرد «ننه من غریبم» را نیز حفظ کردند و مثل همیشه به وسط مردم پریده‌اند و فریاد «وا فسادا» و »وا معیشتا» سر می‌دهند، اما نسبت به حاکمیت سیری را تنظیم کرده‌اند که نه به عنوان باور به سیاست‌های کلی نظام که به عنوان تاکتیک و برای گذار به فضای بهتر در آن تمرین عقلانیت سیاسی کنند. البته بین مولدان اندیشه اصلاح‌طلبی و حاملان آن باید تفاوت قائل بود. بدون هیچ تردیدی می‌توان مولدان اندیشه اصلاح‌طلبی را خارج از منظومه فکری نظام دید و مکتوبات زیادی در این زمینه به جای مانده که قابل کتمان و محو نیست، اما در انتخابات پیش‌رو تلاش می‌کنند:
1- با همه تدابیر حاکمیت همراه شوند و ضمن حفظ روحیه انتقادی، از ساختارشکنی و پریشان‌گویی برحذر باشند. آنان ابایی ندارند که بالاتفاق مجلس ششم را تخطئه نمایند و خود را در دالانی جدید به نمایش گذارند و حضوری مسئولانه و نجیبانه را در معرض دید حاکمیت قرار دهند. برای رد صلاحیت‌ها عربده نکشند و رسانه‌های غرب را برای هجمه به انتخابات، مستقیماً به کار نگیرند(مانند تحصن مجلس ششم).
2- اصرار جمعی و فردی آنان به حضور  در انتخابات به هر صورت و تحت هر شرایطی است. اما هدف بالاتری را نیز در این عرضه دنبال می‌کنند و آن اینکه بدون توضیح درباره فتنه و بدون عذرخواهی به دنبال مشغول کردن ذهن حاکمیت به امروز خویش هستند.
عمده‌ترین دلیل این مشی را می‌توان میدان‌داری غیرروشنفکران در صحنه دانست. میدان دادن به محوریت کسانی که تا دیروز آنان را بدلی و «آدم حاکمیت» می‌دانستند، نشانه دیگری از تساهل هوشمندانه‌ای است که در انتخابات امسال به آن تن داده‌اند.
3- آنان صحنه انتخابات را (منهای روند و نتیجه آن) عرصه تولید سرمایه اجتماعی می‌دانند و از بستر و زمینه مهیای آن برای تحرک و تحریک اجتماعی بهره می‌برند. کشاندن خود به عرصه اجتماعی و بازسازی اجتماعی در این زمینه مدنظر است و نتیجه انتخابات فرع آن است.
4- میدان‌داری حزب کارگزاران برای تجدیدنظرطلبانی چون اعضای سابق حزب مشارکت و سازمان مجاهدین و حتی حزب مشارکت شماره 2(اتحاد ایران اسلامی) و ندای ایرانیان از زهر کشنده‌تر است، اما در این همسویی آشکار و خودخوری پنهان تلاش می‌کنند به هر قیمت سنجاق شدن به حاکمیت انجام گیرد و آسیب هویتی عارض شده در این مسیر را نیز پذیرفته‌اند.
5- آنان بازی شطرنجی را با روحانی شروع کرده‌اند که نه براساس باور و اندیشه مشترک که براساس نیاز متقابل است. نه روحانی می‌تواند از آنان خلاصی یابد و نه آنان حیات سیاسی و حرکت در خط‌ الرأس جغرافیایی نظام را بدون روحانی ممکن می‌دانند. چون هیچ قدرتی برای چانه‌زنی در نظام ندارند، روحانی را به عنوان مسکن و محلل پذیرفته‌اند و از او ایجاد سرپلی می‌خواهند که آنان را سنجاق کند، اما تاکنون نتیجه شفافی نگرفته و نشنیده‌اند. از سوی دیگر اگر روحانی نتواند برای سال 1396 خود پایگاه رأی تولید نماید، همچنان باید با این جماعت، کج‌دار و مریز پیش بیاید چراکه ممکن است(و شاید اتفاق افتاده باشد) وی را تهدید به عدم همراهی یا آوردن کاندیدا مقابل در آن سال نمایند، اما روحانی در عین تظاهر به هارمونی با آنان، با حمله به شورای نگهبان هم فشارها را از روی خود برداشت و هم مسیر آنان را متزلزل کرد و با ذکر عدد 7 تا 10 میلیون نفر برای آنان، خود را از وام‌داری 18 میلیونی رهانید.
6- راهبرد ثبت‌نام چند لایه آنان جواب داد و هر قدر از مهره‌های سوخته رد صلاحیت شدند، همچنان مهره‌های خود را در میدان دارند و از توفیق در این راهبرد سرخوشند، اما نمای بیرونی همچنان مبتنی بر «ننه من غریبم» می‌باشد. مرعشی تأیید‌شدگان را 30 نفر می‌داند و علی شکوری‌راد در مصاحبه با هفته‌نامه صدا، مستقل‌ها را واجد سازماندهی می‌داند که بدان مشغول هستند. اما با هر هدفی از گردن‌کلفتی‌های سابق دست کشیده باشند برای حل مسائل فتنه 1388 باید اساسی بیندیشند و با «نجابت تاکتیکی» نمی‌توانند آن مسئله را حل کنند. به قول عباس عبدی، اعتمادسازی آنان مقدم بر مشارکت است و به قول پورنجاتی اصلاح‌طلبان همچنان «سوژه‌های امنیتی» محسوب می‌شوند. بی‌توجهی به پیغام‌های خصوصی حاکمیت در پیشگیری از شعارهای ساختارشکن، عدم برائت از ساختارشکنان و طراحی اتهام آگاهانه به نظام و سرافکنده کردن نظام به رغم مشارکت 40 میلیونی مردم، سؤالاتی است که با هوشمندی متأخر و نجابت اضطراری پاسخ داده نمی‌شود. تجربه هفت ساله گذشته نشان داده که راهبرد «مشمول مرور زمان» مشکل را حل نمی‌کند. نامه‌های پنهان و فرار کردن پشت اشتباهات احمدی‌نژاد، بی‌حرمتی به اصل نظام را جبران نمی‌کند. راه‌حل مسئله این است که به جای قرض سرپل از دیگران، شجاعت ساختن پل را در خود ایجاد کنند.

94/11/12 - 05:49





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن