تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833899670
نخستین دیدارکننده با روحانی میانجی مذاکره با آمریکا بود
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: حسن روحانی پس از انتصاب به ریاست جمهوری ایران، بلافاصله اظهارات آشتی جویانه را شروع کرد؛ در پشت پرده، بحث کانال مذاکرات مخفی با واشنگتن به میانجی گری واسطه آمریکا داغ تر شده بود و سلطان «قابوس»، اولین رهبر خارجی بود که در تهران با روحانی دیدار کرد.به گزارش دولت بهار، "هیلاری رودهام کلینتون" وزیر اسبق امور خارجه آمریکا در کابینه اول باراک اوباما و هم سر " بیل کلینتون" چهل و دومین رئیس جمهور آمریکا است. کلینتون یکی از نامزدهای انتخابات سال 2016 میلادی و طبق نظرسنجی ها از حمایت قابل توجهی در میان دموکرات ها برخوردار است.هیلاری پس از ترک پست خود در وزارت خارجه آمریکا، در 10 ژوئن 2014 کتاب خاطراتش را تحت عنوان "انتخاب های سخت" منتشر کرد. فصل هجدهم این کتاب به بیان خاطرات کلینتون با موضوع ایران می پردازد که این فصل، "ایران: تحریم ها و رازها" نام دارد. گروه بین الملل مشرق قصد دارد طی روزهای آتی خلاصه ای از فصل مربوط به ایران در کتاب "انتخاب های سخت" را در چند بخش منتشر کند. بخش اول این گزارش را می توانید از این جا ، بخش دوم را از این جا ، بخش سوم را از این جا و بخش چهارم را از این جا بخوانید. بخش پنجم حسن روحانی پس از انتصاب به ریاست جمهوری ایران، بلافاصله اظهارات آشتی جویانه نسبت به جامعه بین المللی را شروع کرد. حتی به مناسبت "روش هشانا" (سال نوی یهودی)، در صفحه توئیترش آرزوهای خوبی [خطاب به یهودیان] کرد. رهبر [ایران] هنوز هم تمام قدرت واقعی را در اختیار داشت، اما اجازه انتخاب روحانی را داده بود و صحبت های او درباره یک جهت جدید [در سیاست خارجی] را هم تحمل می کرد. حتی در برابر حملات تندروهای بی قرار، بی سر و صدا از رئیس جمهور جدید دفاع می نمود. در پشت پرده، بحث کانال [مذاکرات مخفی به میانجی گری سلطان "قابوس" پادشاه] عمان، داغ تر شده بود. سلطان [قابوس] اولین رهبر خارجی بود که در تهران با روحانی دیدار کرد. اوباما نامه دیگری [به رهبر ایران] فرستاد و این بار پاسخ مثبتی دریافت کرد. در مسقط، "ویلیام برنز" معاون وزیر خارجه و "جیک سالیوان" مشاور امنیت ملی معاون رئیس جمهور، ملاقات با مقامات ایرانی را از سر گرفتند. هیأت ایرانی بالأخره قدرت [و اجازه] مذاکره در بالاترین سطوح را به دست آورده بود. محرمانه بودن کامل [مذاکرات] مهم بود تا اعتبار شکننده روحانی در داخل [ایران] حفظ شود. چارچوب کلی یک معامله اولیه با سرعت نسبتاً زیادی داشت شکل می گرفت. ایران [طبق توافق ها] پیش رفت در برنامه هسته ای خود را متوقف می کرد و اجازه بازرسی های جدید را به مدت شش ماه می داد و در مقابل، تحریم ها اندکی کاهش می یافت. "وندی شرمن" معاون وزیر خارجه در امور سیاسی، مذاکره کننده باتجربه و اولین زنی که این سمت را در اختیار داشت، در عمان به گفتگوها پیوست و کمک کرد تا جزئیات [توافق آینده] مشخص شود. دو هیأت درباره احتمال یک دیدار تاریخی و چهره به چهره میان اوباما و روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک نیز بحث کردند. با این حال، در آخرین دقایق، ایرانی ها [خلاف وعده خود] در این نشست شرکت نکردند، که نشان می داد اختلاف نظر و سوءظن در داخل حکومت [ایران] هم چنان ادامه دارد. البته همین طور که لیموزین روحانی او را به فرودگاه نیویورک می برد تا سوار هواپیمایی به مقصد کشورش شود، دو رئیس جمهور تلفنی با هم صحبت کردند. از سال 1979 تا آن زمان، اولین باری بود که چنین گفتگویی انجام می شد. "جان کری" جانشین من، با "جواد ظریف" وزیر جدید امور خارجه ایران ملاقات کرد و دولت [آمریکا] برگزاری جلسات توجیهی در مورد پیش رفت در مذاکرات محرمانه را برای متحدان کلیدی مان آغاز نمود. نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل، طی سخنرانی خود در سازمان ملل متحد هشدار داد که روحانی "گرگی در لباس گوسفند" است. کانال مخفی عمان کم کم با مذاکرات رسمی 1+5 در ژنو ادغام شد. وندی شرمن ریاست هیأت آمریکایی را به عهده داشت. برنز و سالیوان هم [در مذاکرات] شرکت داشتند، اما اقدامات استادانه ای برای دور ماندن از چشم رسانه ها انجام می دادند، از جمله اقامت در هتلی جداگانه و ورود و خروج از درهای مخصوص خدمات. ایران موافقت کرد ذخایر اورانیوم غنای بالای خود را از بین ببرد، غنی سازی را تنها تا 5 درصد ادامه دهد، هزاران سانتریفیوژ، از جمله تمام سانتریفیوژهای نسل بعدی خود را خاموش کند، اجازه بازرسی های سرزده را بدهد و کار روی تأسیسات جدید، از جمله یک رآکتور پلوتونیوم، را متوقف کند. در عوض، جامعه بین المللی تحریم ها را به میزانی معادل چندین میلیارد دلار کاهش می داد، مبلغی که عمدتاً از دارایی های مسدود شده ایران تأمین می شد. هنگامی که ما [من و اوباما] سال 2009 وارد دولت شدیم، جامعه بین المللی، متفرق، و دیپلماسی [در پرونده هسته ای ایران] متوقف شده بود و ایرانی ها بدون وقفه به سمت سلاح هسته ای حرکت می کردند. استراتژی "دو مسیره" ما مبتنی بر تعامل و فشار، این مشکلات را برطرف و جهان را متحد کرد و در نهایت ایران را مجبور نمود به میز مذاکره بازگردد. سخت ترین بخش کار هنوز پیش رویمان بود. همه مسائل دشواری که رابطه ایران با جامعه بین المللی را آلوده [و مسموم] کرده بود، هنوز حل نشده بود. حتی اگر موضوع هسته ای هم بعد از این همه مدت، به شکلی رضایت بخش و با [امضای] یک توافق قابل اجرا حل و فصل می شد، باز هم حمایت ایران از تروریسم و رفتار پرخاشگرانه این کشور در منطقه تهدیدی برای امنیت ملی ایالات متحده و متحدان ما محسوب می شد. از این به بعد هم مقامات ایران، به خصوص رهبر [این کشور]، با انتخاب هایی واقعی [و تأثیرگذار] در مورد آینده مواجه هستند. در زمان انقلاب ایرانی سال 1979، اقتصاد ایران حدود 40 درصد بزرگ تر از ترکیه بود. در سال 2014 این [نسبت] معکوس شده است. آیا برنامه هسته ای این کشور، ارزش نابود کردن تمدنی درخشان و فقیر کردن [و تضعیف] ملتی پرافتخار را دارد؟ اگر ایران همین فردا به سلاح هسته ای دست پیدا کند، آیا شغلی حتی برای یک نفر، در کشوری ایجاد می شود که میلیون ها جوان در آن بی کار هستند؟ آیا [سلاح هسته ای] "یک" ایرانی را به دانشگاه می فرستد و یا جاده ها و بنادری را بازسازی می کند که هنوز از جنگ یک نسل پیش با عراق خراب هستند؟ هنگامی که ایرانی ها به خارج از کشور خود نگاه می کنند، آیا ترجیح می دهند مانند کره شمالی شوند یا کره جنوبی؟
یکشنبه ، ۱۱بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]
-
گوناگون
پربازدیدترینها