محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829733948
گوشه هایی از تخریب و اهانت اصلاح طلبان علیه هاشمی رفسنجانی + تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:موج: سایر رسانه ها-اگرچه هاشمی در سال های اخیر مدعی است که تغییری نکرده، ولی با تورقی در گذشته سیاسی جریان اصلاحات، درمی یابیم که او در فضای فعلی از گروه هایی حمایت می کند که در سال های نه چندان دور، دشمنان قسم خورده اش محسوب می شدند.هر کتاب قصه ای مخصوص به خود دارد. قصة کتاب «عالی جناب سرخ پوش و عالی جنابان خاکستری پوش» نیز نکات بسیار ظریفی دارد که در ادامه به بررسی این نکات خواهیم پرداخت. کتاب چگونه منتشر شد؟ عالی جناب سرخ پوش و عالی جنابان خاکستری پوش کتابی است در 265 صفحه که توسط انتشارات طرح نو منتشر شد. این کتاب با همکاری «شورای فرهنگ عمومی» در سال 1378 و در حالی که ریاست شورا را وزیر ارشاد وقت، عطاالله مهاجرانی، بر عهده داشت، به صورت گسترده در کشور منتشر شد و طی کمتر از دو سال 155000 نسخه از این کتاب با مجوز وزارت ارشاد مهاجرانی در کل کشور توزیع شد و به چاپ بیست و هفتم رسید. این کتاب مجموعه ای از یادداشت ها و مصاحبه های اکبر گنجی در نقد دولت و شخص هاشمی رفسنجانی و برخی موضوعات دیگر بود که پیش تر به صورت مقالاتی جداگانه در روزنامه های زنجیره ای دوم خردادی منتشر شده بود. عالی جناب سرخ پوش، قبل از انتشار کتاب، به عنوان یادداشتی توسط اکبر گنجی در 29 دی ماه 1378 در روزنامه صبح امروز- به مدیر مسئولی سعید حجاریان- منتشر شد. گنجی در این مقاله تلاش می کند هاشمی را مسبب اصلی ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر معرفی کند و خون صدها هزار شهید و هزاران معلول را به گردن هاشمی بیندازد، اما مهم ترین موضوعی که در مقالة گنجی بحث می شود، بحث قتل های زنجیره ای است. گنجی می نویسد: آقای هاشمی می فرمایند: «در دورة مسئولیت اینجانب، وزارت اطلاعات تمیزترین دوره را داشته است؛ وزارت اطلاعات در دورة من خیلی تصفیه شد، از خیلی چیزها پاک شد.» گنجی درباره این ادعا می نویسد: «این مدعا به هیچ وجه با واقعیت انطباق ندارد. در دوران هشت سالة صدارت آقای هاشمی حدود هشتاد تن به وسیلة محفل های اطلاعاتی و به علل سیاسی به قتل رسیده اند که معروف ترین آن ها قتل سعیدی سیرجانی، مهندس برازنده، میرعلایی، تفضلی و ... بودند. از طرف دیگر، حادثه ربودن فرج سرکوهی و به دره انداختن اتوبوس حامل نویسندگان در همان دوره روی داد. بازداشت 23 تن از نیروهای ملی-مذهبی، مهندس علی صالح آبادی، مهندس ابراهیم زاده، مهندس عباس عبدی و ... در تمیزترین دورة وزارت اطلاعات روی داد.» این کتاب شامل 48 یادداشت و مصاحبه و شش ضمیمه است که بیشتر مقالات آن، به نقد هاشمی رفسنجانی و بقیه نیز به موضوعات دیگری از جمله استیضاح عبدالله نوری می پردازد. بازه زمانی انتشار این یادداشت ها همگی مربوط به دوره انتخابات مجلس ششم و به منظور تخریب یا به قول گنجی «از آسمان به زمین درآوردن هاشمی» نوشته شده است. بخش های از کتاب؛ از اتهام در قتل های زنجیره ای تا انتقادناپذیری هاشمی گنجی درباره عدم حمایت هاشمی از کرباسچی و عبدالله نوری در روزنامه عصر آزادگان، به سردبیر ماشاالله شمس الواعظین، می نویسد: هاشمی رفسنجانی رفیق و یار عبدالله نوری بوده، اما در مقابل محاکمه و مجازات او سکوت پیشه کرده است. وی در قضیه «فائزه هاشمی» بر سر اتهام روزنامه زن در چانه زنی های پشت پرده در مقابل دادگاه ایستاد و مسئله را حل کرد. متأسفانه هاشمی نشان داده است که پشت سر کسی نمی ایستند. هاشمی برای اینکه «پدر» باشد و همة گروه ها او را به عنوان فصل الخطاب و داور بپذیرند، خود را از منازعات سیاسی و مسائل اختلافی دور نگاه می دارد و در برابر مسائل حساس ابراز نظر نمی کند، اما این رویکرد در دوره ای که ایدة توسعة سیاسی گفتمان مسلط زمانه است، به جای آنکه باعث پذیرش وی به عنوان فرد مقبول تمامی گروه ها شود، باعث دوری گروه ها از او شده است. او وقتی پشت قوی ترین مدیرش (کرباسچی) را که با اختیارات ویژه منصوب شده بود خالی کرد، دیگران فهمیدند که در نحوة اتکا به او باید بازنگری کنند. گنجی در آذرماه 1378 در مصاحبه با روزنامه آریا دربارة فضای امنیتی دوره هاشمی می گوید: در دوران ماقبل دوم خرداد امکان اینکه حتی یک پرسش در مورد وزارت اطلاعات یا نیروهای نظامی و امنیتی مطرح شود، وجود نداشت. خوف و هراسی که در دوران وزارت اطلاعات فلاحیان در جامعه ایجاد شد، کسی جرئت نمی کرد، حتی در مجلس سؤالی دربارة وزارت اطلاعات مطرح کند. او در ادامه مصاحبه خود و در صفحه 56 کتاب، برای مقصر جلوه دادن هاشمی در قضیه قتل های زنجیره ای می گوید: «البته همان طور که ادعای عدم اطلاع فلاحیان از اقدامات سعید امامی برای مردم غیرقابل قبول است، ادعای عدم اطلاع هاشمی رفسنجانی از اقدامات فلاحیان نیز غیرقابل قبول است. هاشمی رفسنجانی مدعی است که تاریخ دستور برکناری سعید امامی از معاونت امنیتی را در دفتر خاطرات خود ثبت کرده است، اما پرسش این است که اگر مدعای هاشمی صحت دارد؛ فلاحیان چرا از دستور وی سرپیچی کرد و آن را نادیده گرفت؟ هاشمی نمی تواند اقدامات فلاحیان را به طور کلی از سر خود باز کند و بگوید هیچ اختیاری در وزارت اطلاعات نداشته است.» مقالات گنجی علیه هاشمی و سیاست های دوران سازندگی ادامه پیدا می کند تا اینکه در تاریخ 29/10/1378 مقاله معروف خود به نام «عالی جناب سرخ پوش» را در روزنامه صبح امروز منتشر می کند. گنجی در این یادداشت می نویسد: آقای هاشمی دربارة فعالیت های اقتصادی وزارت اطلاعات می فرمایند: «این ها یک اجازة محدود داشتند، مثل بقیة سرویس های جاسوسی دنیا، پوشش هایی برای خودشان داشته باشند از قبیل شرکت ها. نمی توانستند به عنوان مأمور اطلاعات در همه جا باشند و در دنیا ارتباط هایی داشتند، این هم برمی گردد به دورة جنگ. این در دورة من شروع نشده است. جنگ بود و ما می خواستیم از بازار سیاه کالا بخریم و با فروشندگان اسلحه ارتباط داشته باشیم. این هم کار هر کسی نبود، یک شرکت معمولی نمی توانست این کارها را بکند، ابزارهای اطلاعاتی لازم داشت. به همین دلیل به وزارت اطلاعات اجازه داده شد که از این پوشش ها استفاده کند. اواخر دورة من معلوم شد که افراط کردند و مراجعات زیادی در همین باره شد. من شخصاً پیگیری کردم و شروع کردم به کم کردن کار اقتصادی وزارت اطلاعات. ما بدون هیاهو کار کردیم. وقتی شروع کردیم به تدریج داشتیم این ها را کم می کردیم.» گنجی سپس در نقد این اظهارات هاشمی می نویسد: «مدعای آقای هاشمی نه تنها نوری بر تاریکی ها نمی افکند، بلکه بر تیرگی ها می افزاید: «حق الکشف» در چه زمانی وضع شد؟ مبارزه با ثروت های بادآورده توسط وزارت اطلاعات و در یک روزنامة خاص به کارگردانی عناصر اطلاعاتی از چه زمانی آغاز گشت؟ ایجاد پوشش برای فعالیت های اطلاعاتی خارجی چه ربطی به مالکیت کارخانه های داخلی داشت؟ تأمین درآمد توسط وزارتخانه و نهادها و ارگان های مختلف در چه زمانی، در پرتو چه سیاستی و با مجوز چه کسی آغاز شد؟ آیا فعالیت گستردة اقتصادی در پرتو رانت امنیتیِ، افراط نام دارد؟ آیا استفاده از خط ترانزیت مواد مخدر برای مسائل جنگ و خرید اسلحه صورت گرفت؟ آیا قتل فاطمه قائم مقامی و سیامک سنجری در رابطه با جنگ و خرید اسلحه قابل تحلیل است؟» ***** گنجی درباره انتقادناپذیری هاشمی در مقاله ای با عنوان «روشنفکران و عالی جناب سرخ پوش» می نویسد: «آقای هاشمی در دهة اول انقلاب پس از حضرت امام و در دهة دوم انقلاب پس از مقام رهبری نیرومندترین مرد نظام جمهوری اسلامی ایران بود. عالی جناب سرخ پوش می خواهد تا در دهة سوم انقلاب همچنان قدرتمند باقی بماند و برای بسط قدرت در صدد تصاحب همزمان کرسی ریاست مجلس و ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام است تا از این طریق به عضویت بسیاری از دیگر نهادها و ارگان های تصمیم گیر اصلی نظام درآید، ولی متأسفانه ایشان حاضر به پاسخگویی به پرسش های شهروندان و روزنامه نگاران نیست. قدرت غیرپاسخگو برای هر ملتی مضر و خطرناک است. قدرت نامحدود با پروژة توسعة سیاسی تعارض بنیادین دارد. آقای هاشمی و کارگزاران اینک که به پایگاه اجتماعی و مشروعیت دوم خردادیان نیاز دارند، هیچ گونه انتقادی را از ایشان برنمی تابند. اگر ایشان بر کرسی ریاست مجلس تکیه زند، با چنین شخصی چه نوع رابطه ای می توان برقرار کرد؟» گنجی در مقالة دیگری به نقد نظریه اعتدال هاشمی رفسنجانی می پردازد و اشکالات متعددی نسبت به این نظریه مطرح می کند. وی در مقاله خود با عنوان «فقر و مسکنت نظریه اعتدال» که در روزنامهفتح منتشر شده، می نویسد: «اگر مشکلات نظریة اعتدال را نادیده بگیریم و فرض کنیم که آن تئوری هیچ نقصان و خللی ندارد، هنوز جای یک پرسش جدی باقی است: آیا عالی جناب سرخ پوش، با رفتارهایی که تاکنون داشته، مصداق اعتدال است یا اعتدال گراست؟ آیا زبان «تحقیرگر» و «دشمن خوان» هاشمی رفسنجانی از اعتدال حکایت دارد؟ آیا وقتی هاشمی رفسنجانی کابینة خود را غیرسیاسی معرفی کرد و افزود که خود به جای بقیه به قدر کافی سیاسی است، از اعتدال خبر می داد یا اعتدال را بنا می نهاد؟ آیا قتل بیش از هشتاد نفر از روشنفکران و دگرباشان در مدت صدارت هاشمی نشانة اعتدال است؟ آیا مستثنا کردن هاشمی از قانون انتخابات و قبول آن از طرف هاشمی نشانگر اعتدال است؟ آیا استفادة هاشمی از تریبون نماز جمعه و صدا و سیما برای انتخابات اعتدال را به نمایش می گذارد؟» بحث قتل های زنجیره ای آن قدر بالا می گیرد که اکبر گنجی، اکبر هاشمی را دعوت به مناظره درباره این قتل ها می کند و می نویسد: «آقای هاشمی رفسنجانی می فرمایند وزارت اطلاعات در دورة ایشان تمیزترین دوران را داشته و قتل های زنجیره ای پس از اتمام دورة ایشان و آغاز به کار دولت خاتمی به وقوع پیوسته است. من آقای هاشمی رفسنجانی را دعوت به یک مناظره علنی دربارة قتل های زنجیره ای در دورة ریاست جمهوری ایشان می کنم. اگر در این مناظره نتوانم وقوع قتل ها در دوران ایشان را اثبات نمایم، حاضرم داوطلبانه روانه زندان شوم، اما در صورتی که وقوع قتل ها در دوران ریاست جمهوری ایشان را اثبات کردم، قضاوت نهایی در خصوص مدعیات و عملکرد آقای هاشمی با مردم خواهد بود.» این بحث آن قدر برای روزنامه های دوم خردادی اهمیت داشته است که این یادداشت هم زمان در روزنامه های آفتاب امروز، مشارکت، فتح، صبح امروز و عصر آزادگان منتشر می شود و این مباحث و دعوت به مناظره درست چند روز قبل از انتخابات مجلس ششم از سوی رسانه های زنجیره ای و به منظور تخریب هاشمی صورت گرفت. گنجی در ادامة حملاتش به هاشمی در یادداشتی با عنوان «رانت جوی و ثروت اندوزی» چهار روز قبل از انتخابات مجلس ششم با متهم کردن هاشمی به فساد می نویسد: «کارشناسان اقتصادی دو کارکرد مهم برای سیاست تعدیل اقتصادی در نظر می گیرند: اول: تخصیص بهینة منابع دوم: حذف رانت این دو کارکرد مهم سیاست تعدیل، به دلیل شخصیت هاشمی در ایران به وقوع نپیوست. آقای هاشمی به طور جدی در تخصیص منابع دخالت می کرد و منابع را آن طور که خود می پسندید و تشخیص می داد، توزیع می کرد. در دو دهة گذشته بر اثر رانت جویی، «طبقة جدیدی» در جمهوری اسلامی شکل گرفته است. این طبقة نوکیسه در فرآیند خصوصی سازی با خرید تقریباً مجانی بسیاری از صنایع ملی، به ثروت های بادآورده دست یافت. در دوران سازندگی حتی به دستگاه های غیراقتصادی و امنیتی اجازه داده شد با فعالیت اقتصادی نیازهای مالی خود را تأمین نمایند. در پرتو چنین مجوزی، فسادهای کلانی به وجود آمد و خط ترانزیت مواد مخدر با هدف ثروت اندوزی و تخریب غربیان فعال شد. آقای هاشمی در پاسخ به پرسش دانشجویان در خصوص فعالیت های اقتصادی فرزندانشان می فرمایند: «بحث های اقتصادی که مطرح می کنند، دروغ است. زندگی ما پیش از انقلاب از لحاظ دارایی از الآن بهتر بود. زندگی متوسطی داریم، این خیلی مهم است که بیست سال از انقلاب بگذرد و خانواده ای که کارهای زیادی دستش بود، امکاناتش نسبت به قبل کمتر شود.» وضع اقتصادی خانوادة آقای هاشمی قبل از انقلاب چگونه بود؟ ایشان می فرمایند: «بنا داشتم برای اولین بار اتومبیل بخرم. یک پژوی 404 دست دوم به صورت قسطی خریدم.» یعنی قبل از انقلاب ایشان توان و امکان خرید یک اتومبیل نو را نداشتند؛ لذا به طور قسطی یک اتومبیل پژوی دست دوم خریداری می کنند.» واکنش ها به این کتاب در بین سیاستمداران چه بود؟ پس از انتشار این کتاب و مطرح شدن تهمت ها و تخریب های گنجی علیه هاشمی رفسنجانی افراد بسیاری درباره کتاب گنجی موضع گرفتند که در ادامه برخی از این مواضع را مرور می کنیم: حسین مرعشی که یکی از نزدیک ترین افراد به هاشمی است در مصاحبه ای این گونه از عملکرد اکبر گنجی و سیل اتهامات وی به هاشمی رفسنجانی دفاع می کند: سؤال: وقتی کتاب عالی جناب سرخ پوش منتشر شد شما چه کاری کردید؟ مرعشی: ما تحمل کردیم تا خود و دوستانمان که این کار را کردند به اشتباهشان پی بردند! سؤال: چرا در برابر اتهامات تندی که به آقای هاشمی از طرق مختلف از جمله انتشار کتاب عالی جناب سرخ پوش و توزیع و انتشار آن به دستور وزیر ارشاد وقت زده شد، موضع محکمی نگرفتید؟ مرعشی: ما تحمل کردیم. سؤال: یعنی در مورد هرچه فکر کنید اشتباه است، تحمل می کنید؟ ضمن اینکه آن ها امروز نمی گویند اشتباه کرد ه اند، بلکه معتقدند آقای هاشمی تغییر کرده است. مرعشی: همه انسان ها در حال تغییر هستند. آن ها تغییر کردند ما هم تغییر کردیم. [1] این واکنش های مرعشی نشان می دهد هنگامی که هاشمی در اوج تخریب از سوی اصلاح طلبان بود، کارگزارانی ها بیشتر سعی می کردند این انتقادات را تحمل کنند تا اینکه از هاشمی دفاع کنند و هاشمی نیز در همان سال ها از این رفتار کارگزارانی ها گله کرد. هاشمی در نقد کارگزارانی ها می گوید: « ن ظر من این است که کارگزاران جریان مثبتی است، گرچه نسبت به مرکزیت کارگزاران انتقاد دارم. چون آن ها بعد از دوم خرداد آن راهی را که به خاطر آن فعالیت را شروع کردند، فراموش کردند و در حقیقت در دولت آقای خاتمی هضم شدند و مشارکتی ها آن ها را تحت فشار قرار دادند و به هر دلیلی ترسیدند. مثلاً آقای نجفی که رئیس برنامه و بودجه بود، به اسم سازندگی آمده بود، ولی در این زمینه کاری نکرد و چیزی دیگری می گفت. یا آقای کرباسچی که هویت خود را از سازندگی گرفته بود، بعدها سازندگی را فراموش کرد.» [2] محسن هاشمی نیز از جمله کسانی بود که به کتاب گنجی واکنش نشان داد و مهاجرانی را حامی این کتاب دانست. هاشمی می گوید: «اصلاح طلبان تندرو در سال های 76 تا 78 علیه ما شایعات راه انداختند. در زمان وزارت فرهنگ آقای مهاجرانی، کتاب عالی جناب سرخ پوش چاپ و بارها تجدید چاپ شد.» [3] صادق زیباکلام نیز در مصاحبه ای غیر از اکبر گنجی، نام افراد دیگری را نیز جزء این پروژه می داند و می گوید: کسانی که وی را عالی جناب سرخ پوش یاد می کردند امروز به اشتباه هولناک خود پی بردند، اصلاح طلبان تندرو مانند اکبر گنجی، عباس عبدی، موسوی خویینی ها و محمد قوچانی متوجه شدند ضربه ای که به هاشمی وارد می کردند به ضرر اصلاحات بود و آن گونه که وی را مورد هجمه قرار دادند اشتباه ترین سیاست ممکنه بود و شاخه ای را می بریدند که خود بر روی آن نشسته بودند. [4] منبع: مشرق
یکشنبه ، ۱۱بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موج]
[مشاهده در: www.mojnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها