تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805594534
ارزیابی سفر به اروپا/ نسبت قراردادهای دولت در اروپا با اقتصاد مقاومتی چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:هجرت نیوز: چرا منابع عظیمی از دارایی های بلوکه شده که امروز باید صرف رونق اقتصادی در کشور و ایجاد اشتغال شود، اختصاص به خرید هواپیمای مسافربری، آن هم با این تعداد اعلام شده باشد؟/فرانسوی ها اکنون با رکود اقتصادی روبه رو هستند. هر روز اعتصاب بخش های مهم اقتصادی، ریخت پایتخت آنها را به هم می ریزد، چرا ما باید با این قرارداد، این ریخت را تنظیم کنیم؟ به گزارش هجرت؛ سید مسعود علوی در یادداشتی برای رسالت نوشت: سفر رئیس جمهور محترم به ایتالیا و فرانسه، نقل محافل داخلی و خارجی است. روزنامه ایران دیروز نوشت: «۴۵ میلیارد دلار قرارداد، ارمغان اقتصادی سفر روحانی به این دو کشور بوده است.» اولین سئوالاتی که هر شهروند ایرانی از خود می پرسد این است که سوغات این دو سفر برای اقتصاد ایران چیست؟ آیا ما از رکود خارج می شویم؟ آیا هشت میلیون بیکار در ایران می توانند خوشبین باشند که حداقل بخشی از آنها فردا سر کار خواهند رفت؟ سئوال دیگر این است که نسبت این قراردادها با اقتصاد مقاومتی چیست؟ مثلاً توافق با توتال برای چیست؟ توتال، شرکتی است که در ایام تحریم ها، بدترین بی مهری ها را در حق ملت ما روا داشت! اساساً ملت ایران با سابقه صد سال صنعت نفت چه نیازی به توتال دارد؟ امروز شرکت های ایرانی در بسیاری از کشورهای دنیا در اکتشاف و تولید نفت و نیز احداث پالایشگاه حضور دارند و سرمایه گذاری کرده اند. چرا اینها اجازه ندارند در ایران، این کار را بکنند؟ یا مثلاً خرید ۱۱۸ فروند هواپیمای مسافربری به ارزش ده و نیم میلیارد دلار از فرانسه، کجا کارشناسی شده است؟ چرا مثلاً این تعداد، ۵۰ یا ۸۰ فروند نیست؟ چرا منابع عظیمی از دارایی های بلوکه شده که امروز باید صرف رونق اقتصادی در کشور و ایجاد اشتغال شود، اختصاص به خرید هواپیمای مسافربری، آن هم با این تعداد اعلام شده باشد؟ فرانسوی ها اکنون با رکود اقتصادی روبه رو هستند. هر روز اعتصاب بخش های مهم اقتصادی، ریخت پایتخت آنها را به هم می ریزد. چرا ما باید با این قرارداد، این ریخت را تنظیم کنیم؟ قرارداد با پژو، آن هم در شرایطی که آنها در تحریم ها به ما پشت کردند و هشت هزار نفر از کارکنان خود را اخراج کردند تا به جنگ اقتصادی ما بیایند، چرا ما باید همان کارگرهای فرانسوی را با قرارداد جدید، سر کار ببریم؟ ممکن است این سئوال پیش بیاید که چرا این سئوالات در قراردادهای فی مابین ایران و چین، که چندی پیش رئیس جمهور چین به تهران آمد، مطرح نشد؟ پاسخ این است که چینی ها و کمی هم روس ها ایران را در دور زدن تحریم ها کمک کردند. حال سئوال این است که ما با این قراردادهای شیرین، در صدد دادن چه پاداشی به فرانسوی ها هستیم؟ فرانسوی ها حتی در دو سال مذاکرات هسته ای به نمایندگی از رژیم صهیونیستی سخن می گفتند و در اخلال در رسیدن به نتیجه مذاکرات، هر چه خواستند انجام دادند. البته عینک بدبینی را باید کنار گذاشت و همه آنچه را که به عنوان بیست سند همکاری بین ایران و فرانسه امضاء شده، از این قبیل ندانست. اما خوب است مقامات دولتی به سئوالات مطرح در این باره پاسخ دهند و مزیت نسبی این قراردادها را تشریح نموده و نسبت آن را با خروج از رکود و رونق اقتصادی و از همه مهم تر اقتصاد مقاومتی، توضیح دهند. ایتالیایی ها قرارداد ۱۸ میلیارد یورویی خود را زیر مجسمه اسب مارکوس آئورلیوس آنتونیوس، با ما امضاء کردند. مفهوم این تصویر از قرارداد چیست؟ آنها فتح ایران توسط رومیان در عصر اشکانیان را می خواستند به یاد ما آورند؟! فرانسوی ها ضیافت شام را به خاطر اینکه حاضر نبودند بدون شراب برگزار شود، لغو کردند! با این بی حرمتی ها چه چیزی را می خواستند به ما بگویند؟ آیا پاسخ این بی حرمتی ها این بود که فرانس ۲۴ در تحلیل سفر رئیس جمهور بنویسد؛ «درهای ایران برای تجارت باز است»! یا فلان مقام ارشد ایتالیایی بگوید؛ «با این قراردادها ایتالیا از رکود خارج می شود»؟ آیا آثار این قراردادها در داخل این است که اقتصاد ما هم از رکود خارج می شود؟ آیا فردا دوباره توتال، پژو و… در صف اول تحریم کنندگان نخواهند بود؟! آیا آنها در ازای سودی که می برند حاضرند خسارات تحریم ها را هم بدهند؟ راستی؛ جایگاه بخش خصوصی در این قراردادها چیست؟ ملت ما با هوشمندی و دانشمندان ما با ذکاوت و دانایی در بسیاری از رشته های علمی و عملی، ایران را به جایگاه ده کشور جهان رساندند. ما اکنون بدون نیاز به بیگانگان، پیچیده ترین جنگ افزارهای نظامی را می سازیم، در صنعت موشکی حرف اول را در منطقه می زنیم. آیا نمی شود در صنعت نفت پس از صد سال، خودکفا بود و نیازی به امثال «توتال» و «انی» نداشته باشیم؟ این دلارهای بی زبان را که به حلقوم ناپاک آنها می ریزیم، بهتر نیست خودمان با اعتماد به دانشمندان، در داخل خرج کنیم و شاهد رونق شکوفایی و خروج از رکود باشیم؟البته نباید ناشکری کرد؛ سفر به ایتالیا و فرانسه به لحاظ دیپلماتیک، دستاوردهایی هم داشته است. آنها که خواب انزوای ایران را می دیدند اکنون شاهدند روابط و مناسبات ایران با کشورهای جهان به حالت عادی برگشته است. اما باید هزینه این عادی سازی، معقول باشد و با درآمد آن بخواند.
یکشنبه ، ۱۱بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هجرت نیوز]
[مشاهده در: www.hejratnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها