واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
با گذشته سومين روز از برنامههاي مربوط به هفته دوستي ايران و پاكستان در لاهور مركز ايالت پنجاب اين كشور اقشار مختلف مردم و به ويژه فعالان و نخبگان فرهنگي با شوري وصف ناپذيرهمچنان در اين برنامهها شركت مي كنند و از عشق و علاقه خود به مردم و سرزمين ايراني اسلامي سخن مي گويند. هفته دوستي ايران و پاكستان كه با همكاري مشترك خانه فرهنگ كشورمان و كانون فرهنگي لاهور از عصرروز سه شنبه آغاز شده برنامههاي متنوعي از جمله سخنراني شخصيتهاي فرهنگي ايالت پنجاب ؟ مسابقات خط ، نقاشي ، شعر خواني (كلام اقبال) و پاكستان ، ايران و اقبال شناسي بين هزاران دانشجو و دانش آموز شهر لاهور اجرا گرديده است . همچنين در همين ارتباط نمايشگاهي از آثار نقاشي و خوشنويسي هنرمندان پاكستاني درباره فرهنگ ايران به مدت پنج روز در كانون فرهنگي لاهور برپا شده است . آنچه كه حضور شخصيتها و دانشجويان و دانش آموزان پاكستاني را در برنامههاي هفته دوستي با ايران برجسته كرده علاقه وافر آنها به تاريخ و تمدن ايراني است و در سخنان خود از عباراتي درباره ايران بهره ميگيرند كه گويا به واقع آنها در كشورمان پا به عرصه جهان گذاشته اند. اظهار عشق، علاقه وارادت مردم پاكستان ايران در شرايط فعلي با نام دكتر احمدي نژاد رييس جمهوري ممزوج شده و آنها در هر لباس و هر موقعيتي كه باشند از وي به عنوان نماد مقاومت و مبارزه با آمريكا ياد ميكنند. زبان فارسي هم اكنون حلقه وصل بين دو فرهنگ ايران و پاكستان است كه جوانان و دانشجويان بسياري را به خود جلب كرده است . پاكستان به عنوان يكي از كشورهايي كه به لحاظ فرهنگي اشتراكات بسياري با جامعه ايران دارد، توانسته زبان فارسي را به عنوان يكي از زبانهاي مهم به موسسات آموزشي خود به ويژه دانشگاهها وارد كند. دكتر محمدناصر عضو گروه فارسي دانشكده خاورشناسي وابسته به دانشگاه پنجاب لاهور درباره گسترش زبان فرسي به ايرنا گفت : زبان فارسي در شبه قاره، از سابقهاي بسيار طولاني برخوردار است. هر چند كشوري كه ما در آن زندگي ميكنيم، يعني پاكستان، از نظر تاريخي، تازه تاسيس است و حدود شصت سال از تاسيس آن ميگذرد، اما نميتوان سابقه فرهنگي و اجتماعي دو كشور ايران و پاكستان و همچنين فارسي و زبانهاي بومي شبه قاره را تنها در حد اين چند سال دانست. وي افزود: پس از تشكيل و تاسيس پاكستان، به زبان فارسي بسيار توجه شد. در گذشته تنها در يك دانشگاه كه من هم در آن تدريس ميكنم، يعني دانشگاه پنجاب، فارسي در مقطع كارشناسي و كارشناسي ارشد درس داده ميشد، در حالي كه امروزه در هشت دانشگاه سراسر كشور، زبان و ادبيات فارسي تدريس ميشود كه دانشجويان در مقاطع كارشناسي، كارشناسي ارشد، پيش دكتري و دكتري فارغ التحصيل ميشوند. دكتر ناصر اظهار داشت : ما خيلي به يكديگر نزديك و برادر هستيم. شايد در سراسر جهان، تنها دو كشوري باشيم كه اين همه از نظر فرهنگي به هم نزديك هستند. بين فرهنگ من و شما، هيچ تفاوتي نيست. از اين رو مردم دو كشور، يكديگر را بسيار دوست دارند. مثلا درباره زبان اردو ببينيد، زبان اردو كه زبان ملي ماست، ۶۰درصد از لغاتش را از فارسي گرفته و ۱۵درصد هم از عربي . و حتي تاثير از عربي هم همان كلماتي است كه فارسي زبانها به كار مي برند. وي تاكيد كرد : تاثير و نفوذ زبان فارسي در زبانهاي محلي و زبان ملي ما بسيار است. همين سرود ملي پاكستان كه زبان اردو است فقط يك كلمه اردو دارد و آن هم حرف ربط -كا> است و اگر اين حرف ربط را برداريم صد در صد فارسي ميشود. به خاطر همين نزديكي، استقبال مردم، خيلي زياد است و مردم ما، ايران را و مردم ايران را دوست دارند. در مجموع فارسي قريب به يك هزار سال در شبه قاره از جمله پاكستان زبان رسمي كشور بوده تا اين كه انگليسها در قرن هجدهم ميلادي با دستوري دولتي به رسميت آن خاتمه دادند و زبان انگليسي را به جاي آن رايج كردند. در عين حال فارسي تا كنون از بين نرفته و اقشار مختلف از ارباب علم و دانش و شعر و ادب آنرا فرا ميگيرند. در دانشكدهها و دانشگاهها ي مختلف تدريس مي شود و دواوين فارسي همچنان چاپ ميشود. مجلات و كتب فارسي نيز توسط دولت و بخش خصوصي چاپ ميشوند. فارسي گويان و فارسي زبانان در ايالتهاي مختلف شعراي فارسي در اين كشور شعر ميسرايند و اساتيد زبان فارسي به تدريس و تحرير ادامه ميدهند، نسخههاي خطي فارسي در كليه مناطق، در موزه ها ، كتابخانههاي دولتي و خصوصي نگهداري ميشود. اشتراكات فرهنگي ديگر دكتر ظهير احمد صديقي شاعر و نويسنده معروف پاكستاني درباره اشتراكات فرهنگي ايران و پاكستان ميگويد كه دو كور در زمينههاي مختلفي با يكديگر قرابت دارند. وي اني اشتراكات را چنين بر ميشمارد: آثار باستاني : كتيبهها و سنگ نوشتههاي روي مقابر، منابر ، مساجد و خانقاهها و ساختمانهاي باستاني از جمله مقابر گورستان مكلي يكي از قديم ترين گورستانهاي ايالت بلوچستان همه بزبان فارسي است كه شاهدي زنده از روابط فرهنگي دو كشور است و تاريخ مشترك را حكايت مينمايد. رسم الخط : رسم الخط اردو و فارسي نستعليق بين دو زبان اردو و فارسي مشترك است كه اين دليل روشن بر اشتراكات دو جانبه فرهنگي ميباشد. اسطورهها و داستانها: برخي از داستانهاي هندي مثل كليه و دمنه به فارسي برگردانده شده كه امروزه در فرهنگ هر دو كشور رايج است. لباس : لباس پاكستاني شبيه لباس اكراد و لباس ايرانيان قديم زمان قاجار و صفوي ميباشد كلاههاي قراقل كه چندي پيش در پاكستان خيلي محبوبيت داشت و اكنون هم جزء لباس ملي است در ايران نيز زماني رائج بود. نوروز: برگزاري نوروز در بين شيعيان پاكستان مرسوم است ولي فرقش در اين است كه فقط يك روزه است و مرور زمان از شدت و هيجان آن كاسته است. برخي از خانوادهها انداختن سفره هفت سين و گل سرخ هنگام تحويل سال و پوشيدن لباس نو و دادن هديه به فرزندان و اقوام را جزء سنتهاي خود ميدانند. ماه محرم و عزاداري : راه پيماييهاي عزا ، سينه زني ، علم و تعزيه مشابه ايران است مجالس و محافل عزاي حسيني و روضه خوانيها در مناطق مختلف برگزار ميشود. عيد فطر و قربان : برگزاري اين دو عيد همانند ايران است كه نماز عيد مي خوانند و فطره ميدهند و به ملاقات خويشاوندان فاميل و دوستان ميشتابند و با شريني و حلوا و ميوههاي مختلف النوع پذيرايي ميكنند. لباسهاي نو مي پوشند و يكديگر را در بغل ميگيرند. مشاهير عرفان و دين : عرفا و بزرگان دين كه از ايران به هند هجرت نمودند نيز در ترويج فرهنگ ايراني در شبه قاره به ويژه كشمير، پنجاب، ايالت سرحد و سند خيلي سهيم بوده اند. مهمترين اين عرفا و بزرگان حضرت مير سيد علي همداني، خواجه معينالدين اجميري چشتي، حضرت شاه شمس تبريز، حضرت عثمان علي هجويري معروف به داتا گنج بخش، حضرت لال شهباز قلندر بودند اينها از راه شريعت و طريقت به مردم اين منطقه خدمت كردند و هم اسلام و هم فرهنگ اسلام و زبان فارسي را ترويج نمودند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 315]