محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828754620
مشکل محیط زیست ایران نام سازمان یا وزارتخانه نیست
واضح آرشیو وب فارسی:زیست بوم: تا زمانی که میان تصمیم گیران ارشد کشور باور به «محیط زیست» و نقش کلیدی آن در حفظ امنیت ملی نهادینه نشود، جدال بر سر نام «سازمان» یا «وزارتخانه» سودی ندارد.زیست بوم: رئیس دانشکده محیط زیست معتقد است، تا زمانی که میان تصمیم گیران ارشد کشور باور به «محیط زیست» و نقش کلیدی آن در حفظ امنیت ملی نهادینه نشود، جدال بر سر نام «سازمان» یا «وزارتخانه» سودی ندارد. به گزارش خبرنگار مهر، سازمان حفاظت محیط زیست سالهاست میان واژه های «انحلال»، « ادغام» و «ارتقا» دست و پا می زند. منتقدان بر این باورند که سازمان، کارایی لازم در برخورد با صنایع آلاینده، شکارچیان و طبیعت خواران را ندارد و می توان وظایف آن را به وزارتخانه یا سازمان دیگری محول کرد. عده ای هم ادغام سازمان حفاظت محیط زیست با سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری و حتی بخش آب وزارت نیرو را یک راهکار برای توانمندی آن می دانند و بر این باورند که در این صورت یک هم افزایی مثبت در راستای حمایت از محیط زیست طبیعی و انسانی کشور به وجود خواهد آمد. اما برخی دیگر اعتقاد دارند ادغام این نهاد برای مسائل زیست محیطی آفت هایی دارد و نمی توان به شکل کافی و وافی از محیط زیست در جامعه دفاع کرد و مطالبات آن محقق شود و تنها راهکار، ارتقای سازمان به وزارتخانه مستقل است. اصغر محمدی فاضل در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به اینکه گاهی مرز میان رویاپردازی و واقعیت باریک می شود، گفت: سازمان حفاظت محیط زیست بیش از ۴۰ سال است با ساختاری نحیف به حیاتش ادامه داده و چند دهه است که این ساختار مورد نقادی قرار گرفته تا جایی که گاهی آن را یک سازمان فانتزی و غیرضروری و گاهی قلدر و سد راه توسعه و حتی «محیط ایست» لقب داده اند. رئیس دانشکده محیط زیست گفت: تاکنون چند کار مطالعاتی قابل استناد در خصوص افزایش یا کاهش میزان کارایی و تاثیرگذاری وزارتخانه ها، سازمان ها و نهادهایی که منحل یا ادغام شده یا ارتقا یافته اند، منتشر شده، ولی بعید می دانم منتقدان ساختار سازمان حتی یک بار در مورد تجربه های گذشته مطالعه یا نمونه موفقی ارائه کرده باشند که بشود از آن به مثابه یک نقشه راه برای رفتن یا نرفتن در این مسیر بهره گرفت. وی با اشاره به تجربه انحلال «سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور» یا ادغام دو وزارتخانه بزرگ و تشکیل «وزارت جهاد کشاورزی» یا نمونه جدیدتر تشکیل «وزارت صنعت، معدن و تجارت» افزود: انتظار می رود تصمیم گیران ارشد قوای مقننه و مجریه با نیم نگاهی به چنین تجربه های ناموفقی که داشتیم، با احتیاط بیشتری نسبت به تغییر ساختار یک سازمان حاکمیتی نزدیک شوند. فاضل گفت: پیشوند وزارتخانه وسوسه کننده است. به عنوان کسی که بیش از ربع قرن در این حوزه سابقه کار مدیریتی، کارشناسی و معلمی دارم، از بالندگی آن خوشحال می شوم. اما آیا این عنوان اغواکننده در نحوه اجرای قوانین محیط زیست تاثیر مثبتی دارد؟ یعنی کارشناسان این سازمان می توانند از فردا در قامت عضوی از یک وزارتخانه با اقتدار و جدیت بیشتری اظهارنظر یا اعمال تصمیم گیری کنند؟ یا این که وزیر محیط زیست کشور باید برای هر اظهارنظر کارشناسی و صدور و عدم صدور یک پروانه استیضاح شود و کلا" یک اتاق کار هم در بهارستان داشته باشد؟ این استاد دانشگاه گفت: متاسفانه بخشی از فشاری که از بدنه داخلی سازمان یا علاقمندان و فعالان مدنی برای تبدیل شدن به وزارتخانه صورت می گیرد، آرزویی است که یا با امیدواری برای ارتقای کیفیت معیشت کارکنان و یا تاثیرگذاری از یک نهاد ناظر به یک نهاد پرقدرت اجرایی شکل می گیرد. معاون اسبق سازمان حفاظت محیط زیست کشور افزود: توقعات با منابع و ابزارهایی که این سازمان در اختیار دارد برابری نمی کند و به دلایل خاص که می تواند سیاسی یا حتی اجتماعی باشد، نوعی «توقع افزایی» نسبت به این سازمان وجود دارد که باعث می شود این سازمان در همه دولت ها در معرض آماج نقدهای تند و گاه غیرمنصفانه قرار گیرد. وی گفت: در همین مساله آلودگی هوای کلانشهرها برخی از منتقدان به شیوه ای برخورد می کردند که گویی در پردیسان یک شیر دود وجود دارد که واعظ جوادی یا محمدی زاده یا ابتکار، با کم و زیاد کردن آن می توانند میزان آلودگی شهرها را کنترل کنند! و از همه اسفبارتر این که در دو دهه اخیر از این موضوع که به سلامت عمومی ارتباط دارد به عنوان یک تریبون برای عقده گشایی استفاده شده است. فاضل با بیان اینکه ارتقا یا ادغام یک سازمان به صورت «دستوری» می تواند اثراتی معکوس به دنبال داشته باشد تصریح کرد: تا زمانی که در میان تصمیم گیران ارشد کشور باور به «محیط زیست» و نقش کلیدی آن در حفظ امنیت ملی نهادینه نشود، جدال بر سر نام، سودی ندارد. وقتی یک مدیر دولتی یا صنعتی یا یک نماینده مجلس، به یک کارشناس شجاع و با وجدان محیط زیست که با دلایل علمی، فنی و قانونی مانع از راه اندازی یک پروژه می شود، به چشم مخالف یا سنگ انداز نگاه می کند، شما فکر می کنید بازی با عنوان وزارتخانه یا سازمان می تواند گره گشا باشد؟ رئیس انستیتو علوم و فناوری های محیط زیست کشورهای عضو اکو گفت: نگاهی به کشورهایی که در زمینه های محیط زیستی کارنامه مطلوبی دارند هم نشان دهنده آن نیست که این کشورها لزوماً وزارتخانه محیط زیست داشته اند. اتفاقاً در برخی کشورها نهادهای اداره کننده محیط زیست، تلفیق و زیربخش چند نهاد دیگر هستند ولی چون اراده و اهتمام به حفظ آب و خاک و هوا و تنوع زیستی دارند، خیلی هم موفق بودند. فاضل با اشاره به اینکه نباید به جای پرداختن به درمان بیماری به تغییر نام بیمار فکر کرد افزود: ما باید با خودمان صادق باشیم و مادامی که به اصل حفاظت از منابع خدادادی حیات ایمان نیاورده ایم نباید در مورد فروع و آداب آن جر و بحث کنیم. نظر شخصی من این است که حتی پیشنهاد ارتقای سازمان به عنوان یکی از نهادهای زیر نظر مستقیم مقام معظم رهبری به بهانه افزایش توانمندی ها و اختیارات این سازمان، یک رویکرد احساسی است ولو از روی دلسوزی باشد. رئیس دانشکده محیط زیست در پایان با بیان اینکه دولت و مجلس باید قبل از تهیه طرح و لایحه، این ایده ها را در معرض نقد کارشناسان بگذارند تا به مدد خرد جمعی از دانش نیروهای جوان و تجربه مو سفید کرده ها یک تصمیم در حد امکان درست گرفته شود گفت: ارزیابی کلی من از آرزوها، امیدها، اظهارات و برنامه های منتشر شده علاقمندان محیط زیست این است که همه در پی آن هستند که متولی حفاظت از محیط زیست کشور در قامت یک نهاد با توان اجرایی واقعی ظاهر شود و تنها یک نهاد نصیحت گر و تماشاگر نباشد.
شنبه ، ۱۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زیست بوم]
[مشاهده در: www.zistboom.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها