محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844930826
عملکرد 10 سازنده تراشه های مجتمع در سال 2015
واضح آرشیو وب فارسی:ماهنامه شبکه: در نیم دهه اخیر، شرکت های سازنده تراشه های دسکتاپ برای تصاحب سهم بیش تری از بازار فروش، همواره با دو مشکل اساسی روبرو بوده اند؛ اول این که، هر سازنده ای برای افزایش سرعت تراشه های محاسباتی خود ناگزیر است که تعداد یا فرکانس کاری هسته ها را افزایش دهد. دوم این که، ویفرهای سیلیکونی به پایان عمر خود نزدیک می شوند؛ اما درست زمانی که بزرگانی چون اینتل، ای ام دی و انویدیا بیش ترین نیرو و سرمایه خود را برای کوچک تر کردن ویفرهای سیلیکونی به کار گرفتند و در حال استفاده از فناوری های نوین در پردازش گرهای مرکزی و گرافیاقبال گسترده کاربران به اسمارت فون ها سبب شد تا روز به روز از تعداد کاربران دسکتاپ کاسته شود و این تغییر نگرش کاربران، حتی بر بازار فروش سخت افزارهای دسکتاپ نیز تاثیر عمیقی گذاشت. نشانه های این دوره گذار، بیش تر به دوره پایان عمر کامپیوترهای رومیزی شبیه بود و کار تا جایی پیش رفت که برخی از سازندگان سخت افزارهای دسکتاپ برای مقابله با هجمه اسمارت فون ها، ایده کوچک تر کردن آن را دنبال کردند و این گونه بود که مینی پی سی ها، متولد شدند. شاید عرضه اولین نمونه های Mini-PC توانست تا اندکی بازار آشفته و سرگردان دسکتاپ را التیام بخشد؛ اما جاذبه دستگاه های هوش مند با مدل های متنوع و قیمت های کم تر، اجازه نداند تا بازار بی رمق دسکتاپ، نفسی تازه کند. ورود اسمارت فون ها باعث شد تا بسیاری از کارشناسان، زنگ دوره گذر از "دسکتاپ" به "اسمارت فون" را به صدا درآورند؛ ولی طولی نکشید که ضعف قابل حمل های هوش مند در پردازش های سنگین نمایان شد. درست است که دستگاه های هوش مند امروزی در میان کاربران از جایگاه بالایی برخوردارند؛ اما این محبوبیت باعث نشده تا کامپیوترهای دسکتاپ به فراموشی سپرده شوند. در حال حاضر کاربران برای ماشین های فناورانه خود، دو نوع تقسیم بندی را قائل اند: گجت های کم مصرف برای کارهای روزمره و کامپیوترهای دسکتاپ برای پردازش های سنگین. مطلب پیشنهادی Core-M؛سلام بر BroadWell نگاهی اجمالی به پردازنده های برادول سری Core-M استقبال بسیار زیاد کاربران از اسمارت فون ها باعث شده تا موازنه قدرت میان تراشه سازان،تغییر کند. این بازار این قدر سودآور است که هر شرکت صاحب سرمایه و تکنولوژی را وسوسه کند و شرکت های بزرگی مانند اینتل، ای ام دی و انویدیا که روزی بیش ترین رقابت را بر سر طراحی سخت افزارهای قدرت مندتر برای کامپیوترهای دسکتاپ داشتند، حالا به یکی از بازیگران صنعت تراشه های سیلیکونی اس او سی برای دستگاه های هوش مند مبدل شده اند. با توجه به جایگاه اسمارت فون ها در زندگی کاربران، تصمیم گرفتیم تا عملکرد و محصولات شاخص بزرگ ترین سازندگان SoC جهان را بررسی کنیم. ARM پرچم دار تراشه های مجتمع جهان شرکت آرم در چرخه تولید تراشه های مجتمع، هیچ دخالتی ندارد و بدون تردید در بیش تر تراشه های مجتمع تلفن های همراه، از معماری این شرکت استفاده شده است. شرکت آرم طرح های خود را به صورت گواهی های مستقل (Patent) به سازندگان SoC می فروشد و خریدار مختار است تا برای تولید یک تراشه با برندی خاص، تغییرات مورد نیازش را اعمال کند. مزایای تراشه های مجتمع SoC تراشه های SoC (سرنام System on Chip) در واقع یک آی سی است که به لحاظ ساختاری، از بخش های مختلفی مانند پردازنده مرکزی، پردازش گر گرافیکی، ریزتراشه رمزنگاری و رمزگشایی تصاویر، تراشه تبدیلی آنالوگ به دیجیتال، ریز تراشه های تامین کننده سیگنال های صفحه نمایش، کنترلر دوربین و وای فای، کنترلرهای I/O و حافظه، مدار تامین ولتاژ، بلوتوث و مدار 4G تشکیل شده اند. بیش تر SoCهای امروزی با معماری MP (سرنام Multi-Processor) تولید می شوند که المان های تشکیل دهنده آن سخت افزاری هستند؛ اما در مقابل، معماری SMP هر دو شاخص سخت افزاری و نرم افزاری را در کنار یک دیگر به کار می گیرد. یکی از محاسن تراشه های مجتمع این است که سازنده می تواند برای هر بخش از تراشه، از معماری شرکت های مختلف بهره گیرد؛ مثلاً برای واحد پردازش گر مرکزی، از معماری شرکت آرم و برای پردازنده گرافیکی، از معماری شرکت انویدیا استفاده کند. تراشه های مجتمع در قیاس با کامپیوترهای دسکتاپ، از سه مزیت اندازه کوچک تر و اجتماع همگون ریزتراشه ها، کاهش زمان تاخیر در ارتباط بخش های مختلف (Latency) و مصرف انرژی کم تر برخوردارند. شرکت کوالکام کوالکام یک شرکت فناوری و تجهیزات ارتباطی است که در ژوئیه 1985 در شهر سن دیگو امریکا تاسیس شد. این شرکت در ابتدا با ایده یک استارت آپی مطرح شد و هدف موسسین آن، بهبود کیفیت ارتباطات راه دور بود. محصولات کوالکام "اسنپ دراگون" نام گرفت تا با استفاده از معماری آرم، قدرت و پویایی را در اسمارت فون ها به ارمغان آورد. اولین محصول کوالکام یعنی تراشه 66 نانومتری S1، در سال 2007 معرفی شد که از معماری ARMv6 بهره می برد. پردازنده مرکزی این تراشه در فرکانس 800 مگاهرتز عمل می کرد و تراشه آدرنو 200 نیز پردازش تصاویر گرافیکی آن را بر عهده داشت. تولید خانواده S تا سری 4 با لیتوگرافی 45 نانومتر ادامه داشت و به جز افزایش تعداد هسته ها و میزان فرکانس، تغییر محسوسی را تجربه نکردند؛ اما خانواده اسنپ دراگون 200 روح تازه ای به تراشه های کوالکام بخشید. مدل های 200، 400 و 600 همگی از نودهای 28 نانومتری بهره مند بودند و در ساختارشان از هسته های کورتکس A7 شرکت آرم و هسته های بومی Krait 300 کوالکام با فرکانس های 1.4 تا 1.7 گیگاهرتز استفاده شد؛ اما خانواده اسنپ دراگون 800، دنیای تراشه های مجتمع را دگرگون ساخت؛ هرچند این سری نیز از لیتوگرافی 28 نانومتر بهره مند بودند؛ اما افزایش فرکانس هسته ها تا 2.5 گیگاهرتز، اوج هنرنمایی کوالکام را به رخ سازندگان مطرح تراشه های SoC کشید. مدل های خانواده 800 به چهار هسته بومی کرایت 400 و پردازش گر گرافیکی آدرنو 330 مجهز بودند که کم ترین ارمغان آن، قابلیت پردازش تصاویر پر وضوح 4K بود؛ اما کوالکام با مدل 64 بیتی 810، یک بار دیگر توان بالای خود را اثبات کرد. ورود معماری جدید big-LITTLE آرم به ساختار اسنپ دراگون 810 منجر شد تا علاوه بر افزایش فرکانس پردازشی هسته ها، مصرف انرژی آن نیز کاهش یابد. این تراشه بر پایه معماری v8 شرکت آرم تولید شد و هسته های پردازشی آن در دو بسته کورتکس A57 با فرکانس 2000 مگاهرتز و A53 با فرکانس 1500 مگاهرتز تجمیع شدند. نکته مهم این که ریز پردازش گر گرافیکی آدرنو 430 به کار رفته در تراشه 810 نسبت به مدل قبل، از بهبود 30 درصدی در پردازش تصاویر برخوردار است و قابلیت پردازش تصاویر 4K و امکان تعبیه سنسورهای دوربین تا 55 مگاپیکسل، از دیگر مزایای اسنپ دراگون 810 به شمار می رود. هم اکنون اسنپ دراگون 820 با لیتوگرافی 14 نانومتری به عنوان جدیدترین تراشه کوالکام، ارتباطی پرسرعت را برای تلفن های هوش مند به ارمغان آورده است. این تراشه با پشتیبانی از فناوری X12 LTE، سه برابر سرعت آپلود سریع تر و 33 درصد سرعت دانلود بیش تری را (نسبت به فناوری نسل قبل X10 LTE) ارائه می کند. مدل 820 از چهار هسته 64 بیتی Kryo کوالکام با فرکانس 2200 مگاهرتز و ریزتراشه گرافیکی آدرنو 530 برخوردار است. هم چنین این محصول از یک پردازش گر سنسور تصویر 14 بیتی Spectra بهره می برد که امکان به کارگیری دوربین هایی تا 25 مگاپیکسل و نمایش گر 4K را به سازندگان تلفن همراه می دهد. در مدل جدید 820 از کنترلر حافظه های LPDDR4 با فرکانس 1866 مگاهرتز در چینش دو کاناله استفاده شده که این مهم، اجرای هم زمان چند نرم افزار و سرعت بازی های ویدئویی را افزایش می دهد. اسنپ دراگون 820 از درگاه های USB3.0/USB2.0، شارژ وایرلس WiPower، بلوتوث ویرایش 4.1 و ارتباط NFC نیز پشتیبانی می کند. فارغ از تحرکات اخیر و خبرهای متعدد درباره همکاری این شرکت با سامسونگ و مشکل گرمای بیش از حد، اما می توان اسنپ دراگون 820 را به عنوان قدرت مندترین سیلیکون SoC حال حاضر جهان قلمداد کرد. شرکت اپل اگر قرار باشد تا به دور از تعصب، برای استفاده، یک مدل از تلفن های هوش مند را انتخاب کنید؛ بدون تردید در لیست انتخاب شما، آی فون نیز قرار دارد. عملکرد، ساختار، امنیت و زیبایی آی فون مولفه هایی هستند که این گوشی هوش مند را در جایگاه اول فروش جهان قرار داده اند. شرکت اپل سعی کرده است که در محصولات جدیدش بهینه سازی های کاربردی را اعمال کند. از طراحی ظاهر محصول گرفته تا ساختار فنی و رفع کاستی در نمونه های قبل، همه در مدل های جدید آی فون ، آی پد، آی پاد و اپل تی وی قابل مشاهده هستند؛ جدای از مصرف کنندگان، به دلیل استفاده از تکنولوژی و سخت افزارهای بومی، کارشناسان نیز برای برند اپل احترام خاصی قائل هستند. تراشه های مجتمع اپل بر پایه معماری آرم شکل گرفته اند و واحدهای پردازش مرکزی، پردازش گرافیکی و حافظه نهان به صورت یک بسته یکپارچه طراحی و توسط شرکت هایی مانند TSMC و سامسونگ، تولید می شوند. تراشه مجتمع A9 جدیدترین محصول 64 بیتی اپل است که از هسته های Twister بهره برده و در آی فون 6s و 6s Plus به خدمت گرفته شده است. اپل در این تراشه، تا 70 درصد کارآیی و تا 90 درصد قدرت پردازش گرافیکی را نسبت به مدل A8 بهبود بخشیده است. این میزان افزایش قدرت گرافیکی، در سایه افزودن دو کلاستر هسته به ریزتراشه گرافیکی PowerVR GT7600 پدید آمده است. تراشه مجتمع A9 بر پایه معماری 14 نانومتری FinFET سامسونگ تولید شده است و از دو هسته حقیقی با فرکانس کاری 1.8 گیگاهرتز بهره می برد. این تراشه مجتمع در کنار سیستم عامل انحصاری iOS9، ترکیب قدرت مندی را برای نسل ششم گوشی آی فون به ارمغان آورده است. در ماه گذشته، خبرهای منتشر شده حاکی از این بود که تراشه A9 توسط دو شرکت سامسونگ و TSMC با لیتوگرافی 14 و 16 نانومتر تولید شده است و این نشان می دهد که اپل برای تولید این تراشه، به یک تولیدکننده متکی نبوده است؛ اگرچه شایع شده که تراشه های A9 ساخت سامسونگ، مصرف انرژی بیش تری نسبت به نمونه تولیدی شرکت TSMC دارند؛ اما کاربران می توانند به سادگی تشخیص دهند که تراشه A9 آی فون شان، ساخت کدام شرکت است. این کار با نصب نرم افزار رایگان Lirum (قابل دانلود از فروشگاه اپل) و ورود به بخش Storage and Model Information نرم افزار امکان پذیر است. در آیفون های 6s، تراشه A9 با مدل N71AP ساخت سامسونگ و مدل N71MAP ساخت شرکت TSMC است؛ هم چنین در آیفون های 6s Plus، تراشه A9 با مدلN66AP ساخت سامسونگ و مدل N66MAP توسط TSMC تولید شده است؛ با این اوصاف، برخی آزمون ها نشان داده که آی فون های مجهز به تراشه ساخت TSMC نسبت به مدل سامسونگ از مصرف انرژی کم تری برخوردارند. شرکت سامسونگ واژه سامسونگ برای بیش تر کاربران آشنا است. کاربران ایرانی از گذشته های دور با لوازم خانگی سامسونگ آشنا هستند. این شرکت در بخش تولید اسمارت فون ها به یک رقیب سرسخت و بزرگ تبدیل شده است که کم تر شرکتی، یارای مقابله با آن را دارد. شرکت سامسونگ اصرار عجیبی بر اجرای طرح های تحقیقاتی دارد و موید این مهم، پی گیری هم زمان سه طرح تولید تراشه های SoC است؛ اما در دو سال اخیر، سامسونگ سرمایه گذاری زیادی را در بخش طراحی سیلیکون های مجتمع انجام داده است که حاصل آن خانواده Exynos، پرچم دار سیلیکون های مجتمع این شرکت است. سامسونگ در مدل 64 بیتی اگزینوس 7880 از معماری v8A و فناوری big.LITTLE آرم بهره برده است. در بخش پردازنده مرکزی، تراشه 28 نانومتری 7880 در دو تجمیع چهار هسته ای کورتکس A72 با فرکانس 1800 و کورتکس A53 با فرکانس 1300 مگاهرتز عرضه شده اند. به کارگیری پردازش گر گرافیکی Mali-T860MP4 با فرکانس 700 مگاهرتز و حافظه های کم مصرف نسل سوم LPDDR3 با فرکانس 1066 مگاهرتز، نشان دهنده اهمیت المان های راندمان و کاهش مصرف انرژی برای سامسونگ است؛ اما اگزینوس 8890، گل سرسبدی است که سامسونگ امیدهای زیادی به آن بسته است. سیلیکون مجتمع 8890 از هشت هسته پردازشی بهره می برد که با معماری big.LITTLE و در دو بسته چهارتایی کورتکس A72 و A53 با فرکانس بالای 2400 مگاهرتز تجمیع شده اند. پیش تر، سامسونگ اعلام کرده بود که در اگزینوس 8890، از هسته های بومی خود یعنی Mongoose استفاده خواهد کرد، اتفاقی که تاکنون اجرایی نشده است. ساختار این هسته ها از فناوری FinFET و لیتوگرافی 14 نانومتر است که در صورت استفاده، کاهش مصرف انرژی و افزایش راندمان نهایی سیلیکون مجتمع 8890 را به دنبال داشت. اگرچه سامسونگ نتوانست تا با اگزینوس 8، رقیبش اسنپ دراگون 820 را به حاشیه براند؛ اما حرکت این شرکت به سمت بومی سازی هسته های اگزینوس، نشان داد که برنامه های گسترده ای برای قطع وابستگی به معماری های پایه ای شرکت آرم و تصاحب جایگاه شرکت کوالکام را در دست اجرا دارد. به هر صورت، اگزینوس 8890 یکی از پروژه های بزرگ سامسونگ است که بدون تردید در محصولات حرفه ای سال آینده این غول کره ای، به کار گرفته خواهد شد. شرکت انویدیا بسیاری از کاربران دسکتاپ به ویژه گیمرها، با شنیدن نام انویدیا به یاد کارت های گرافیک قدرت مند این شرکت می افتند. انویدیا در سه سال اخیر، تغییرات اساسی را در سیاست های کلان خود ایجاد کرده است تا از قافله رقیبان، عقب نماند. انویدیا از اولین شرکت هایی بود که نوع نگرش خود را به بازار دستگاه های هوش مند تغییر داد. سیلیکون های مجتمع Tegra، رنگ و بوی فناورانه ای از تکنولوژی های بومی شرکت انویدیا دارد. مدل 64 بیتی تگرا K1 با لیتوگرافی 28 نانومتر است که از معماری V7-A شرکت آرم برخوردار بوده و به دو هسته دنور با تجمیع کورتکس A57 و A53 و فرکانس یکسان 2500 مگاهرتز، مجهز است. این تراشه 20 نانومتری برای پردازش تصاویر از پردازش گر گرافیکی با 192 هسته قدرت مند کپلر، فرکانس 950 مگاهرتز و حمایت از DX11 و OpenGL 4.4 بهره می برد؛ هم چنین درگاه های USB3.0، HDMI 1.4a، حافظه های نسل سوم و پشتیبانی از صفحه نمایش با رزولوشن 3840x2160 از ویژگی های تراشه تگرا K1 است؛ البته شاید تراشه تگرا K1 در کم تر اسمارت فونی، مدیریت پردازش دستورالعمل های آن را بر عهده داشته باشد؛ ولی به نظر می رسد که انویدیا، از ظرفیت و توان بیش تری برای حضور در بازار و رقابت با غول های سازنده سیلیکون های SoC در سال 2016 برخوردار است. شرکت اینتل بزرگ ترین سازنده پردازنده های دسکتاپ هم در سالیان گذشته، متوجه شده است که آینده بازار متعلق به دستگاه های هوش مند و قابل حمل است. اینتل نیازهای مصرف کنندگان را به خوبی درک کرده است و با این نگاه آینده نگرانه، سیاست های راهبردی خود را بازنگری و اجرایی کرده است. شرکت اینتل با بیش از بیست سال تجربه در تولید تراشه های دسکتاپ، سرمایه فراوان و بهره مندی از زیر ساخت های کافی و خطوط تولید کامل، از ظرفیت بسیار بالایی برای تولید تراشه های مجتمع برخوردار است. تاکنون این شرکت مدل های متنوعی از سیلیکون های مجتمع نظیر نسل جدید Cherry Trail را تولید کرده است؛ اما مدل Atom X5 Z8500 شاخص ترین محصول 14 نانومتری اینتل با 2 مگابایت حافظه نهان برای استفاده در اسمارت فون ها است. این تراشه 64 بیتی از چهار هسته Vermont برخوردار است که با فرکانس 1440 مگاهرتز (افزایش تا 2440 مگاهرتز)، عملیات پردازش مرکزی را بر عهده دارند. اینتل در بخش گرافیکی این تراشه از پردازش گر نه چندان کارآمد Intel HD با حداکثر فرکانس 600 مگاهرتزاستفاده کرده که از DX11.1، OpenCL 1.2 و OpenGL 4.3 پشتیبانی می کند. هم چنین کنترلر حافظه به کار رفته در این مدل از نوع LPDDR3 با فرکانس 1600 مگاهرتز است؛ نکته قابل تامل این که اینتل با بهینه سازی های فراوان در سیلیکون های مجتمع خود موفق شده تا نظر سازندگان تبلت ها و اولترابوک های کم مصرف را به خود جلب کند؛ هر چند سیلیکون های کوارک اینتل از قابلیت های فراوانی برخوردار است؛ اما نسل بعدی X7 اتم برای عرضه به بازار، در صف انتظار قرار دارد. شرکت مدیاتک مدیاتک سال های زیادی است که به طراحی و تولید تراشه های نیمه هادی و ارتباطات بی سیم مشغول است؛ ولی در بخش تراشه های مجتمع، رقیب قدرت مندی محسوب نمی شود. کمبود سرمایه یکی از مشکلات عمده ای است که به عنوان سدی بزرگ در برابر نوگرایی و خلاقیت این شرکت، خودنمایی می کند؛ اما در دو سال اخیر، مدیاتک مدل هایی از تراشه های مجتمع را تولید کرده است که از کارآیی خوبی برخوردارند. جدیدترین تراشه مجتمع مدیاتک، Helio X20 نام دارد که یک محصول 10 هسته ای با نودهای 20 نانومتری و فناوری Tri-Cluster است. بخش پردازش گر مرکزی این تراشه، از چهار بسته بندی کورتکس تشکیل شده است. دو هسته با کورتکس A72 و فرکانس 2.5 گیگاهرتز و هشت هسته 2 و 1.5 گیگاهرتزی با کورتکس A53، مجموع هسته های پرتعداد هلیو ایکس20 را تشکیل می دهند. قابلیت هایی چون امکان نصب سنسور دوربین 32 مگاپیکسلی، پردازش گر گرافیکی Mali، صفحه نمایش با رزولوشن 2560x1600 پیکسل و موتور رمزگشایی تصاویر 4K از ویژگی های تراشه X20 است؛ اما قرار است که مدل جدید X30 مدیاتک، نیمه دوم سال 2016 وارد بازار شود. این تراشه نیز 10 هسته دارد که به صورت 2+2+2+4 با بسته بندی کورتکس A53، A72 و A32 ارائه می شود. هر چند بسیاری از کارشناسان معتقدند که مدل HelioX20 هم به حدی بلوغ یافته که بتواند با مدل های قدرتمند کوالکام و سامسونگ رقابت کند؛ اما باید تا عرضه HelioX30 منتظر ماند؛ زیرا این محصول جدید مزایایی مانند فرکانس بالاتر، مصرف انرژی کم تر و قابلیت های کاربردی بیش تری را عرضه خواهد کرد. شرکت AMD در بازار پردازنده های دسکتاپ، ای ام دی جایگاه دوم تولید و فروش را در اختیار دارد؛ علاوه بر اینتل به عنوان رقیب دیرینه، این شرکت با خرید شرکت ATI در سال های گذشته، به صورت رسمی وارد عرصه رقابت با شرکت انویدیا شد؛ اما ای ام دی چند سالی است که کار تحقیقات، طراحی و تولید نمونه هایی از تراشه های مجتمع SoC را آغاز کرده است. مدل 64 بیتی مجتمع GX-424CC را می توان به عنوان جدیدترین تراشه مجتمع عرضه شده به بازارهای جهانی نامید که از لیتوگرافی 28 نانومتر بهره می برد. این تراشه با ریز معماری پوما تولید شده است و چهار هسته Steppe Eagle دارد که هر هسته، با فرکانس 2400 مگاهرتز فعالیت می کند. پردازش گر گرافیکی این تراشه، مدل Radeon R5E با فرکانس کاری 497 مگاهرتز است که قابلیت حمایت از دو صفحه نمایش را نیز دارد؛ هم چنین کنترلر تک کانال، امکان به کارگیری حافظه های نسل سوم DDR3 با فرکانس بالای 1600 مگاهرتز را برای اولترابوک ها و تبلت ها مهیا می کند. شرکت AMD تولید تراشه های مجتمع متنوعی را در کارنامه خود دارد؛ اما مصرف به نسبت بالای انرژی، یکی از نقاط ضعف SoCهای این شرکت است که بی تردید، بر فروش تراشه های مجتمع AMD تاثیر خواهد گذاشت. شرکت Hisilicon شرکت هوآوی یکی از معدود سازندگان تلفن های هوش مند است که در مدتی کوتاه، موفق شد تا سهم قابل توجهی از بازار فروش رو به رشد محصولات هوش مند را به خود اختصاص دهد. شرکت «های سیلیکون» به عنوان تنها سازنده اختصاصی تراشه های مجتمع دستگاه های هوش مند شرکت هوآوی شناخته می شود. جدیدترین تراشه مجتمع های سیلیکون، مدل Kirin950 است که با فناوری FinFET+، لیتوگرافی 16 نانومتر و معماری big.LITTLE تولید شده است. این تراشه از چهار هسته 2.5 گیگاهرتزی در تجمیع کورتکس A72 و چهار هسته ضعیف تر کورتکس A53 با فرکانس 1.5 گیگاهرتز تشکیل شده است. ریزتراشه Mali-T880، پردازش گر گرافیکی سیلیکون مجتمع کرین 950 است و کنترلر تعبیه شده در آن، از نسل چهارم حافظه های کم مصرف LPDDR4 با چینش دو کاناله پشتیبانی می کند. شرکت آل وینرتک به لحاظ ساختاری و فنی، محصولات آل وینرتک و مدیاتک، شباهت های زیادی به یک دیگر دارند. سطح فناوری های به کار رفته در محصولات هر دو شرکت نزدیک است و آن چه که باعث شده تا در جدول رده بندی، آل وینر در کنار شرکت مدیاتک قرار نگیرد، استقبال سازندگان تلفن های هوش مند از SoCهای شرکت مدیاتک است. در سال جاری میلادی، شرکت آل وینر جدیدترین تراشه مجتمع خود با مدل A80 را معرفی کرده است. سیلیکون مجتمع A80 از لیتوگرافی 28 نانومتر بهره مند است و هسته های پردازشی آن با استفاده از معماری big.LITTLE شرکت آرم و به صورت 4 هسته کورتکس A72 و 4 هسته کورتکس A15 به همراه 2.5 مگابایت حافظه نهان L2 است. این تراشه مجتمع از پردازش گر گرافیکی PowerVR G6230 و با 64 هسته پردازشی برخوردار است که از DirectX 11 نیز حمایت می کند؛ هم چنین در مدل جدید، امکان به کارگیری هشت گیگابایت از حافظه های نسل دوم و سوم با چینش دو کاناله و استفاده از سنسور دوربین 16 مگاپیکسلی مطابق با نظر سازندگان اسمارت فون برای شخصی سازی تراشه A80 شرکت آل وینرتک، فراهم است. شرکت مارول شرکت مارول (Marvell Technology Group) سالیان درازی است که آی سی های نیمه هادی را برای ابزار الکترونیکی، تولید می کند. شاید کنترلر اصلی بیش از 50 درصد هارددیسک های مکانیکی قدیمی تر، آی سی های ساخت مارول باشند؛ اما در صنعت SoCها، داستان متفاوت است. این شرکت تاکنون 34 مدل تراشه مجتمع را تولید و عرضه کرده است. مدل 28 نانومتری PXA1908 جدیدترین نمونه از تراشه های مجتمع برای دستگاه های هوش مند و قابل حمل است که از معماری v8A شرکت آرم بهره می برد. مدل جدید مارول در دو ویرایش 32 و 64 بیتی تولید شده و از 4 هسته با تجمیع کورتکس A53 و فرکانس کاری 1200 مگاهرتز برخوردار است. ریزتراشه Vivante GC7000UL به عنوان پردازش گر گرافیکی عضو جدید شرکت مارول به کار گرفته شده است و از OpenGL ES 3.0 نیز حمایت می کند. دستگاه های هوش مند مجهز به این محصول، از قابلیت هایی چون کنترلر مجزای صفحه نمایش، بلوتوث نسخه 4، حافظه های نسل دوم و سوم و سنسور 8 مگاپیکسلی برخوردار هستند. سخن پایانی اگرچه تراشه سازان متعدد دیگری چون شرکت های برودکام، راک چیپ، هیتاچی، نوکیا، NEC، رنساس و فیلیپس تراشه های SoC خود را در پیکربندی های متنوع تولید و عرضه کرده اند؛ ولی میزان فروش آنها به میزانی نیست که بتوان در جدول رده بندی، جایگاهی را برایشان قائل شد؛ اما در دید کلی، سه مولفه در مبحث تراشه های مجتمع دخیل است؛ موضوع اول، به تعداد هسته های یک تراشه SoC باز می گردد. امروزه تعداد نرم افزارهایی که امکان به کارگیری بیش از 2 هسته پردازشی را داشته باشند، انگشت شمار است؛ بنابراین در یک اسمارت فون، موضوع تعدد هسته ها بیشتر به یک تبلیغات فریبنده شبیه است و به نظر می رسد که تراشه های دو یا چهار هسته ای علاوه بر کاهش مصرف انرژی، از قابلیت بیش تری در نگه داری شارژ باتری و ارائه راندمان بالاتر برخوردارند. موضوع دوم، بخش پردازش گر گرافیکی در اسمارت فون هاست که از اهمیت بسیار بالایی نیز برخوردار است. سازندگان تراشه های SoC می کوشند تا طراحی این بخش با بیش ترین حساسیت انجام پذیرد و این کار با تلفیق چندین هسته پردازشی و افزایش کارآیی گرافیکی تراشه مجتمع با کم ترین تاثیر در میزان مصرف انرژی، امکان پذیر است. موضوع سوم، چرخه تولید تراشه های مجتمع SoC است؛ مانند مبحث پردازنده ها، در این جا نیز کاهش لیتوگرافی نودها به دلیل افزایش تصاعدی تعداد ترانزیستورها و کاهش اندازه سطح Die، بسیار اهمیت دارد. خوش بختانه در سال 2015 شرکت هایی مانند سامسونگ، کوالکام و اینتل، تراشه های مجتمع جدید خود را با لیتوگرافی 16 و 14 نانومتر تولید و به بازار عرضه کرده اند. به هر تقدیر رقابت و نبرد سازندگان بزرگ تراشه های SoC پایان ناپذیر است و کیفیت ساخت، میزان مصرف انرژی و راندمان نهایی، سه شاخص تعیین کننده است که کسب سهم مناسب از بازار فروش اسمارت فون ها و افزایش حاشیه سود سازندگان را تضمین خواهند کرد. ================================== شاید به این مطالب هم علاقمند باشید: اسیر باورهای نادرست نشویم با اورکلاکینگ و کاربردهای آن آشنا شوید آموزش اورکلاک کارت گرافیک با نرم افزار MSI Afterburner MSI Afterburner: نرم افزاری برای اورکلاک کارت گرافیک + لینک دانلود بررسی اختصاصی مادربرد X99-UD7 WiFi گیگابایت؛ انتخاب مدیران شبکه و اتاق های سرور بررسی اختصاصی مادربرد گیمینگ ایسوس مدل Maximus VIII Ranger قبولی تراشه سوگلی کوال کام در آزمون های نرم افزاری با بهترین ماوس های مخصوص گیمینگ دنیا آشنا شوید! با GPU-Z گزارش کاملی از مشخصات کارت گرافیک تان بگیرید (لینک دانلود)
شنبه ، ۱۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ماهنامه شبکه]
[مشاهده در: www.shabakeh-mag.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها