واضح آرشیو وب فارسی:خبر پرداز: مسافران خوردنی که از آن طرف آب ها می آیند، قابل اعتماد نیستند. نبود نظارت بر محصولات غذایی وارداتی به کشور باعث شده است پای خوردنی های حرام هم در قالب افزودنی های غذایی، آنزیم ها و طعم دهنده ها به محصولات خوراکی در فروشگاه های کشور باز شود. مشکل اما فقط استفاده از مواد مشکوک با منشأ نامشخص در محصولات غذایی مجاز نیست، بلکه هم اکنون بخشی از این خوراکی ها نیز از مبدا قاچاق وارد کشور می شوند که بشدت از نظر بهداشتی و شرعی نامطمئن هستند، اما فروشنده ها آنها را بی محابا در غرفه هایشان می چینند، چون اطمینان دارند هیچ سازمان یا وزارتخانه ای به آنها سر نمی زند و بر قاچاق فروشی شان خرده نمی گیرد. به گزارش سلامت نیوز، روزنامه جام جم در ادامه می نویسد: ساعت های زمان را که به عقب برگردانیم، می فهمیم ماجرای فروش محصولات تائید نشده از نظر بهداشتی و شرعی تازه نیست، اما یک دمل چرکی درمان نشده است که گهگاه سر باز می کند. برای مثال حدود چهار سال پیش هم توجه رسانه ها و مردم به فروش گوشت انواع حیوانات عجیب مثل کوسه و هشت پا در برخی فروشگاه ها جلب شد. در آن زمان اخبار دیگری هم منتشر شد که ثابت می کرد در رستوران هایی بویژه در پایتخت، حیواناتی همچون قورباغه و خرگوش آنقوره و خرچنگ سرو می شد. درباره منشأ نامطمئن کالاهای قاچاق، لازم نیست زیاد به عقب برگردیم. فقط چهار ماه پیش، یعنی مهر امسال هم کاوه زرگران دبیر کل وقت کانون انجمن های صنایع غذایی به مردم هشدار داد که 90 درصد محصولات خوراکی قاچاق، حلال نیست و در بسیاری از محصولات خوراکی از جمله آدامس و شکلات های وارداتی، از مشتقاتی مانند ژلاتین خوک استفاده می شود. خوراکی های لوکس در صدر قاچاق غذایی بسیاری از فروشگاه های محصولات غذایی، اعم از بزرگ و کوچک، معتبر و نامعتبر با پدیده قاچاق محصولات غذایی بیگانه نیستند و انواع و اقسام اجناس قاچاق در اغلب این فروشگاه ها سر در می آورد. دکتر آراسب دباغ مقدم، نایب رئیس کمیته تخصصی بهداشت و مواد غذایی سازمان نظام دامپزشکی کشور در گفت وگو با جام جم به رایج ترین محصولات غذایی قاچاق در فروشگاه ها اشاره می کند و می گوید: اغلب محصولات غذایی قاچاق شامل مواد غذایی لوکس مثل پنیرهای فرآوری شده، آدامس ها، شکلات ها، قهوه، و چای می شود. به گفته این کارشناس صنایع غذایی، در این بین، اتفاقا میزان قاچاق گوشت به داخل کشور در مقایسه با قاچاق دیگر محصولات غذایی، بسیار کم است: «حمل و نگهداری گوشت قاچاق، بسیار پرهزینه است و دردسرش کم نیست. به همین خاطر قاچاقچی ترجیح می دهد به جای قاچاق گوشت، محصولات دیگری را به صورت قاچاق وارد کند.» البته دباغ مقدم، از قاچاق کالباس هایی با منشأ گوشت خوک سخن می گوید و تاکید می کند: حتی اگر در فروشگاهی در بالای شهر پایتخت هم این محصولات عرضه شود، این کالباس ها مشتریان بسیار محدودی خواهد داشت و فقط عده ای محدود به مصرف این کالباس ها علاقه نشان می دهند. قاچاقچیانی که از طریق دریا، خوراکی های قاچاق را به داخل کشور وارد می کنند، خیلی هایشان به قول این استاد دانشگاه، روزهای توفانی دریا را برای این کار انتخاب می کنند؛ زیرا در این زمان ها، دریا بسیار خطرناک است و ماموران و ناظران کمتری در پهنه دریا حضور دارند. یک چشمه از خطرات خوراکی های قاچاق بسته بندی اغلب خوراکی های قاچاق، تا دلتان بخواهد زیباست و چشم ها را فریب می دهد، اما دکتر برلیانت بزرگمهر، دبیر انجمن تغذیه ایران، درباره خطرات این مارهای خوش خط و خال به جام جم می گوید: بسیاری از فرآورده های گوشتی قاچاق، بارها از وضعیت انجماد خارج می شود و دوباره منجمد می شود که همین کار سلامت این محصول را بشدت زیر سوال می برد. به گفته بزرگمهر، نحوه نگهداری اغلب خوراکی های قاچاق، بسیار نامطلوب است: «انواع سموم، آفات، افزودنی های غیرمجاز و بیماری زا و مواد خطرناک در خوراکی های قاچاق وجود دارد که می تواند حیات مصرف کننده را تهدید کند.» خوراکی های قاچاق فله ای هم که به قول این کارشناس صنایع غذایی، بسیار خطرناک تر از محصولات بسته بندی است و می تواند موجب ابتلا به سل یا وبا در فرد مصرف کننده شود. تولید خوراکی های قاچاق در کارگاه های کوچک و غیراستاندارد و همچنین توزیع اجناس تاریخ مصرف گذشته، خطرات دیگر این محصولات خوراکی است که بزرگمهر به آن اشاره می کند. بهترین راه کنترل، خود کنترلی است سازمان غذا و دارو، یکی از اصلی ترین متولیان نظارت بر خوراکی های موجود در فروشگاه هاست. تماس های مکرر ما با این سازمان درباره آخرین وضعیت مبارزه با خوراکی های قاچاق در کشور، بی نتیجه ماند. البته واقعیت این است که نظارت بر این کار، یک همکاری ملی می طلبد که در آن باید وزارت بهداشت، شهرداری و قوه قضاییه، به این قضیه سروسامان بدهد. انبوه تعداد متولیان این حوزه نیز خود قوز بالای قوز شده و هیچ نهاد خاصی، متولی مستقیم نظارت بر خوراکی های توزیع شده در کشور نیست. اما دکتر نیاز محمدزاده، متخصص تغذیه و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت وگو با جام جم، معتقد است علاوه بر کنترل سازمان های مسئول، باید فرهنگ خودکنترلی در بین شهروندان نیز ترویج داده شود: «باید در این زمینه فرهنگ سازی کنیم تا خود شهروندان نسبت به خطرات خوراکی های قاچاق آشنا باشند و این محصولات را خریداری نکنند.» این فرهنگ رایج که خوراکی خارجی بهتر از خوراکی داخلی است، فرهنگ غلطی است که به گفته محمدزاده، نیاز به اصلاح دارد. جدی گرفتن نظارت ها، افزایش تعداد ناظران، توجه به علائم استاندارد، کد رهگیری و تاریخ انقضای محصولات خوراکی، راه حل های دیگری است که می تواند قاچاق خوراکی ها را در نطفه خفه کند، زیرا وقتی تقاضایی برای این محصولات مضر وجود نداشته باشد، قطعا عرضه ای هم وجود نخواهد داشت. واردات مواد اولیه غذایی با منشا غیرحلال رئیس پژوهشکده علوم و صنایع غذایی نیز با تاکید بر این که بر واردات مواد اولیه غذایی هیچ نظارتی نمی شود، گلایه کرد که گاهی منشأ نامشخص آنزیم ها و طعم دهنده ها حیوانات حرام گوشت مانند خوک است. آن طور که رسول کدخدایی به فارس توضیح داده، حدود 2000 افزودنی غذایی با منشأ نامشخص وارد کشور می شود: « آنزیمی که در صنعت پنیرسازی استفاده می شود به عنوان یک میکروب باید در محیطی کشت شود که در عمده موارد محیط غیرحلال است؛ چراکه برای تولیدکنندگان مهم نیست این آنزیم در چه محیطی به عمل آمده و طی آن، آنها عمل جداسازی را نیز انجام نمی دهند.»
شنبه ، ۱۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر پرداز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]