محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803671794
معادله جدید در ریاست جمهوری لبنان؛ رویارویی جعجع با حریری
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: سرویس خارجی:سمیر جعجع، رئیس نیروهای لبنانی (القوات اللبنانیه) به شکل رسمی از کاندیداتوری میشل عون رییس فراکسیون جریان ملی آزاد لبنان در پارلمان برای ریاست جمهوری حمایت کرد. به گزارش ایسنا،وی در حالی این موضع سیاسی جدید را اتخاذ کرده است که خود کاندیدای رسمی جریان ۱۴ مارس لبنان است.پس از حدود ۱۰ سال از شکل گیری جریان ۱۴ مارس برای اولین بار است که چنین تناقض سیاسی آشکاری در بین این جریان شکل می گیرد.عوامل مهم در این اتفاق سیاسی به شرح زیر هستند: ۱- از زمان تعیین کاندیداهای ریاست جمهوری لبنان”سمیر جعجع″ کاندیدای رسمی جناح ۱۴ مارس بوده است و بارها در طول دو سال اخیر نمایندگان وابسته به این جناح در پارلمان لبنان به منظور رای دادن به وی حاضر شده اند اما به دلیل عدم حضور نمایندگان جناح ۸ مارس هیچگاه پارلمان به حد نصاب قانونی نرسید. ۲- درمیان بهت و ناباوری سمیر جعجع، حمایت غیر رسمی سعد حریری “رییس حزب المستقبل” از سلیمان فرنجیه “رییس جریان المرده” به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری در آذرماه گذشته اعلام شد. دیدارهای دو طرف “فرنجیه و حریری” در پاریس و به دور از نگاه رسانه های گروهی برگزار و سپس رسانه ای شد در حالی که هیچ مشورتی پیش از آن با شخصیت ها و جناح های مسیحی ۱۴ مارس صورت نگرفته بود. ۳- از لحظه نخست طرح نام سلیمان فرنجیه، سمیر جعجع تحت هیچ شرایطی حاضر نبود تا این شخصیت مسیحی را که جایگاه ثابتی در مسیحیان شمال لبنان دارد در جامه کاندیدای ریاست جمهوری ببیند و از همان لحظه نخست در فکر راه حلی بود تا معادله حریری-فرنجیه را خنثی کند. ۴- در نهایت سمیر جعجع همچون سعد حریری بدون مشورت با همراهان سیاسی اش در ۱۴ مارس و قطعا بدون هرگونه مشورت با سعد حریری، به رغم آن که کاندیدای رسمی ۱۴ مارس برای ریاست جمهوری به شمار می رفت، از کاندیداتوری میشل عون “کاندیدای رسمی جناح ۸ مارس″ حمایت کرد. ۵-اکنون و پس از دوماه از طرح کاندیداتوری غیر رسمی سلیمان فرنجیه توسط سعد حریری، میشل عون کاندیدای رسمی حزب نیروهای لبنانی است، این یعنی آن که اکنون هر دو کاندیدای ۱۴ مارس، ۸ مارسی است. معنای خارجی این اقدام سمیر جعجع آن است که او از کاندیداتوری ریاست جمهوری لبنان عقب نشینی کرده است اما به رغم بیانیه رسمی اش برای حمایت از کاندیداتوری میشل عون، هیچ سخنی از عقب نشینی اش به میان نیاورده است زیرا سمیر جعجع به خوبی می داند که حتی با رای نمایندگان حزبی اش در پارلمان به میشل عون، باز هم در شرایط کنونی و با توجه به توزیع آراء در بین نمایندگان پارلمان امکان انتخاب میشل عون فراهم نمی شود؛ از همین رو شاید وی این امکان و احتمال را می بیند که میشل عون در پارلمان رای نیاورد و او دوباره به صحنه کاندیداتوری باز گردد، یعنی آن که این بار نوبت میشل عون است که از او حمایت کند. چگونگی انتخاب رئیس جمهور در پارلمان براساس قانون اساسی لبنان ۱۲۸ نماینده پارلمان باید در صحن علنی برای انتخاب رئیس جمهوری حاضر باشند. اما در صورت عدم وجود این نصاب در صورتی جلسات پارلمان برای انتخاب رییس جمهور قانونی است که دو سوم نمایندگان یعنی نصاب ۸۶ نماینده در صحن محقق شود. در صورت حضور همه نمایندگان درمرحله اول رییس جمهور منتخب باید ۸۶ رای یعنی دو سوم آراء را کسب کند. اگر این امر محقق نشد آنگاه براساس نصف +۱ عمل می شود که آنگاه کاندیدای ریاست جمهوری باید حداقل ۶۵ رای کسب کند.براساس برخی آمارهای موجود ۱۴ مارس ۵۹ و ۸ مارس ۵۷ نماینده در پارلمان دارند و تعداد ۱۲ نفر نمایندگان وسطی (که ۱۱ نفر آن را نمایندگان وابسته به فراکسیون ولید جنبلاط تشکیل می دهند) محسوب می شوند. روشن است که درمعادله مرحله دوم انتخاب در پارلمان یعنی نصف+۱ این جناح ولید جنبلاط است که نقش تعیین کننده را در انتخاب رییس جمهور بازی می کند. (جلسات پارلمان با ۱۲۷ نماینده تشکیل می شود).با توجه به توزیع کرسی های پارلمانی روشن است که نه ۱۴ مارس و نه ۸ مارس به تنهایی نمی توانند نشست پارلمانی را به حد نصاب قانونی برسانند، حتی اضافه شدن نمایندگان وابسته به جریان ولید جنبلاط هم نمی تواند تشکیل دهنده حد نصاب قانونی(حضور ۸۶ نماینده) باشد. چگونگی توزیع آراء در پارلمان تقسیم آراء در پارلمان لبنان از موضوعات بسیار جالب در نقشه سیاسی داخلی این کشور است که حاکمیت مطلق بر انتخاب های پارلمان را از دست هر دو جریان سیاسی اصلی گرفته است: ۱- با غیبت ۴۴ نفر از نمایندگان در صحن پارلمان حد نصاب لازم برای انتخاب رئیس جمهور فراهم نمی شود. ۲- اگر نمایندگان عضو فراکسیون حزب المستقبل (۳۶ نفر) با همراهی فراکسیون تحت ریاست ولید جنبلاط (۱۱ نفر) به اضافه ۵ نفر از نمایندگان حوزه شهر طرابلس که وابسته به جریان المستقبل هستند در پارلمان شرکت نکنند آنگاه عملا ۵۲ نماینده با عدم حضور خود توانسته اند پارلمان را از حد نصاب بیاندازند. اگر با خوشبینی به این تعداد ۴ نماینده عضو حزب المرده (وابسته به سلیمان فرنجیه) را اضافه کنیم آنگاه تعداد این نمایندگان به ۵۶ نفر می رسد. ۳- در عین حال اگر جریان ۸ مارس نیز بخواهد در هر زمانی می تواند با عدم حضور نمایندگانش پارلمان را از حد نصاب باز دارد. اما اگر قرار بر حضور همه نمایندگان در صحن پارلمان باشد با ترکیب های متفاوت چه اتفاقی رخ خواهد داد: ۴- ترکیب نمایندگان عضو المستقبل (۳۶ نماینده) به همراه مجمع دمکراتیک (وابسته به ولید جنبلاط با ۱۱ نماینده) و نمایندگان المرده (۴ نماینده) و حزب کتائب ( به ریاست سامی جمیل با ۵ نماینده) به همراه ۱۰ نماینده شهر طرابلس اگر به سلیمان فرنجیه رای دهند آنگاه او دارای ۶۵ رای در پارلمان خواهد شد. ۵- در خوشبینانه ترین حالت اگر جریان آزاد ملی لبنان (۱۹ نماینده) به همراهی نمایندگان حزب الله و سازمان امل (۲۶ نماینده) و نمایندگان نیروهای لبنانی (۸ نماینده) المرده (۴ نماینده) حزب کتائب (۵ نماینده) به همراه ۹ نماینده مستقل عضو جریان ۸ مارس به میشل عون رای دهند باز هم به بیشتر از ۷۱ رای دست پیدا نخواهد کرد و این یعنی آن که به حد نصاب ۸۶ رای هیچکدام از دو کاندیدای ۸ و ۱۴ مارس دست نخواهند یافت. ۶-هنگامی که کاندیدای دو جریان ۱۴ و ۸ مارس از دستیابی به حد نصاب قانونی ۸۶ رای با حضور همه نمایندگان باز ماندند آنگاه برای این که امکان پیروزی طرف دیگر را سد کنند به راحتی می توانند با خروج از پارلمان راه ورود به مرحله دوم رای گیری یعنی رسیدن به ۶۵ رای (نصف+۱) را با از حد نصاب انداختن مجلس مسدود سازند. چرایی کاندیداتوری میشل عون به نظر می رسد سمیر جعجع با علم به چگونگی توزیع آراء در پارلمان بوده است که به سرعت پس از کاندیداتوری سلیمان فرنجیه از سوی سعد حریری دست با پاتک سیاسی هوشمندانه زده است. این اقدام جعجع می تواند عوامل مختلفی داشته باشد: ۱- جعجع نشان می دهد به سهولت می تواند اقدام خودسرانه حریری را مقابله به مثل کند. ۲- سمیر جعجع با این اقدام نشان می دهد انتخاب مسیحی در داخل بیت مسیحی را ارج نهاده و به رغم عضویت در ۱۴ مارس با یک حزب مسیحی در جریان ۸ مارس به ائتلاف رسیده است. وی تلاش می کند تا خود را در ردای رهبری سیاسی مسیحیان لبنان نشان دهد. ۳- سمیر جعجع با این اقدام می تواند افکار عمومی جامعه مسیحی لبنان را بیشتر از گذشته با خود همراه کند و از آن در انتخابات شهرداری ها و انتخابات پارلمانی آینده لبنان بهره برداری سیاسی کند. ۴- در صورت به قدرت رسیدن میشل عون جریان سمیر جعجع می تواند برخی از وزارتخانه های مهم دولت لبنان را از آن خود کند. ۵- سمیر جعجع با این اقدام، خود را شخصیت سیاسی فداکاری معرفی می کند که برای وحدت عملی مسیحی از منافع شخصی و حزبی خود عبور کرده است. ۶- جعجع با این اقدام پل های پشت سر خویش را خراب نکرده است و در میان شکست احتمالی فرنجیه و عون در پارلمان، راه بازگشت خود به کاندیداتوری ریاست جمهوری را همچنان هموار خواهد دید و در این مرحله طبیعی است که از میشل عون انتظار دارد که در پاسخ به موضع قاطعش این بار عون از او حمایت کند. ۷- سمیر جعجع با این اقدام جایگاه خود را در بین ۱۴ مارس همچنان حفظ کرده است زیرا همان کاری را کرده که سعد حریری به رغم عضویتش در جریان ۱۴ مارس (با حمایت از کاندیداتوری فرنجیه) انجام داده است. ۸- وی تلاش کرده است تا ضمن پاسخ محکم به سعد حریری به جامعه مسیحی لبنان نشان دهد که انتخاب رییس جمهور آتی لبنان باید توسط مسیحیان انجام شود نه دیگران. ۹- سمیر جعجع مانور سیاسی جدیدی را درمیان شانس ضعیفش برای دستیابی به ریاست جمهوری لبنان آغاز کرده است چرا که خود و مجموعه اش را سازمانی تر از جریان ملی آزاد لبنان به ریاست میشل عون می داند از همین رو حتی اگر در این دوره شانسی برای وصول به ریاست جمهوری ندارد آنگاه تلاش می کند تا در دوره بعدی ورودی قوی تر را در پیش گیرد. ۱۰- در سایه طرح کاندیداتوری عون، سمیر جعجع پس از گذشت سه دهه از رویارویی با میشل عون صفحه جدیدی با او می گشاید و آنچنان که میشل عون گفته است ورق های سیاه گذشته را آتش زده اند. سمیر جعجع در بیانیه ای که طی آن عون را به عنوان کاندیدای مورد حمایتش معرفی کرد به شکل زیرکانه ای از خواسته چند ساله اخیرش در قبال حزب الله یعنی خلع سلاح مقاومت عبور کرد و از خلع سلاح حزب الله هیچ سخنی به میان نیاورد و در مقابل به صراحت اعلام کرد که در معادله دولت لبنان، اسرائیل دشمن لبنان است. دفتر باز احتمالات در انتخاب رئیس جمهوری ساعتی پیش از اعلام حمایت رسمی سمیر جعجع، فواد سنیوره، نماینده پارلمان و عضو حزب المستقبل اعلام کرد دو نفر یعنی جعجع و میشل عون کاندیداهای موجود هستند و تاکید کرد، انتخاب رئیس جمهوری در لبنان امری مختص به مسیحیان نیست و به جامعه مسلمان نیز مربوط است. موضع سنیوره نشان می دهد آنها پس از اعلام حمایت جعجع از عون در آستانه بحران سیاسی جدیدی در لبنان هستند. پس از اعلام مواضع جدید سمیر جعجع همه منتظر موضع گیری حزب الله در قبال آن هستند با آن که روشن است از نگاه حزب الله عون همچنان کاندیدای اول ریاست جمهوری لبنان است و همه به خوبی می دانند که عون حزب الله را در جریان روند تحولات با جعجع حتما قرار داده است ضمن این که از نگاه حزب الله حل بحران سیاسی لبنان و انتخاب رییس جمهوری جدید باید با درنظر گرفتن انتصاب های جدید در پست های کلیدی امنیتی و نظامی، تعیین وزرای کلیدی در هیات دولت و قانون جدید انتخابات پارلمانی حل و فصل شود. حزب الله تلاش دارد تا در میان همپیمانان مسیحی اش در لبنان به دلیل انتخابات ریاست جمهوری هیچ گونه اختلافی و جدایی پیش نیاید. این در حالی است که همپیمانان حزب الله از میان اهل سنت لبنان هیچ دل خوشی از سمیر جعجع به خاطر سوابق سیاسی و نظامی اش در طول جنگ های داخلی لبنان ندارند و همین امر ممکن است مشکلات جدی در نقشه سیاسی لبنان پس از حمایت جعجع از عون ایجاد کند. در این میان سلیمان فرنجیه که پیشتر اعلام کرده بود عون کاندیدای اول است و فقط در قبال عقب نشینی او وارد صحنه ریاست جمهوری می شود اعلام کرده است که همچنان در بین کاندیداهای ریاست جمهوری است. برخی اخبار حاکی از آن است که برای بار دوم سلیمان فرنجیه با سعد حریری در پاریس دیدار داشته است. واکنش حزب کتائب از جمله موضوعاتی است که در فصل جدید بین عون و جعجع بسیار مورد توجه قرار دارد.برخی از منابع مطلع اعلام کرده اند احتمالا سعد حریری برای پاسخ به اقدام جعجع تلاش خواهد کرد تا بیت جمیل و حزب کتائب را در برابر او قرار دهد و در همین راستا زمزمه سفر سامی جمیل رییس حزب کتائب به سعودی و دیدار با ملک سلمان با کمک سعد حریری به گوش می رسد. از سوی دیگر باید منتظر بود تا دید که نبیه بری رییس پارلمان لبنان درخصوص این تحول جدید چه موضعی را اتخاذ خواهد کرد در حالی که ماه آینده میلادی را موعد جدید برای انتخاب رییس جمهور در پارلمان اعلام کرده است.در بین بسیاری از کارشناسان سیاسی لبنانی اکنون این سوال مطرح است که آیا در مذاکرات منعقد شده بین عون و جعجع آیا دو طرف در قبال یکدیگر عقب نشینی از برخی مواضع اعلام شده در قبال تحولات لبنان و منطقه داشته اند یا نه؟ این درحالی است که پس از اجرای رسمی برجام بسیاری بر این عقیده اند که کفه عون در تحولات لبنان سنگین تر و مستحکم تر شده است زیرا وی در منظومه هم پیمانان ایران و حزب الله در منطقه به شمار می رود. در هر حال می توان گفت معادلات سیاسی در خصوص پرونده انتخاب رییس جمهوری لبنان پیچیده تر شده است اما این به آن معنا نیست که کار ۸ مارس یا حزب الله در لبنان سخت تر شده است زیرا چه سلیمان فرنجیه به میدان بیاید و چه میشل عون در هر دو حالت این نمایندگان ۸ مارس هستند که به قدرت سیاسی در لبنان می رسند ولی طرفی که بیش از همه دچار مشکل و دردسر می شود سعد حریری، حزب المستقبل، جریان ۱۴ مارس و پادشاهی سعودی است که با این اقدام سمیر جعجع در تنگنای جدیدی در تحولات لبنان قرارگرفته اند. گره انتخاب رئیس جمهوری چگونه باز می شود؟ کاندیداهای فعلی ریاست جمهوری لبنان میشل عون و سلیمان فرنجیه “دو عضو اصلی از جریان ۸ مارس″ هستند، دو کاندیدای مسیحی که هر دو همپیمان حزب الله به شمار می روند. از همین جا روشن است که رقابت بین این دو می تواند آثار سویی بر ائتلاف های موجود در ۸ مارس بگذارد. شکل گیری چنین معادله ای برای سعد حریری که به دلیل حمایت سمیر جعجع از میشل عون در تنگنا قرار گرفته است بسیار خوشایند خواهد بود زیرا همه ناکامی هایش در اداره روند انتخاب رییس جمهور لبنان را می تواند با ایجاد رقابت بین دو کاندیدای ۸ مارسی و انداختن توپ اختلاف بین آنها جبران کند. حال فرض کنید که این دو رقیب به پارلمان بروند و هیچکدام هم رای لازم را به دست نیاورند، حتما چنین روزی روز شادمانی حزب المستقبل سعد حریری خواهد بود .در کنار سعد حریری، ولید جنبلاط بازی آرام و بی سر و صدایی را در پیش گرفته است؛ او مثل همیشه می خواهد نشان دهد اوراق نهایی بازی در دقیقه نود در دست او است تا مثل همیشه خواسته های خود را بر طرف مقابل دیکته کند و امتیازات دقایق پایانی بازی را بگیرد. سمیر جعجع هم با آن که عون را مورد حمایت قرار داده زیر چشمی به رقابت فرنجیه و عون چشم دوخته است تا بار دیگر با عدم کسب آرای لازم این دو در میان بروز احتمالی اختلافات در بین ۸ مارسی ها خود دو باره به صحنه کاندیداتوری باز گردد. حتی اگر میشل عون نیز به ریاست برسد باز هم جعجع فردا روزی می تواند ادعا کند که او بود که رئیس جمهور آینده لبنان را راهی کاخ ریاست جمهوری کرده است. در نگاه اولیه شاید این طور به نظر برسد که حزب الله در بن بست انتخاب یکی از دو هم پیمانانش قرار گرفته است. به زبانی دیگر و از نگاه سعد حریری این حزب الله است که در دایره ای بسته گیر کرده است که هر کاندیدایی را بر دیگری ترجیح دهد، صفوف متحد ۸ مارس به هم می ریزد، اینجا همان چاله ای است که حریری تلاش می کند ناکامی هایش در اداره بحران در ۱۴ مارس را جبران کند. اما روند تحولات نشان می دهد که حزب الله به عنوان ستون اصلی ۸ مارس هنوز کارت های برنده خود را رو نکرده است.درست است که رقابت فرنجیه و عون در پارلمان برای کسب کرسی ریاست جمهوری صحنه خوشایندی برای حزب الله نیست و درست است که حضور دو کاندیدای ۸ مارس می تواند بحران زا و تبدیل به یک نقطه ضعف شود اما اگر حزب الله موفق شود سلیمان فرنجیه را راضی به کناره گیری به نفع عون کند آنگاه بازی زیرکانه حریری به بازی باخت کامل تبدیل شده و مانور سیاسی جعجع و تبلیغات وسیع او به عنوان منجی سیاسی بحران ریاست جمهوری مقلوبه شده و این سلیمان فرنجیه خواهد بود که به ناجی و از خودگذشته بزرگ مسیحی تبدیل می شود.الان همه منتظر اقدامات و مواضع رسمی حزب الله هستند. منطق و عقل سیاسی حزب الله نشان داده است که پیش از رجوع به رسانه ها همه اقدامات خویش را در پشت پرده با درایت خاصی انجام می دهد. از همین رو می توان ادعا کرد از روز طرح چنین پروژه ای، حزب الله مذاکرات خویش با عون و فرنجیه را آغاز کرده است و اساسا بازیگر اصلی صحنه انتخابات ریاست جمهوری لبنان نمی تواند در قبال کاندیداتوری دو عضو ۸ مارس سکوت اختیار کند و یا دست بسته باقی بماند.حتما میشل عون از حزب الله خواهد خواست تا از فرنجیه بخواهد تا به نفع او عقب نشینی کند. اما اینجا یک مشکل کوچک رفتاری است که پیشتر از سوی جبران باسیل داماد میشل عون و رییس کنونی جریان آزاد ملی (وزیر خارجه کنونی لبنان) سر زده است و آن این که چندی پیش و پس از طرح کاندیداتوری فرنجیه از سوی حریری، فرنجیه به دیدار باسیل می رود و وی در پشت درب اتاق باسیل یک ربع به انتظار گذاشته می شود، فرنجیه از کار باسیل رنجیده می شود و حساب کاندیداتوری اش و مواضع جریان آزاد ملی لبنان را از همین جا به دست می آورد. رمز شکنی این جمله فرنجیه: “من همچنان کاندیدای ریاست جمهوری هستم و هر کس با من کار دارد آدرس منزل مرا می داند” به احتمال زیاد اشاره به همین داستان دارد. فرنجیه به خوبی می داند که عون اکنون باید زنگ خانه اش را به صدا در آورد و شاید این بار نوبت جبران باسیل باشد که از طرف پدرزنش باید به دیدار فرنجیه برود. او قبلا اعلام کرده بود عون کاندیدای اول است و فقط در صورتی وارد میدان می شود که به هر دلیلی میشل عون نتواند ادامه مسیر دهد. سوابق سیاسی و اخلاقی سلیمان فرنجیه نشان داده است که معمولا زیر حرف هایش نمی زند، به همین دلیل است که او در همپیمانی با حزب الله و نظام سوریه شهرت دارد.البته میشل عون هرگز با سلیمان فرنجیه مستقیم تماس نخواهد گرفت مگر آن که قبل از هر چیز با حزب الله مشورت و از او خواسته باشد که در این باره پا در میانی کند و اما اگر حزب الله وارد صحنه شد و فرنجیه عقب نشینی را پذیرفت آنگاه چه می شود؟ فرضی که احتمال تحققش بسیار بالاست: ۱- زمام امور انتخاب رییس جمهوری لبنان به دست حزب الله باز می گردد و نیروهای سیاسی جناح ۱۴ مارس خنثی می شوند . ۲- حریری و حامی اصلی اش “سعودی” در بن بست و شکست سیاسی جدیدی قرار می گیرد چرا که کاندیدای مورد حمایت حریری رسما از عون حمایت کرده است. ۳- حمایت فرنجیه از عون قدرت مانور سمیر جعجع در جامعه مسیحی تحت عنوان حل بحران کنونی را به شدت کاهش می دهد و بار دیگر همه نگاه های مسیحی به سلیمان فرنجیه و از خودگذشتگی وی باز می گردد. ۴- قدرت مانور ولید جنبلاط (با آن ۱۱ رأیش در پارلمان) به صفر می رسد زیرا در چنین شرایطی حریری باید با دیدگاه فرنجیه همراهی کرده و آرای خود را به سبد میشل عون بریزند و آرای فراکسیون پارلمانی ولید جنبلاط دیگر نمی تواند نقشی در انتخاب رییس جمهور آتی لبنان بازی کند. ۵- اگر در چنین شرایطی حریری از حمایت از میشل عون سر باز زند و یا فرد دیگری را مطرح کند آنگاه عمق فاجعه سیاسی برای المستقبل در جریان ۱۴ مارس بسیار عمیق تر می شود. ۶- اگر حزب الله موفق شود میشل عون را راهی منزل سلیمان فرنجیه کند، معنایش آن است که با رایزنی حزب الله، وحدت عمل مسیحی در لبنان شکل گرفته است و این حزب توانسته با تشریک مساعی با هم پیمانان مسیحی اش بحران سیاسی طولانی مدت لبنان را پایان دهد.
جمعه ، ۹بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها