محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1854558290
پژو رنو و حاشیه های خودرویی در ایران/ آیا می شود به بد عهد و خیانتکار دوباره اعتماد کرد؟
واضح آرشیو وب فارسی:کمونه: ایرانی ها همچنان در آرزوی سوار شدن خودروهای با کیفیت و البته با قیمت مناسب هستند و حالا اجرایی شدن برجام و رویای ورود خودروهای خارجی با قطعات غیر چینی، بسیاری از خودرو دوست های قشر متوسط را امیدوار کرده که بالاخره می توانند خودروی با کیفیت سوار شوند. به این ترتیب است که ایرانی هاکه مدت هاست با پراید و پژوهای تولید داخل سر و کله می زنند و خودروهایی را سوار می شوند که فقط شکل ظاهری آن ها بعضا تغییر می کند و موتور و قطعات همان است که بود، با شنیدن اخبار مربوط به ورود غول های خودرو سازی آمریکایی و اروپایی به ایران ذوق زده شده اند اما دراین میان دونکته مهم حایز اهمیت است. اول اینکه شرکت های خودرو سازی مانند خودروسازهای فرانسوی که در طول تاریخ نشان داده اند شرکای خوبی برای ایران نیستند به چه قیمتی باید به بازار کشور باز گردنند؟ دوم اینکه ورود خودروهای با کیفیت اروپایی و آمریکایی چقدر در سبد خرید خودرویی مردم عادی تاثیر دارد؟ پاسخ به سوال دوم از پیش ساده است. در واقع با ورود غول های خودرو سازی به ایران هم رویای سوار شدن خودروی خوب و باکیفیت و لوکس سرابی بیش نخواهد بود چرا که حتی با حضور غول های خودرو سازی، وقتی دنا 50 میلیون قیمت دارد، مسلما کادیلاک در صورت حضور در ایران بالای 100 میلیون نرخ گذاری می شود! به این ترتیب، هر چند بسیاری از مردم نیز تصور می کنند با برداشته شدن تحریم ها و ورود خودرو های قدر اروپایی و آمریکایی به کشور و حتی به تولید رسیدن آن ها در کشور، اوضاع خودرویی بهتر می شود و گرانی ها ارزان خواهد شداما به نظر می رسد تا تعرفه های بالای ورود خودرو به کشور وجود دارد و تا زمانی که بازار خودرو در کشور انحصاری است، گشایشی در این موضوع صورت نخواهد گرفت و در واقع با حضور غول های خودروسازی جهان نیز سهم مردم همین پراید و 206 خودمان است! برای پاسخ به سوال اول اما نگاهی به تاریخچه همکاری ایران با رنو و پژو الزامی است. چرا پژو نباید به ایران بیاید؟ با اجرایی شدن برجام، ماجرای ورود مجدد پژو به ایران جدی تر شده و این روزها برخی مدیران خودروساز بر لزوم بازگشت دوباره پژو به ایران تأکید دارند .این در حالی است که نگاهی به عملکرد گذشته این شرکت فرانسوی جایی برای همکاری دوباره با آن باقی نمی گذارد. هنوز از یادها نرفته است که اوایل سال 91 ، شرکت پژوکه صنایع خودروسازی ایران را بیش از پیش وابسته خود کرده بود از ایران رفت تا هم به صنعت خودروی ایران آسیب رساند و هم خود متحمل ضرر شود. با خروج پژو از ایران، بسیاری از واحدهای تولیدی این شرکت در ایران تعطیل شدند و حدود 8هزار کارگر اخراج شد. حدود 10 میلیون یورونیز از سود فعالیت های پژو در هر ماه کاهش یافت، و از سوی دیگر تولید ایران خودرو نیز به شدت افت کرد چرا که پژو تنها شرکتی بود که با ایران خودرو کار میکرد. به دنبال رفتن پژو تولیدات ایران خودرو کاهش یافت و با کاهش تولید، قیمت ها بالا رفت و در نهایت ایران خودرو برای تامین قطعات مجبور شد سراغ چینی ها برود!. در این میان ، بررسی رفتار مدیران پژو طی 23 سال حضور این شرکت در ایران نشان می دهد، پژو همواره در طول حضور در ایران بالاترین قیمت را بابت ارائه پکیج قطعات محصولات پژو به ایران اعمال می کردند، در نتیجه سود زیادی برای خودروساز ایرانی به عنوان شریک این شرکت فرانسوی باقی نمی ماند و حتی در برخی موارد نیز این مونتاژکاری برای ایران خودرو زیان آور هم بود. یکی دیگر از نکات جالب توجه در تولید محصولات پژو در ایران، تأمین و واردات مواد اولیه لازم برای تولید پیچ و مهره بود که به عنوان یک ماده اولیه بسیار ساده از طریق واردات تأمین می شد. پژویی ها در کنار سنگ اندازی که مقابل داخلی سازی قطعات اصلی خودرو داشتند، از انتقال دانش فنی ساخت ساده ترین قطعات و مواد اولیه نیز خودداری می کردند که یکی از دستاوردهای این مساله، تأمین مواد اولیه لازم برای تولید پیچ و مهره از طریق واردات از کُره بود. اما این وابستگی پس از وضع تحریم های مستقیم صنعت خودرو از سال 91 کاملاً قطع شد و مواد اولیه لازم برای تولید پیچ و مهره نیز از طریق تولیدکنندگان داخلی تأمین شد.با توجه به این سابقه، سوال اصلی از ایران خودرویی ها و دولتی ها این است که چه تضمینی وجود دارد که این خودروساز فرانسوی چند سال دیگر و پس از سودآوری دوباره براثر فشار دیگری از ناحیه غرب بار دیگر ایران را ترک نکند وبه اصلاح دست ایران را درحنا نگذارد؟ محمد رضا نجفی منش عضو هیات مدیره انجمن قطعه سازان در پاسخ به این سوال گفته: ورود خارجی ها به بازار ایران اتفاق میمونی است، اما باید به این نکته توجه کنیم که از گذشته باید درس بگیریم به گونه ای که نباید فقط با پژو کار کنیم؛ باید سبدی از خارجی ها را در همکاری داشته باشیم. او تاکید کرده:درصورتی که فقط با یکی دو شرکت محدود در حوزه صنعت خودروسازی همکاری کنیم این به نفع ما نخواهد بود به گونه ای که مشاهدات و تجربیات ما نشان می دهد این اتفاق افتاد و ما از رفتن پژو زیان کردیم. یکه زارع ، مدیر عامل ایران خودرو هم در پاسخ به این سوال با بیان اینکه "پژو تمام شروط جدید ایران را پذیرفته است"، گفته: ایجاد شرکت مشترک با سهامداری 50 درصدی دو مجموعه ایران خودرو و پژو، تبدیل ایران به مرکز صادرات منطقه ای پژو، انتقال تکنولوژی و سرمایه گذاری توسط این شرکت فرانسوی مورد قبول واقع شده است، بنابراین در شرایط جدید می توان همکاری برد - برد را دنبال کرد. رنو و رویای قبضه بازار خودروی ایران در این میان هر چند رنو نسبت به پژو کمتر عهد شکنی کرده است اما نگاهی به ماجرا نشان می دهد دلیل این عدم عهد شکنی ضرر هنگفتی بوده که به این شرکت وارد می شده است. سال 91 با جدی شدن تحریم ها برای شرکت های خودرو سازان ایرانی ، ابتدا پژو ایران را ترک کرد و پس از آن کیا روابطش با شریکش را به حداقل رساند، حتی تویوتا و شرکت های خارجی حاضر در بازار ایران هم امتیاز را از نمایندگان فروش شان از ایران پس گرفتند. در این وضعیت نقل و انتقال پول پس از تحریم بانکی از ایران به فرانسه غیرممکن شده بود و قیمت مواد اولیه در ایران هم به شدت افزایش یافته بود. رنو در این سال به دلیل پروژه ایران و زیان های سال های گذشته اعلام 500 میلیون یورو زیان کرد اما در واقع نمی توانست از بازار ایران خروج کند چرا که این شرکت از یک سو سرمایه گذاری بزرگی در ایران کرده بود، از طرف دیگر خود را تنها شرکت بزرگ غربی حاضر در بازار ایران می دانست که شاید اگر ورق بازمی گشت بازی بزرگی را برده بود و بازار ایران را از چنگ شریک خانگی خود پژو می ربود. این شرکت به فعالیت های خود ادامه داد تا عملاً تحریم های جهانی صنعت خودرو ایران را هم شامل شد. حال اگر رنو با ایران همکاری می کرد دچار تنبیه های شدید مالی می شد. از طرفی سرمایه هایش در آمریکا مورد خطر قرار می گرفت از سوی دیگر ادامه همکاری با ایران می توانست شریکش نیسان را هم که در آمریکا دارای بازار بزرگی است، به خطر اندازد. برای همین در یک تصمیم استراتژیک این شرکت تصمیم گرفت اعلام کند فروش قطعه به ایران را قطع می کند اما با این شگرد همچنان دفترش را در ایران باز نگه داشت و با قطعات موجود در انبارهایش به صورت جیره بندی به تولید ادامه داد و حالا امیدوار است بیشتر و بیشتر بازار خودروی ایران را در اختیار بگیرد. ورود فرانسوی ها آری یا خیر؟ در این بین بسیاری معتقدند با حضور غول های خودرو سازی به ایران در صورتی که ایران مونتاژ کار صرف نباشد و علم صنعت خودروسازی روز دنیا را بگیرد و به کار بندد در آینده ای دور برای کشور مفید خواهد بود و این مساله در خصوص حضور خودروسازان فرانسوی هم صدق می کند. هر چند این اعتقاد کاملا درست است اما تجربه نشان داده خودروسازان ایران به مونتاژ کاری و کپی زدن عادت دارند و اگر بازار در انحصار آنها باشند همین و آش و کاسه باقی خواهد ماند. در این میان رنو و به خصوص پژو بدون پرداخت هیچ هزینه ای در خصوص تبلیغات به راحتی باز به سهم بازار خود "شاید قریب به بیش از4٠ درصد" خواهد رسید.هر چند هاشم یکه زارع می گوید قرار داد این بار ایران با پژو برد- برد خواهد بود اما در هر حال تجربیات گذشته چنین چیزی را القا نمی کند و باید منتظر روزهای آینده و رصد بازار ماند. ایرانی ها همچنان در آرزوی سوار شدن خودروهای با کیفیت و البته با قیمت مناسب هستند و حالا اجرایی شدن برجام و رویای ورود خودروهای خارجی با قطعات غیر چینی، بسیاری از خودرو دوست های قشر متوسط را امیدوار کرده که بالاخره می توانند خودروی با کیفیت سوار شوند. به این ترتیب است که ایرانی هاکه مدت هاست با پراید و پژوهای تولید داخل سر و کله می زنند و خودروهایی را سوار می شوند که فقط شکل ظاهری آن ها بعضا تغییر می کند و موتور و قطعات همان است که بود، با شنیدن اخبار مربوط به ورود غول های خودرو سازی آمریکایی و اروپایی به ایران ذوق زده شده اند اما دراین میان دونکته مهم حایز اهمیت است. اول اینکه شرکت های خودرو سازی مانند خودروسازهای فرانسوی که در طول تاریخ نشان داده اند شرکای خوبی برای ایران نیستند به چه قیمتی باید به بازار کشور باز گردنند؟ دوم اینکه ورود خودروهای با کیفیت اروپایی و آمریکایی چقدر در سبد خرید خودرویی مردم عادی تاثیر دارد؟ پاسخ به سوال دوم از پیش ساده است. در واقع با ورود غول های خودرو سازی به ایران هم رویای سوار شدن خودروی خوب و باکیفیت و لوکس سرابی بیش نخواهد بود چرا که حتی با حضور غول های خودرو سازی، وقتی دنا 50 میلیون قیمت دارد، مسلما کادیلاک در صورت حضور در ایران بالای 100 میلیون نرخ گذاری می شود! به این ترتیب، هر چند بسیاری از مردم نیز تصور می کنند با برداشته شدن تحریم ها و ورود خودرو های قدر اروپایی و آمریکایی به کشور و حتی به تولید رسیدن آن ها در کشور، اوضاع خودرویی بهتر می شود و گرانی ها ارزان خواهد شداما به نظر می رسد تا تعرفه های بالای ورود خودرو به کشور وجود دارد و تا زمانی که بازار خودرو در کشور انحصاری است، گشایشی در این موضوع صورت نخواهد گرفت و در واقع با حضور غول های خودروسازی جهان نیز سهم مردم همین پراید و 206 خودمان است! برای پاسخ به سوال اول اما نگاهی به تاریخچه همکاری ایران با رنو و پژو الزامی است. چرا پژو نباید به ایران بیاید؟ با اجرایی شدن برجام، ماجرای ورود مجدد پژو به ایران جدی تر شده و این روزها برخی مدیران خودروساز بر لزوم بازگشت دوباره پژو به ایران تأکید دارند .این در حالی است که نگاهی به عملکرد گذشته این شرکت فرانسوی جایی برای همکاری دوباره با آن باقی نمی گذارد. هنوز از یادها نرفته است که اوایل سال 91 ، شرکت پژوکه صنایع خودروسازی ایران را بیش از پیش وابسته خود کرده بود از ایران رفت تا هم به صنعت خودروی ایران آسیب رساند و هم خود متحمل ضرر شود. با خروج پژو از ایران، بسیاری از واحدهای تولیدی این شرکت در ایران تعطیل شدند و حدود 8هزار کارگر اخراج شد. حدود 10 میلیون یورونیز از سود فعالیت های پژو در هر ماه کاهش یافت، و از سوی دیگر تولید ایران خودرو نیز به شدت افت کرد چرا که پژو تنها شرکتی بود که با ایران خودرو کار میکرد. به دنبال رفتن پژو تولیدات ایران خودرو کاهش یافت و با کاهش تولید، قیمت ها بالا رفت و در نهایت ایران خودرو برای تامین قطعات مجبور شد سراغ چینی ها برود!. در این میان ، بررسی رفتار مدیران پژو طی 23 سال حضور این شرکت در ایران نشان می دهد، پژو همواره در طول حضور در ایران بالاترین قیمت را بابت ارائه پکیج قطعات محصولات پژو به ایران اعمال می کردند، در نتیجه سود زیادی برای خودروساز ایرانی به عنوان شریک این شرکت فرانسوی باقی نمی ماند و حتی در برخی موارد نیز این مونتاژکاری برای ایران خودرو زیان آور هم بود. یکی دیگر از نکات جالب توجه در تولید محصولات پژو در ایران، تأمین و واردات مواد اولیه لازم برای تولید پیچ و مهره بود که به عنوان یک ماده اولیه بسیار ساده از طریق واردات تأمین می شد. پژویی ها در کنار سنگ اندازی که مقابل داخلی سازی قطعات اصلی خودرو داشتند، از انتقال دانش فنی ساخت ساده ترین قطعات و مواد اولیه نیز خودداری می کردند که یکی از دستاوردهای این مساله، تأمین مواد اولیه لازم برای تولید پیچ و مهره از طریق واردات از کُره بود. اما این وابستگی پس از وضع تحریم های مستقیم صنعت خودرو از سال 91 کاملاً قطع شد و مواد اولیه لازم برای تولید پیچ و مهره نیز از طریق تولیدکنندگان داخلی تأمین شد.با توجه به این سابقه، سوال اصلی از ایران خودرویی ها و دولتی ها این است که چه تضمینی وجود دارد که این خودروساز فرانسوی چند سال دیگر و پس از سودآوری دوباره براثر فشار دیگری از ناحیه غرب بار دیگر ایران را ترک نکند وبه اصلاح دست ایران را درحنا نگذارد؟ محمد رضا نجفی منش عضو هیات مدیره انجمن قطعه سازان در پاسخ به این سوال گفته: ورود خارجی ها به بازار ایران اتفاق میمونی است، اما باید به این نکته توجه کنیم که از گذشته باید درس بگیریم به گونه ای که نباید فقط با پژو کار کنیم؛ باید سبدی از خارجی ها را در همکاری داشته باشیم. او تاکید کرده:درصورتی که فقط با یکی دو شرکت محدود در حوزه صنعت خودروسازی همکاری کنیم این به نفع ما نخواهد بود به گونه ای که مشاهدات و تجربیات ما نشان می دهد این اتفاق افتاد و ما از رفتن پژو زیان کردیم. یکه زارع ، مدیر عامل ایران خودرو هم در پاسخ به این سوال با بیان اینکه "پژو تمام شروط جدید ایران را پذیرفته است"، گفته: ایجاد شرکت مشترک با سهامداری 50 درصدی دو مجموعه ایران خودرو و پژو، تبدیل ایران به مرکز صادرات منطقه ای پژو، انتقال تکنولوژی و سرمایه گذاری توسط این شرکت فرانسوی مورد قبول واقع شده است، بنابراین در شرایط جدید می توان همکاری برد - برد را دنبال کرد. رنو و رویای قبضه بازار خودروی ایران در این میان هر چند رنو نسبت به پژو کمتر عهد شکنی کرده است اما نگاهی به ماجرا نشان می دهد دلیل این عدم عهد شکنی ضرر هنگفتی بوده که به این شرکت وارد می شده است. سال 91 با جدی شدن تحریم ها برای شرکت های خودرو سازان ایرانی ، ابتدا پژو ایران را ترک کرد و پس از آن کیا روابطش با شریکش را به حداقل رساند، حتی تویوتا و شرکت های خارجی حاضر در بازار ایران هم امتیاز را از نمایندگان فروش شان از ایران پس گرفتند. در این وضعیت نقل و انتقال پول پس از تحریم بانکی از ایران به فرانسه غیرممکن شده بود و قیمت مواد اولیه در ایران هم به شدت افزایش یافته بود. رنو در این سال به دلیل پروژه ایران و زیان های سال های گذشته اعلام 500 میلیون یورو زیان کرد اما در واقع نمی توانست از بازار ایران خروج کند چرا که این شرکت از یک سو سرمایه گذاری بزرگی در ایران کرده بود، از طرف دیگر خود را تنها شرکت بزرگ غربی حاضر در بازار ایران می دانست که شاید اگر ورق بازمی گشت بازی بزرگی را برده بود و بازار ایران را از چنگ شریک خانگی خود پژو می ربود. این شرکت به فعالیت های خود ادامه داد تا عملاً تحریم های جهانی صنعت خودرو ایران را هم شامل شد. حال اگر رنو با ایران همکاری می کرد دچار تنبیه های شدید مالی می شد. از طرفی سرمایه هایش در آمریکا مورد خطر قرار می گرفت از سوی دیگر ادامه همکاری با ایران می توانست شریکش نیسان را هم که در آمریکا دارای بازار بزرگی است، به خطر اندازد. برای همین در یک تصمیم استراتژیک این شرکت تصمیم گرفت اعلام کند فروش قطعه به ایران را قطع می کند اما با این شگرد همچنان دفترش را در ایران باز نگه داشت و با قطعات موجود در انبارهایش به صورت جیره بندی به تولید ادامه داد و حالا امیدوار است بیشتر و بیشتر بازار خودروی ایران را در اختیار بگیرد. ورود فرانسوی ها آری یا خیر؟ در این بین بسیاری معتقدند با حضور غول های خودرو سازی به ایران در صورتی که ایران مونتاژ کار صرف نباشد و علم صنعت خودروسازی روز دنیا را بگیرد و به کار بندد در آینده ای دور برای کشور مفید خواهد بود و این مساله در خصوص حضور خودروسازان فرانسوی هم صدق می کند. هر چند این اعتقاد کاملا درست است اما تجربه نشان داده خودروسازان ایران به مونتاژ کاری و کپی زدن عادت دارند و اگر بازار در انحصار آنها باشند همین و آش و کاسه باقی خواهد ماند. در این میان رنو و به خصوص پژو بدون پرداخت هیچ هزینه ای در خصوص تبلیغات به راحتی باز به سهم بازار خود "شاید قریب به بیش از4٠ درصد" خواهد رسید.هر چند هاشم یکه زارع می گوید قرار داد این بار ایران با پژو برد- برد خواهد بود اما در هر حال تجربیات گذشته چنین چیزی را القا نمی کند و باید منتظر روزهای آینده و رصد بازار ماند.
جمعه ، ۹بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کمونه]
[مشاهده در: www.kamooneh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
گوناگون
پربازدیدترینها