تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806575632
تا جای ممکن نباید مینیسک ورزشکاران خارج شود
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۷ بهمن ۱۳۹۴ - ۰۹:۳۹
عضو انجمن جراحی زانو و طب ورزش خوزستان گفت: برداشتن یا ترمیم مینیسک به میزان آسیبدیدگی آن بستگی دارد ولی تا حد امکان نباید مینیسک را خارج کرد. حمیدرضا مقتداییمنش در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه خوزستان، با بیان اینکه آسیب در مجموع جزئی از ورزش است، اظهار کرد: در این بین زانو نیز یکی از مفاصل شایعی است که در ورزشکاران به علت موقعیت مکانی، بسیار دچار آسیب می‌شود. وی توضیح داد: مینیسکها از بافت کلاژن تشکیل شدهاند و به عنوان واشر در زانو عمل می‌کنند. این جراح و متخصص استخوان و مفاصل با اشاره به انواع مینیسک، گفت: در مجموع دو نوع مینیسک وجود دارد که یکی از آن‌ها مینیسک خارجی (Lateral) و دیگری مینیسک داخلی (Medial) است. شکل مینیسک نیز به صورت هلالی است. وی با اشاره به وظایف اصلی و خاصی که مینیسکها در زانو ایفا می‌کنند، بیان کرد: مینیسکها جلوی ضربات را میگیرند و از طرفی نیز وظیفه تحمل وزن برای زانو را بر عهده دارند؛ به طوری که 40 تا 60 درصد تحمل وزن روی مینیسکها است. مینیسکها همچنین صیقلدهنده، تغذیهکننده، ثباتدهنده و عمقدهنده زانو هستند. عضو انجمن جراحی زانو و طب ورزش خوزستان با اشاره به صدماتی که باعث آسیب مینیسک می‌شود، گفت: شایعترین مکانیزم آسیب مینیسک زمانی است که زانو در حالت چرخش به حالت ایستاده در میآید که این مساله منجر به بروز آسیب ورزشی می‌شود. وی تصریح کرد: علائمی که به دنبال آسیب مینیسک به وجود میآید، درد، تورم و محدودیت حرکتی در زانو است که در نتیجه آن ورزشکار نمیتواند در میدان به ادامه ورزش بپردازد. زمانی که مینیسک یک ورزشکار حین مسابقه آسیب میبیند، احساس قفل و خالی کردن و حتی تولید صدا در زانو ایجاد می‌شود. عضو هیات رییسه هیات پزشکی ورزشی خوزستان در ادامه بیان کرد: هنگامی که ورزشکاری با آسیب مینیسک مواجه می‌شود، اقدامات اولیهای که باید روی زانوی او انجام داد، اقدامات RICE است که به ترتیب استراحت (Rest)، کمپرس آب یخ (Ice)، بستن زانو با باندهای ارتجاعی (Bandage Compression) و بالا نگه داشتن زانوی آسیبدیده (Elevation) را شامل می‌شود. وی اضافه کرد: پس از این اقدامات اولیه، یک سری مراحل تشخیصی از جمله معاینات بالینی و پاراکلینیکی انجام می‌شود. مقتداییمنش در خصوص راههای تشخیص قطعی آسیب‌های مینیسک در ورزشکاران نیز عنوان کرد: در حال حاضر بهترین و جدیدترین روش جهت تشخیص آسیب‌های مینیسک، انجام MRI است که به صورت متوسط بین 90 تا 97 درصد می‌تواند تشخیص قطعی آسیب‌های مینیسک را نشان دهند. به طور متوسط، MRI در مینیسک خارجی 90 درصد و در مینیسک داخلی حدود 97 درصد می‌تواند تشخیص آسیب دهد. وی با بیان اینکه به لحاظ درمانی، آسیب‌های مینیسک به سه درجه تقسیم میشوند، اظهار کرد: درجه اول، آسیب‌های کمتر از نیم سانتی‌متر است که نتیجه آن خوب است و طی آن فرد آسیبدیده را به مدت چهار تا شش هفته از فعالیتهایی که به زانو فشار میآورد، باز میدارد تا مینیسک ترمیم یابد. این جراح و متخصص استخوان و مفاصل افزود: در آسیبدیدگی درجه دو، پارگی بیشتر از نیم سانتی‌متر است و مینیسک به طور نسبی ثبات خود را از دست میدهد که در این صورت براساس شغل، سن و وضعیت فیزیکی بدن بیمار، به او استراحت و بیحرکتی میدهند و چنانچه جواب نداد، او را عمل می‌کنند. وی با اشاره به آسیبدیدگی درجه سه مینیسک، اضافه کرد: در این نوع آسیبدیدگی، پارگی مینیسک به طور متوسط بیش از یک تا دو سانتی‌متر است و ثبات مینیسک نیز از بین رفته و مینیسک در زانو به عنوان عامل خارجی عمل می‌کند که در این شرایط فرد آسیب دیده با استفاده از لیزر، درمان می‌شود. عضو انجمن جراحی زانو و طب ورزش خوزستان در پاسخ به سوالی مبنی بر این که پس از درمان و عمل مینیسک، ورزشکاران تا چه مدت نباید فعالیت ورزشی داشته باشند؟ عنوان کرد: وقتی مینیسک جهت درمان خارج شود، به طور متوسط ورزشکار سه ماه بعد می‌تواند به فعالیتهای قبلی خود بازگردد. او اضافه کرد: طی این سه ماه نیز ورزشکار باید به صورت مداوم به فیزیوتراپ مراجعه و فیزیوتراپی کند تا ناتوانی قبلی خود را جبران نماید و حداقل 90 درصد قدرت عضلانی و بافت نرم قبلی خود را به دست آورد. عضو هیات رییسه هیات پزشکی ورزشی خوزستان بیان کرد: چنانچه مینیسک خارج نشود و ترمیم روی آن صورت گیرد، به طور متوسط ورزشکار حتما باید شش ماه بعد به میدان برود؛ بنابراین ورزشکاری که دچار آسیب دیدگی مینیسک می‌شود، حداقل سه ماه و حداکثر شش ماه از میادین دور خواهد بود. وی گفت: چنانچه مینیسک و رباط توامان عمل شوند، در آن صورت دیگر مینیسک مدنظر قرار نمیگیرد، بلکه طول مدت زمان آسیب رباط مورد توجه واقع می‌شود. به عنوان مثال، هنگامی که رباط صلیبی قدامی آسیب میبیند، ورزشکار حداقل 9 ماه باید به دور از میادین باشد. این جراح و متخصص استخوان و مفاصل تاکید کرد: اگر مینیسک ورزشکاری را که دچار پارگی شده است، برداشته یا ترمیم شود، در هر دو صورت بیمار باید یک دوره استراحت را طی کند. وی افزود: چنانچه مینیسک برداشته شود، پزشک باید سه تا چهار هفته به ورزشکار استراحت دهد و سپس بعد از این مدت، ورزشکار باید فیزیوتراپی را آغاز کند تا سه ماه دوران نقاهت او طی و آماده بازگشت به میادین شود. عضو انجمن جراحی زانو و طب ورزش خوزستان درباره حرکات اصلاحی مربوط به مینیسک، گفت: عمدهترین حرکات اصلاحی در این خصوص، تقویت عضله چهار سر و پشت ران است، به این معنی که عضله چهار سر باید دو برابر عضله پشت ران (همسترینگها) قوی شود و در اصل باید هم قدرت و هم سرعت بافت نرم، بازیابی شود. وی افزود: با وجود این، در صورت ترمیم مینیسک، حرکات اصلاحی نسبی است؛ به این صورت که اگر پارگی مینیسک پایدار (Stable) و درجه دو باشد، مینیسک معمولاً چهار تا شش هفته باید بی‌حرکت بماند و سپس ورزشکار حرکات اصلاحی را آغاز کند تا توان خود را بازیابد. عضو هیات رییسه هیات پزشکی ورزشی خوزستان ادامه داد: چنانچه پارگی مینیسک ناپایدار (Unstable) و درجه سه بود، باز هم باید فرد چهار تا شش هفته بی‌حرکت بماند و پس از آن با استفاده از "بریس" به زانو کمک کنیم تا توان خود را بازیابد. طی این چهار ماه تا شش ماه، ورزشکار زیر نظر فیزیوتراپ و پزشک تیم، روانه میدان خواهد شد. وی خاطرنشان‌کرد: از لحاظ عوارض، تا آن جا که امکان داشته باشد، مینیسک را نباید خارج کرد و تا جای ممکن باید آن را ترمیم کرد که این امر همانگونه که گفته شد به میزان آسیب دیدگی مینیسک بستگی دارد. مقتداییمنش اظهار کرد: برداشتن مینیسک نیز، تقسیمبندیهایی را شامل می‌شود؛ چنانچه یک سوم تا یک دوم مینیسک برداشته شود، به آن مینیسک‌زدایی جزیی گفته می‌شود و چنانچه دو سوم آن برداشته شود، آن را مینیسک‌زدایی نیمهکلی می‌گویند. وی افزود: چنانچه نیز تمام مینیسک له شده باشد و قابل ترمیم نباشد و مجبور به برداشتن تمام آن باشیم، به آن مینیسک‌زدایی کلی گفته می‌شود. این جراح و متخصص استخوان و مفاصل با تاکید بر اینکه پس از برداشتن مینیسک، یکسری عوارض بوجود میآید، بیان کرد: در صورت برداشتن مینیسک، آن باری را که زانو باید تحمل کند، دیگر نمیتواند تحمل کند. وی افزود: در صورت وجود مینیسک، میزان تحمل 40 تا 60 برابر بیشتر از زمانی است که مینیسک در زانو وجود نداشته باشد و چنانچه به درصد حساب کنیم، اگر مینیسک داخلی برداشته شود، حدود 100 درصد تحمل وزن به زانو وارد میآید و درصد آسیب بالا می‌رود و این در حالی است که این مقدار در مینیسک خارجی 100 تا 300 درصد است و این بدان معنا است که چنانچه مینیسک خارجی برداشته شود، ضرر و زیان آن نسبت به مینیسک داخلی بیشتر خواهد بود. عضو انجمن جراحی زانو و طب ورزش خوزستان تصریح کرد: افزایش آرتروز زانو نیز از دیگر عوارضی است که برداشتن مینیسک باعث آن می‌شود، چرا که با برداشتن مینیسک، بار روی زانو بیشتر می‌شود و استرس متعاقباً بالا می‌رود و در نتیجه درصد آرتروز نیز افزایش پیدا می‌کند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
ورزش
پربازدیدترینها