محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829819407
گفتن از گفتمان پنهان جامعه
واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: فرناز میری/ نخستین فیلم بلند وحید امیرخانی با نام «در مدت معلوم» از 25 آذر بر پرده سینماها رفته و اکنون نیز در حال اکران است. این فیلم با زبان طنز به سراغ موضوع ازدواج موقت رفته است. موضوعی که شاید چندان در عرصه عمومی جامعه به آن پرداخته نمی شود یا درباره اش صحبتی نمی کنند. از یک سو پرداختن به چنین موضوعی در نخستین فیلم بلند یک کارگردان جوان قابل توجه است و از سوی دیگر نباید ضعف های فیلم را نادیده گرفت. فیلمی که گاهی احساس می شود فیلمساز می خواهد از همین فرصتی محدودی که ساختن یک فیلم در اختیارش می گذارد برای اشاره به همه مشکلات جوانان یا جامعه بهره بگیرد. به هر روی طبق آمار فیلم «در مدت معلوم» تاکنون فروش خوبی داشته و از مرز یک میلیارد تومان گذشته است. این فیلم با نویسندگی مهدی علی میرزایی و تهیه کنندگی سیدمحسن جاهد و رویا شریف محصول سال ۱۳۹۳ است. جواد عزتی، هومن سیدی، ویشکا آسایش، گوهر خیراندیش و اکبر عبدی در این فیلم حضور دارند. با امیرخانی گفت وگویی درباره فیلم، روند ساخت و نقاط ضعف و قوت آن داشتیم. در این زمانی که فیلم «در مدت معلوم» اکران شده است چه بازخوردهایی نسبت به فیلم دریافت کرده اید؟ بازخوردها خیلی مثبت بود. هم در فضای مجازی، سایت ها، و بلاگ ها و هم گزارش هایی که از سینماها در تهران و شهرستان داریم نشان می دهد از فیلم استقبال شده است. پیش بینی ما این بود از آنجاکه درباره موضوع فیلم، پیش داوری های زیادی وجود دارد، بیشتر واکنش ها و یادداشت ها به موضوع بپردازد و دقیقا همین اتفاق افتاده است. از این سطح که فارغ بشویم، به هر حال با توجه به گزارش سالن های سینما، اکران های مردمی و مشاهدات عمومی؛تماشاگران، خیلی خوب با فیلم ارتباط برقرار کرده اند و سانس های نمایش فیلم شلوغ و گرم برگزار می شود. شما در این فیلم به سراغ موضوع ازدواج موقت رفته اید. مساله ای که شاید در جامعه گسترش داشته باشد اما مردم و مسوولان خیلی راحت درباره آن صحبت نمی کنند و حتی می توان گفت اصلا حرفی از آن به میان نمی آید. چرا به سراغ این موضوع و ساخت چنین فیلمی رفتید؟ اتفاقا مردم خیلی راحت راجع به این موضوع صحبت می کنند. اما این حرف زدن در گفتمان پنهان جامعه و نه گفتمان عیان وجوددارد. می توانیم ببینیم دوستان و افراد نزدیک به هم در هر قشری درباره این مساله از زوایای مختلف صحبت می کنند. کافی است کمی با دقت به موضوعات مورد بحث جوانان در محافل غیررسمی و خصوصی آنها نگاه کنیم تا به راحتی ببینیم اقشار طبقات مختلف اجتماعی تا چه اندازه ای و در چه حجم وسیعی با این مساله درگیر هستند و از زوایای مختلف درباره اش صحبت می کنند. اگر به شبکه های اجتماعی نگاهی بیندازید با انبوهی از سوالات، راهکارها و حواشی این موضوع برخورد می کنید. کافی است شبکه های اجتماعی را بررسی کنیم تا متوجه بشویم تا چه اندازه این موضوع در میان افراد باب گفت وگو را باز کرده است. اما در گفتمان رسمی جامعه انگار چنین مساله ای وجود ندارد و از اساس از مخیله مردم ما خارج است. هم در بدنه اصلی و رسمی جامعه و هم بنیان های خانواده و مردم نهاد درباره این مساله حرفی زده نمی شود. گویی وجود ندارد. این شکاف و فاصله بین فضای رسمی و مردمی به نفع هیچ کس نیست. در فضای رسمی، اگر هم صحبتی درباره آن بشود بیشتر تشریفاتی و به منزله پاک کردن صورت مساله و در فضای عیب و قبح دانستن آن است. بنابراین ما با مساله ای سرو کار داریم که به شکل واقعی ذهن جوان را کم یا زیاد درگیر می کند، اما عرصه عمومی و مدیران تصمیم گیر آن را نادیده می گیرند. بنابراین مساله به شکل واقعی وجود دارد اما فقط به سطح رسمی نرسیده است. اگر تاکنون استقبالی از فیلم شده است باتوجه به اینکه فیلم در این فصل (فصل رکود اکران و امتحانات) و بدون تبلیغات گسترده و پیش رو بودن جشنواره فیلم فجر اکران شد اما استقبال زیادی از فیلم شده و این مساله به همین دلیل است که موضوع فیلم اشاره به گفتمان پنهان دارد. مردم می خواهند درباره این موضوع فکر و صحبت کنند و خود به خود دیگران را به دیدن این فیلم دعوت می کنند. به هر روی موضوع فیلم به نوعی خط قرمز محسوب می شود. آیا خواسته اید فیلمی درباره خط قرمزها بسازید و مخاطب را جلب کنید؟ نخست آنکه من از موضوع به فیلم نمی رسم بلکه از قصه به فیلم می رسم. بحث سرگرم کننده بودن فیلم برای من مهم است و سعی می کنم مخاطب از وقت و هزینه ای که برای دیدن این فیلم گذاشته است، راضی باشد. دوم آنکه، این خط قرمزها، خط قرمزهای خط کشی شده و واقعی نیست و خط قرمز پنهان است. یعنی بعضی اوقات تصورات در مورد خط قرمز بودن یک موضوع کاملا توهم است. گاهی یک زاویه نگاه، نو و بکر است یا حرف جسورانه ای است اما یک فرد، ممکن است نو بودن را با خط قرمز بودن اشتباه بگیرد. موضوع فیلم ما، به نحوی است که عموم مردم به دلایل فرهنگی- اجتماعی، ترجیح می دهند درباره اثبات ضرورت آن بحث و جدل نکنند. برخی از ما آرزو داریم بدون حرف و حدیث، از سازوکاری در جامعه برخوردار باشیم که برای حل مسائل مربوط به غریزه به تنگنا نیفتیم. اما خوب به دلایل تاریخی و فکری این امکان وجود ندارد و برای بهره مندی از حقوق اولیه طبیعی خود کلی باید بجنگیم، در این فضا کسی (خصوصا فرد سیاسی) برایش صرف نمی کند، از آبرو و اعتبار اجتماعی اش هزینه کند تا وضع موجود را تغییر دهد. اینجاست که وظیفه فیلم و فیلمساز است از محدودیت های موجود سخن بگوید و ماجرا را به رخ مدیران فرهنگی بکشد. فیلمنامه این فیلم 10 سال پیش نوشته شده اما ساخته نشده بود. این بدین معنی است که از طرف مسوولان، هنرمندان و فیلم سازها این نگرانی ها و هراس ها وجود داشته که ساخت چنین فیلمی را سال ها عقب انداخته است. مردم در حال حاضر در سینما این فیلم را می بینند و بدون شرم با موضوعی که خط قرمزی قلمداد می شد، روبه رو می شوند، می خندند و به آن فکر می کنند. این به معنی موفقیت اجتماعی یک فیلم و جابه جایی خط قرمز است. بنابراین فیلمساز می تواند به این مساله ورود کند و خط قرمزها را جابه جا کند. فیلم از زبان طنز بهره گرفته و به ژانر کمدی وارد می شود. چرا در ساخت «در مدت معلوم» از زبان طنز استفاده کرده اید؟ به طورکلی انگار یک مساله مهم، حیاتی و موثر در جامعه موقعیت طنز ایجاد می کند. از این روی خود موضوع به ذاته بستر طنزگونه دارد. ضمن اینکه مسائل مهم، ملتهب و حساسیت برانگیز را در قالب طنز راحت تر می توان مطرح کرد تا حساسیت زا نشود. ما در کشوری زندگی می کنیم که به راحتی ممکن است سرنوشت یک فیلم تغییر کرده و برای همیشه بایگانی شود. بنابراین زبان طنز در این فیلم جدیت و حساسیت زایی را از موضوع می گیرد و از لایه های زیرین به مخاطب تلنگر می زند. تا چه اندازه فیلم دستخوش ممیزی شد؟ آیا مجبور به حذف بخش هایی از داستان یا فیلم شدید؟ به هر حال فیلمی ساخته شده که از نظر مخاطب و سازندگان فیلم برای نخسین بار پس از انقلاب به این شکل صریح درباره چنین موضوعی صحبت می کند. این مساله هم مثبت و هم منفی است. بخشی از آن نیز به خود عوامل (نویسنده، کارگردان و تهیه کننده) برمی گردد که به شکل آگاهانه مجبور به خودسانسوری بودند تا فیلم به اکران برسد. من به عنوان کارگردان فیلم باید میان یک فیلم تند و صریح که ممکن بود هرگز امکان اکران را پیدا نکند، یا فیلمی منعطف تر که نگرانی مسوولان تصمیم گیر را هم کمتر می کرد یکی را انتخاب می کردم. از آنجا که آینده فیلم و اکران آن برای من مهم بود دومی را انتخاب کردم. لوکیشن فیلم شهری کوچک در اطراف تهران است. آیا تعمدی در انتخاب این لوکیشن بوده است. مثلا اینکه بخواهید بگویید چنین موضوعی در شهرهای کوچک بیشتر دغدغه است و باید درباره آن صحبت شود تا در کلانشهری مانند تهران؟ شرط صدور پروانه ساخت فیلم تغییر نام و شهر فیلم بود. برای ساخت این فیلم به یک شهر کوچک نزدیک تهران با یک بافت مذهبی و سنتی نیاز داشتیم. این هم جزو مواردی بود که ما کوتاه آمدیم تا فیلم ساخته شود. البته اگر فیلم در همان فضای اولیه ساخته می شد ما امکان طرح موضوعات جسورانه تری داشتیم؛ موضوعاتی مثل نقش مدیریت دینی در برخورد با مسائل غریزی جوانان و موضوعاتی از این دست که این امکان از فیلم گرفته شد. «در مدت معلوم» نخستین فیلم بلند سینمایی شما به حساب می آید. فکر می کنید ساخت این فیلم چه تاثیری در روند فیلمسازی شما خواهد داشت؟ از همان ابتدا که این قصه را برای ساخت انتخاب کردم بسیاری از پیشکسوتان سینما تاکید می کردند که دنبال آن نروم؛ چراکه تولید چنین فیلمی از نظر آنها غیرممکن بود. اما من از همان ابتدا حس می کردم قدرت و توانایی هدایت این قصه و عبور از خط قرمزهای آن را ضمن رعایت حساسیت هایی که ممکن است سرنوشت فیلم را دگرگون کند، دارم. قصه این فیلم برای من انگیزه شده بود؛ چراکه قصه ای خنثی نبود و از آنجا که من دنبال سینمایی سرگرم کننده و قصه گو هستم آن را انتخاب کردم. اگر بگویند میان فیلمی که فقط مخاطب خاص دارد اما در جشنواره ها دیده می شود یا فیلمی با مخاطب زیاد که ممکن است اصلا در هیچ جشنواره ای به چشم نیاید (مانند همین فیلم) من دومی را انتخاب می کنم. در فیلم برخی موضوعات دیده می شود که گویی فیلمساز قصد داشته درباره همه چیز صحبت کند. مانند موضوع نیروهای امنیتی و کنترل کوچه رخصت، سکانس قهوه خانه با افکت های تصویری خاص یا حتی صحنه ای که میثم در خیال خود برای دعوا با پسر همسایه همانند بروس لی عمل می کند. چرا این همه موضوع را در فیلم گنجانده اید؟ نه در واقع بدین شکل نیست. می توانستیم فیلمی داشته باشیم که پر از شوخی ها و صحبت های پیرامون مسائل جنسی باشد که پیش تر هم نمونه آن را در سینمای خودمان داشته ایم. اما فیلم من به طور مستقیم درباره این مسائل صحبت نمی کند و حتی اشاره مستقیمی هم ندارد و نمی خواهد مخاطب را با شوخی هایی از این دست بخنداند. ضمن اینکه ساختار فیلمنامه، همان ساختار شناخته شده داستان های خطی نیست. ساختار ایجاب می کند که ایده های متراکم اما همسو در کنار هم ساختمان معنایی را شکل دهد. تنوع موقعیت ها لزوما آشفتگی مضمونی ندارد بلکه در فیلم ما هر صحنه زاویه ای خاص از موضوع را نشان می دهد. در کوچه رخصت چه اتفاقی می افتد؟ شخصیت میثم نشان دهنده فردی است که به بحران رسیده و می خواهد همه چیز این انکار محافظه کارانه اجتماع را مسخره کند و از همین روی وقتی از سوی نیروهای امنیتی بازداشت می شود و از او می پرسند با بی بی سی رابطه داری؟ امنیتی ها را دست می اندازد. برای من در قصه اولیه، این بخش از فیلم اشاره به سازمان هایی داشت که به مساله اجتماعی نگاه امنیتی دارد. مساله میثم، مساله کاملا فردی و طبیعی است. اما نگاه از دوربین ها به این آدم ها نگاه امنیتی - سیاسی است. یا مثلا در صحنه قهوه خانه سنتی، جایی که آن مرد رند به میثم می گوید اگر جامعه از تو عقب است، معطل جامعه ات نشو و روی خلاقیت فردی ات حساب کن و از جامعه جلو بزن، شاید تنها بخشی باشد که فردی مساله میثم را درک کرده و برای آن راه حل دارد. در بخش های دیگر همه مساله میثم را انکار می کنند و برای نمونه می گویند مساله ما اکنون مساله هسته ای یا باشگاه های فوتبال است. تنها دو طیف میثم را درک می کنند و می خواهند همراهی اش کنند. یکی شخصیت سعید که همخانه ای او است و دیگری همان مردی که در قهوه خانه آدرس کوچه رخصت را به او می دهد و به او می گوید تو از جامعه ات جلو بزن؛ چراکه فردی که جامعه اش مساله او را درک نمی کند و انکار می کند به نوعی قربانی این عدم فهم به موقع آن از سوی جامعه می شود. می خواهم بگویم، درست است که ما تنوع موقعیت و شخصیت داریم اما هر موقعیت زاویه ای جدید از بحث را برای ما آشکار می کند و روایت یک انسجام معنایی به تمام این وضعیت ها می دهد. در فیلم شما چهره هایی چون جواد عزتی، هومنی سیدی، ویشکا آسایش یا اکبر عبدی و گوهر خیراندیش حضور دارند. دلیل انتخاب این چهره ها چه بود؟ اگر به زمان تولید این فیلم که فروردین سال 92 بود نگاه کنیم، متوجه می شویم بسیاری از بازیگران چهره این فیلم در آن زمان چندان هم چهره نبودند که صرف حضور آنها در یک فیلم، آن فیلم پرفروش بشود. اتفاقا در این فیلم یک عده غیرسوپراستار جمع شده اند و در فیلمی بازی کرده اند که فضای کمدی ویژه و متفاوتی از دیگر فیلم های مشابه دارد. این فیلم شبیه فیلم های کمدی دیگر نیست. مخاطب بدون هیچ تبلیغی در سطح شهر و در این فصل اکران از آن استقبال کرده است چراکه این فیلم برخی قواعد همیشگی سینما را شکسته است. این موضوع را برخی دست اندر کاران سینمای ما نیز به من گفته اند که اتفاق خوشایندی بوده است. و سخن آخر درباره فیلم «در مدت معلوم»؟ خیلی دوست دارم بازخوردهای واقعی و بیشتر مخاطبان فیلم را ببینم. گاهی در اکران های عمومی موقع خروج از کنار مردم رد می شوم تا ببینم درباره فیلم چه می گویند و چه نقد یا تعریفی نسبت به فیلم دارند. طبق آمار سایت سینماتیکت این فیلم یکی از فیلم هایی بوده که بیشترین دیدگاه ها را دریافت کرده و مردم درباره آن خیلی نظر داده اند. اما دوست دارم بدانم مخاطب با زیرمتن قصه تا چه اندازه ارتباط برقرار کرده است و اینکه تا چه اندازه تلنگری به مخاطب زده و ایجاد مساله کرده و مخاطب را به فکر واداشته است. درباره کار سینمایی بعدی تان هم کمی توضیح دهید؟ کار بلند سینمایی دیگری در حوزه اجتماعی و با فضای متفاوت تری نسبت به این فیلم در دست دارم که نویسنده فیلمنامه آن نیز خودم هستم. اگر اتفاق خاصی نیفتد بهار امسال مراحل پیش تولید فیلم آغاز می شود.
چهارشنبه ، ۷بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[مشاهده در: www.etemadnewspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
گوناگون
پربازدیدترینها