واضح آرشیو وب فارسی:ارانیکو: چکیده: طبق شرط وزارت صنعت،معدن و تجارت، خودروسازان خارجی در صورتی امکان شراکت با شرکت های خودروساز داخلی را دارند که 30 درصد از محصولات تولیدی خود در کشور را صادر کنند.در این مورد، سعید تفضلی، مدیر صادرات ایران خودرو با اشاره به حضور پژو در حدود100 بازار خارجی، می گوید: صادرات 30 درصدی قرار است در شبکه خودروسازان خارجی صورت گیرد؛ بنابراین بازارهای زیادی برای صدور خودروهای تولیدی آنها در ایران، وجود دارد. وی تاکید می کند: اگر بتوانیم تولید موتورهای دیزلی و محصولات دنده اتومات را گسترش بدهیم، امکان رفتن به بازارهای آفریقایی نیز وجود دارد؛ به عنوان مثال پژو پیش تر در بازاری مانند نیجریه حضور داشته و با رعایت استانداردهای مربوطه، می توان این بازار را احیا کرد. تفضلی در ادامه به بازار بزرگ پاکستان اشاره می کند و می گوید: در این بازار، خودروهای فرمان راست خریدار دارند، بنابراین اگر شرکای خارجی حاضر به سرمایه گذاری در تولید چنین خودروهایی شوند، بازار پاکستان به مقصد خوبی برای خودروهای تولیدی در ایران تبدیل خواهد شد.این گفته وی را قائم مقام مدیر صادرات سایپا نیز تایید کرده و می گوید: با تولید خودروهای فرمان راست، می توان به بازار بزرگی چون پاکستان نفوذ و از این راه، مسیر تحقق صادرات 30 درصدی را هموار کرد. احمد اسماعیلی می افزاید: درست است که هم اکنون خودروهای پژو و رنو (دو خودروسازی که احتمال حضورشان در ایران بیش از سایر گزینه ها است)، در بازارهای منطقه جا نیفتاده، اما می توان در آینده مشتریان را جذب خودروهای تولیدی آنها در ایران کرد.وی در ادامه این را هم می گوید که الزام صادرات 30 درصدی فقط مختص خودرو نبوده و قطعات را نیز در بر می گیرد. به گفته اسماعیلی، هدف وزارت صنعت از شرط صادرات 30 درصدی این است که ایران به هاب صادرات خودرو و قطعه در منطقه تبدیل شود، فرقی نمی کند این هدف با خودرو به دست بیاید یا قطعات. اظهارات مسوولان صادرات خودروسازی کشور در شرایطی است که هرچند ظاهرا خودروسازان خارجی مشتاق به حضور در ایران، شرط وزارت صنعت، معدن و تجارت را پذیرفته اند، اما به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، برنامه صادرات 30 درصدی را نمی توان به این راحتی ها (حداقل در کوتاه مدت) عملی کرد. با نگاهی به وضع فعلی صادرات خودروسازان کشور، به وضوح می توان فهمید که برای تحقق شرط وزارت صنعت، چه راه سخت و ناهمواری در پیش است، آنقدر سخت که شاید اصلا نتوان آن را طی کرد و به مقصد رسید.در اینکه ایران به لحاظ جغرافیایی در منطقه ای استراتژیک قرار گرفته و دور و برش پر است از کشورهای کوچک و بزرگ، شکی نیست، اما در حال حاضر تنها بازار عراق است که صادراتی کم و بیش به آن صورت می گیرد و باقی بازارها چندان روی خوشی به خودروهای تولید ایران نشان نمی دهند.در این اوضاع و احوال، وزارت صنعت می گوید باید 30 درصد از خودروهایی که قرار است در جریان شراکت شرکت های خودروساز داخلی و خارجی (در ایران) به تولید برسد، راهی بازارهای خارجی شود، آن هم در شرایطی که تقریبا هیچ کدام از کاندیداهای حضور در ایران (مانند پژو و رنو و...) سهم چندانی در بازارهای منطقه ندارند.اگر نگاهی به بازارهای منطقه بیندازیم، متوجه می شویم بیشتر آنها یا مشتری محصولات آمریکایی، کره ای و ژاپنی هستند یا اصلا به لحاظ مالی، قدرت خرید خودروهای صادراتی را ندارند. به عنوان مثال، مشتریان کشورهای حوزه خلیج فارس، بیشتر میل به خودروهای ساخت آمریکا، ژاپن و تا حدی کره جنوبی دارند و کمتر پیش می آید محصولات فرانسوی سوار شوند.در بازار کشورهای حوزه دریای خزر نیز دو حالت وجود دارد یا مشتریان از وضع مالی خوبی برخوردارند که در این صورت به سراغ خرید خودروهای لوکس می روند یا از توان مالی لازم برخوردار نبوده و در نتیجه قدرت خرید خودروهای صادراتی را نخواهند داشت.مشکل بازارهایی مانند افغانستان و عراق نیز اینجاست که کلا تقاضایی بالایی برای خرید خودرو در این کشورها وجود ندارد؛ زیرا هر دو درگیر جنگ بوده و اوضاع اقتصادی نامناسبی را تجربه می کنند. مثلا در بازار عراق، تنها 50 هزار دستگاه طی 6 ماه نخست سال گذشته میلادی به فروش رسیده که عدد بسیار پایینی به شمار می رود. عراق در حال حاضر اصلی ترین بازار صادراتی خودروسازی ایران به شمار می رود و با در نظر گرفتن شرایط این کشور نمی توان فعلا حساب ویژه ای بابت تحقق «شرط 30 درصدی صادرات» روی آن باز کرد. اگر فرض کنیم پژو تیراژ خود را در ایران 500 هزار دستگاه برساند، 30 درصد آن می شود 150 هزار دستگاه؛ خب در این شرایط باید از وزارت صنعت،معدن و تجارت پرسید این تعداد خودرو قرار است در کدام بازارها فروخته شوند؟ اصلی ترین بازارهای پژو را کشورهای اروپایی تشکیل داده اند و این در حالی است که اگر قرار باشد این شرکت محصولات تولیدی خارج از فرانسه خود را راهی بازار اروپا کند، کشورهایی مانند تونس و مراکش به دلیل فاصله کمتر، نسبت به ایران در اولویت خواهند بود. هرچند در این مورد، اوضاع رنو در مقایسه با پژو بهتر بوده و در بازارهای منطقه، مشتریانی برای محصولات این شرکت پیدا می شود، اما تعداد آن ها آنقدر کم است که عملا نمی توان بابت تحقق صادرات 30درصدی، حسابی روی شان باز کرد.با این شرایط، بسیاری از کارشناسان معتقدند بهتر است وزارت صنعت،معدن و تجارت از ابزار تشویقی استفاده کرده و مثلا به خودروسازان خارجی اجازه دهد به میزان صادرات از ایران، واردات (بدون اعمال تعرفه) انجام دهند. به اعتقاد کارشناسان، وزارت صنعت اگر می خواهد ایران را به پایگاه صادرات خودرو در منطقه تبدیل کند، بهتر است به سراغ خودروسازان آمریکایی، ژاپنی و کره ای برود، چه آنکه آنها مشتریان زیادی در بازارهای منطقه دارند و قطعا بیش از رنو و پژو و... می توان بابت تحقق «صادرات 30 درصدی» رویشان حساب باز کرد. دنیای اقتصاد خودرو صادرات خودروساز داخلی
سه شنبه ، ۶بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ارانیکو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]