واضح آرشیو وب فارسی:598: کویت با منابع تجدیدپذیر آبی ناچیز خشک ترین کشور منطقه محسوب می شود اما با این وجود توانسته است آب مورد نیاز برای توسعه اقتصادی و جمعیتی خود را با شیرین سازی آب دریا تأمین کند، راهبردی که در کشور ما مورد غفلت واقع شده است.به گزارش پایگاه 598 به نقل از تسنیم: کویت کشوری در ناحیه غربی خلیج فارس با 3.8 میلیون نفر جمعیت و مساحت 18 هزار کیلومتر مربع است که شدت تبخیر آب در آن زیاد است و هیچ رودخانه یا دریاچه آبی پایداری در خود ندارد به نحوی که در زمینه منابع آبی تجدیدپذیر (شامل جریان رودخانه ها و آب های باران) جزو کشورهای بسیار خشک دسته بندی می شود. بر اساس آمار بانک جهانی(1) در سال 2013 سرانه منابع آبی داخلی تجدیدپذیر در کویت بسیار ناچیز (نزدیک به صفر) بوده است. این در حالی است که میانگین جهانی این متغیر 6013 متر مکعب است و بر اساس این متغیر کویت خشک ترین کشور منطقه محسوب می شود. با وجود این کمبود شدید منابع آبی تجدیدپذیر، کویت توانسته است آب مورد نیاز برای توسعه و رشد صنعتی و جمعیتی خود را تأمین کند. بر اساس آمارهای بانک جهانی این کشور در 10 سال اخیر به طور میانگین 3% رشد تولید ناخالص داخلی و 6% رشد جمعیت داشته است(2) و اگر تنها به منابع آبی تجدیدپذیر اکتفا می کرد در این مسیر با مشکلات زیادی روبه رو می شد. اما کویت با اتخاذ راهبردهای مناسب توانسته است بر این مشکل غلبه پیدا کند که مهمترین این راهبردها شیرین سازی آب دریا بوده است. واحدهای شیرین سازی آب منبع اصلی آب شیرین برای مصارف شرب و خانگی در کویت هستند به نحوی که 92% از آب مورد نیاز برای مصارف خانگی و صنعتی و 60% از کل آب مورد نیاز در کویت با واحدهای آب شیرین کن تأمین می شود. (3) با تأسیس هفت عدد از این واحدها ظرفیت شیرین سازی آب در این کشور از صفر متر مکعب در روز در سال 1953 به 3 میلیون متر مکعب در روز در سال 2013 رسیده است. در واقع کویتی ها که در خشک ترین کشور منطقه زندگی می کنند، دریافته اند که تأمین آب یکی از مهم ترین زیرساخت های لازم برای افزایش جمعیت و رشد اقتصادی است و برای این موضوع، از مزیت دسترسی به آب های خلیج فارس استفاده و با شیرین سازی آب مشکل خود را حل کرده اند. کویتی ها که در غرب خلیج فارس مستقر هستند در حالی مشکل کم آبی خود را با برنامه ریزی بلند مدت حل کرده اند که در سواحل شمالی خلیج فارس و دریای عمان در ایران مشکل کمبود آب به شدت احساس می شود. شهرها و مناطق ساحلی ایران مانند بندرعباس، خرمشهر، آبادان، بوشهر و چابهار جزو مناطق کم آب به شمار می روند و این موضوع مانع بزرگی بر سر راه توسعه این مناطق به شمار می رود. با توجه به دسترسی به آب های آزاد و وجود منابع انرژی زیاد در این مناطق، پتانسیل زیادی برای توسعه اقتصادی و اجتماعی آن ها وجود دارد اما این توسعه بدون تأمین آب مورد نیاز امکان پذیر نیست. بنابراین ضروری است دولت با نگاه به تجربه موفق کشورهای حاشیه خلیج فارس مانند کویت، احداث آب شیرین کن به میزان مورد نیاز در این مناطق را به صورت جدی در دستور کار قرار دهد و مانع بزرگ ایجاد شده بر سر راه توسعه اقتصادی و اجتماعی این مناطق را برطرف کند. 1) http://wdi.worldbank.org/table/3.5 2) http://data.worldbank.org/indicator/SP.POP.GROW/countries 3) "Kuwait: Food and Water Security”, Future Directions International, 2015 4) "Statistical Analysis of Desalination Plants in the GCC Countries”, Azza AlRaisi and etc., WEN504- Desalination Fall 2013 * طه محقق، کارشناس حوزه آب و انرژی
سه شنبه ، ۶بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 598]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]