محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843350062
مثنوی «قمر رویان عاشق» – تقدیم به جوان ترین شهید مدافع حرم
واضح آرشیو وب فارسی:صدای زرند: صدای زرند: شهید «سید مصطفی موسوی» ۱۸ ساله بود که به سوریه رفت و در فروردین سال جاری، چند روز پس از ۲۰ ساله شدن در عملیات بصری الحریر مفقود و روز گذشته پیکرش به آغوش خانواده اش بازگشت. مثنوی «قمر رویان عاشق» سروده ی منصور نظری تقدیم به جوان ترین شهید مدافع حرم سید مصطفی موسوی «قمر رویان عاشق» جگرخون است و باران دیده را غرق – زَنَد شمسِ بلا خونین سر از شرق به خاک افتاده ماهِ لاله گون را – سحرگاهان زند سَر، دَشتِ خون را در این دشتِ پُر از یاس و اقاقی – به خاک افتاده گلگون جسم ساقی به خون آغشته پرپر لاله هایش – و نام کعبۀِ دل، کربلایش در این دشت ز خون باریده باران – شقایق گشته پرپر صد هزاران قمر رویان به خاک افتاده بازند – وضو بگرفته با خون در نمازند قمر رویی علم بگرفته بر دوش – ز مینایِ شهادت کرده مِی نوش سحر را دیده خون می بارد از درد – به خاک افتاده در خون ماهِ شبگرد سحر آسیمه سر می پرسد از ماه – که در خونت کِشیده اِی قمر؟ آه قمر رویا که در خون کِشته مویت – که خنجر کِشته ای مه بر گلویت که شرحه شرحه کرده پیکرت را – روان بر نیزه آورده سرت را خزان آورده تاراجِ بهاران – به خون آغشته رویِ ماهِ یاران سحر پوشیده بر تن خرقۀِ اشک – علم افتاده سویی، پاره تن مَشک علمداری به خاک افتاده در دَشت – ندارد بر حرم او رویِ برگشت صدای العطش پیچیده در گوش – زِ مینای بلا سقا کند نوش سحرگاهان که مست آید صبا باز – بگیرد مرغ دل را شوقِ پرواز کُند آهنگ دشتِ پُرشقایق – دمشق آن مقتلِ مردانِ عاشق چو آغوشی که بر دلبر گشاید – به بالِ آروز، دل پَر گُشاید ز شوق کربلا جان گَشته بر لب – کِشد پر در خیالِ عشقِ زینب چه خوش باشد شهادت عاشقان را – فدا از بهر زینب جسم و جان را خوشا کرب و بلا چاووش کردن – ز مینای شهادت نوش کردن خدا را دست در آغوش کردن – کفن بر تن شقایق پوش کردن چه شوق است این به سر آلاله ها را؟ – که خون آورده قلب نوبهارا چه عشق است این به سر قومِ قَمَر را؟ – چه عهد است اینکه باید ترک سر را؟ چه دارد کربلا در خویش مستور؟ – که سازد عاشقان را مست و مسحور؟ چه راز است این نهان در پردۀِ عشق؟ – به سَر بَر نیزه رفتن از پیِ عشق؟ چه خواند آن سَربُریده، بر سَرِ نِی؟ – که جوش آورده در خُم تا ابد مِی کدامین آیه را بر نیزه خواند او؟ – که وحی مُنزِلَش بر سینه ماند او چه اعجازی نمود آن سَربُریده – که بارد تا ابد خونش ز دیده چه راه است اینکه پایانی ندارد؟ – چه درد این غم که درمانی ندارد؟ چه داغ است اینکه نو هر دَم شود باز؟ – چرا پایان ندارد این سرآغاز؟ چه خون است این که جاری تا اَبَد شُد – زِ هر سَدّی چه رود است اینکه رد شد؟ چه دارد کربلا در خویش پنهان؟ – که با خود می برد دل را تن و جان؟ سرت اِی از قفا از تن بُریده – به آغوش خدا اِی آرمیده چه کردی با دل ما، کُشتۀِ عشق – چنین آواره ایم اندر پِیِ عشق چه شور است این، چه محشر، این چه غوغاست؟ – چه رازی گشته پنهان، کربلا راست؟ به خون غلتیده پرپر، لاله ای مست – قمر رویی علم بگرفته در دست ز مینای شهادت نوش کرده – ردایِ لاله را تن پوش کرده چو اسرارِ بلا را فاش کرده – رُخَش را لاله گون نقاش کرده شقایق گشته پرپر در جوانی – قمر رویی به رسم مهربانی سلام ای در جوانی گشته عاشق – به دشت کربلا پرپر شقایق سلام ای مادرت را نورِ دیده – سلام ای ماهِ در خون آرمیده سلام ای عاشق شوریدۀِ یاس – حرم را ای مدافع همچو عباس سلام ای عاشق بانوی غم ها – سلام ای دیده همچون او ستم ها سلام ای کرده جان قربان زهرا – سلام ای بی کَس و بی یار و تنها به یادت سینه سوزان، مجمرِ آه – دلم آتش گرفت از داغت ای ماه چه ات آورده بر سر قصۀِ عشق – که گَشتی این چنین آوارۀ عشق بگو با ما که سِرِّ کربلا چیست؟ – چگونه عاشقانه می توان زیست؟ بگو با ما تو اسرار بلا را – به خون رفتن دیارِ کربلا را بگو با ما سخن از صبحِ صادق – شقایق گَشتنِ مردانِ عاشق بگو ما را سحرگاهِ ظهورش – به پایان آمدن این راه دورش بگو از ما به آن گُمگشته در نور – که رُخ دیگر عیان کن ماهِ مَستور که جان ها بر لب آمد از فراغت – تمامِ شیعه می سوزد ز داغت به پایان ای شب دور و راز آ -به کنعان یوسف گم گشته بازآ ز بس باریده اشک از دیده هامان – نمانده سوی چشمی از برامان هلا ای قائم آل محمد – بیا آقا که صبر ما سرآمد به ما بنما سپاهت را طلیعه – بیا ای سرور و سالار شیعه بیا تا انتقام یاس گیریم – به دوش آن بیرق عباس گیریم بیا آقا که ما را کُشت داغت – به دوریِ تو دیگر نیست طاقت بیا که پیرِ ما را دل شکستند – علی را دست و بازو، باز بستند بیا که موسفید آمد ولی مان – ز غم خون شد دلِ سید علی مان به امید ظهور حضرت یار … سحرگاه سه شنبه ۶ بهمن ماه ۱۳۹۴ – منصور نظری
سه شنبه ، ۶بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صدای زرند]
[مشاهده در: www.sedayezarand.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها