تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837301636
پرورش بذر سلفی گری در مدارس پاکستان+ تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:شهیدنیوز: شهیدخبر(شهیدنیوز): ترویج اندیشه وهابیت و تربیت نیروهای وابسته به آن در مدارس پاکستان یکی از سرمایه گذاری های اصلی سعودی ها در گسترش آیین انحرافی وهابیت و نیروهای افراطی تکفیری در جهان است.در این نوشتار یکی از تاریکترین و تلخترین وقایع تاریخ معاصر بشریت مورد بحث قرار می گیرد و آن افول عقلانیت و اخلاق است به گونه ای که جان های پاک طناب مرگ بر گردن انسان می افکنند و او را به ورطه افراطی گری می کشانند. اهمیت این موضوع را از کثرت تلاشهایی می توان دریافت که متفکران در سال های اخیر برای پرداختن و به کارگیری سنجه هایی جهت ارتباط و فهم آموزش های رادیکالیستی انجام دادهاند. این تلاش ها از دل اقتضائات و ضرورت های قابل درکی بیرون آمده است که نمی تواند بدون پاسخ باقی بماند. ضرورت این نوشتار به طور عام ناشی از نفوذ و اعتباری است که هنوز دین نزد انسان و اجتماع برای خود محفوظ نگه داشته است. دین به عنوان یک اصل وحدت بخش، زمینه مشترکی را فراهم ساخته و به انسان این اجازه را می دهد تا به واسطه عشق به همنوع بر تمایلات خودخواهانه فائق آید. بطور کلی، دین اسلام بر اساس عقل و منطق، همراه با محبت و دوستی پایه گذاری شده و از خشونت و برخورد خشن بیزار و متنفر است. با این مقدمه و از زاویه ای دیگر به بررسی نقش آفرینی عربستان در اردوگاه های مرگ تحت لوای دین منحرف شده در پاکستان می پردازیم، حال سوال این است که اگر بخواهیم تحلیلی کلان و بلند مدت از بنیادگرایی افراطی در پاکستان ارائه دهیم، نتیجه چه خواهد بود؟ عقلانی شدن و عقل گرایی به رغم پیشرفت در اغلب فعالیت های انسانی نتوانسته است ریشه های اعمال غیر عقلانی را بخشکاند. باید دانست که بررسی واقعیت از طریق ارجاع به ارزش ها صورت می گیرد. در واقع کنش های اجتماعی از درون انسان نشأت گرفته و تحت تأثیر جهان بینی و طرز تفکر انسانها قرار دارند. از ترکیب کنش های اجتماعی در جامعه، نظام های اجتماعی بوجود می آید و برای فهم این نظامها بایستی به تقسیم بندی و تفکیک کنش های اجتماعی پرداخت. از نگاه وبر و بر اساس یکی از چهار کنش اجتماعی، «کنش سنتی» آن کنشی است که در تطابق با عادات، عرف، سنن و باورهایی که کم و بیش در فرد درونی شده است و طبیعت ثانوی فاعل را تشکیل می دهد، بر می خیزد. ممکن است تناسب بین وسایل و اهداف وجود داشته باشد یا نداشته باشد. در اینجا فاعل کنش برای عمل سنتی خویش نیازی به تصور یک هدف یا درک یک ارزش، یا احساس یک عاطفه را ندارد، بلکه فقط به انگیزه بازتاب هایی که براثر ممارست های طولانی در او ریشه دوانیده است عمل می کند. مانند مدارس آموزشی انتحار در کشتن بیگناهان. ابن خلدون نیز تطور دورانی تاریخ را این گونه شرح می دهد، وقتی بدویان به دلیل داشتن عصبیت بیشتر بر یکجانشینان غلبه می یابند و موجبات تاسیس دولت جدیدی را فراهم می آورند، رؤسای قبایل با تجملات شهری و خلق و خوی شهریان خو گرفته و بتدریج، شجاعت و مناعت و سخت کوشی و سایر صفات و خصائل نیکوی چادرنشینی جای خود را به ترس و جبن و دوستی و روحیه محافظه کاری داده و در نتیجه عصبیت آنها به ضعف گراییده و زمینه، مساعد و آماده می شود تا قبیله دیگری که دارای عصبیت شدیدتر و قویتری است بر آنها چیره گشته و دولتی را که قبیله پیشین مستقر کرده بود،مضمحل نموده و دولت جدیدی تاسیس گردد و این دور تسلسل و توالی همچنان ادامه می یابد و بدین ترتیب عصبیت،قدرت محرکه قبیله و شرط اساسی استقرار دولت در بین مردم ابتدائی محسوب می گردد . مسلمانان در پاکستان/ دیوبندی های غیر قابل انعطاف جمهوری اسلامی پاکستان، کشوری است مسلمان در جنوب آسیا که در سال ۱۹۴۷ میلادی، در پی استقلال طلبی مسلمانان و جدایی از کشور هند تشکیل شد. مردم این کشور از اقوام متعددی تشکیل شده اند و دین اسلام تنها عامل وحدت بخش در این کشور محسوب می شود. شیعیان در کشور پاکستان، اقلیتی چشمگیر و فعال اند که حدود۲۰ تا 25 درصد از کل جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. حوزه تمدنی رودخانه سند که بخش عمده ای از آن بر پاکستان امروزین منطبق است، در سده های بعد از ورود اسلام، سکونتگاه برخی گروه های شیعی بوده است. از قبیل زیدیه در سند، اسماعیلیه در سند، تشیع در کشمیر و... . در میان اهل سنت پاکستان می توان دو فرقه «دیوبندی» و «بری لوی» را کاملا مشخص و شناسایی کرد. در بین مسلمانان سنی مذهب و حنفی پاکستان، یک اقلیت افراطی و رادیکال به نام دیوبندی وجود دارد که به دلیل روش های تروریستی اقداماتشان بسیار پرسرو صدا است. مکتب بریلوی تقریبا «انعطاف پذیر» است؛ آنها به زیارتگاه ها می روند و در فقه پیرو یکی از چهار امام «ابوحنیفه»، «حنبل»، «شافع»، و «مالک» هستند، البته اغلب آنان از امام حنیفه پیروی می کنند، دارای سعه نظر بوده و فرقه های دیگر را کافر نمی دانند، نام بریلوی به «امام احمدرضاخان بریلوی» (1931-1876) نسبت داده می شود که در هند جنبشی را علیه تعالیم مکتب های وهابی- دیوبندی با موفقیت رهبری کرد . از طرف دیگر، دیوبندی ها که سنی محسوب می شوند، قاطع و سختگیر و به نظر برخی افراط گرا هستند. بیشتر دیوبندی ها، 2 فرقه شیعه و بریلوی را کافر می دانند، در عقاید خود انعطاف کمتری دارند و به زیارتگاه ها نمی روند، تاریخ فرقه دیوبندی از سال 1866 آغاز شد، زمانی که در منطقه دیوبند، واقع در «اوتار پرادش هند» یک مدرسه علوم دینی بنا شد. اکثر دیوبندی ها با شکل گیری پاکستان در سال 1947 مخالف بودند و «محمد علی جناح» بنیانگذار پاکستان و نیز «علامه اقبال» پدر اندیشه شکل گیری پاکستان را ملامت می کردند. مکتب اهل حدیث چهارمین فرقه بزرگ مسلمانان را در پاکستان تشکیل می دهد، این گروه که به آنان وهابی نیز گفته می شود، احکام دینی را از برادران سعودی خود دریافت می کنند و تعالیم شان همانند تعالیم وهابیون عربستان سعودی است، همچنین حدود 65 درصد از مدارس دینی در پاکستان را دیوبندی ها اداره می کنند، مدیریت 25 درصد در دست بریلوی ها است، حدود 6 درصد متعلق به وهابیون و 4 درصد هم سهم شیعه است، دیوبندی ها در مؤسسات دولتی مانند ارتش، رسانه ها، و ادارات نمایندگان زیادی دارند و به همین دلیل است که دیوبندی ها چنین قدرتمند و صاحب این تعداد مدرسه دینی و سازمان های خیریه و تبلیغی گسترده در سراسر کشور هستند. عوامل رشد افراط گرایی مذهبی در پاکستان/ وهابیون پاکستانی ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻫﺎی ﻏﯿﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﯾﮑﯽ ازﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن اﺳﺖ، ﭼﺮا ﮐﻪ ﭘﺲ از اﺳﺘﻘﻼل اﯾﻦ ﮐﺸﻮر سیل ﻣﻬﺎﺟﺮﯾﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎن از ﺳﺎﯾﺮ ﻧﻘﺎط ﻫﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﻮی اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﺳﺮازﯾﺮ ﮔﺮدﯾﺪ و در اﺛﺮ ﺟﻨﮓ ﻫﺎی داﺧﻠﯽ اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎنﻧﯿﺰ حدود 3 ﻣﯿﻠﯿﻮن اﻓﻐﺎﻧﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﭘﻨﺎﻫﻨﺪه ﺷﺪﻧﺪ.ﮐﺸﻮر ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ﺑﻪ ﻧﺎم دﯾﻦ اﺳﻼم و ﮐﺸﻮر ﺧﺎص ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺷﺒﻪ ﻗﺎره ﻫﻨﺪ اﻋﻼم اﺳﺘﻘﻼل ﻧﻤﻮد، از این رو ﻣﺬﻫﺐ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺰاﯾﯽ در اﯾﻦ ﮐﺸﻮر اﯾﻔﺎ ﻣﯽ کند، 98 درﺻﺪ ﺟﻤﻌﯿﺖ اﯾﻦً ﮐﺸﻮر ﻣﺴﻠﻤﺎن و ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺷﺎﻓﻌﯽ ﭘﯿﺮو ﻣﺴﻠﮏ ﻫﺎی هستند. میلیون ها خانواده فقیر در پاکستان به سختی زندگی می گذرانند. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن از ﻣﻌﺪود ﮐﺸﻮرﻫﺎﯾﯽاﺳﺖ ﮐﻪ ” ﺟﺰ دﯾﻦ ﻣﺸﺘﺮک آن، ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺗﺸﮑﯿﻞ دﻫﻨﺪه دوﻟﺖ-ﻣﻠﺖ Nation-State“ را در ﻣﺤﺪوده ﺳﺮزﻣﯿﻨﯽ دارا ﻧﺒﻮده و ﺳﻌﯽ دوﻟﺖ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده ﻫﻤﮕﺮاﯾﯽ از ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺬﻫﺐ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﮔﺮوه ﻫﺎ و ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺑﯽ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﺎﻧﺪه و ﺗﺎرﯾﺦ اﯾﻦ ﮐﺸﻮر ﺑﺎ درﮔﯿﺮیﻫﺎی ﻗﻮﻣﯽ و ﻣﺬﻫﺒﯽ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺧﻮرده است. درﮔﯿﺮی ﻫﺎی ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺑﯿﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎ ﻫﻨﺪوﻫﺎ و در ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻮارد درﮔﯿﺮی ﺑﯿﻦ ﻓﺮق ﻣﺨﺘﻠﻒﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎﯾﮑﺪﯾﮕﺮ از ﻧﮑﺎت ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ اﺳﺖ. از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ در ﻋﺪم ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮی اﺗﺤﺎد ﺑﯿﻦ ﮐﺸﻮرﻫﺎی اﺳﻼﻣﯽ، اﯾﺠﺎد ﮔﺴﻞ ﻫﺎی اﯾﺠﺎد ﺷﺪه در ﺑﯿﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ از آن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ژﺋﻮﭘﻠﯿﺘﯿﮏ مذهبی ﯾﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﺗﺒﻠﯿﻎ ﻣﺬاﻫﺐ و ﻋﻘﺎﯾﺪ ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﺗﺮوﯾﺞ آن در ﺑﯿﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺳﯿﺎﺳﺘﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ از ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮی اﺗﺤﺎد در ﺑﯿﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﻧﻤﺎﯾﺪ، ﺑﻪ ﮔﻮنه ای ﮐﻪ ﻫﺮ ﻓﺮﻗﻪ ﺧﻮد را ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﺎب داﻧﺴﺘﻪ و دﯾﮕﺮان را ﻣﺮﺗﺪ، ﮐﺎﻓﺮ و واﺟﺐ اﻟﻘﺘﻞ ﭘﻨﺪارد (ﻣﻬﺪوراﻟﺪم) (ﺑﯿﮕﻠﺮی(125- 1381) وﻫﺎﺑﯿﺖ از ﺟﻤﻠﻪ اﯾﻦ دﯾﻦ ﻫﺎی ﺳﺎﺧﺘﮕﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺮوﯾﺞ ﻋﻘﺎﯾﺪ ﺧﺎص، در ﺳﻌﻮدی ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ و در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﭼﺎﻟﺶ مدهبی در ﻣﯿﺎن ﮐﺸﻮرﻫﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. نرخ سواد در پاکستان بسیار پایین است که به سیستم ضعیف سوادآموزی در این کشور مرتبط است. نرخ ﺑﯽ ﺳﻮادی در سال 1995 ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن در حدود 40درﺻﺪ ﺑﻮد و اﯾﻦ ﮐﺸﻮر از ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺸﻮرﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﻮﻧﺴﮑﻮ اﺟﺮای ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی وﯾﮋه اﺳﺎﺳﯽ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺑﯽ ﺳﻮادی در آن را ﺿﺮوری ﺗﺸﺨﯿﺺداده اﺳﺖ. ﻧﮑﺘﻪ ﺣﺎﯾﺰ اﻫﻤﯿﺖ در ﻧﻈﺎم آﻣﻮزﺷﯽ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن، ﻧﻘﺶ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﯽ ﻋﻠﻤﺎ و ﻣﺪارس دﯾﻨﯽ در ﺳﺮاﺳﺮ ﮐﺸﻮر و ﺟﺎﯾﮕﺎه اﻧﺤﺼﺎری ﻫﺎ آن می ﺑﺎﺷﺪ در ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻋﻠﻤﺎ ﮐﻪ در ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن"ﻣﻮﻟﻮی" ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ، ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﻣﻘﻮﻟﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و آﻣﻮزﺷﯽ و ﺳﻮاد آﻣﻮزی، ﺑﻠﮑﻪ در ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺳﯿﺎﺳﯽ و ﻃﯽ دو دﻫﻪ – اﺧﯿﺮ در ﺣﻮز دﻓﺎﻋﯽ اﻣﻨﯿﺘﯽ ( دارای ﮐﺎرﮐﺮدوﯾﮋه آن و ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﺑﻮده اﻧﺪ و ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ ﻫﺎ ، ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن و راﺑﻄﻪ آنﺑﺎ ﺣﻮزه اﻣﻨﯿﺘﯽ ممکن ﻧﯿﺴﺖ. [1] مدارس مذهبی پاکستان؛ کارخانه تولید تروریسم وهابی از عوامل مهم در ترویج اندیشه وهابی در پاکستان روابط گسترده با عربستان است. این روابط از دوره حکومت «ذوالفقار علی بوتو» وارد مرحله نوینی شد و در دوره ژنرال «ضیاء الحق» به اوج خود رسید. وهابیان سعودی از شهریورماه ۱۳۶۸، به بهانه کمکهای آموزشی و انسان دوستانه به مهاجران افغان ایالت بلوچستان، مراکز متعددی تحت عنوان مؤسسه الدعوه الاسلامیه، اداره الاسراء، مؤسسه مکه المکرمه الخیریه و مؤسسه مسلم و ... تأسیس و از طریق کمک های مالی، فرهنگ ضدشیعی وهابیت و سیاستهای خود را تبلیغ کردند. همچنین گسترش فرقه دیوبندی و رواج تبلیغات وهابیت در پاکستان به ایجاد گروه های تندرو مذهبی یاری رسانده است. مبانی جنبش دیوبندی عبارت است از پاکسازی اسلام از عناصر «ناپاک»، آیین جهاد به عنوان یگانه راه مبارزه با کفر و شرک، به ویژه در مبارزه با مذهب شیعه و اولیای مقدس که در منطقه رواج دارد. آیین دیوبندی در تمام این نکات با وهابیگری مشترک است. در مسیر وارد کردن و سرباز گیری سن کودک نیز نقش دارد،کودکان جوان تر (بین 8 و 12) به نظر می رسند مورد علاقه اند، این کودکان به نسبت کوچک،در دیوبندی افراطی و یا مدرسه اهل حدیث در جنوب غربی پنجاب و به طور کلی ساعت ها دور از خانه خانواده خودفرستاده می شوند. این مدارس عموما در مناطق ایزوله شده و به اندازه کافی کوچک نگه داشته (زیر 100 نفر) می شوند به طوری که برای بسیارقابل توجه است. در این مدارس، کودکان ارتباط با جهان خارج را رد کرده و افراط گرایی فرقه ای، نفرت برای غیر مسلمانان، و فلسفه دولت ضد غربی / ضد پاکستان تدریس می شود. تماس بین دانش آموزان و خانواده ممنوع است، اگر چه بعد از ثبت نام مولای ها با خانوادها ملاقات می کنند که همراه با گزارش پر از تحسین از پیشرفت فرزندان شان است. از آنجا که، "فارغ التحصیلان" از مدارس ظاهرا هم به عنوان معلم برای نسل بعدی از سربازان باقی می مانند، و یا به یک نوعی از مدارس تکمیلی برای آموزش جهادی ارسال می شوند. معلمان در این مدارس کودکان را جذب آموزش های خاص خود می کنند و بر اساس خوانش خود روحیه پذیرش اعمال خشونت و آمادگی برای جهاد را در آنها متبلور می سازند تا از کارخانه مدارس دیوبندی، افراطیون آتشین خارج شوند.در حالی که درباره تعداد و مکان این مدارس گمانه زنی می شود، بیشتر افراد معتقدند که اردوگاه جهادی به راحتی قابل شناسایی هستند [2] ریال عربستان و عبور از دروازه های مدارس پاکستان/ چک سفید سعودی ها برای گسترش افراط گری ابتدا تنها محفل های کوچک فکری بنیادگرای افراطی وجود داشتند، اما به تدریج احزاب و گروه های سیاسی بنیادگرا پدید آمدند. آنها از حرکت توده ای و مسلحانه برای کسب قدرت و اجرای شریعت آغاز کرده و با حمایت های مالی و معنوی برخی کشورهای ذینفع از قبیل وهابیان در شبه جزیره عربی، شعار بازگشت به سلف را سر دادند و با ائتلاف با خاندان آل سعود، نظام سیاسی دلخواه خود را پدید آوردند. ابوالأعلی مودودی از رهبران بنیادگرای سلفی (1903-1979) چند دهه بعد، ابوالأعلی مودودی از رهبران بنیادگرای سلفی در جریان استقلال هند، اندیشه احیای خلافت و تشکیل حکومت واحد در سرزمین های اسلامی را مطرح و نسخه ای اولیه از قانون اساسی این حکومت را نیز تدوین و منتشر کرد. عربستان با سرمایه گذاری، به شدت در حال ساخت مساجد، مدارس، مدارس و مراکز فرهنگی اهل سنت در سراسر جهان اسلام است. مرکز اطلاعاتی هند می گوید که در هند به تنهایی، در سال های 2011-2013، تعداد روحانیون عربستانی به 2500 رسیدند که بیش از 250 میلیون دلار را برای ساخت مساجد و دانشگاه ها و برگزاری سمینار سرمایه گذاری کردند. [3] از این جمله معروف یکی از مسئولین سعودی تا حدودی پی به سیاست چک سفید می بریم: «ما مطلقا قادر به شرکت در عملیات نظامی نیستیم. تنها کاری که ما می توانیم انجام بدهیم این است که چک ها را امضا کنیم.» [4] هر چند عربستان وارد کارزار و باتلاق یمن شده است که آن هم با کمک دولت های بزرگ و سربازان اجاره ای از هند، پاکستان و ائتلاف اعراب صورت می گیرد. در سیاست های حمایتی عربستان از گروه های افراطی، شبکه حقانی را می بینیم که یکی از بنیادگراترین مراکز آموزش مذهبی پاکستان است که در اصطلاح مدرسه نامیده می شوند. بسیاری از رهبران طالبان و شخص محمد ملا عمر در این مدرسه تربیت شده اند. این مدرسه متهم شده که قرائت خشن و بسیار محافظه کارانه ای از قوانین اسلامی ارایه داده است. نظام طالبان در افغانستان این قرائت را به کار گرفت؛ با این حال به هیچ عنوان نمی توان گمان برد که حقانی از وجود شاگردان قدیمی اش شرمگین است. [5] ژنرال ضیاء الحق رشد سریع این مدارس در سال های ١٩٨٠ تحت حمایت ژنرال ضیاالحق [6] در چارچوب جهاد افغان و با حمایت مالی وسیع سعودی ها آغاز شد. اگر چه تعدادی از مدارس ایجاد شده در آن دوره تنها بخش واحدی وابسته به مسجد روستا بودند، اما در مواردی نیز به نهادهای بسیار مهم بدل گشتند. به عنوان نمونه دارالعلوم بلوچستان در حال حاضر پذیرای ١٥٠٠ طلبه پسر در بخش شبانه روزی و ١٠٠٠ طلبه روزانه است. در مجموع تعداد طلاب مدارس پاکستان به هشتصد هزار نفر بالغ می شود. این افراد همگی تحت عنوان نظام آموزشی اسلامی، به طور رایگان و آزاد تحصیل می کنند که با نظام آموزش همگانی بیمار پاکستان رقابت می کند. در چنین کشوری، بودجه آموزش همگانی تنها یک و هشت دهم درصد تولید ناخالص ملی است. به همین دلیل پانزده درصد مدارس فضای کافی در اختیار ندارند و چهل درصد فاقد آب لوله کشی هستند و هفتاد و یک درصد از جریان برق محروم می باشند. غیبت های مکرر و ناموجه امری عادیی در نظام آموزشی است و در واقع بسیاری از این مدارس وجود خارجی ندارند. در سال ٢٠٠٤ م. هنگامی که آقای عمران خان کاپیتان پیشین تیم ملی کیریکت وارد عالم سیاست شد، در حوزه خودش، به تحقیق در مورد مدارس دولتی دست زد. در نهایت وی متوجه شد که یک پنجم مدارس ثبت شده وجود ندارند و هفتاد درصد آنها تقریبا برای همیشه تعطیل شده اند. متعصبین قرون وسطایی، یکه تاز تروریسم در پاکستان در زمینه آموزش تاخیر پاکستان نسبت به هند قابل توجه است؛ شصت و پنج درصد جمعیت هند باسواد هستند که این درصد هرساله افزایش می یابد. در پاکستان باسوادان تنها چهل و دو درصد جمعیت را شامل می شوند که این درصد درحال کاهش است. دولت نظامی به جای سرمایه گذاری در بخش آموزش، نیروی هوایی را به مدلهای جدید هواپیمای اف١٦ آمریکایی تجهیز می کند. شکست نسبی آموزش ملی نشان می دهد که برای بخش اعظم مردم، فرستادن فرزندانشان به این نوع مدارس تنها امید برای تغییر سرنوشت آنها است. آنها مطمئن هستند که فرزندانشان تحت آموزش به شدت سنتی اما صد در صد رایگان قرار می گیرند. احمد عمر سعید دست راست/ خالد شیخ محمد چپ، وی به عنوان طراح حملات 11 سپتامبر و قاتل دانیل پریل، خبرنگار آمریکایی وال استریت جورنال، معرفی شده است. از رهبران تروریستی به عنوان «متعصبین قرون وسطایی» نام برده می شود. درست تر این بود که آنان را متخصصینی با تحصیلات عالی ولی در سیاست گنگ لقب می دادند. محمد عطا آرشیتکت بود؛ آقای ایمن الظواهری، رئیس ستاد ارتش بن لادن، جراح اطفال بود؛ «زیاد جراح» یکی از بنیان گذاران سلول هامبورگ؛ پیش از این که متخصص سازه های هوایی شود، دانشجوی جراحی دندان بود؛ آقای احمد عمر سعید شیخ عامل ربودن دانیل پرل، فارغ التحصیل مدرسه اقتصاد لندن بود. به عنوان نمونه، این مسئله با تحلیل بسیار موشکافانه مامور پیشین سیا، مارک سژمن، از جهادگرایی فراملی مرتبط است که در شماره ای از Understanding Terror Networks (شناخت شبکه های ترور) چاپ شد. او زندگینامه صد و هفتاد و دو تروریست مرتبط با القاعده را بررسی کرده است. نتایج به دست آمده اغلب کلیشه های رسانه ای در مورد شخصیت این سربازان جدید را بر هم زد. نمونه انتخابی وی نشان داد که دو سوم این خرده بورژواها تحصیلات دانشگاهی داشته اند؛ در کل جزو رده مدیران آشنا با فن آوری هستند و بسیاری از آنان مدرک دکترا دارند. آنها مشتی جوان تهی مغز نیستند، میانگین سنی آنها ٢٦ سال است، بیشترشان ازدواج کرده اند و دارای فرزند هستند. تنها به نظر می رسد دو تن از آنان دچار مشکلات روانی باشند. بی شک همچون تروریسم یهودی و مسیحی که پیش از این وجود داشته اند، این تروریسم نیز حرکتی بورژوائی است. مولانا مسعود اظهر بی تردید، نمونه هایی از فارغ التحصیلان مدارس بنیادگرا نیز وجود دارند که به القاعده پیوسته باشند: به عنوان مثال، مولانا مسعود اظهر رئیس سازمان جهادی جیش محمد و همکار مستقیم بن لادن، تحصیلات اولیه خویش را در کراچی در مدرسه از لحاظ سیاسی بسیار متعهد بینوری تاون انجام داد. این طالب یکی از شرکت کنندگان در سوء قصد علیه همراهان رئیس جمهور پرویز مشرف در سال ٢٠٠٣، تحصیلاتش را در مدرسه ای دیگر رها کرد. تمام این مطالب روشن می سازد تا چه حد در جهان غرب در مورد موضوع القاعده به غلط اطلاع رسانی شده است. به ضرس قاطع بایست تکرار کرد که تروریسم با فقر و تعالیم مذهبی ارتباط دارد که شالوده شان در این مدارس ریخته می شود. این مدارس خشکه مقدس دیوبندی در قرن بیستم در سراسر شمال هند و پاکستان گسترش پیدا کرده اند و طی دهه ١٩٨٠ از حمایت ویژه ژنرال ضیاالحق و متحدان سعودیش برخوردار بودند و هستند. طنز روزگار این جا است که ایالات متحده آمریکا نیز نقش مهمی در سربازگیری مدارس برای جنگی مقدس تحت نام جهاد افغان بازی کرد. در مدارس مذهبی پاکستان چه دروسی تدریس می شود؟ / در این مدارس خورشید همچنان دور زمین می چرخد برنامه بسیاری از مدارس پاکستان قدیمی است، در این مدارس هندسه با متد اقلیدس و پزشکی جالینوس تدریس می شود. به جای مطالعه دقیق قرآن، آن را حفظ می کنند. در مدارس دیوبندی این گونه به طلاب آموزش می دهند که خورشید به دور زمین می چرخد و جایگاهی برای اجنه وجود دارد. اما این وضعیت حاکم بر تمام مدارس نیست و برعکس تعدادی از آنها بسیار دگرگون شده اند. هرچند فلسفه آموزشی آنها اغلب منسوخ است، ولی برای قشر فقیر، مدارس امید واقعی ترقی اجتماعی محسوب می شوند. در برخی مباحث سنتی، چون علم بدیع، منطق و رویه قضایی، کیفیت آموزش اغلب بالا است. اگرچه مدارس از نظر کلی محافظه کار افراطی هستند ولی تنها برخی از آنها از لحاظ سیاسی متعهد می باشند. تعطیل کردن آنها پیش از به جریان انداختن برنامه ای برای بازسازی نظام عمومی، بخش عظیمی از جمعیت را محکوم به بیسوادی خواهد کرد. هم چنین به این نقطه خواهد رسید که به مومنین بگویند دیگر در مورد دینشان آموزش نبینند، که به واقع روش جذب مسلمانان نیست. نیروهای پلیس و امنیتی ایالت سند پاکستان طی یک عملیات جستجوی فوق العاده در منطقه سهراب گوته کراچی حداقل 70 طالب دینی را از زیرزمین یک مدرسه دینی در مسجد زکریا در حالی کشف و آزاد کردند که دست وپای آنان با زنجیرهای آهنی بسته شده بودند. آنها بطور مخفیانه در این مرکز آموزش های علوم دینی و فعالیت های تروریستی را فرا می گرفتند. برای یافتن ساختار مدارسی که در یک زمان به مشکلات تعهد سیاسی و عقب ماندگی تحصیلی می پردازند، لازم نیست زیاد از پاکستان دور شویم. هند خاستگاه مدارس دیوبندی است، در آنجا چنین مدارسی اسلامگرایان جنایتکار پرورش نمی دهند و به طور مطلق غیر سیاسی و عرفانی هستند. برخی از اندیشمندان بزرگ هند فارغ التحصیل این مدارس می باشند که مظفر علم تاریخ شناس دانشگاه شیکاگو در میان آنان است. [7] در بیش از بیست هزار مدرسه دینی در پاکستان نزدیک به دو میلیون نفر مشغول آموزش هستند و برای تمامی این محصلین دینی غذا و محل اقامت رایگان فراهم است. اخیرا در پاکستان این پرسش به شدت مطرح است که میلیون ها دلار هزینه ای که در مدارس دینی به مصرف می رسد از کجا می آید؟ عایشه صدیقه، تحلیلگر پاکستانی در مصاحبه ای می گوید که تامین نیازهای مالی مدارس دینی در پاکستان کار مشکلی نیست چرا که علاوه بر زکاتی که از خود پاکستان جمع آوری می شود، پول هنگفتی هم از بیرون وارد پاکستان می شود و روحانیون پاکستانی در ماه رمضان برای دریافت هزینه های مدارس به عربستان سعودی سفر می کنند. از معلمان مدارس دیوبندی در کراچی تعداد بی شماری از رهبران سپاه صحابه پاکستان، لشگر جهنگوی، رهبران طالبان، .... و سایر گروه های تروریستی این کشور از مدارس مذهبی فارغ التحصیل شدند که می توان به نوعی بنگاه نفتی عربستان را در پشت این سرمایه گذاری های انبوه دید. بر اساس پژوهش انجام شده از سوی موسسه نظر سنجی گیلانی، خانواده های پاکستانی ترجیح می دهند تا فرزندان خود را برای آموزش به مدارس مذهبی بفرستند تا یک مومن تربیت شود. بررسی انجام شده توسط وزارت کشور پاکستان نشان داده که تعداد مدارس مذهبی بعد از سال ۲۰۰۱ میلادی به نسبت سال ۱۹۴۷ بیست و هشت برابر شده است. [8] اما تولیدات خطرناک مدارس مذهبی افراطی دیوبندی، برخی از گروه هایی هستند که به عملیات های خرابکارانه می پردازند که مهم ترین آنان را می توان اینگونه برشمرد: سپاه صحابه پاکستان سپاه صحابه، واحدی تروریستی است که در سال 1985 توسط «حق نواز جهنگوی» از روحانیون جمعیت العلماءالاسلام و به خواست سازمان اطلاعات پاکستان (آی-اس-آی) به منظور محدودکردن شیعیان پاکستان بالاخص تشکیلات تحریک فقه جعفری تشکیل شد. این گروه که به دنبال کنفرانس مشترک جماعت اسلامی پاکستان و جمعیت علماء اسلام با بدنه ای از مسلمانان مهاجر تشکیل شد، نخست، عنوان انجمن سپاه صحابه پاکستان نام گرفت که بعد ها به سپاه صحابه پاکستان معروف شد. گروه «سپاه صحابه» علاوه بر حملات خود بر ضد شیعیان، ایرانیان مقیم پاکستان را مورد هدف تهاجمی خود قرار دادند، به این بهانه که ایشان از ناحیه حکومت شیعی در ایران مورد حمایت قرار می گیرند و باید از میان برداشته شوند که می توان به ترور صادق گنجی، سرکنسول ایران در لاهور در تلافی مرگ جهنگوی در دسامبر سال 1990 اشاره کرد. همچنین افراطی های سپاه صحابه در ژانویه سال 1997 به مرکز فرهنگی ایران در لاهور حمله کردند و نیز هفت دیپلمات ایرانی در مولتان را به شهادت رساندند. در تلافی مرگ ضیاءالرحمن فروغی (رهبر این گروه) پنج افسر نظامی ایران در پاکستان در سپتامبر سال 1997، توسط سپاه صحابه و لشکر جهنگوی کشته شدند. محمد احمد لدهیناوی، یکی از سرکردگان سپاه صحابه هدف گروه «سپاه صحابه» این است که پاکستان به طور رسمی به عنوان سرزمینی سنی نشین معرفی شود و از این رو قلعه های نظامی و سنگرهای این گروه بیشتر در نواحی جنوبی پاکستان در منطقه مرکزی و پرجمعیت «پنجاب» و مرزهای کراچی واقع شده و تعداد دفاتر و مراکز فعالیت این گروه به 500 مرکز بالغ می شود و در هر بخش از استان پنجاب شاخه ای از این گروه وجود دارد و حدود صدهزارنفر در عضویت این گروه ثبت نام و در کشورهای خارجی نیز مراکزی برای فعالیت خود دایر کرده اند؛ کشورهایی چون: امارات متحده عربی، عربستان سعودی، بنگلادش، کانادا و... بسیاری از حوزه های علمیه و مدارس در ایالت پنجاب توسط این گروه اداره می شود و گفته می شود که تعدادی زیادی از مدرسه های سنی در خارج از کشور پاکستان، تحت نظارت معلمان و نیروهای «سپاه صحابه» هستند و افراد خود را برای ترور مخالفان آموزش می دهند. این گروه در سال 2002 از سوی پرویز مشرف، رییس جمهوری وقت پاکستان به عنوان سازمانی تروریستی معرفی شد و به دنبال آن، دولت پاکستان، گروه سپاه صحابه را مورد حمله قرار داد و افراد بسیاری را دستگیر کرد. پس از فروپاشی سپاه صحابه، «اعظم طارق»، رهبر آن گروه، فعالیت خود را با نام جدیدی به نام «ملت اسلامیه» آغاز کرد و مبالغ هنگفتی از ناحیه هواداران خارجی خود به ویژه عربستان سعودی به دست آورد. در پانزدهم نوامبر 2003 دولت پاکستان این گروه را نیز ممنوع اعلام و اعضای اصلی آن را دستگیر و حساب بانکی آنها را مصادره کرد و محل اجتماعات ایشان را در خانه ها، مساجد و دیگر اماکن مورد حمله قرار داد . لشکر جهنگوی یکی دیگر از گروه های مهم تروریستی پاکستان لشکر جهنگوی است که تعداد زیادی از آن، به عنوان جانشین القاعده در پاکستان یاد می کنند. لشکر جهنگوی، یک گروه شبه نظامی فرقه ای و ضدشیعه است که در سال ۱۹۹۶ به دست گروهی از اعضای سازمان فرقه ای «سپاه صحابه پاکستان» ایجاد شد. هرچند لشکر جهنگوی ساختار رهبری خود را پنهان نگه می دارد، اما یکی از رهبران ارشد این گروه، فردی به نام «ملک اسحاق» است. ملک اسحاق به شدت تحت تاثیر افکار «مولانا حق نواز جهنگوی»، پایه گذار سپاه صحابه بوده است. اسحاق پس از دیدار با مولانا جهنگوی در سال ۱۹۸۹، رسما به سپاه صحابه پیوست و در همان سال فعالیت های ضدشیعه خود را آغاز کرد. ملک اسحاق از رهبران جریان تروریستی لشکر جنگوی که نقش بسزایی در کشتار شیعیان پاکستان ایفا نموده است. مولانا جهنگوی در سال ۱۹۹۰ ترور و لشکر جهنگوی در سال ۱۹۹۶ تاسیس شد. با وجود اختلافات، این دو گروه با یکدیگر مرتبط باقی ماندند. در حقیقت، لشکر جهنگوی به عنوان دومین بازوی نظامی سپاه صحابه نیز در نظر گرفته می شود که به طور خاص وظیفه آن مقابله با «سپاه محمد»، شاخه نظامی حزب شیعی «تحریک نفاذ فقه جعفریه» تعریف شده است. در این میان، هرچند سپاه صحابه ارتباط خود را با لشکر جهنگوی پنهان می کرد، سرانجام دولت پاکستان در سال ۲۰۰۲ این حزب را به دلیل مشارکت در اقدامات نظامی، غیرقانونی اعلام کرد. با وجود اعلام نشدن نام رهبر گروه، باور عمومی بر آن است که اسحاق-پس از تحمل 14 سال زندان، در سال ۲۰۱۱ آزاد شد. لشکر طیبه ریشه لشکر طیبه و جنگجویان چریکی آن به جنگ علیه شوروی سابق در افغانستان در دهه 1980 برمی گردد. عبدالله عزام که اسامه بن لادن از افراد نزدیک وی به شمار می رود، از جمله بنیانگذاران این گروه است. افراد این گروه در جنگ های داخلی تاجیکستان و بوسنی نیز شرکت داشتند. هسته اولیه این گروه تروریستی در فرقه اهل حدیق پدید آمد، این گروه تروریستی نخست جهت آموزش داوطلبان مبارزه در کشمیر تاسیس شد. لشکر طیبه از ناحیه "آی.اس.آی"؛ سازمان اطلاعات پاکستان، به صورت ویژه و پس از سال 1996 حمایت شده است. فلسفه این گروه مشابه پان اسلامیست هاست که خواهان ایجاد خلافت اسلامی در آسیای جنوبی هستند. در اعلامیه رسمی خود این گروه خواهان فتح اروپا شده است. آنها صحبت از این می کنند، یک زمان اروپا زیر اثر مسلمانان بود، ولی در اثر جنگ های صلیبی، توسط عیسویان غصب شد. مسئول بخش نظامی سپاه طیبه، که متهم به بمب گذاری های متعددی از جمله در دهلی هند نیز می باشد. لشکر طیبه در منطقه کشمیر دارای اردوگاه های متعدد آموزشی بوده و نخستین منطقه عملیاتی اش نیز جامو و کشمیر است، این گروه در کشمیر و پنجاب از محبوبیت و حمایت مردم برخوردار است. جایی که لشکر طیبه کمک های بشری مثل ایجاد کلینیک های سیار و بانک خون را در اختیار مردم قرار می دهد. لشکر طیبه به عنوان یکی از مهم ترین گروه های تروریستی پاکستان، درصدد تقویت گروه های بنیادگرای مذهبی است تا از آنها به عنوان مخالفان سرسخت ظهور جنبش های دموکراتیک و غیرنظامی استفاده کند. این تشکیلات تروریستی نه تنها ثبات پاکستان بلکه ثبات منطقه را تهدید کرده و موجب صدور تروریست ها به سراسر جهان می شود. مرامنامه فعلی لشکر طیبه برای ادامه فعالیت های تروریستی خود ایدئولوژی به چالش کشیدن حاکمیت هند بر جامو و کشمیر است . لشکر طیبه نخست با القاعده بیشتر پیوند خویشاوندی داشت تا همکاری و اتحاد تشکیلاتی، اما پس از آنکه دولت مشرف به منظور جلوگیری از ائتلاف آمریکایی-هندی، لشکر طیبه را در سال 2001 یک واحد تروریستی اعلام و فعالیت آن را ممنوع اعلام کرد، این گروه تروریستی با القاعده ارتباط تشکیلاتی قوی تر پیدا کرد بالاخص به دنبال آنکه مولانا الیاس کشمیری، رهبر معنوی لشکر طیبه به مناطق قبایلی پاکستان رفت و در کنار رهبران القاعده و گروه طالبان افغانستان قرار گرفت . جیش محمد گروه جیش المحمد از گروه های تروریستی نوظهور در پاکستان است که در سال 2000 به رهبری مسعود اظهر در شهر کراچی بنیان گذاشته شد. این گروه حوزه فعالیت خود را مناطق جامو و کشمیر قرار داده است، ایدئو لوژی این گروه بیشتر برپایه احساسات ضدهندی و ضدغربی شکل گرفته است. تحریک نفاذ شریعت محمدی تحریک نفاذ شریعت محمدی یا نهضت اجرای شریعت محمدی در سال 1992، شکل گرفت. مولانا صوفی محمد- پیرو مکتب وهابی و از اعضای فعال جماعت اسلامی- موسس این گروه تروریستی است. این گروه هدف از تشکیل و فعالیت خود را اجرای برداشت خود از شریعت در پاکستان مطرح کرده است. رهبران این گروه خواهان این هستند که پاکستان نیز به شیوه حکومت طالبان اداره شود. مولانا صوفی محمد پس از حمله نیروهای آمریکا به افغانستان، به همراه هزاران نفر از هوادارانش برای کمک به طالبان به سمت افغانستان حرکت کرد. تعداد زیادی از مبارزان او توسط جبهه ائتلاف شمال افغانستان دستگیر یا کشته شدند و فقط تعداد کمی از آنها از جمله صوفی محمد به پاکستان بازگشتند. مولانا فضل اللهرهبر تحریک طالبان پاکستان که به داشتن مواضع ضد شیعی شهره است. صوفی محمد در سال 2007 نیز در پی بازگشت به پاکستان توسط مقامات این کشور دستگیر و روانه زندان شد، بعد از دستگیری وی، دامادش مولانا فضل الله معروف به ملا رادیو رهبری هدایت تحریک نفاذ شریعت محمدی را برعهده گرفت. یکی از ویژگی های خاص این رهبر جدید، این است که از طریق ایستگاه رادیویی خود، اجرای خشن دستورات شریعت همچون تعطیلی مدارس دخترانه، بسیج نیروها برای کمک به طالبان در افغانستان و... را ضروری اعلام کرده است . شبکه حقانی شبکه حقانی از ماهرترین و مرموز ترین گروه های تروریستی به شمار می رود که حوزه عملیاتی آن جنوب افغانستان و شمال پاکستان به ویژه مناطق مرزی پکتیا و خوست است. شبکه حقانی از دهه 1980 و همزمان با اشغال افغانستان از سوی شوروی با حمایت های خارجی عربستان و شیخ نشین های خلیج فارس، به رهبری جلال الدین حقانی شکل گرفت و تا زمان انجام حملات 11سپتامبر 2001 مورد حمایت های آمریکا بود. اولین رهبر این گروه، «جلال الدین حقانی» از رهبران مجاهدین افغان بود. پس از او رهبری گروه به پسر ارشدش سراج الدین حقانی منتقل شد. شبکه حقانی بر نظام قبیله ای مبتنی است و رهبران این شبکه از قبیله «زدران»، قوم پشتون ساکن ولایت پکتیا هستند. به دنبال افزایش فشارها و اقدامات تروریستی در پاکستان و افغانستان، دولت این کشور اعلام کرد قصد دارد حملات جدیدی را علیه بنیادگرایان صورت دهد که پس از آن گروهی از رهبران ارشد این گروه ها از داخل خاک پاکستان به افغانستان گریختند. جلال الدین حقانی رهبر شبکه تروریستی حقانی نیروهای آمریکایی نیز توانسته اند از این فرصت جابه جایی برای شکار چند نفر از رهبران ارشد آنان بهره ببرند. ظاهرا یکی از آنان «بدرالدین حقانی» از رهبران ارشد شبکه حقانی و نفر دوم این گروه شبه نظامی بوده است که مرگ او ضربه ای جدی به انسجام داخلی شبکه حقانی وارد کرد، به طوری که می توان این برداشت را داشت که هسته رهبری شبکه حقانی دیگر موفق نشد انسجام سابق خود را به دست آورد زیرا ناتو و نیروهای دولتی افغانستان تاکنون توانسته اند بخش قابل توجهی از کادر رهبری حقانی را مهار کنند. پس از آن نیز ملادادالله، فرمانده طالبان پاکستانی در منطقه باجور که از حامیان اصلی شبکه حقانی بود در شرق افغانستان کشته شد. پیش از آن نیز حاجی مالی خان، برادرزن جلال الدین حقانی و از فرماندهان ارشد شبکه حقانی توسط ناتو دستگیر شد. او رهبری قبیله ای را که خانواده حقانی به آن منسوب است، بر عهده داشت. حرکت الجهاد اسلامی و حرکت المجاهدین از گروه های تروریستی خرد و بیشتر محلی هستند که اخیرا موفق به توسعه حوزه عملیاتی خود شده اند، گروه تروریستی حرکت الجهاد اسلامی توسط «مولانا ارشد احمد» در سال 1980 به عنوان یک گروه جهادی افغان تشکیل شد. با این حال در مورد زمان و نحوه شکل گیری آن، گزارش های ضدونقیضی وجود دارد. اهداف این گروه، الحاق ایالت های جامو و کشمیر به پاکستان و گسترش اسلام در تمام شوون این جامعه است. حرکت المجاهدین نیز توسط «مولانا فضل الرحمن خلیل» در سال 1985 به عنوان یک جناح انشعابی از حرکت الجهاد اسلامی، تاسیس شد. [9] سخن آخر بررسی ساختار مدارس مذهبی وابسته به افراط گرایان نشان می دهد، خطری که انسجام و یکپارچگی پاکستان را تهدید می کند در درون خود کشور قرار دارد و از سوی دیگر، عربستان سعودی نیز برای برداشت از محصولات پرورش مزرعه افراط گری مذهبی در پاکستان، میلیاردها دلار هزینه کرده است. اینکه کشور پاکستان مستلزم است به بازنگری در شیوه های آموزشی، توجه به وضعیت زندگی مردم، بالابردن سطح معیشت، برنامه ریزی برای رسانه ها و اهتمام به ابزارهای اثرگذار بر فکر و فرهنگ و بسیاری اقدامات دیگر است که باید بجای خود مورد بحث جداگانه قرار بگیرد. شاید از سویی این بار لازم است سیاست در خدمت اندیشه قرار بگیرد برای حل این مشکل باید به طور مشخص اولویت به فرهنگ داده شود و و تفکری که این خوانش و قرائت از دین و این نگاه به دنیا را با قوت تغییر دهد. این اقدام باید همراه باشد با تغییراتی در وضعیت زندگی مردم و پایان دادن به بخش عمده محرومیتهایی که هم اکنون بخش هایی از مردمان این منطقه را به شدت می آزارد. این روند باید تنها به سیاستمداران واگذاشته نشود و دیگر نیروهای فعال و صاحب تاثیر نیز در آن شرکت داده شوند. و نگاهی که مصالح فوری سیاسی را در پرتو نیازهای اساسی انسانها و ضرورت شان به همزیستی، آسودگی و تعالی همه جانبه و بدون تبعیض بشریت بفهمند بدون دخالت کشورهایی که منافعی را برای راهبردهای استراتژیک خود دارند. در زمینه افزایش افراط گری و رشد بی سابقه مدارس تندرو در پاکستان به نکات دیگری هم باید توجه کرد. در بین سال های 1970 و 1971م. در طول جنگ داخلی اردن که به عنوان "سپتامبر سیاه" معروف است، دولت اردن از ارتش پاکستان برای مبارزه با اعضای سازمان آزادی بخش فلسطین کمک گرفت و این حوادث به خروج دائم مبارزان فلسطینی از اردن و در نهایت به تقویت روابط پاکستان و اردن منجر شد. هنگامی که کشورهای حوزه خلیج فارس هنوز در حالت جنینی بودند، در در دهه 60 و 70، پاکستان، نیروی محرکه توسعه زیرساخت های نظامی در این کشورها بود. نیروهای نظامی پاکستان، بخش عمده ای از عملیات های نظامی عربستان در یمن را در سال 1969 برعهده داشتند و جت های سعودی به کمک خلبانان پاکستانی به پرواز درآمدند. بیش از 15 هزار سرباز پاکستانی در جنگ داخلی یمن به نفع عربستان حضور داشتند. در طول این دوره، افزایش نخبگان خلیج، از جمله شاهزاده مقرن و شاهزاده بندر بن سلطان، با بررسی مطالعه در مدارس شبانه روزی، ارتش و نیروی هوایی آکادمی پاکستان و کالج کارکنان راه های نفوذ را در این کشور پیدا کرده اند. در نهایت این میل همکاری رو به رشد میان پاکستان و کشورهای خلیج فارس، به ویژه عربستان سعودی، منجر به امواج فرقه گرایی ضد شیعه و ضد مسیحی در جامعه پاکستان شد و ریختن پول به دامان رهبران سیاسی و نظامی پاکستان را به دنبال داشت. عربستان سعودی امیدوار به تجدید و احیای روحیه خود است و برای مقابله با آنچه تصور میکنند، یعنی تهدیدی از ناحیه شیعه در آینده [10] . حال این گونه لجام گسیخته تروریست مورد تربیت قرار می گیرد و دنیا شاهد تراژدی غمگینی است، اما سالها بعد تاریخ در مورد آنها قضاوت خواهد کرد. منابع: 1- ﺑﺮرﺳﯽ ژﺋﻮﭘﻠﯿﺘﯿﮑﯽ و ﺗﺤﻠﯿﻞ وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎی و ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﻧﻘﺶ آن در رواﺑﻂ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﻤﺎره– ﻫﺎی ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ 63 - 1387 ﺑﻬﺎر، ﺺ 99 – 81 WikiLeaks: Saudi-Financed Madrassas More Widespread in Pakistan Than Thought - 2 3- How Saudi Arabia exports radical Islam [4] استیو کُل، «جنگ ارواح: تاریخ محرمانه سیا، افغانستان و بن لادن، از تجاوز شوروی تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۰۱. انتشارات پنگوئن، نیویورک، ۲۰۰۴ [5] . ویلیام دالریمپل: نویسنده و عضو انجمن پادشاهی ادبیات و انجمن پادشاهی آسیایی؛ به ویژه نگارنده مغولهای سفید ( نوار سور بلان، پاریس، ٢٠٠٥). این مقاله نسخه کوتاه شده ای از متنی است که در New York Review of Books به چاپ رسیده است. [6] . ژنرال محمد ضیاءالحق (زاده ۱۲ اوت ۱۹۲۴ – درگذشته ۱۷ اوت ۱۹۸۸) رئیس جمهور و حکمران نظامی پاکستان از ژوئیه ۱۹۷۷ تا مرگش در اوت ۱۹۸۸. [7] . ویلیام دالریمپل: نویسنده و عضو انجمن پادشاهی ادبیات و انجمن پادشاهی آسیایی؛ به ویژه نگارنده مغولهای سفید ( نوار سور بلان، پاریس، ٢٠٠٥). این مقاله نسخه کوتاه شده ای از متنی است که در New York Review of Books به چاپ رسیده است. [8] . .منبع: http://strategicreview.org 9- پایان رفاقت، آغاز خصومت [10] .Saudi Arabia Has Devastated Pakistan’s History of Religious Tolerance and Diversity
دوشنبه ، ۵بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهیدنیوز]
[مشاهده در: www.shahidnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها