محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827269774
زاکانی: دولتی ها پاسخی در برابر ضعف های برجام نداشتند
واضح آرشیو وب فارسی:تحلیل ایران: دوستان ما در وزارت امورخارجه و تیم مذاکره کننده می گفتند ما بیش از این نتوانستیم امتیازی بگیریم. می دانیم ایراداتی دارد. اگر بیش از این نتوانستید مردم باید تاوان این نتوانستن را بدهند... به گزارش تحلیل ایران ، بالاخره زمان اجرای برجام به انتها رسید و با انجام تعهدات ایران که در برجام بر سر آنها توافق شده بود، برخی از تحریم ها لغو و برخی دیگر از آنها تعلیق شد. در این میان برجام راهی بسیار طولانی چه در ایران و چه در امریکا برای تصویب و اجرا را طی کرد. جدا از فرآیند پیچیده ای که در امریکا برجام برای تصویب و اجرا طی کرد، در ایران هم نحوه تصویب برجام مسیر پر فراز و نشیبی را پیمود. حال که برجام به مرحله اجرایی رسید، فرصت را مناسب دیدیم تا با علیرضا زاکانی رئیس کمیسیون ویژه رسیدگی به برجام گفت و گویی در همین رابطه داشته باشیم. مسیری که به برجام صلاحیت قانونی برای اجرا بخشید. آقای زاکانی شاید در ابتدا بد نباشد که نگاهی به روند ورود مجلس به بحث برجام و تحولات مرتبط با آن طی چندماه اخیر داشته باشیم. شاید مهم ترین نقطه عطف این ماجرا تأکید مقام معظم رهبری در جمع نمایندگان مجلس خبرگان درباره ضرورت بررسی برجام در مجلس شورای اسلامی باشد که زمینه را برای ورود مجلس به موضوع باز کرد. اگر قرار باشد دلایلی که سبب این تأکید رهبری شد را به ترتیب اولویت مورد بررسی قرار دهید باید چه مواردی را مورد توجه قرار دهیم. بسم الله الرحمن الرحیم. بنده معتقدم که مقام معظم رهبری به چند دلیل این موضوع را به مجلس شورای اسلامی ارجاع دادند. اولین آن توجه به قانون بود. به دلیل آنکه طبق نظر شورای نگهبان به عنوان تفسیر کننده قانون اساسی هر سند تعهد آوری را که ما با طرف خارجی، یک نهاد بین المللی یا یک دولت خارجی امضا می کنیم، باید در مجلس به تصویب برسد. برجام از هر جهت این دو ویژگی را داشت. لذا اولین نکته ای که معتقدم باید مورد توجه قرار بگیرد، تأکید رهبر معظم انقلاب بر قانونگرایی بود که توافقنامه این مسیر قانونی خودش را طی کند. نکته دوم این بود که به هر حال در این مسیر علاوه بر حفظ شأن و منزلت مجلس دقت نظر در این سند با بررسی بیشتر افزایش پیدا می کند. بالاخره این مهم ترین سندی است که بین ما و امریکایی ها بعد از انقلاب بسته می شود و برای مدت های طولانی تعهدهای مهمی را ایجاد می کند. اعضای شورای عالی امنیت ملی ابعاد این موضوع را بررسی کرده بودند اما این توافق به لحاظ اهمیت آن هر چه بیشتر بررسی می شد به نفع مصالح ملی بود، لذا تأکید بر انتقال برجام به مجلس و عبور از کانال مجلس هم به این مسئله کمک می کرد که واکاوی بیشتری راجع به این سند صورت بگیرد. دلیل سوم هم این است که واکاوی مجلس و همچنین کمیسیون برجام این خاصیت را دارد که بحث برجام از فضای مرتبط به مسئولان به فضای عمومی جامعه منتقل می شود. مسائلی که در مجلس مطرح می شود، این امکان را ایجاد می کند که مردم به عنوان کسانی که محرم انقلاب و صاحب این انقلاب هستند در جریان امور قرار بگیرند و با ابعاد مختلف آن آشنا شوند. فکر کنم خود دولت تمایلی برای ورود مجلس به بررسی برجام نداشت. نه دولت محترم و نه آقای روحانی و نه آقای ظریف و دوستانشان مایل نبودند که برجام برای تصویب به مجلس بیاید. البته در کنار آن نیز آقای لاریجانی چنین عقیده ای نداشتند. در این میان با تأکید مقام معظم رهبری برجام به مجلس آمد و در مجلس مسیر قانونی خود را طی کرد. نکته ای که در این بین وجود دارد این است که بررسی برجام یک امر کاملاً منطقی و قانونی بود نه یک امر سوری و ظاهری. بررسی برجام یک شو یا نمایش نبود. یعنی بر اساس یک روند کاملاً جدی و منطقی بود که باید اتفاق می افتاد لذا اینکه کنگره امریکا در تصویب برجام دخالت می کرد یا نمی کرد و با چه رویه ای جلو می آمد، ربطی به این مسئله در ایران نداشت. دلایل عدم تمایل دولت و شخص آقای روحانی برای ورود مجلس به بررسی برجام چه بود؟ آیا مطرح شدن برخی مباحث در مجلس مطلوب ایشان نبود یا استدلالی برای عدم انجام این رویه داشتند؟ اگر به دلایل آنها با دقت نگاه می کردیم، می دیدیم که استدلالی نداشتند. آقایان می گفتند اگر این توافق بیاید در مجلس و در مجلس تصویب شود، برای ما تعهد آور می شود در حالی که این سند یک سند تعهدآور بود. مجلس باید آن را بررسی می کرد و اشکالات آن را در حد توان مشخص و به رفع آن توجه می کرد. ما فکر می کردیم اگر بدون بررسی برجام در مجلس این توافق مورد قبول نظام واقع شود، همان تعهدات درج شده در آن بدون اینکه اشکالات کار رفع شده باشد، برای کشور ایجاد می شود. مدل ایده آل برای همکاری دولت و مجلس در ماجرای برجام چه بود؟ مجلس و دولت حلقه های مکمل یکدیگر هستند. ما حلقه مکمل دولتیم و اگر در این زحمتی که دولت محترم کشیده و دو سالی که بررسی شده و توافقی که حاصل شد، نقص، اشکال و عیبی در سند آن وجود داشته باشد، ما موظفیم در مجلس آن را مرتفع کنیم. لذا از این جهت معتقدیم برجام باید به مجلس می آمد. هم از باب قانونی و هم از باب مصلحت و منافع ملی که البته آقایان علاقه ای به این برنامه ها نداشته و برای رد آن نیز پاسخی نداشتند. دلیل این عدم علاقه چه بود؟ دلیل آن حاشیه هایی نبود که برای برجام حین بررسی به وجود می آمد؟ بالاخره در بررسی برخی موارد برجام ظن قوی عبور از خطوط قرمز نظام وجود داشت. حداقل یک دلیلش را می توانم بگویم که این دوستان علاقه نداشتند در این جعبه باز شود و مردم متوجه شوند این چه سندی است، به خاطر عیوب و نقایصی بود که در این سند وجود داشت. البته دلیل دیگری که می توان ذکر کرد، تعجیلی بود که به واسطه این مسئله در پیگیری اهداف آنها به وجود می آمد. یعنی مسئولان دولتی به عیوب و نواقص برجام به ویژه درباره بحث تأثیر آن در حوزه های نظامی و امنیتی و همچنین رشد فناوری احاطه نداشتند یا با علم قبلی بر عیوب این تفاهم تأکید بر اجرای هر چه سریع تر داشتند؟ اگر به طور کامل در تدوین این سند دقت کرده بودند، حتماً می فهمیدند. گذشته از اینکه برخی از اشکالات با حداقل دقت هم معلوم می شد. دلایل آنها همان حرف هایی بود که در رسانه ها می گفتند و هیچ ارزش حقوقی و قانونی نداشت. بالاخره اگر دولت معتقد به اجرای این توافقنامه بود، به معنای وجود منطق یا دلیلی برای اجرای این شروط بود وگرنه مذاکره کنندگان ما که نمی توانستند تنها به صرف تأکید طرف مقابل برخی از این بندها را بپذیرند. دوستان ما در وزارت امورخارجه و تیم مذاکره کننده می گفتند ما بیش از این نتوانستیم امتیازی بگیریم. می دانیم ایراداتی دارد. اگر بیش از این نتوانستید مردم باید تاوان این نتوانستن را بدهند؛ علاوه بر اینکه ما می توانیم در مجلس مکمل باشیم و جبران کنیم و اگر اتفاقی در روند اجرا بیفتد، ما در آن هنگام حداقل تبعات را داشته باشیم و حداکثر منافع نیز برای کشور حاصل شود. پس در مجموع دولتی ها برای عدم مطرح شدن برجام در مجلس پاسخی نداشتند. چرا صحبت می شد. ولی پاسخی نداشتند و جنبه های احساسی را مطرح می کردند و پاسخ های غیرحقوقی می دادند. زمانی که از نظر رهبری مطلع شدید، نقشه راهی مد نظر شما بود یا اینکه در همان زمان سیستمی که در چارچوب آن قرار بود بررسی شود، بعد ها آماده شد؟ مسیر کمیسیون همین مسیری بود که قبل از آن نیز آن را در بدو شروع کار طراحی کرده بودیم. بعد از تنظیم گزارش نهایی درباره بر جام ما طرحی را آماده کردیم که دیگر بر سر آن بین دو فراکسیون توافق نشد. بعدها در نامه ای که مقام معظم رهبری درباره برجام دادند بسیاری از مواردی که ما در آن طرح مطرح کرده بودیم، حضرت آقا برای اجرای برجام متذکر شدند. این اتفاق معنای دیگری ندارد جز اینکه ما می توانستیم طرح قوی تری داشته باشیم که نیاز نباشد رهبر معظم انقلاب جزئیات را بیان کنند. مسیر راهی که در کمیسیون مد نظر شما بود، چه زمانی طراحی شد، بالاخره در آغاز کار حتی مشخص نبود که کار به بررسی برجام می کشد یا نه؟ از روز اول قرار بود تا این قضیه بر اساس یک مسیر دقیق جلو برود. شاید ما حدود شش هفت هفته اول که کار می کردیم در همان هفته اول این را مد نظر داشتیم که چه مسیری را دنبال کنیم لذا آیین نامه را هم تنظیم کردیم. در تعیین خط مشی کمیسیون آیا کمک هایی هم از بیرون به شما می شد یا رویه بررسی برجام به طور کامل در داخل کمیسیون طراحی شد؟ بحث بررسی برجام به طور کامل در داخل کمیسیون انجام شد، ولی ما در اینکه چگونه این بررسی صورت بگیرد به هر حال از همه نظرات استفاده می کردیم و آن را به کار می بردیم. بگذارید به صراحت صحبت کنم آقای زاکانی! در تمام مدتی که کمیسیون برجام در حال بررسی گزارش بود، این خط خبری تبلیغ می شد که اعضای این کمیسیون در حال گرفتن خطوطی از تیم مذاکره کننده قبلی برای بررسی برجام است آیا اینگونه بود؟ این حرف که یک جفای صددر صد است چون چیزی که ما دنبال کردیم یک روش با یک هدفمندی خاص بود که مبتنی بر برخی اولویت های مهم بود. اولاً در این مسیر ما معتقد بودیم که 12 سال مذاکرات هسته ای به هم پیوستگی دارد، پس ما باید صحبتهای رؤسای گروه هایی که در این 12 سال کار را بررسی کردند و مذاکرات را جلو بردند، بشنویم. کار متعلق به این دو سال نبود. 12 سال کار و تلاش صورت گرفته بود. اولویت دوم ما هم این بود که برای بررسی خود در این کمیسیون یک برنامه ریزی داشته باشیم که ماحصل این برنامه ریزی تبدیل به یک سند قابل اعتنا شود. به خاطر همین بود که ما حتی از آقای لاریجانی هم دعوت کردیم. برای اینکه دو سال از ماجرا مسئولیتش با آقای لاریجانی بود. در کنار این از آقای روحانی دعوت کردیم. درخواست داشتیم که ما برویم و خدمتشان باشیم که دو سال مربوط به مذاکرات خودشان را از زبانشان بشنویم، علاوه بر اینکه معتقد بودیم که ظریف و تیم مذاکره همراه ایشان دو سال آقای روحانی را می توانند بیان کنند. ولی به هر حال ما درخواستمان را از روحانی داشتیم که متأسفانه میسر نشد. اگر موافق باشید، کمی هم وارد برجام و متن اصلی آن شویم. مهم ترین مشکلی که در متن برجام به آن برخورد کردید، در چه حوزه ای بود؟ ببینید، این مشکلات ابعاد مختلفی دارد. اینکه من بگویم مهم ترین اشکال چه بود، شاید چندان مقدور نباشد. شاید اشکالات مختلفی را برای آن بتوان شمرد هم از باب ساز و کار و وظایفی که برای دو طرف تعریف شده بود و هم ساز و کار نظارتی که برای ما و طرف مقابل در نظر گرفته شده که کاملاً هم نابرابر است. یکی از اشکالات دیگری که می توان به برجام وارد کرد، از باب بحث داوری هنگام شکایات دو طرف است. این رویه به گونه ای تنظیم شده است که در هر صورتی که ما شکایت کنیم یا از سوی هر کدام از کشورها شکایت می شد، ما محکوم می شویم. اینکه بخواهم بگویم ریشه اصلی تمام این مشکلات در کجا بود به نظرم می رسد، یکی از دلیل اصلی آن عدم دقت در نیاز امریکا به این توافق بود که در پی آن نیز نوعی عجله برای رسیدن به این توافق برفضای عمومی مذاکره کنندگان حاکم بود که سبب به وجود آمدن این مشکلات شد. به غیر از بحث عجله در رسیدن به توافق که به نظر می رسد بعضی از اهداف انتخاباتی در پشت آن نیز قرار داشت، چه موارد دیگری نیز برای این اشکالات می توان برشمرد؟ اشکال دوم در مسیر بررسی برجام عدم کارشناسی دقیق بود. اشکال سوم هم در این رابطه که شاید مهم تر از بقیه باشد، اعتماد کردن به طرف مقابل بود. در حالی که بنابر طبق مجموعه برجام طرف مقابل به ما کاملاً بی اعتماد بود. اگر کسی برجام را بخواند می فهمد که آنها به ما اعتماد ندارند ولی ما به آنها اعتماد کردیم. چه جنبه هایی از برجام می توان بر شمرد که در آن اعتماد به طرف مقابل کاملاً برجسته است؟ تمام جنبه های برجام اینگونه است. مثلاً اینکه ما باید همه اقدامات حداکثری را انجام دهیم تا آنها کارهای حداقلی مربوط به خود را درباره لغو تحریم ها آغاز کنند. با این ساز و کاری که تنظیم شده است، اگر آنها بخواهند توافق را به هم بزنند یا به دلایل واهی بهانه جویی کنند ما محکومیت مان قطعی است. مگر اینکه ما اعتقاد داشته باشیم آنها چنین رفتاری با ما نخواهند داشت که کاملاً بر خلاف راهبرد عدم اعتماد به دشمن است. در حوزه نظامی اوضاع برجام چگونه است؟ گویا سردار وحیدی در کمیسیون در خصوص تحریم های تسلیحاتی و دفاعی کشور نیز اظهار نظرهای مهمی داشتند؟ در مورد بررسی عنصر برجام تمام عناصر دفاعی و امنیتی که می آمدند، خیلی صریح می گفتند الزاماتی که در برجام و قطعنامه هست سبب تضعیف و محدودیت بحث امنیت ما خواهد شد. هر کسی که آمد در بخش دفاعی این نظر را می داد. می توانید بگویید کدام یک از افراد از حوزه دفاعی در این باره به کمیسیون آمدند؟ با کارشناسان مختلفی ارتباط برقرار کردیم و نظراتشان را پرسیدیم. سردار وحیدی هم که در این کمیسیون حضور داشتند، به عنوان نماینده کل نیروهای مسلح و وزارت دفاع آمدند. راجع به بحث تأثیر برجام بر حمایت ایران از جنبش های مقاومت منطقه ای چه بحث هایی مطرح شد؟ فکر کنم این مسئله در شرایط فعلی از اهمیت مهمی برخوردار است؟ در این باره دو نظر بود یک نظر، نظر تیم مذاکره کننده بود که می گفت، این کاری که ما کردیم سبب تقویت جنبش های منطقه ای می شود. با چه استدلالی این مسئله را مطرح می کردند؟ هیچ استدلالی نداشتند. یک نظر دیگر بود که می گفت این جنبش ها تضعیف می شود. بحث بررسی برجام و نحوه تنظیم و انتشار گزارش کمیسیون برجام و همچنین تصویب مصوبه ای که به دولت اجازه اجرای برجام را می داد نیز یکی از نکات جالب توجه در این مسیر بود. بالاخره به نظر می رسید همگرایی در این باره بین مجلس و دولت وجود دارد، اما هر چقدر به زمان قرائت گزارش نزدیک می شدیم، اختلاف نظرها افزایش می یافت، به گونه ای که در نهایت پنج نفر از اعضای این کمیسیون اعلام کردند که این گزارش در بیرون از کمیسیون امضا شده است. بالاخره سر و ته این قضیه به کجا رسید؟ برای شرح دقیق ماجرا دو چیز را باید از هم جدا کنیم یکی اینکه در سیر تهیه گزارش چه اتفاقی افتاد و چه شبهاتی به این گزارش وارد کردند و ماهیت ماجرا چه چیزی بود، دیگری هم بحث طرح که در نهایت در مجلس به تصویب رسید. این دو از هم جداست. در بخش گزارش ما در مقدم کار برنامه ریزی زمانی را انجام دادیم که بتوانیم با یک اشراف کامل و بالایی این گزارش را در زمان مقرر ارائه کنیم. بعضی از دوستان می گفتند که در بررسی اشکالات موجود در برجام دقت نکنیم و از آسیب ها رد شویم و در گزارش هم این موارد مطرح نشود. دلایل آنها هم این بود که شما اگر در این موارد دقیق شوید، اشکالاتی مطرح می شود که اگر این اشکالات مطرح شود در جامعه شکاف می افتد، این خلاف مصلحت کشور است. نکته دیگر این بود که اصلاً شما به جای اینکه دقیق شوید و اشکالات را استخراج کنید، بیایید و آن چیزی که ما به آن علاقه مندیم را بگویید. توقع دوستان این بود که ما چیزی که دوست داریم در برجام محقق شود را بیان کنیم و مسئله ای که دوست داریم، محقق و به نفع ما تمام می شود را در گزارش بیاوریم. ما این را نادرست می دانستیم و می گفتیم آرزوی ما که در حوزه عمل جنبه عملی و عینی پیدا نمی کند، مگر اینکه این آرزو همان حقیقتی باشد که ما با آن حقیقت مواجهیم. مسیر بررسی ها هم همان بود که پیش از این بیان کردید؟ بله، این مسیری بود که ما آمدیم. در نهایت امر بررسی هایمان و پیاده سازی هایمان و تشکیل آن زیرساختی که از روز اول در کمیسیون شکل گرفت، به تهیه گزارش نهایی کمیسیون انجامید. حکایت طرح آقای لاریجانی که به آن شکل در مجلس شورای اسلامی تصویب شد، چه بود؟ فکر کنم این طرح توسط شخص آقای لاریجانی تهیه شده بود؟ این طرح را از دو ماه پیش آقای لاریجانی تنظیم کرده و به مرکز پژوهش ها داده بودند. بعداً این طرح به عنوان پایه بررسی قرار گرفت و یکسری دوستان نظراتی داشتند. دوستانی که در جلسه فراکسیون های مجلس حاضر بودند، حرفشان این بود که آنچه مقصود اصلی ما به عنوان نمایندگان کمیسیون فراکسیون اصولگرایان بود را آقای لاریجانی نپذیرفت، چون نپذیرفت لذا زمینه برای امضا کردن این طرح فراهم نبود. آقای توکلی در روایتی که از این موضوع دارند می گویند که شما شرط امضا کردن طرح را قرائت گزارش کمیسیون برجام می دانستید. می گفتند که این گزارش حتی شب پیش در حال تدوین بود و خود حضرتعالی گزارش را ویراستاری می کردید. رئیس مجلس معتقد بودند ما بیشتر از این نمی توانیم صبر کنیم، چون بعد از مدت 90 روز لایحه برجام جنبه اجرایی پیدا می کند. نکته اول اینکه ما فرصت داشتیم و یک فاصله زمانی حداقل 20-15 روزه تا سه ماهه بعد از صدور قطعنامه سازمان ملل برایمان وجود داشت. ما عجله ای نداشتیم. نکته دوم اینکه گزارش عملا ربطی به طرح نداشت. گزارش مسیر خاص خود را پیمود و الحمدلله کمیسیون موفق شد این گزارش را در موعد خودش برساند. یعنی شما هیچ نگرانی نداشتید از اینکه آقای لاریجانی بخواهند جلوی قرائت گزارش کمیسیون را بگیرند؟ اینکه نگرانی وجود داشت یا نداشت یک موضوع است و اینکه کار فوق یک مسیر قانونی بود و سر وقت خود و برنامه قبلی باید انجام می شد. مثلاً ما طبق برنامه باید 8 مهر گزارش کمیسیون را ارائه می کردیم. از یک ماه و یک ماه خرده ای قبل جدول زمانبندی درآوردیم. دقیقاً آن روز چهارشنبه ای که گزارش ما تکمیل شد و به نمایندگان آن را ارائه کردیم روز هشتم مهر بود یعنی ما سر زمانبندی خودمان این را ارائه دادیم. بالطبع اگر کسی طرحی می خواست بدهد قانوناً تقدم و تأخرش با این گزارش ارتباطی پیدا نمی کرد. اما به صورت منطقی این خوب نبود وقتی یک گزارش تنظیم می شود، قبل از گزارش بخواهد طرحی مرتبط با آن مطرح شود. فرصت هم داشتیم و امر هم امر خطیر و مهمی بود. بر همین اساس بود که طرحی را به صورت دقیق و کارشناسی نوشتیم. بحث اصلی این بود که این طرح ها را کنار هم می گذاریم و تلفیق می کنیم و نقاط ضعف و قوتش را مشخص کرده و یک طرح جامع می آوریم و در مجلس به اتفاق به آن رأی می دهیم. در نهایت هم کار به اینجا ختم نشد؟ آقای لاریجانی و دوستان ایشان این مسئله را قبول نکردند. در جلسات فراکسیون ها اتفاقی که افتاد این بود که بخش هایی از پیشنهادات فراکسیون اصولگرایان لحاظ نشود به واسطه کدر بودن آن بخش ها و اظهار ناراحتی از اینکه چرا مورد قبول یا تفاهم واقع نشد، بالطبع دوستان هم از امضا کردن طرح مجلس خودداری کردند. اینکه دوستان فراکسیون اصولگرایان در آن جلسه شرطی گذاشته باشند که حتماً باید این گزارش خوانده شود تا ما بعداً راجع به طرح اقدام کنیم، بنده خودم در آن جلسه نبودم و به نظرم نیازی هم به آن نبود. این گزارش قانوناً باید خوانده می شد و مراحل قانونی خود را طی کرده بود. لذا بنده چنین شرطی را نگذاشتم ولی دوستانی که در جلسه با آقای لاریجانی رفته بودند این شرط را گفته بودند. البته باز هم بر این نکته تأکید می کنم که متن گزارش که آماده شده بود باید طبق قوانین خارج از دستور خوانده می شد. به نظر شما بررسی برجام و اختلاف نظرهای پیش آمده بر سر آن سبب ایجاد شکاف بین اصولگرایان نشده است؟ به نظرم اتفاقاتی که افتاد کمک کرد به شفاف سازی کار و این را مثبت ارزیابی می کنم. با این حال فکر می کنم نگرانی هایی در این رابطه وجود دارد؟ این یک بحث دیگر است. واقعاً باید اختلاف سلایق را بپذیریم و آن را منشأ رشد بدانیم. ولی نباید آن را تبدیل به یک نقاب و شکاف کنیم. در برجام سلایق مختلفی مطرح شد ولی به هر حال نامه مقام معظم رهبری فصل الخطاب بود و همه ابعاد را روشن کرد لذا بعد از آن به نظرم اختلاف کردن و بی توجهی کردن امر بسیار نادرستی است. شما به کمیسیون برجام چه نمره ای می دهید؟ من اصلاً اهل نمره دادن نیستم، چون همیشه نمره های کم می دهم، ملت باید نمره بدهند. با تشکر از زمانی که در اختیار ما گذاشتید. منبع:خبرگزاری تسنیم
دوشنبه ، ۵بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تحلیل ایران]
[مشاهده در: www.tahlileiran.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها