واضح آرشیو وب فارسی:عصر بانک: "هنگامی که رئیس جمهور آمریکا در سال ۲۰۱۳ به طور محرمانه به سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) اجازه تسلیح شورشیان مخالف دولت سوریه را داد، این آژانس جاسوسی می دانست که یک شریک کاملا متمایل برای کمک به تامین مالی این عملیات محرمانه دارد. این شریک همان شریکی بود که سازمان سیا به مدت چندین دهه به منظور حمایت مالی و پشتیبانی از درگیری ها از اقصی نقاط جهان به آن تکیه کرده بود و آن کسی نبود جز عربستان سعودی."عصر بانک ؛ نیویورک تایمز در گزارشی به افشای حمایت مالی عربستان از طرح محرمانه آمریکا طی سال های اخیر برای حمایت از شورشیان سوری پرداخته و می نویسد: «از زمان دستور باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا برای تسلیح شورشیان سوری به سازمان سیا این سازمان اطلاعاتی و همتای عربستانی آن طرحی غیر عادی را برای پیشبرد ماموریت آموزش شورشیان سوری اجرا کرده اند که آمریکایی ها اسم رمز "الوار چنار" را روی آن گذاشتند. براساس این طرح آنگونه که مقام های سابق و فعلی دولت آمریکا گفته اند عربستانی ها به تامین سلاح و مبالغ گزاف پول برای این برنامه پرداخته و سازمان سیا رهبری را در آموزش شورشیان برای کار با مسلسل و موشک های ضد تانک به عهده گرفته است. با وجود آنکه عربستانی ها به طور علنی از کمک به گروه های شورشی در سوریه سخن گفته اند ابعاد شراکت آنها با سازمان سیا در این کمپین محرمانه و پشتیبانی مالی مستقیم آنها فاش نشده بود. جزئیات این طرح از طریق مصاحبه هایی که با چندین مقام سابق و فعلی آمریکایی و همچنین با منابعی در چند کشور حوزه خلیج فارس انجام شده آشکار شده است. اکثر این مقام ها نام خود را فاش نکردند اما از زمانی که عملیات محرمانه سازمان سیا آغاز شد پول عربستان از آن پشتیبانی کرد. مایک راجرز، قانونگذار جمهوری خواه سابق که هنگام آغاز عملیات محرمانه سیا ریاست کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان آمریکا را برعهده داشت، گفت: عربستانی ها درک می کنند که باید ما را داشته باشند و ما هم درک می کنیم که باید آنها را داشته باشیم. مقام های آمریکایی حجم مشارکت عربستان در این طرح را فاش نکردند اما می گویند که این کشور از میان دیگر کشورهای حامی این طرح بیشترین میزان پشتیبانی را برای تسلیح شورشیان سوری علیه ارتش بشار اسد داشته است. برآوردها حاکی از آن است که مجموع هزینه تسلیح و آموزش شورشیان سوری در این طرح به چندین میلیارد دلار رسیده است. کاخ سفید کاملا از این تامین مالی محرمانه عربستان حمایت کرد و دیگر کشورها نظیر قطر، اردن و ترکیه نیز از این طرح پشتیبانی کرده اند. هنگامی که اوباما در بهار 2013 فرمان تسلیح شورشیان سوری را امضا کرد قطری ها و عربستانی ها به مدت بیش از یک سال بود که سلاح را به دست شورشیان در سوریه می رساندند. در این راستا قطری ها محموله های موشک های دوش پرتاب FN-6 را از طریق مرز ترکیه به دست شورشیان می رساندند. تلاش های عربستان با پشتیبانی شاهزاده بندر بن سلطان که در آن زمان رئیس استخبارات این کشور بود صورت می گرفت. او به جاسوس های عربستانی دستور داد هزاران مسلسل کلاشنیکف و میلیون ها مهمات برای تسلیحات را از اروپای شرقی برای شورشیان سوریه خریداری کنند. سازمان سیا به اجرای این خریدهای سلاح از جانب عربستان که شامل یک قرارداد بزرگ در کرواسی در سال 2012 می شد کمک کرد. پس از این اقدامات برخی مقام های آمریکایی نگرانی پیدا کردند که تعدادی از سلاح ها در حال رسیدن به گروه هایی است که با تروریست هایی نظیر القاعده ارتباط دارند. تا پیش از آن سازمان سیا تا پیش از آنکه کاخ سفید تنها خواهان رساندن کمک های غیر کشنده به شورشیان بود در حاشیه قرار داشت. در اواخر سال 2012 به گفته دو مقام سابق آمریکایی دیوید پترائوس که در آن زمان ریاست سیا را به عهده داشت در سخنرانی تندی خطاب به مقام های اطلاعاتی چند کشور حوزه خلیج فارس در نشستی در نزدیکی بحرالمیت در اردن آنها را به خاطر ارسال سلاح به سوریه بدون هماهنگی با یکدیگر و یا مقام های سیا در اردن و ترکیه سرزنش کرد. چند ماه بعد باراک اوباما از عملیات سیا برای آغاز تسلیح مستقیم شورشیان سوری و آموزش کار با سلاح به آنها در پایگاهی در اردن موافقت کرد. به این ترتیب او یک اصلاح مهم را در برنامه محرمانه الوار چنار به اجرا درآورد تا سلاح به دست شورشیان سوری برسد. در این تدبیر جدید سازمان سیا رهبری را در آموزش شورشیان سوری به عهده گرفت در حالی که سازمان اطلاعات عربستان به تامین پول و سلاح های این طرح از جمله موشک های ضد تانک پرداخت و همچنین قطری ها هم به تامین مالی این طرح آموزشی کمک کرده و اجازه به استفاده از یک پایگاه قطری برای اجرای آموزش های اضافی تر دارد. اما باز هم مقام های آمریکایی گفتند که بیشترین حمایت ها برای اجرای این عملیات از جانب عربستان انجام شده است. هنگامی که روابط کشورهای شریک در این طرح به تیرگی می انجامید اغلب آمریکا بین آنها میانجی گری می کرد. اردن به عنوان میزبان شورشیان سوری انتظار داشت که آمریکا و عربستان به طور منظم پول ها را پرداخت کنند اما هنگامی که پرداخت پول از جانب عربستان دیر می شد اردنی ها به مقام های سیا شکایت می کردند. با وجود آنکه عربستانی ها بدون محدودیت از عملیات های سابق سازمان سیا حمایت مالی کرده اند اما این بار آنها توقع هایی را مطرح می کردند. بوروس رایدل، یک تحلیل گر سابق سازمان سیا گفت: عربستانی ها این بار تقاضای یک کرسی در پای میز مذاکره و داشتن حق اظهارنظر در دستور کار این میز را داشتند. این برنامه محرمانه سازمان سیا جدای از یک برنامه دیگر ارتش آمریکا برای تسلیح شورشیان سوری به بهانه مبارزه با گروه تروریستی داعش بود که از جانب پنتاگون اجرا شد اما ناتمام ماند. به رغم آنکه شراکت اطلاعاتی برای جنگ در سوریه و همچنین جنگ با گروه های تروریستی نظیر القاعده مهم بود اما یکی از مسائل آزار دهنده روابط آمریکا و عربستان بود که تبعه های عربستانی به حمایت از گروه های تروریستی می پردازند. ویلیام مک کانتس، مشاور مبارزه با تروریسم وزارت خارجه آمریکا گفت: هرچه ما استدلال می کردیم که ما به عربستانی ها به عنوان شریک مبارزه با تروریسم نیاز داریم دیگران کمتر متقاعد می شدند. اگر قرار بود همکاری ما صرفا برای مبارزه با تروریسم باشد و اگر که عربستانی ها نقش بزرگی در ایجاد تروریسم ایفا می کردند چطور استدلال ما می توانست قانع کننده باشد. شراکت اطلاعاتی آمریکا و عربستان در کوتاه مدت به دلیل نزدیکی روسای سازمان های اطلاعاتی آنها قدرتمند بود. شاهزاده محمد بن نایف، وزیر کشور عربستان که رهبری تلاش ها برای تسلیح شورشیان سوری را از شاهزاده بندر تقبل کرد چندین سال با جان برنان، رئیس سازمان سیا آشنا بوده است. علت این مساله آن بود که جان برنان در دهه 1990 ریاست شورای سازمان سیا در شهر ریاض را به عهده داشت. همکاران سابق آنها می گویند که این دو نفر بسیار به هم نزدیک بودند و شاهزاده محمد به این دلیل توانست با برخی اقدامات برای برچیدن گروه های تروریستی نظیر القاعده در شبه جزیره عرب دوستان زیادی را در واشنگتن به دست آورد. شغلی که جان برنان به عنوان رئیس شورای سازمان سیا در ریاض برعهده داشت حتی از سفیر آمریکا در عربستان مهمتر بود. دیپلمات های سابق آمریکایی می گویند که در آن زمان مهمترین مسائل اغلب از طریق شعبه سیا در ریاض مطرح می شد تا سفارت آمریکا در عربستان. به گفته مقام ها اطلاعاتی فعلی و سابق آمریکایی این مجرای ارتباطی محرمانه مزایای خاص خود را داشت. عربستانی ها معمولا به انتقادهای آمریکا از آنها در این مجرای خصوصی پاسخ می دادند و این ارتباط محرمانه تاثیر بیشتری در هدایت رفتارهای عربستانی ها در راستای منافع آمریکا را داشت در حالی که انتقادهای علنی تاثیر چندانی نداشت. روابط میان دو طرف ریشه های عمیقی داشته و حتی در دهه 1970 عربستانی ها به سازمان دهی آنچه که به "باشگاه سافاری" معروف شد پرداختند. این باشگاه یک ائتلاف متشکل از کشورهایی نظیر مراکش، مصر و فرانسه بود که در اطراف آفریقا به اجرای عملیات های محرمانه می پرداخت. در دهه 1980 نیز عربستانی ها به تامین مالی عملیات های سازمان سیا در آنگولا برای حمایت از شورشیان مخالف دولت کمونیستی وقت این کشور پرداختند. عربستانی ها در آن زمان شدیدا با کمونیسم مخالفت می کردند و هدف اصلی آنها در این راه تقویت روابطشان با سازمان سیا بود. یک افسر اطلاعاتی سابق آمریکایی که در این عملیات مشارکت داشته، گفت: عربستانی ها در آن زمان مشغول نشان دادن حسن نیت ما بودند. شاید یکی از مهمترین موارد شراکت دو طرف مربوط به زمانی بود که عربستانی ها به تسلیح مجاهدین در افغانستان برای بیرون راندن نیروهای شوروی از این کشور کمک کردند. در آن دوران آمریکا صدها میلیون دلار در هر سال صرف این ماموریت می کرد و عربستانی ها نیز به دقت از این عملیات پشتیبانی می کردند.» /ایسنا
دوشنبه ، ۵بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر بانک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]