واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: رويش لاله يا زخم چكمه؟
درام، تب و تاب، اما و اگر، دلهره و جان كندن در بازى هاى بزرگ به بخشى از فرهنگ زندگى و فوتبال ايتاليا تبديل شده و عجيب اينكه دست تقدير هميشه بزرگترين سنگ ها را در قدم هاى ابتدايى مردان لاجوردى قرار داده است. اين بار هم داستان چندان متفاوت نيست. براى تصور دشوارى جدال ايتاليا و هلند چشمان خود را ببنديد و به سال ۲۰۰۰ و ورزشگاه «آرناى آمستردام» سفر كنيد؛ در هاله نارنجى رنگ استاديوم پايتخت هلند، لاله ها در جريان بازى ۲ پنالتى را هدر دادند و عاقبت در ضيافت پنالتى ها آن قدر بد عمل كردند كه تولدو و ايتاليا براى اولين بار در طول يك دهه كابوس باخت در اين عرصه را به دست فراموشى سپردند. دوگانگى تقدير، اينجا روى خود را نماياند. ايتاليا، سختى ها و به عبارت بهتر سنگ هاى ابتداى راه را كنار زد و سپس با رقم زدن يك درام خالص ميزبان را شكست داد. اكنون، هلند ماركو فان باستن مى آيد تا انتقام تاريخ را از لاجوردى پوشان بگيرد. شايد نبرد بزرگ «برن» پايانى به زيبايى اتمام انتظار ۳۰ ساله هلندى ها براى غلبه بر همسايه خود داشته باشد. مصدوميت «كاناوارو» بر شوك چندماهه دوستداران قديمى تيم ملى ايتاليا ناشى از غيبت توتى و نستا افزوده اما نسل جديد وفاداران به رنگ آبى، بابت سرحال بودن «توتى» خوشحال هستند. شايد حق با آنها باشد چون در صورت آمادگى غول يخى بايرن، كاسانو و دل پيه رو مى توان به شكل گيرى مخوف ترين مثلث خط حمله رقابت ها اميدوار بود. اين افراد مسلماً آخرين پيروزى هلند مقابل ايتاليا را به ياد نمى آورند اما تاريخ آنها را به سال ۱۹۷۸ ارجاع مى دهد؛ زمانى كه گل به خودى «ارنى براندتس» ايتاليا را تا آستانه پيروزى پيش برد اما خطاكار بزرگ، جبران كرد و بازى را به تساوى كشاند. در ادامه نيز «آرى هان» بزرگ راقم آخرين پيروزى هلند بر ايتاليا نام گرفت. در طول ۳ دهه بعدى، ۶ برد و ۲ تساوى حاصل تلاش قهرمان ۴ دوره جام جهانى مقابل نايب قهرمانى جام جهانى ۱۹۷۴ و ۱۹۷۸ بود. واپسين رويارويى ۲ تيم نيز ۱۲ نوامبر ۲۰۰۵ با برترى ۳ بر يك ايتاليا خاتمه يافت. به طور كلى ۸ بار لاجوردى ها، هلند را شكست داده اند؛ ۲ بار لاله ها در باغ آبى سر به آسمان ساييده اند و ۵ بار نيز شطرنج بازى طرفين حاصلى غير از «پات» نداشته است. هلند طى ۶ حضور قبلى در جام ملت هاى اروپا دستاوردهايى مانند قهرمانى در يورو ،۸۸ راهيابى به مرحله نيمه نهايى يورو ۹۲ ، يورو ۲۰۰۰ و يورو ۲۰۰۴ و شركت در مرحله يك چهارم نهايى يورو ۹۶ را رقم زده است. در سوى مقابل فاتح ۴ دوره جام جهانى كه فقط يك بار در سال ۱۹۶۸ قهرمان اروپا نام گرفته، طى دوران اخير تا فينال يورو ۲۰۰۰ بالا آمده و مرحله نيمه نهايى يورو ۸۸ را تجربه كرده است. تيمى با چنين پيشينه اى از مرد روى نيمكت هلند مى ترسد. ماركو فان باستن، بهترين روزهاى دوران بازى خود در ايتاليا را سپرى كرد و در عرصه ملى هم مقابل ملى پوشان باشگاهش ناكام صرف بود، نشان به آن نشان كه طى۴ رويارويى با ايتاليايى ها ۳ باخت، يك تساوى و ناكامى در به ثمر رساندن حتى يك گل را تجربه كرد. «ماركو گلو» سال ۱۹۸۹ همراه دونادونى (سرمربى تيم ملى ايتاليا) عضوى از ميلان، قهرمان جام بين قاره اى نام گرفت و سال بعد ليگ اروپا را بالاى سر برد. ال دونادون ( لقب دونادونى) حداقل دروازه بان هلند را خيلى خوب مى شناسد چون در فينال فصل ۱۹۹۵-۱۹۹۴ ليگ قهرمانان همراه ساير ميلانى ها، پشت سد «ون درسار» دروازه بان وقت آژاكس متوقف ماند. جالب اينكه تقدير همواره يك ايتاليايى را كنار يا مقابل ون درسار قرار داده است. دل پيه رو و دروازه بان فعلى منچستريونايتد، فاتح فصل ۱۹۹۶-۱۹۹۵ ليگ قهرمانان نام گرفتند اما امشب، مانند ساير حاضران در رقابت بزرگ، به يكديگر رحم نخواهند كرد.
دوشنبه 20 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابرار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 123]