محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826740642
پکن به دنبال روابط اقتصادی است نه استراتژیک
واضح آرشیو وب فارسی:عصر خبر: دکترمحسن شریعتی نیا، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی در مورد سفر رئیس جمهوری چین به ایران در گفت وگو با روزنامه «دنیای اقتصاد» تاکید کرد که هدف اصلی سفر شی جین پینگ به ایران را می توان شکل دهی به دوره ای جدید از روابط با ایران در حوزه مسائل اقتصادی توصیف کردعصرخبر به نقل از روزنامه دنیای اقتصاد: دکترمحسن شریعتی نیا، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی در مورد سفر رئیس جمهوری چین به ایران در گفت وگو با روزنامه «دنیای اقتصاد» تاکید کرد که هدف اصلی سفر شی جین پینگ به ایران را می توان شکل دهی به دوره ای جدید از روابط با ایران در حوزه مسائل اقتصادی توصیف کرد. به گفته شریعتی نیا، چینی ها در مورد ایران بیش از هر چیزی به مبادلات و تبادلات اقتصادی فکر می کنند تا به مباحث استراتژیک و راهبردی. او همچنین به فرصت ها و چالش هایی برای گسترش روابط چین با ایران در دوره جدید اشاره و تاکید کرد: «فرصت از این جهت که امروز رابطه ایران و چین از زیر فشار آمریکا خارج شده و دو کشور خیلی راحت تر می توانند با هم تعامل داشته باشند. همچنین تحریم های بین المللی که مانع عمده روابط دو کشور بود نیز برچیده شده است. درخصوص چالش ها نیز باید مدنظر داشت که احتمالا در آینده پکن با رقبای جدی به ویژه از حوزه اتحادیه اروپا مواجه خواهد بود.» شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین بعد از 14 سال در راس هیات بلندپایه سیاسی و اقتصادی در شرایطی وارد ایران شد که به تازگی برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) اجرایی شده است و ایران اکنون در فضای پسابرجام به سر می برد. عمده ترین اهداف رئیس جمهوری چین از سفر به ایران را چه می دانید؟ هدف اصلی سفر رئیس جمهوری چین به ایران را می توان شکل دهی به دوره ای جدید از روابط با ایران توصیف کرد؛ امروز ایران در شرایط جدیدی قرار گرفته است، تحریم های بین المللی به کمک چین و با مشارکت این کشور لغو شده، آزادی عمل ایران افزایش یافته و از طرفی دیپلماسی چین در مناطق مختلف خیلی فعال تر شده است. شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین، از زمانی که به قدرت رسیده به مناطق مختلف سفر کرده است و تنها منطقه ای که سفر نکرده، خاورمیانه بود. بنابراین او اخیرا به سه کشور ایران، عربستان و مصر سفر کرد. بنابراین می توان عمده ترین هدف این سفر را شکل دهی به نوع جدیدی از مناسبات با ایران و به طور کلی با کشورهای کلیدی خاورمیانه دانست. همچنین بحث میان ایران و چین عمدتا بحث های اقتصادی است زیرا تعریفی که نخبگان چین از خاورمیانه دارند، تعریف اقتصادی و ژئواکونومیک است. اساسا رهبران چین، از تمام مناطق جهان به جز شرق آسیا تعریف ژئواکونومیکی دارند؛ به این مفهوم که عمدتا به تجارت، سرمایه گذاری و گسترش مناسبات اقتصادی در این مناطق اولویت می دهند. از سوی دیگر در سندی که پکن اخیرا در مورد روابط چین و جهان عرب منتشر کرد، گسترش مبادلات در حوزه انرژی، تجارت و سرمایه گذاری را به عنوان هدف کلیدی چین در گسترش روابط با جهان عرب برشمردند. این نگرش نسبت به ایران نیز به عنوان یک کشور خاورمیانه ای قابل تعمیم است. چینی ها در مورد ایران هم بیش از هر چیزی به مبادلات و تبادلات اقتصادی فکر می کنند تا به مباحث استراتژیک و راهبردی. آقای روحانی روز گذشته و بعد از دیدار با همتای چینی خود گفت که درباره افزایش حجم مبادلات ایران و چین به 600 میلیارد دلار گفت وگو کرده اند. شما چشم انداز روابط اقتصادی دو کشور را چطور می بینید و تحقق این حجم از مبادلات را چقدر محتمل می دانید؟ بررسی تحقق افزایش حجم روابط تجاری ایران با چین محتاج این است که متخصصان اقتصادی و تجارت بین الملل محاسبات دقیقی را راجع به ظرفیت های اقتصادی و تجاری دو کشور صورت دهند و به راحتی نمی توان گفت که آیا این بحث قابل تحقق است یا خیر.اما در دوره جدید به لحاظ سیاسی چین هم فرصت های جدیدی را برای روابط با ایران دارد و هم با چالش هایی مواجه است. فرصت از این جهت که امروز رابطه ایران و چین از زیر فشار آمریکا خارج شده و دو کشور خیلی راحت تر می توانند با هم تعامل داشته باشند. همچنین تحریم های بین المللی که مانع عمده روابط دو کشور بود نیز برچیده شده است. درخصوص چالش ها نیز باید مدنظر داشت که احتمالا در آینده پکن با رقبای جدی مواجه خواهد بود؛ یک دسته از این رقبا از کشورهای اتحادیه اروپا هستند که به لحاظ سطح فناوری با چین تفاوت دارند و آنها نیز در دوره فعلی همچون چین خواهان سرمایه گذاری و همکاری با ایران هستند. همان طور که شما اشاره کردید اکنون رقبای جدی برای چین وجود دارد؛ در این شرایط و در دوره پسابرجام اولویت تجاری ایران باید غرب باشد یا چین یا هر دو. همچنین برخی کارشناسان این گونه مطرح می کنند که در دوره فعلی که اقتصاد ایران از فضای بازتری برخوردار است و کشورهای بسیاری خواهان تجارت با ایران هستند، ما باید تعاملات اقتصادی مان با چین را کاهش دهیم و به سمت کشورهای اروپایی گام برداریم. نظر شما چیست؟ ما اگر در عالم واقع بخواهیم راجع به چین بحث کنیم اولین نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که چین شریک تجاری بیش از 130 کشور در جهان است و ایران یکی از آن 130 کشور است. همچنین رقم تجارتی که چین با ایران دارد در کلیت تجارت خارجی این کشور که چیزی حدود 4 هزار میلیارد دلار است، رقم بزرگی محسوب نمی شود. دومین نکته این است که هیچ کشوری در جهان نمی تواند چین را نادیده بگیرد و طرح این بحث که چین در اقتصاد جهانی موقعیت مسلطی پیدا خواهد کرد، اشتباه است. چین کانون زنجیره جهانی ارزش است و خط تولید اغلب شرکت های چند ملیتی بزرگ در چین است. بنابراین آنچه ما از چین وارد می کنیم بخش کلیدی از تعامل ما با زنجیره جهانی ارزش است. نکته دیگری که باید به آن توجه داشت ضعف های ساختاری بوروکراسی ملی ایران در تعامل با چین است. معمولا بوروکرات های ما این ضعف ها را به گردن طرف مقابل می اندازند؛ مانند ضعف هایی که در گمرک داریم یا بخش عظیم قاچاقی که در اقتصاد ایران است و هنوز راه حلی برای آن یافت نشده است. تمام اینها به سادگی به این معنا تبدیل می شود که ایران سرزمین کالاهای بنجل چینی شده است. در حالی که اقتصاد چین، اقتصادی است که می تواند با آمریکا حدود 500 میلیارد دلار و با اتحادیه اروپا 600 میلیارد دلار صادرات داشته باشد. بنابراین بحث ایران و چین تاحدودی پیچیده است و باید واقعیات را در این خصوص مدنظر داشت. در نهایت جایگاه چین در سیاست خارجی ایران در دوره پسابرجام را تعریف کنید؟ اولین نکته این است که روابط امنیتی و سیاسی ایران و چین خیلی گسترده تر نخواهد شد؛ زیرا اولویت های استراتژیک دو کشور با یکدیگر خیلی متفاوت است. به نوعی در این دو حوزه روابط ایران و چین به مرز اشباع رسیده است. بنابراین من انتظار ندارم که در دوره جدید روابط تهران- پکن به معنایی که در روابط بین الملل مورد بحث است تبدیل به روابط راهبردی شود. اما حوزه اقتصاد، همکاری ها در حوزه سرمایه گذاری و تکنولوژی احتمالا به کانون روابط دو کشور تبدیل خواهد شد. در نتیجه چین همچنان به عنوان یک شریک اقتصادی مهم در کنار ایران خواهد بود تا یک شریک راهبردی کلیدی.
یکشنبه ، ۴بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر خبر]
[مشاهده در: www.asrkhabar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها