تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835543810
آفرین آقای مایلی کهن! بهترین دفاع حمله است
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
آفرین آقای مایلی کهن! بهترین دفاع حمله است ورزش > فوتبال ملی - محمد مایلی کهن با حضور در یک برنامه زنده تلویزیونی تا می توانست به کارلوس کروش تاخت تا ناچار نشود درباره تیم امید و حذفش چیزی بگوید!
آریا صالحی -خبرگزاری خبرآنلاین:«بهترین دفاع حمله است » این جمله را بارها شنیده ایم و البته در بین آنهایی که می شناسم ، چند بار از زبان مسعود ده نمکی آن را شنیده ام. او در روزهایی که هنوز فیلمسازی گیشه ای نشده بود ، می گفت باید بروی در لحظه ای که فکر می کنی عقبی ، باید به دل حریفت بروی. مثال می زد و می گفت:« وقتی با کریستیانا امانپور مصاحبه می کرد ، همزمان با او دوربین گذاشته بود و مصاحبه سی ان ان با خودش را ضبط می کرد و گفته بود اگر سانسور شوم یا دیر پخشم کنید ، خودم فیلم مصاحبه را منتشر می کنم. من می روم در زمین منتقدانم و به آنها مجال فکر کردن نمی دهم.» او البته مدت هاست که با تبدیل شدن به یک فیلمساز پر درآمد قدمهایش را خیلی محتاطانه بر می دارد اما محمد مایلی کهن سالهاست که همین است.مردی که بیرون از زمین فوتبال ،در زمین حریف بازی می کند و نتیجه نگرفتن های فنی اش را خوب بلد است با حمله به منتقدان جبران کند. از آخرین باری که نتیجه گرفته ، این قدری می گذرد که خودش هم شاید اگر چند فیلم قدیمی و دسته مجلاتی که حالا برگ های شان زرد شدند را با کیف دستی اش این طرف و آن طرف نبرد ، به سختی جزئیات اتفاقاتش در یادش مانده است. یک سومی درجام ملتهای آسیا و ما به ازایش حذف تیم ملی امید در دو نوبت ، اخراج از تیم ملی بزرگسالان برای قرار دادن تیم در آستانه حذف از جام 98 با شکست برابر همین تیم ملی قطر و تساوی با تیم هایی مثل کویت یا شکست به عربستان .نتایج باشگاهی اش هم که نیازی به یادآوری ندارند. این قصه همیشگی محمد مایلی کهن است که این بار بعد از تیم ملی امید ، همچنان به همه می تازد. می تازد چون از نظرش اصلا اتفاق عجیبی نیفتاده. این همه سال به المپیک نرفتیم ، حالا یک بار دیگر هم رویش. چه ایرادی دارد که او دو بار از این رقابت هر چهار سال یکبار را مسئول مستقیم حذف تیم بوده است. مدام از ناکامی اینچئون می گوید ، از جام ملتهای سال قبل و کارلوس کروش. مایلی کهن مدام با رسانه ملی حرف می زند و مدام تیمش را با تیم جام ملتهای آسیا قیاس می کند . او هیچ به روی خودش نمی آورد که ما به ازای حذف تیم ملی امید از لمپیک ریو در قیاس با تیم بزرگسالان ؛ می شود صعود به جام جهانی برزیل. یعنی گرفتن 9 امتیاز از 3 بازی که دو مسابقه آخرش در قطر و کره جنوبی بوده اند. می شود دادن خوشحالی صعود به جام جهانی. جنسی از شادی که سال 97 با حضور مایلی کهن روی نیمکت تیم بزرگسالان ، چیزی نمانده بود از مردم گرفته شود . درست بعد از جدایی او بود که تیم ملی با والدیر ویرا مسافر پاریس شد. آن هم به لطف اعتماد به بازیکنان و کاستن از استرس هایی که در بازی با تیم ملی قطر می شد در بازیکنان تیم دید . البته دلایل دیگری هم داشت مثل بازی گرفتن از بازیکنانی که سرمربی وقت از بازی در تیم ملی محروم شان کرده بود. مهدی پاشازاده ، زرینچه و تهامی که حاجی مایلی اصلا در سیستم فوتبالی اش ، اعتقادی به آنها نداشت. مایلی کهن آگاهانه بنایش را بر حمله گذاشته تا یک کلمه به مردم نگوید اشتباهاتی بزرگ داشتند. تا شاید کسی از آنها نپرسد چرا اینچنین روی نام سعید عزت اللهی و احمد نورالهی خط قرمز کشیدند و چرا روزبه چشمی را که بهترین هافبک دفاعی تیم ماست به خط دفاع بردند تا نیمی از توانایی اش را هم نشان ندهد. اینکه با چه منطقی از نیمه زمین می خواستند از قطری ها آفساید بگیرند و چرا تیم ملی در بازی با ژاپن برای وقت های اضافه هیچ انرژی ، توان و برنامه ای نداشت. استاد که مدام از کروش برای نداشتن PLAN B ایراد می گیرد ، چرا باید با وارد شکلی از بازی شود که پاسخ دهد ، برنامه شان برای زمان عقب افتادن از رقیب چه بوده. ببا همین منطق شان البته از نتایج فوق العاده می گویند. بردن سوریه که به قول استاد کشوری جنگ زده است و چینی که از باقی تیم ها هم 3 گل خورده بود و دو شکست برابر قطر و ژاپن آیا خیلی افتخار بزرگی است؟ اصلا اگر کروش به آنجا آمده ، چه کسی گفته بود سر تمرین تیم ملی امید نرود ؟ چه کسی برایش شمشیر را از رو بسته بود و تهدید کرده بود؟ این ها اصلا بازی خوبی برای مایلی کهن نیست ، پس او می تازد . می تازد تا همه بگویند حالا این همه سال حذف شدیم ، این بار هم رویش . دست تان درد نکند آقای مایلی کهن ، بتازید که بهترین شکل دفاع حمله است. حالا اگر در زمین فوتبال نبود ، جلوی دوربین تلویزیون که جواب می دهد. همین طور هم که تصمیم گرفتید ، بهتر است به 90 هم نروید تا نکند خدای ناکرده در آفسایدگیری اشتباه کنید و ماجرای بازی قطر برای تان تکرار شود. همین تاکتیک تان بهترین شیوه بازی است. وقتی می تازید ، شما می مانید و منتقدان تان و اتفاقا زمان مناسبی می سازید برای آنهایی که شما را اوردند و مسببین اصلی این ناکامی هستند تا سپر انسانی محکمی داشته باشند برای پنهان شدن. درود بر شما که بهترین سیستم را در پیش گرفته اید. 4141
کلید واژه ها: کارلوس کروش - تیم ملی امید - محمد مایلی کهن -
شنبه 3 بهمن 1394 - 23:10:14
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
ورزش
پربازدیدترینها