واضح آرشیو وب فارسی:کاپ: بازیکن پیشین تیم امید ایران و باشگاه فولاد خوزستان گفت: در فوتبال حرفه ای یکسری مسایل وجود دارد که دیگر نمی خواهم برگردم. به گزارش کاپ،بازیکنی که هم نسل همان فولادی هایی بود که با اقتدار قهرمان لیگ شدند و مانند دیگر هم تیمی هایش خیلی زود از فوتبال کنار رفت، اکنون خانواده ای تشکیل داده و شغل آزاد دارد. تا حدودی فوتبال را کنار گذاشته است. البته او مدتی به عنوان مربی در لیگ دسته سوم کار کرد اما به گفته خودش دیگر دوست ندارد به فوتبال حرفه ای وارد شود. گفت وگوی خبرنگار کاپ ، با میثم سلیمانی بازیکن سابق فولاد خوزستان، سپاهان اصفهان و پرسپولیس تهران را در ادامه می خوانیم: * از دوران فوتبالی تان بگویید و چرا به یکباره از فوتبال محو شدید؟ والا من سال 86 آخرین قرارداد فوتبالی ام رو داشتم که اونم با پرسپولیس و تیم قطبی بود. این آخرین سال قرارداد فوتبالی ام بود. بعد از پرسپولیس دو تا عمل جراحی داشتم و غضروفم رو عمل کردم. متاسفانه عمل اولم خیلی بد بود. حتی دکتر کیهانی هم فیلم عملم را دید و گفت که عمل خیلی بدی داشتی و این صددرصد به فوتبالت ضرر می زنه. بعد از این هم دیگه نتونستم ادامه بدم. البته عمل دوم هم روی زانوم داشتم که به شرایط عادی زندگی برگشتم. حتی یک دوره زیر نظر دکتر آلمانی کار کردم ولی دیگه نشد به فوتبال برگردم.پام به جایی رسید که دکتر گفت نباید عمل کنی. * از زندگی شخصیتان صحبت کنید. الان من دوتا پسر دارم. پسر بزرگم عرفان 5 سالشه و پسر کوچکم ماهان 8 ماهشه. * دوست داری فرزندانتان به فوتبال بیایند؟ خب این زندگیه و نمی شه چیزی رو پیش بینی کرد. بچه هام سال باشند کافیه. * زندگی تان را چگونه می گذرانید؟ من شغل آزاد دارم و با دوستم که قابل اطمینان هم هست یه کار شراکتی داریم و کارساختمانی می کنیم. * چگونه وارد فوتبال شدید؟ فوتبال را از سال 73 که 13سالم بود شروع کردم وارد تیم کارون اهواز شدم که اونجا با مربیگری سیروس پورموسوی که الان مربی استقلال خوزستانه دو سال کار کردم. توی اون تیم رشید هویزه، علی بداوی، حسین کعبی، علی کشمیرزاده، ایمان مبعلی، حسن هوری و حمود فاضلی بودن. بعدش هم من یه مدت توی شاهین اهواز بودم. سال 76، 77 اومدم به جوانان استقلال اهواز اونجا هم سیروس پورموسوی مربی ام بود. پورموسوی به ما علاقه داشت و هرجا می رفت ما را با خودش می برد. * چگونه به فولاد رسیدید؟ پورموسوی سال 77، 78 مربی فولاد شد و ما هم با سید به فولاد اومدیم. به جز علی کشمیرزاده و حمود فاضلی بقیه بازیکنا به فولاد اومدن اونجا بود که بگوویچ ما رو دید و به بزرگسالان فولاد برد. سال 78 و 79 زمانی که لیگ کشور آزادگان بود ما توی فولاد بازی کردیم و سال 80 هم که لیگ حرفه ای شروع شد اونجا بودیم. لوکا بوناچیچ سال 82، 83 با ما کار کرد. * و با فرنانچیچ هم قهرمان لیگ برتر شدید. بله توی سال 83، 84 با فرنانچیچ قهرمان شدیم. اون زمان من، مومن زاده، ابراهیم میرزاپور، سیامک سرلک، حسن هوری، محمد علوی، لفطه حمیدی، ایمان مبعلی و ... توی اون تیم بودیم و سال بعد هم من به سپاهان رفتم و توی آسیایی بازی کردم. * نظرتان راجع به مربیانی که با آنها کار کردید، چه بود؟ خب هر مربی ای دیسیپلین کار خودش را داشت. لوکا در کارش خیلی سختگیری می کرد ولی مربی منظمی بود. بازیکنا در تمرینش باید سفت و محکم باشند و اینجور نبود که هرکسی بخواد به تمرین بیاد. فرانچیچ هم مربی خوش اخلاقی بود آروم بود و همیشه لبخند می زد. تیم ما در اون زمان خیلی خوب بود. نه اینکه بگم فرانچیچ تاثیری توی قهرمانیمون نداشت. اونم خیلی تاثیرگذار بود ولی تیم ما در اون موقع خیلی خوب بود و همه بازیکنا توی اوجشون بودن. * درباره ماجرای اخراج تان از تیم ملی امید هم صحبت کنید. سال 81، 82 به تیم ملی امید دعوت شدم. من خداییش بلد نیستم تخته نرد بازی کنم. اون ماجرای اخراجمون به خاطر تخته نرد واقعا درست نبود. واقعیتتش اینه که ما ورق بازی می کردیم. خب شرایطی پیش اومد که اینجوری شد. اون موقع مایلی کهن اصلا از ماجرای ما خبردار نبود. عزیز محمدی مارو دید ولی گفته بود که به مایلی کهن اطلاع نمی دم و ما هم ازش عذرخواهی کردیم ولی خب او کوچیکی خودش نشون داد و رفت به مایلی کهن گفت. توی لیست دعوت شده های بعدی هم دیگه اسم ما نبود. من اصلا از مایلی کهن ناراحت نیستم. از محمدی ناراحتم ولی دیگه تموم شد و فراموش کردم من هیچ انتقادی از کسی نکردم. همیشه به مربیا احترام میذاشتم. از خط خوردگی توی اون سال ناراحت نشدم. من سال های بعد توی لیگ خیلی خوب کار کردم. * درباره بازی دیروز مقابل ژاپن و حذف ایران از مقدماتی المپیک صحبت کنید. کادر تیم ملی خیلی خوبه من همراه تیم نبودم و نتونستم بازی را ببینم. حرف اول و آخر اینه که باید به بازیکنای جوون توجه بیشتری بشه. می تونم بگم این مهمترین عامل واسه پیشرفت تیم ملی امید ما اون زمان یکسری بازیکن خیلی خوب در فولاد داشتیم. احمد آل نعمه، لفطه حمیدی، سیامک سرلک، علی بداوی در اوج فوتبالمون بود ولی متاسفانه یکسری چیزا اشتباه شد. * فعالیتی مرتبط با فوتبال هم دارید؟ آره دارم. دو سال مربی تیم ملی بزرگسالان استقلال ملاثانی که در لیگ دسته سه است، بودم. من مدرک مربیگری C آسیا رو دارم. من این مدرک رو خیلی سال پیش گرفتم. ولی میخوام از فوتبال دور باشم. فوتبال یکسری نقص ها و مشکلات داره که ترجیح می دهم بیشتر از این به فوتبال نزدیک نشم. اگر به فوتبال بیاییم نباید همه چیزو بگیم. باید دورو باشیم و از خیلی چیزها چشم پوشی کنیم ولی من نمی تونم اینجور باشم. * درباره فوتبال خوزستان بگویید؟ من چند بازی فولاد را دیدم. واقعا متاسف شدم. باید بگم چند ساله که فوتبال نمی بینم. باید بگم فولاد واسه کشورمان خیلی زحمت کشید. بازیکنای بزرگی رو معرفی کرد. اولین تیمی بود که جوونگرایی کرد. این جوونگرایی مال سال 79، 80 بود که بعدش خیلی تیما از روی فولاد کپی کردن.الان فولاد خیلی مشکل داره چون که بیشتر بازیکنانش غیربومی اند. بیشترین مشکلش همینه. * نظرتان درباره تیم ملی بزرگسالان چیست؟ کی روش فوق العاده اس. ولی باید بهش وقت بدن. باید همچین مربی هایی توی فوتبالمون باشن و کار کنن که ما بتونیم تو آینده موفق باشیم. دوست دارم تیم ملی همیشه موفق باشد و اینو واسه خودم یه افتخار می دونم. واقعا اینکه اسم ایران بدرخشه واسه من خیلی افتخار داره. * و صحبت پایانی... واسه همه کسایی که از فوتبال حمایت می کنن و واسش تلاش می کنن خیلی تشکر می کنم و امیدوارم ایران بیشتر از این پیشرفت کنه. لینک کوتاه: cup.ir/u/99568
شنبه ، ۳بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کاپ]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]