واضح آرشیو وب فارسی:گیل نگاه:
گیل نگاه/ سید جواد میرحسینی: سهیل زندآذر یکی از عکاسان جوان گیلانی است که توانسته در سال ۲۰۱۳ مدال طلای آساهی ژاپن را کسب کند. وی همچنین در جشنواره هیپای ابوظبی در سال ٢٠١۴ فینالیست و کاندیدای دریافت جایزه بزرگ شد. سایت «ضد نور» گفت وگویی را با این عکاس انجام داده که در ادامه میخوانید.آقای زند آذر ابتدا کمی از خودتان بگویید؟اول دیماه ١٣۶٠ در تهران بدنیا آمدم. اصالتا گیلانی هستم اما به تازگی ساکن رشت شدم. در رشته گرافیک تحصیل کردم. چرا به عکاسی روی آوردید؟خیلی اتفاقی به عکاسی علاقهمند شدم چون به من احساس آرامش میداد و میتوانستم احساس و ذهنیتم را از پیرامون خودم با زبان عکس بازگو کنم. آیا تا به حال در دورههای آموزشی شرکت کردید؟ نظرشما درباره آموزش عکاسی چیست؟من عکاسی را به صورت کاملا تجربی شروع کردم ولی در کنار تجربه باید مطالعه نیز وجود داشته باشد چون این دو مورد در کنار هم باعث پیشرفت خواهد شد. یادگیری تئوری و مبانی عکاسی در کنار تجربه و کار عملی کافی نیست و عکاس باید دارای سواد بصری نیز باشد که درامر آموزش کمتر به این مورد توجه میشود. همانطور که در ابتدا با سواد شدن کار آسانی نبوده یادگیری سواد بصری نیز به همین شکل است که با صداقت بگویم که صحبت کردن در این باره وجود فردی مسلط به این علم را میطلبد. ولی اگر خیلی خلاصه بخواهم سواد بصری را معنی کنم؛ سواد بصری به معنی توانایی درک، تفسیر، تبادل نظر و انتقال مفاهیم نشان داده شده در یک تصویر است.مهمترین جوایز داخلی و خارجی کسب شده توسط شما کدام بود؟معمولا در جشنواره های خارجی شرکت نمی کنم ولی مهمترین جوایز خارجی من کسب مدال طلای آساهی ژاپن در سال ٢٠١٣ و فینالیست و کاندیدای دریافت جایزه بزرگ جشنواره هیپای ابوظبی در سال ٢٠١۴ بود. اولین باری که عکستان در مسابقه ای پذیرفته شد در کدام جشنواره بود؟ چه احساسی داشتید؟اولین باری که عکسم در یک جشنواره پذیرفته شد مربوط به سال ١٣٨٧ در جشنواره معنویت در معماری بود که اولین جشنوارهای بود که من بعد از ۴ سال عکاسی کردن در آن شرکت کردم و کارمن پذیرفته شد که احساس خوبی داشتم و میتوانم بگویم باعث شد که جرأت این را پیدا کنم که در جشنوارههای دیگر نیز حضور داشته باشم. به نظر شما سفر کردن برای یک عکاس چقدر ضروری است؟ خودتان معمولا چه میزان سفر برای عکاسی انجام میدهید؟سفر کردن برای یک عکاس لازم و ضروری است و باعث کسب تجارب زیادی خواهد شد من در ماه سعی میکنم یک یا دو سفرعکاسی داشته باشم. از کدام عکاسان بیشتر الگو میگیرید؟برای من همیشه زنده یاد بهمن جلالی قابل احترام و دارای یک شخصیت خاص و حرفهای بوده و سعی کرده ام در قدر توان از ایشان الگو بگیرم. آقای جلالی در امر آموزش بسیار جدی و دلسوز بودند.دید شما نسبت به محیط پیرامون چگونه است؟ آیا هرجا میروید در فکر عکس گرفتن هستید؟سعی کردم نسبت به هرچیزی در هر کجا و هر مکان نگاهی عکاسانه داشته باشم ولی اینکه هر کجا میروم حتما باید عکاسی کنم نه مگر خودم از آن محیط و آن موضوع به یک برداشت شخصی و یک ذهنیت برسم. همیشه اول باید درک کرد بعد ارتباط برقرار کرد و بعد عکس گرفت اینکه بخواهیم از هر چیزی که در تضاد با درک و بینش ما باشد عکاسی کنم خیلی خوب نیست چون نتیجه کار میشود عکسهایی فاقد درک بصری و نگاه شخصی.در حال حاضر از چه ابزاری برای عکاسی استفاده میکنید؟یک دوربین اس ال ار با لنز زوم نرمال برای کارهای استدیویی و تبلیغاتی که گاهی در عکاسی مستند نیز از آن استفاده میکنم و یک دوربین میرولس با لنز ٣۵میلیمتر فیکس برای عکاسی خیابانی نیز دارم. در روز چه مدت وقت خود را در اینترنت صرف مباحث عکاسی میکنید؟معمولا ٢ یا ٣ ساعت از وقتم در اینترنت صرف دیدن عکس و مطالب عکاسی میشه البته اگر در سفر نباشم.نظرتان درباره عکاسی با موبایل چیست؟به نظر من این مهم نیست که عکس با چه ابزاری گرفته شده موبایل یا دوربین محتوای عکس مهم است، خود من اعتقاد دارم وقتی فرصت و شرایط این را دارم که با دوربین عکاسی کنم خب چرا با موبایل؟ ولی عکاسی با موبایل را در شرایط خاص و با یک موضوع از پیش تعیین شده رو دوست دارم برای مثال مجموعه دوقلوهای زائر که در مشهد و در حرم امام رضا عکاسی شد. این مجموعه برای این با موبایل عکاسی شد به این دلیل که ورود دوربین عکاسی به داخل حرم امام رضا ممنوع بود. اگر بخواهید برای عکاسان آماتور کتابی معرفی کنید آن کتاب کدام کتاب است؟خواندن کتاب تکنیک عکاسی نوشته اندریاس فنیگر با ترجمه استاد نصرالله کسرائیان را به دوستانی که اول راه هستند توصیه میکنم.
۳ بهمن ۱۳۹۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گیل نگاه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]