واضح آرشیو وب فارسی:ترنجی: در قسمت اول این مطلب به موضوع عشق ورزی و محبت به فرزندان پرداختیم. همچنین قسمت دوم هم موضوع نظم و انضباط و تأثیر آن در فرزند پروری تقدیمتان شد. هم اکنون در قسمت پایانی با شما هستیم. کمک کنید که کودکان، شخصیت های خودساخته داشته باشند. به فرزندانتان بیاموزید که مستقل باشند. به آن ها بیاموزید که متفاوت بودن خوب است و لازم نیست پیرو راه های عامه پسند باشند. از همان سنین پایین درست و غلط را به آن ها بیاموزید تا بتوانند به جای پیروی کردن یا گوش دادن به دیگران، راه خودشان را بروند. فرزندان افرادی تحت حمایت شما هستند، آن ها شانس شما برای زندگی نزیسته نیستند. کودکان را برای تصمیم گیری برای خودشان تشویق کنید. آن ها را به انتخاب فعالیت فوق برنامه یا انتخاب بازی با دوستانشان تشویق کنید، مگر اینکه پای یک فعالیت خطرناک یا تأثیر بد یک دوست در میان باشد. لازم است به آن ها اجازه دهید که چیزهایی برای خود، کشف کنند. ممکن است شرایط کودکان مخالف شما باشد. به عنوان مثال ممکن است فردی درون گرا باشد درحالی که شما برونگرا هستید، به همین دلیل قادر نخواهند بود که سبک زندگی شمارا انتخاب کنند و تصمیم گیری های شخصی خود را داشته باشند. لازم است بدانند اقداماتشان پیامدهایی (خوب یا بد) دارد. با انجام این کارها، به تصمیم گیرندگان خوبی تبدیل می شوند که می توانند بزرگ سالانی مستقل شوند. وقتی کودکان می توانند کاری را بیاموزند، صورت روتین، کاری را برای آن ها انجام ندهید. وقتی دادن یک لیوان آب به آن ها، می تواند خواب سریع تری را فراهم کند، آن را به نحوی انجام ندهید که به یک انتظار تبدیل شود. الگوی خوبی برای آن ها باشید. اگر می خواهید فرزندتان رفتار خوبی داشته باشد، لازم است رفتار و شخصیت خود توجه داشته باشید و الگوی مناسبی برای ادامه زندگی او باشید. علاوه بر آن از توضیحات کلامی متناسب با رفتارتان استفاده کنید. کودکان دوست دارند به چیزی تبدیل شوند که می بینند و می شنوند. این به این معنی نیست که شما باید انسان کامل و بی نقصی باشید بلکه لازم است عمل و رفتار شما بدون ریاکاری باشد. اگر می خواهید کودکان در امور خیریه فعال باشند یا به افراد بی خانمان وعده های غذایی بدهند، به آنها توضیح دهید که چرا باید اعمال خیریه انجام داد، تا درک بهتری از آن داشته باشند. زمان بندی و مدیریت زمان و کارها را به آن ها بیاموزید و همراه آن ها باشید. لازم نیست به آنها بگویید که چه کاری انجام دهند؛ بلکه از آن ها بخواهید که اگر کمکی لازم داشتند، به شما بگویند. به آنها توضیح دهید تا یاد بگیرند کارها را خودشان انجام دهند. به حریم خصوصی فرزندتان احترام بگذارید. همان طور که از آن ها انتظار دارید به حریم خصوصی شما احترام بگذارند، شما نیز به حریم خصوصی آن ها احترام بگذارید. به عنوان مثال همان طور که به آن ها یاد می دهید اتاق شما خارج از حدومرز آن هاست، همین احترام را برای اتاقشان در نظر بگیرید. بگذارید وقتی به اتاقشان وارد می شوند، این حس وجود داشته باشد که کسی، به نقاشی آن ها نگاه نکرده است یا دفتر خاطراتش را نمی خواند. با این کار، احترام گذاشتن به حریم خصوصی دیگران را به آن ها می آموزید. اگر فرزندتان متوجه شود که در کارهای او جاسوسی می کنید، زمان خیلی زیادی لازم است تا اعتماد مجدد جلب شود. فرزندان خود را به داشتن یک زندگی سالم تشویق کنید. مهم است که بدانید مواد غذایی سالم می خورند، به اندازه کافی ورزش می کنند و استراحت و خوابشان به اندازه کافی مناسب است. باید با تشویق مثبت و رفتاری سالم و بدون اینکه به نظر برسد آن ها را مجبور کرده اید، به غذا خوردن یا عمل به یک روش خاص مشتاق کنید. به جای اینکه دیکتاتور شوید، یک مشاور و همراه باشید. به آن ها اجازه دهید به صورت خودبه خود به این نتیجه برسند، کمک کردن شما به معنی اهمیت داشتن یک زندگی سالم است. یکی از راه های تشویق آن ها به ورزش این است که همان اوایل زندگی، آن ها را به یک بازی ورزشی تشویق کنید تا شور و شوق سالمی در آن ها شکل بگیرد. درصورتی که توضیح زیادی درباره ناسالم بودن چیزی بدهید یا بیان اینکه نباید آن را انجام دهند، ممکن است آن ها این به این راه خطا ببرد و احساسی شبیه این به وجود بیاید که آن ها را محکوم کرده اید. وقتی این اتفاق می افتد، ممکن است زیاد تمایل نداشته باشند با شما غذا بخورند، احساس بدی از غذا خوردن کنار شما داشته باشند که می تواند به خوردن دزدکی و مخفیانه غذاهای آشغال منجر شود. تلاش برای به اجرا درآوردن عادت های غذایی سالم را از سنین پایین شروع کنید. دادن آب نبات به کودکان به عنوان پاداش می تواند یک عادت غذایی بد شود، چراکه وقتی سنشان بیشتر می شود، تصور می کنند باید با همین روش به خودشان پاداش دهند و درنتیجه به چاقی آن ها منجر می شود. وقتی سن کمتری دارند، تلاش کنید خوردن تنقلات سالم را به جای چیپس، شروع کنند. از همان سنین کودکی به آن ها بیاموزید که می توانند چند بار و به مقدار کم، غذا بردارند ولی مرحله اول بشقاب خود را پر نکنند که درنهایت بخشی از آن باقی بماند. تأکید بر حفظ اعتدال و دوری از مصرف الکل. می توانید از همان سن کم درباره این موضوع صحبت کنید. درباره نوشیدنی هایی که می تواند با دوستان خود مصرف کند و اهمیت رانندگی در شرایط طبیعی توضیح دهید. اگر آن ها اطلاعات کافی نداشته باشند، عدم بحث در خصوص این مسائل، ممکن است به وسوسه انجام یک تجربه خطرناک منجر شود. آن ها را تشویق کنید که درباره مصرف آن با شما صحبت کنند. درصورتی که آن ها را از خودتان بترسانید یا واکنش بدی نشان دهید ممکن است به علت ترس، آن را پنهان کنند. به فرزندان خود اجازه دهید که تجربه های شخصی از زندگی داشته باشند . هیچ وقت به جای آن ها تصمیم نگیرید. آن ها باید بیاموزند که چگونه با پیامدهای تصمیم هایشان زندگی کنند. درنهایت، می آموزند که گاهی اوقات به خودشان فکر کنند. بهتر است وقتی کاری را شروع می کنند، شما کمک کنید که پیامدهای منفی به حداقل برسد و عواقب مثبت تقویت شود. به کودکان اجازه اشتباه بدهید. زندگی معلم بزرگی است. در کارهایی که خطر بزرگی برای فرزندتان ندارد، لازم نیست خیلی سریع اقدام کنید. به عنوان مثال یک برش خیلی سطحی (در حد جزئی) آسیب زا است، اما ممکن است علت دوری از اجسام تیز را ندانند. بدانید که همیشه نمی توانید مراقب فرزندتان باشید و بهتر است درس های زندگی را زودتر بیاموزند. هرچند سخت است که بنشینید و اشتباه او را شاهد باشید؛ اما در بلندمدت برای شما و فرزندتان مفید است. تا زمانی که از زندگی درس می آموزند، به آن ها نگویید: «من بهت گفته بودم …» بلکه به آن ها اجازه دهید تا خودشان نتیجه گیری کنند. از فساد و تباهی دست بکشید. قمار، الکل و مواد مخدر می تواند امنیت مالی فرزندان را به خطر بیندازد. به عنوان مثال سیگار کشیدن، همواره برای سلامتی فرزندتان خطر ایجاد می کند و بهداشت محیط کودک را ناسالم می کند. دود تنفس شده، بیماری های تنفسی برای کودکان ایجاد می کند. همچنین مرگ زودهنگام والدین را تقویت می کند. همچنین الکل و مواد مخدر، خطرات بهداشتی یا خشونت علیه فرزندتان را رقم می زند. به هرحال اگر هم قصد ندارید آن ها را کنار بگذارید لازم است بدانید برای والد خوب بودن، داشتن رفتار مسئولانه ضرورت است. انتظارهای نامعقول در فرزندتان ایجاد نکنید. بین کودکی که می خواهید مسئول و بالغ باشد و کودکی که لازم است با اجبار کارهایش را انجام دهید تفاوت است. از هل دادن کودکان برای گرفتن نمره خوب یا بهترین بازیکن گروه شدن دوری کنید؛ به جای آن آن ها را تشویق کنید که خوب مطالعه کنند یا ورزشکار خوبی باشند و اجازه دهید در حد توانشان تلاش کنند. اگر به دنبال بهترین بودن باشید، احساس می کنند مورد مقایسه قرارگرفته اند و حتی ممکن است برای ادامه مسیر طغیان کنند. شما به دنبال این نیستید که فرزندتان از اندازه گیری شما بترسد بلکه هدف این است که رهبری انگیزه دهنده باشید. نقش پدری یا مادری شما، هرگز از بین نمی رود . حتی اگر فرزندتان فارغ تحصیل شده و حتی اگر خودش صاحب فرزند شود، نقش شما از بین نمی رود. پدر و مادر بودن یک اثر بلندمدت و طولانی دارد. فرزندان همیشه به عشق و محبت شما نیاز دارند، حتی اگر کیلومترها دور از هم باشید. اجازه دهید فرزندان بدانند که شما همیشه مراقب آن ها هستید و به آن ها توجه می کنید. فرزندانتان همواره به مشورت با شما نیاز دارند و سن و سال آن ها آن را تحت تأثیر قرار نمی دهد. در سال های آتی نه تنها می توانید روش های فرزند پروری را بهبود دهید؛ بلکه می توانید به این فکر کنید که چگونه می توانید پدربزرگ یا مادربزرگ خوبی باشید. wikihow
جمعه ، ۲بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ترنجی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]