واضح آرشیو وب فارسی:فاطر24: اسد و ژنرال مصطفی بن طلّاس، وزیر دفاع سوریه همچنین ادّعا نمودند که در ورودی کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) نقشۀ برجسته ای وجود دارد که گسترۀ سرزمینی واقع از نیل تا فرات را نشان می دهد. بر اساس گواهی عرفات این نقشۀ برجسته 32 سال پیش، از ورودی کنست برداشته شد، امّا در سال 1989 م. پس از دیدار و مذاکرات بوش (پدر) و گورباچف در «مالتا» این نقشه مجدّداً در ورودی کنست نصب شدبه گزارش فاطر24؛ مرزهایی که برای ارض موعود در تورات مشخّص گردیده است و اینکه این مرزها کدام سرزمین ها و کشور های عصر حاضر را در بر می گیرد، بسیار قابل تأمّل و حائز اهمّیت است. در این باره نقشه ای که بیش از همه مورد قبول واقع گریده و وسعت سرزمینی آن را مشخص می سازد، توسط اسرائیل شاهاک در کتاب «تاریخ و دین یهود و سنگینی سه هزار ساله» چنین توضیح داده می شود: ارض موعود بر روی گسترۀ هفت کشور واقع شده در حدّ فاصل نیل تا فرات، از دشت های «تورس»1 تا کرانه های حوزۀ رود «مراد» (عجزمندی) واقع در شمال شرقی «ترکیه» و در جنوب از خطّ «عقبه» تا «بصره» ترسیم شده است. چشم پوشی از آن به هیچ وجه ممکن نیست. این یک پیمان است و تا تحقّق آن(تلاش ها) ادامه خواهد یافت. (تئودور هرتزل) این نقشه به صورت شماتیک در زیر نشان داده شده است. البته سردمداران اسرائیل فراخور تحولات جهانی و به مرور زمان مرزها و کشورهای مشمول اسرائیل بزرگ را تغییر داده اند! مناخیم بگین در رابطه با حدود و گسترۀ سرزمینی ارض موعود اعلام داشته بودکه دولت اسرائیل همان گونه که در تورات پیش بینی شده است، شامل عراق، سوریه، ترکیه، عربستان سعودی، مصر، سودان، لبنان، اردن وکویت است؛ امّا کسی که مسئلۀ اسرائیل بزرگ را به عرصۀ بین المللی کشاند اظهارات حافظ اسد، رئیس جمهور فقید سوریه در سال 1985 م. بود. وی ادّعا نمود که موشه دایان، وزیر دفاع اسرائیل در سال 1967 م. پس از اشغال تپّه های «جولان» و به هنگام بازدید از منطقه (خطاب به سربازان رژیم صهیونیستی)گفته بود: نسل های گذشته، اسرائیل را به مرزهای 1948 م. رسانید؛ ما نیز مرزها (ی اسرائیل) را به مرزهای سال 1967 م. رسانیدیم؛ شما نیز اسرائیل بزرگ را که گستره ای از نیل تا فرات است، محقّق خواهید ساخت. یک روزنامه نگار عراقی نیز گفته های یاد شده را با کمی تفاوت چنین نقل کرده بود: دایان گفته بود که ما قدس را گفتیم و حال، هدف ما یثرب و بابل است. روزنامه نگاران دیگری نیز به نقل از مناحیم بگین، نخست وزیر بعدی رژیم صهیونیستی نقل نموده بودندکه گفته بود: همان گونه که در انجیل پیش بینی شده است، دولت اسرائیل کشورهای عراق، سوریه، ترکیه، عربستان سعودی، مصر، سودان، لبنان، اردن وکویت را در بر می گیرد. اسد و ژنرال مصطفی بن طلّاس، وزیر دفاع سوریه همچنین ادّعا نمودند که در ورودی کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) نقشۀ برجسته ای وجود دارد که گسترۀ سرزمینی واقع از نیل تا فرات را نشان می دهد. بر اساس گواهی عرفات این نقشۀ برجسته 32 سال پیش، از ورودی کنست برداشته شد، امّا در سال 1989 م. پس از دیدار و مذاکرات بوش (پدر) و گورباچف در «مالتا» این نقشه مجدّداً در ورودی کنست نصب شد. در سال 1998 م. نیز قذافی مرزهای اسرائیل بزرگ را از اقیانوس «هند» تا «تنگۀ هرمز» و از «تنگۀ جبل الطّارق» تا دریای «مدیترانه» توسعه داد! او بعد ها اسرائیل بزرگ را گسترۀ سرزمینی ای عنوان نمود که مرکز آن «قاهره» بوده و از«پاکستان» تا اسپانیا و از ترکیه تا «یمن» امتداد داشت. به این ترتیب تحقّق اسرائیل بزرگ، تمامی کشور های اسلامی را از روی زمین محو می کرد. درسال 1991 م. یک روزنامۀ کویتی از اشغال کویت توسط عراق به عنوان بخشی از پروژۀ اسرائیل بزرگ نام برد. ضمیمه شدن بخش هایی از سرزمین ایران در قلمرو ارض موعود! در سال 1985 م. ایران نیز که هیچ گونه ارتباطی با موضوع ارض موعود نداشت در موضوع وارد گردید؛ به این ترتیب که در یکی از چاپ های کتاب «پروتکل های صهیون»، نقشه ای با عنوان «رؤیای صهیونیسم» انتشار یافت. در این نقشه مصر، بخش هایی از سرزمین عربستان سعودی تا شهر مدینه، سوریه، عراق، کویت، مناطق نفت خیز ایران وجنوب شرقی ترکیه در حالی نشان داده شده بودند که اسرائیلیان در آنها اسکان داده شده بودند.15 این اقدام با توجّه به ظهور انقلاب اسلامی در ایران و برپایی نظام اسلامی می توانست نوعی تهدید از جانب امپریالیسم صهیونیستی علیه نظام نوپای اسلامی ایران تلقّی شود؛ در عین حالی که نشانگر اهمّیت این مناطق که از شمال غربی کشور تا جنوب غربی آن امتداد داشت و دارای اهمّیت اقتصادی، تاریخی، اعتقادی و فرهنگی برای مطامع توسعه طلبانۀ ائتلاف صلیبی صهیونی بود، به حساب می آمد. بدین ترتیب ارض موعود توراتی از مرزهای تعیین شده برای آن در عهد عتیق فراتر رفته و به پروژۀ جهانخوارانه با ابعادی بسیار گسترده تبدیل شده بود. ابعاد سرزمین دولت یهودی که در سال 1890 م. توسط تئودور هرتزل مطرح شده بود، از مرزهای توراتی ارض موعود فراتر رفته و فلسطین، بین النّهرین، آفریقای شرقی، شبه جزیرۀ سینا، «آرژانتین» و حتّی سرزمین «سیبری» را نیز در بر می گرفت! اسرائیل بزرگ و طرح خاورمیانۀ بزرگ کاندالیزا رایس، وزیر خارجۀ پیشین آمریکا در سپتامبر سال 2003 م. گفت: ما، نقشۀ 22 کشور مسلمان را تغییر خواهیم داد! طرح اسرائیل بزرگ رفته رفته ابعاد جدیدتری یافته است؛ به طوری که مرزهای آن با مرزهای تعریف شده برای خاورمیانۀ بزرگ بسیار بر هم منطبق است! مرزهای اسرائیل بزرگ دیگر هیچ تناسبی با مرزهای ارض موعود تورات نداشته و از چارچوب ایمانی خارج گردیده و به طرح و برنامه ای توسعه طلبانه در راستای سیطره طلبی ای جهانی تبدیل گردیده است. دولت کشور مورد نظر صهیونیسم سیاسی اکنون به دولتِ جهانیِ جریانِ صهیونیسمِ کابالائیستی تغییر ماهیّت داده است. به طوری که مدّعیان اسرائیل بزرگ با ابعاد جهانی با داعیه داران ارض موعود توراتی کاملاً متغایر با یکدیگرند. به راستی چه اتّفاقی در شرف افتادن است؟ آیا میان تحوّلات جاری که در گسترۀ سرزمینی تعریف شده برای خاورمیانۀ بزرگ و طرح دولت جهانی مورد نظر کانون سیطرۀ جهانی صهیونیسم کابالائیستی، نسبتی وجود دارد؟ طرح خاورمیانۀ بزرگ در اصل چیزی متفاوت از طرح صلح و امنیّت پذیرفته شده توسط «کنگرۀ دجّالی شیطانی» آمریکا در سال 1957 م. که در خاورمیانه به «دکترین آیزنهاور» شناخته می شود، نیست. پروژۀ خاورمیانۀ بزرگ همان طرح توسعه یافتۀ خاورمیانه است که کشور های شمال آفریقا نیز به آن افزوده شده است. مرزهای خاورمیانۀ بزرگ در غرب «مراکش» و «موریتانی»، در شرق آسیای مرکزی و «مغولستان»، در شمال «قفقاز» و ترکیه و در جنوب از کشور های عربی جنوب خلیج فارس تا سومالی را در بر می گیرد. این پروژه، استراتژی تغییر ـ با ابعاد جغرافیایی، سیاسی، حقوقی، علمی، آموزشی، اقتصادی، اجتماعی و امنیّتی جهان اسلام است. این استراتژی زیر مجموعۀ استراتژی قرن جدید آمریکا PNAC 16 است که در سال 1997 م. توسط رونالد رامسفلد، دیک چنی، پاول ولفوویتز، ریچارد پرل و ویلیام کریستول نیوکان های سرشناس در انداخته شد. برای اطلاعات بیشتر مطلب [ارض موعود! پروژۀ سرّی صهیونیسم و مرزهای اسرائیل بزرگ] دکتر شفیعی سروستانی را بخوانید.
جمعه ، ۲بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فاطر24]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]