محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842403754
اگر تنها معیار امیرالمؤمنین(ع) توان مدیریتی بود، معاویه را عزل نمی کردند/ «زیاد ابن ابیه» در دوره حکومت امیرالمؤمنین(ع) وفادار به ایشان و پایبند به دفاع از حاکمیت حق بود/ اگر تاریخ را مطابق با خواسته های خود تفسیر کنیم گناه بزرگی مرتکب شده ایم
واضح آرشیو وب فارسی:مرصاد نیوز: مرصادنیوز: اگر بخشی از مواضع و سخنان و عملکرد معصوم را بیان کنیم و بخشی از آن را که باب میل ما نیست آن را بپوشانیم و مطرح نکنیم گناه بزرگی مرتکب شده ایم و اگر علم و اطلاع کافی نسبت به تاریخ نداریم و سیره معصومین علیهم السلام را به درستی نمی دانیم به هیچ وجه صلاح نیست با ضعف مطالعات و اطلاعات تاریخی بخواهیم از این موارد استفاده کنیم که موجب عکس العمل اهل فن و رد منطق اشتباهی که آنها دارند می شود.به گزارش شبکه اطلاع رسانی مرصاد؛ یک پژوهشگر تاریخ اسلام با تأکید بر این نکته که همگان بخصوص سیاستمداران ما باید تاریخ اسلام را به دقت بخوانند افزود: اگر کسی در مطالعه تاریخ نتوانست به تحلیل مناسبی برسد باید از اهل فن و از فحول تاریخ اسلام بهره بگیرد، اما اینکه به تاریخ تا حدی علم پیدا کنیم و بعد آن را مطابق اهداف و خواسته های خود تحلیل و تفسیر کنیم و بخشی از حقیقت را بگوییم و بخشی را نادیده بگیریم، گناه بزرگی مرتکب شده ایم. دکتر محمدحسین رجبی دوانی پژوهشگر تاریخ اسلام و عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) در مصاحبه با رجانیوز ضمن بیان تفاوت های شرایط حکومت بعد از رحلت پیامبر اسلام(ص) با زمان امیرالمؤمنین(ع) گفت: حضرت امیرالمؤمنین(ع) در انتصاب مناصب حکومتی به افراد، بر وفاداری، قبول داشتن و دفاع از حاکمیت حق و مقابله و عدم همکاری با دشمن تأکید داشته اند. اگر تنها معیار امیرالمؤمنین توان مدیریتی بود، معاویه را عزل نمی کردند این استاد دانشگاه با بیان اینکه «امیرالمؤمنین(ع)، معاویه ابن ابوسفیان که فردی سیاستمدار بود و در دوران پس از رحلت پیامبر اسلام(ص) به حکومت شام رسید و این وضعیت تا زمان امیرالمؤمنین(ع) ادامه داشت را عزل کرد» اضافه کرد: اگر این طور بود که امیرالمؤمنین(ع) هرکسی را که توان مدیریت داشت و سیاستمدار بود حاکم ولایاتی از حکومت اسلامی می کرد معاویه را که بر تخت حکومت شام تکیه زده بود عزل نمی کردند و به دنبال آن جنگ صفین که حدود ۷۰ هزار نفر از مسلمانان در آن جان باختند اتفاق نمی افتاد. وی ادامه داد: اما چون امیرالمؤمنین(ع) معاویه را فردی فاسد می دانست که حاکمیت حق را قبول نداشت و به هیچ وجه به ایشان وفاردار نبود علی رغم توان مدیریتی اش او را عزل کردند. عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) در بیان مصادیقی دیگر طلحه و زبیر را مثال زد و با بیان اینکه «این دو، سوابق به مراتب درخشان تری از زیاد داشتند» افزود: طلحه و زبیر با اینکه جزو اولین نفراتی بودند که با امیرالمؤمنین(ع) بیعت کردند، اما امام به هیچ یک از اینها را منصوب نکردند، چون به خوبی می دانستند که طلحه و زبیر برای گرفتن پست و مقام بیعت کردند و آن دو هم فکر می کردند امیرالمؤمنین(ع) مثلاً حکومت یکی از ولایات بزرگ ممالک اسلامی مثل کوفه را به اینها می دهند. زیاد ابن ابیه در دوره خلافت امیرالمومنین(ع) سابقه هیچ خیانتی نداشت وی درباره چرایی انتصاب زیاد ابن ابیه به استانداری فارس گفت: در زمان خلافت امام علی(ع) زیاد به پیشنهاد ابن عباس، از جانب امام برای سرکوب یک شورش به فارس اعزام شد تا اوضاع و احول آنجا را آرام کند. دوانی ادامه داد: زیاد این ابیه چون فرد توانمندی بود، علاوه بر حاکمیت فارس از سوی امیرالمؤمنین علی(ع) قائم مقام فرمانروای بصره یعنی عبدالله ابن عباس هم شده بود. وی با بیان نکته ای جالب مبنی بر اینکه «در موقعیتی که حتی عبدالله ابن عباس که پسرعموی پیغمبر و امیرالمؤمنین علی(ع) بود خیانت کرد و بیت المال بصره را برداشت و گریخت، زیاد ابن ابیه بود که وفاداری به امام علی علیه السلام و خلاء عبدالله ابن عباس را جبران می کند، پایداری می کند» اضافه کرد: حتی فتنه ای که عوامل معاویه بر بصره ایجاد کرده بودند و می خواستند بصره را از قلمرو حکومت حضرت خارج کنند، این ابن زیاد بود که محکم در برابر فتنه گران ایستاد و مقاومت کرد و از حضرت هم درخواست کمک کرد که امیرالمؤمنین علی(ع) جاریه ابن قدامه سعدی یکی از سرداران خود را با سپاهی به سوی بصره فرستاد که این سپاه و از طرفی هم زیاد ابن ابیه موفق شدند فتنه گران شورشی برانداز را در بصره سرکوب کنند. این پژوهشگر تاریخ اسلام با تأکید بر مواردی که امیرالمؤمنین علی(ع) در دادن مناصب حکومتی و مسئولیت، آنها را لحاظ می کردند افزود: ایمان، توان مدیریتی و وفاداری و باوربه اعتقاد حق خود امیرالمؤمنین مهم ترین مواردی بود که امیرالمؤمنین(ع) در انتصاب افراد لحاظ می کردند. وی ضمن بیان این مطلب که زیاد ابن ابیه از نظر اصل و نسب ناپاک بود و حکومت امیرالمؤمنین(ع) حکومت پاکان از هر لحاظ است افزود: قطعاً اگر امیرالمؤمنین(ع) فردی را به توانمندی و وفاداری زیاد ابن ابیه داشت که از نظر اصل و نسب ناپاک نباشد، در آن شرایط از آن فرد استفاده می کرد، ولی با توجه به کمی انسان های لایق و توانمند که وفادار هم به حاکمیت حق باشند به ناچار امیرالمؤمنین(ع) از او استفاده می کند. دوانی ادامه داد: زیاد هم عملکردی کاملاً مناسب از خودش بروز می دهد و قادر نیست به امیرالمؤمنین(ع) خیانت کند و با توجه به اینکه دشمن به او رشوه هم پیشنهاد می دهد و تلاش دارد او را به خود جذب کند اما زیاد حاضر به خیانت به امیرالمؤمنین(ع) نیست و حتی اقدام دشمن را افشا می کند و به معاویه هم دشمن می دهد که از این حیث به خاطر برخورد مناسبی که با دشمن کرده است مورد تقدیر امیرالمؤمنین(ع) قرار می گیرد. وی همچنین درباره سوابق زیاد ابن ابیه قبل از دوران خلافت امیرالمؤمنین(ع) گفت: زیاد ابن ابیه در زمان خلافت عثمان در بصره دبیر فرمانروای بصره بوده است و قبل تر از آن هم سابقه پست و مسئولیت داشته است، اما پست های او، درجه دو و سه بوده است. این استاد دانشگاه افزود: وقتی حضرت امیرالمؤمنین(ع) به خلافت می رسد، چون در نظام اداری بازمانده از خلیفه پیشین افراد صالح وجود نداشت و کمتر هم فردی مثل زیاد ابن ابیه بودند که حالا با امیرالمؤمنین علی(ع) هم بیعت کردند و سابقه فساد و خیانت به اسلام هم نداشتند، امیرالمؤمنین از او کمک می گیرد. وی با تأکید بر وفاداری زیاد ابن ابیه به حاکمیت اهل بیت(ع) تصریح کرد: زیاد به قدری به حاکمیت اهل بیت(ع) وفادار بود که بعد از شهادت امیرالمؤمنین(ع) با امام مجتبی(ع) همراه می شود و امام حسن(ع) هم او را در پست فرمانروایی فارس تثبیت می کند. ابن ابیه پس از صلح امام حسن(ع) از مخالفت با معاویه دست کشید دوانی ادامه داد: وقتی امام مجتبی(ع) به خاطر خیانت خواص و سرشناسان عراق مجبور به پذیرش صلح با معاویه لعنه الله می شود، زیاد ابن ابیه که حاضر نبود با دشمن سازش کند در قلعه شهر استخر فارس پناه گرفت و تحصن کرد و حاضر نبود با معاویه بیعت کند. وی در همین رابطه افزود: معاویه فرزندان او را گروگان گرفت تا او خود را تسلیم کند که حاضر به تسلیم نبود تا اینکه مغیرة ابن شعبه ثقفی دوست مشترک او و معاویه آمد و او را به قدری با سخنان خود تحت تأثیر قرار داد که بعدها از مخالفت با معاویه دست کشید و معاویه او را دعوت به کار کرد و به معاویه پیوست و از این به بعد وضعیت فاسد و خرابی دارد که موضوع بحث ما نیست. عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) با اشاره به تعبیر مقام معظم رهبری که کسانی باید عهده دار امور باشند که حاضر به فروختن کشور به دشمن نباشند تأکید کرد: زیاد ابن ابیه حتی بعد از شهادت امیرالمؤمنین(ع) و صلح امام حسن مجتبی(ع) حاضر به همکاری با معاویه نبود و او را به رسمیت نمی شناخت و اینها دلیل است برای اینکه حضرت امیرالمؤمنین(ع) بر وفاداری، قبول داشتن حاکمیت حق، پایبندی به آن و دفاع از حاکمیت و مقابله و عدم همکاری با دشمن تأکید داشته اند. بیان بخشی از تاریخ و نادیده گرفتن بخش دیگری از آن جایز نیست دکتر دوانی در بخش دیگری از این گفت وگو با بیان این مطلب که معتقدم تاریخ اسلام را باید همگان بخصوص سیاستمداران ما به دقت بخوانند و از تاریخ اگر خود به تحلیل صحیح برسند جهت درس گرفتن و عبرت گرفتن از حوادث گذشته برای موقعیت خود بهره ببرند تا در پیشگاه خداوند سرافراز و سربلند باشند ادامه داد: اگر هم کسی قادر نیست تحلیل مناسبی داشته باید از اهل فن و از فحول تاریخ اسلام بهره بگیرد. وی ضمن انتقاد از افرادی که تاریخ را مطابق اهداف و خواسته های خود تحلیل و تفسیر افزود: اینکه به تاریخ تا حدی علم پیدا کنیم و بخشی از حقیقت را بگوییم و بخشی را نادیده بگیریم بخصوص اگر به سیره پاک اهل بیت(ع) استناد کنیم نه تنها جایز نیست بلکه چه بسا موجب حرمت هم هست. این پژوهشگر تاریخ اسلام در پایان خاطرنشان کرد: اگر بخشی از مواضع و سخنان و عملکرد معصوم را بیان کنیم و بخشی از آن را که باب میل ما نیست آن را بپوشانیم و مطرح نکنیم گناه بزرگی مرتکب شده ایم و اگر علم و اطلاع کافی نسبت به تاریخ نداریم و سیره معصومین علیهم السلام را به درستی نمی دانیم به هیچ وجه صلاح نیست با ضعف مطالعات و اطلاعات تاریخی بخواهیم از این موارد استفاده کنیم که موجب عکس العمل اهل فن و رد منطق اشتباهی که آنها دارند می شود. گفتنی است صبح امروز رئیس جمهور در دیدار با استانداران و فرمانداران سراسر کشور با اشاره به رد صلاحیت ها گفته بود: امیرالمؤمنین وقتی می خواست حاکمی بگذارد فقط دقت می کرد که این اهل نماز شب است یا نماز اول وقت در مسجد می خواند و یا زکات می دهد؟ فقط صداقت و ایمان مد نظر ایشان بود؟ یا کارآمدی و کاربلدی و توانایی مدیریت و فهم جامعه هم مد نظر ایشان بود؟ وی ادامه داد: گاهی امیرالمومنین(ع) برای حل مشکلات پیچیده برخی استان ها افرادی را انتخاب می کرد که انسان تعجب می کند، البته این هم به خاطر آن است که ما به همه زوایا آشنا نیستیم و گرنه معلوم است کار امیرالمومنین (ع) درست است. روحانی با اشاره به انتصاب زیاد بن ابیه به استانداری فارس از طرف امام علی (ع) خاطر نشان کرد: وقتی امیرالمومنین (ع) دید فارس شلوغ است و کسی نمی تواند آنجا را اداره کند یک سیاستمدار پخته که در بقیه موارد نیز تا حدودی قابل قبول بود به اسم زیاد ابن ابیه را به استانداری فارس منصوب کرد.
پنجشنبه ، ۱بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مرصاد نیوز]
[مشاهده در: www.mersadnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 73]
-
گوناگون
پربازدیدترینها