واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفاآنلاین:جامعه>در جوامع مصرف گرا افراد بر این باورند که با مصرف بیشتر به بهره وری می رسند و گاه نیز باور اساسی بر این مبناست که هرکس بیشتر مصرف کند، بر دیگران برتری دارد. برای نمونه برخی تصور می کنند اگر در مغازه قصابی به جای دو کیلو گوشت 20 کیلو گوشت بخرند،جلوی چشم دیگران و خانواده برتری اجتماعی دارند و بیش مصرفی را امتیاز می دانند.برخی هم تصور می کنند با مصرف بیشتر، کامیابی آنها بیشتر خواهد بود یعنی به میزان نیازشان توجه ندارند و خیال می کنند اگر بیشتر از نیازشان کالایی را تهیه کنند، امنیت ذهنی بیشتری خواهند داشت. مصرف گرایی دو زیان داخلی و خارجی دارد و زیان داخلی متوجه خود فرد است، به طوری که در قرآن رسما عنوان می شود خداوند اسراف کنندگان را دوست ندارد. اسراف کنندگان، مصرف اضافه بر نیاز و خواسته دارند یا هر چه بجا مصرف نشود، در این گروه دیده می شود. بنابراین اسراف، مصرف بیهوده و استفاده بی دلیل است. اگر کسی به این سخن قرآن توجه داشته باشد، به خودی خود جلوی اسراف گرایی گرفته می شود. مثلا همین که آب شیر را باز می گذاریم تا خنک شود، اسراف است. پس باید به نکات ریز هم توجه کرد. مصرف گرایی به تمام جامعه آسیب می رساند، چون افراد را وارد رقابتی می کند که نهایتا موجب سرخوردگی و افسردگی ثروتمندان و یاس و حسرت فقرا می شود. در این میان، رهبر معظم انقلاب به اقتصاد مقاومتی اشاره کرده اند؛ اقتصاد مقاومتی یعنی تنظیم سیاستگذاری، برنامه ریزی و اجرا در بخش اقتصادی با رویکرد مقابله با فقر که مصرف گرایی ضد این واژه است. این اقتصاد از این رو توصیه می شود که جامعه آرام آرام با مصرف گرایی دچار مشکلات فراوان می شود. با اقتصاد مقاومتی جامعه اجازه مصرف گرایی را پیدا نمی کند و این روال باعث رشد اجتماعی می شود و به همین علت، اقتصاد مقاومتی شیوه ای مفید و موثر برای مبارزه با تجمل گرایی است. بنابر این اگر مردم را با اقتصاد صحیح و هزینه کرد درست و پذیرش مسئولیت منابع درآمدی آشنا کنیم، مشکل مصرف گرایی در جامعه حل می شود. در حدیثی داریم که در قیامت از چهار چیز می پرسند؛ اول این که آیا که دلت به پیامبر و خاندان او گرایش دارد؟ دوم این که عمرت را کجا مصرف کردی؟ سوم این که جوانی ات را کجا پیر کردی ؟ و چهارم این که منابع درآمدی خود را چگونه خرج کردی؟ بنابراین در مقابل پروردگار نمی توان گفت که فلان مال از آن خودم بود و دلم خواست آن را تلف کنم. از سوی دیگر، موازین مصرف بسیار مهم است. جامعه اگر به این موضوع توجه داشته باشد که در باره درآمد و هزینه باید به پروردگار پاسخ دهیم، مصرف گرایی مهار می شود و در غیر این صورت، بدون تقوا در اقتصاد و در آمد ، گرفتار بلا و دام مصرف گرایی در جامعه می شویم و نیازمندان جامعه را فراموش می کنیم و طمع ثروت اندوزی، زندگی مان را غارت می کند. دکتر مرتضوی کیاسری روان شناس و کارشناس مذهبی
پنجشنبه ، ۱بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]