محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826447139
10 کاری که در دو ساعت اول The Division انجام دادم
واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم:
10 کاری که در دو ساعت اول The Division انجام دادم "به قلم Lucas Sullivan از GamesRadar" کریسمس خراب می شود ... در The Division دنیا با یک حمله بیو تروریستی به هم می ریزد. حمله ای که در یکی از شلوغ ترین روزهای سال رخ می دهد و اسکناس های 20 دلاری آلوده، یک ویروس مرگبار را سریع تر از آن چه که فکرش را بکنید پخش می کند. حال نیویورک غرق در هرج و مرج شده و این وظیفه شما و گروهتان است که در خیابان های خلوت و پوشیده از برف آن پیش روی کنید و شهر را از شورشی ها، محکومین فراری و ماموران دولتی و شعله افکن هایشان پس بگیرید. احساس من بعد از بازی کردن The Division به مدت دو ساعت و نیم تمام، مانند Destiny بود و اگر شما Destiny را بازی کرده باشید می دانید که این حس خوبی است.سبک اکشن شوتر سوم شخص The Division مانند Destiny است که در یک جهان باز آنلاین و به روش نقش آفرینی پیش می رود که معمولا در هر MMO یافت می شود. هنوز نمی توان گفت که آیا نیویورک آخرالزمانی یوبی سافت می تواند نسبت به حماسه فضایی اول شخص بانجی برتری پیدا کند یا نه اما با چیزهایی که من در این دو ساعت دیدم، به نظرم The Division شانس بزرگی دارد تا بتواند به سرگرمی بزرگ بعدی شما تبدیل شود.
1- کاراکتری همه کاره ساختم کسی نمی تواند از شما انتظار داشته باشد که بدون داشتن هیچ کنترلی بر روی ظاهر آواتارتان مدت بسیار زیادی را در دنیای آنلاین سپری کنید. عملکرد The Division در این زمینه قابل قبول است. شما می توانید کنترل یک مامور مرد یا زن را در دست بگیرید که البته به نظر من تفاوت چندانی هم ندارد چون من هیچوقت ندیدم که کاراکترم صحبت کند و نوع صورت ها، مدل موها و وسایل جانبی هم معمولی هستند. بعد از ساختن سربازی که چیزی بین یک کماندوی زمخت و دانشمندی مسخره با یک خالکوبی تاسف بار شده بود، مامور من با نام 2LADY RYAN (اسمی که ایستگاه دموی من انتخاب کرده بود) آماده بود تا نیویورک را کم کم پس بگیرد. نکته منحصر به فرد درباره The Division این است که هیچ کلاس خاصی در آن وجود ندارد؛ همه بازیکنان به هر سه نوع توانایی دسترسی دارند و می توانند از هرکدام که خواستند در هر زمانی استفاده کنند. توانایی های شما می تواند نقش شما را در گروه تعیین کند: پشتیبانی پزشکی و جمع آوری اطلاعات، حمله با استفاده از تکنولوژی، مبارزه در خط مقدم یا ترکیبی از هر سه. توانایی جابه جایی بین این ها جذاب است. اگر شما بخواهید که نوع بازی خود را عوض کنید کافیست که تعدادی از Skill Points های خود را جابه جا کنید و دیگر لازم نیست که یک کاراکتر کاملا جدید بسازید.
2- با مادهای تقویت کننده تغییراتی در سلاحم ایجاد کردم مامور من به وسیله هلیکوپتر و همراه با زنی به نام Faye Lau به عنوان رابطم وارد نیویورک شد. او با این که دوست دارد در مبارزه شرکت کند اما به خاطر جراحت هایش نمی تواند این کار را انجام دهد ولی از طریق گوشی به شما اطلاعات می رساند و دائما شما را در ماموریت ها راهنمایی می کند. همین که پایم به زمین رسید همان کاری را کردم که هر بازیکن MMO انجام می دهد: inventory را باز کردم تا لیست وسایلم را ببینم. ممکن است که این از ویژگی های دمو باشد اما مامور من مجهز به سلاح های بسیار خوبی بود و از همه مهم تر این که من یک سری کامل از مادهای تقویت کننده داشتم. هر اسلحه ای چه شاتگان و چه مسلسل، تعدادی اسلات برای ایجاد تغییرات دارد و طبیعتا هرکدام می تواند ظاهر اسلحه شما را تغییر دهد. من از مادها برای تغییر اسلحه ACR استفاده کردم: یک خشاب اضافی برای مهمات بیشتر، یک reflex sight برای برد بیشتر و یک handstopبرای دقت بیشتر. هر وسیله ای ویژگی های خاص خودش را دارد که بعضی از آن ها برای بازیکنان MMO آشناست. برای مثال اضافه کردن یک صداخفه کن به خاطر جلب توجه کمتر دشمنان یعنی خطر کمتر در حالی که دوربینی که اضافه کردم XP بیشتری به ازای هر HeadShot به من می داد.
3- بی هدف در نیویورک پرسه زدم اگر تاکنون به نیویورک رفته باشید می دانید که چقدر شلوغ و پر ازدحام است و برای همین گردش در خیابان های خالی و متروکه آن در The Division یک تجربه عجیب و ترسناک است. چیزی شبیه به فضای I Am Legend اما با برف بیشتر و تزئینات کریسمس که در همه جا پخش شده است. Ubisoft تمام تلاشش را کرده تا بهترین شبیه سازی که می توانیم از نیویورک در یک بازی ببینیم بسازد؛ ساختمان ها و مکان های واقعی در هر جای شهر و همچنین نقاشی های دیواری فراوانی دیده می شود. چون تمام شهر در قرنطینه است شما با تعداد کمی از مردم عادی NPC برخورد می کنید که در هرج و مرج ایجاد شده توسط شورشی هایی که خیابان ها را به هم ریخته اند گرفتار شده اند. با این که بیشتر اتفاقات در خیابان هاست، من توانستم تعدادی از ساختمان ها را بگردم و به یک ساختمان هم رسیدم که در آن قفل بود و متاسفانه من کلید آن را نداشتم. در مواقع کمی که به بازیکنان دیگر برخورد کردیم، تیم سه نفره من (بیشترین تعداد افراد یک تیم چهار نفر است) رفتار صلح آمیزی نشان داد. در حین گردش هایم یک سگ بیچاره را در خیابان دیدم. عجیب است اما شما می توانید یک سگ را با اسلحه بکشید اما شلیک کردن به NPC ها فقط باعث ترساندن آن ها می شود.
4- با اولین گروه دشمنانم رو به رو شدم سه گروه از دشمنان در بازی وجود دارند که به همان اندازه که از یکدیگر متنفرند از شما هم تنفر دارند. یک گروه از آن ها شورشی هایی هستند که مردم بی گناه را در خیابان ها هدف قرار می دهند. گروه دوم زندانیانی هستند که از رایکرز فرار کرده اند و هنوز همان لباس های نارنجی زندان خود را به تن دارند و گروه سوم هم مامورینی هستند که تصمیم گرفته اند تمام شهر را با شعله افکن ها و سوزاندن همه پاکسازی کنند. زمانی که برای کشتن یک آدم معمولی صرف می شود در ابتدا ممکن کمی عجیب به نظر برسد. با توجه به این که The Division یک بازی نقش آفرینی است که بر کار گروهی تاکید دارد (البته تنهایی بازی کردن هم یک گزینه خوب است)، کشتن دشمنان از آن چه که در یک بازی شوتر سوم شخص معمول انتظار دارید سخت تر است. در چندین مورد شما یک خشاب کامل را روی یک نفر که تی شرت و شلوار جین دارد خالی می کنید و می بینید که هنوز مقدار کمی از جانش مانده و به شما شلیک می کند. اما وقتی شما با گروهی رو به رو می شوید که اعضایش زره پوش هستند، طولانی بودن زمان کشتن آن ها بیشتر منطقی به نظر می رسد. گروهی که من به آن برخورد کردم شورشی هایی با نام Poole بودند و نوار سلامتی آن ها به جای این که سبز باشد، به رنگ زرد بود. آن ها نارنجک پرت می کردند و من مجبور بودم که یا پناه بگیرم یا بسوزم.
5- یک پایگاه عملیاتی ساختم بعد از اجرای دستورات Faye Lau و انجام چند ماموریت توانستم بخش جنوبی مرکز شهر را پس بگیرم و به عنوان پایگاه عملیاتم قرار دهم، مکانی که مثل یک پناهگاه امن در میان هرج و مرج نیویورک عمل می کند. وقتی کارتان را شروع می کنید، این مکان فقط کمی بهتر از یک خرابه است اما با انجام هر ماموریت، شما منابعی به دست می آورید که می توانید با آن ها سه شاخه اصلی ساختمان یعنی پزشکی، فناوری و امنیت را از نو بسازید. این سه شاخه در توانایی های کاراکتر شما نیز خود نمایی می کند و هرکدام خط داستانی خودش را دارد و شخصیت هایی در آن هاست که می توانید با برای مبارزه علیه ویروس با آن ها متحد شوید یا به آن ها کمک کنید. ارتقای هرکدام از بخش ها در این شاخه ها امتیازات و توانایی های جدیدی را برای کاراکتر شما باز می کند که می تواند بسیار مفید باشد؛ مثلا توانایی مورد علاقه من این بود که با هر Headshot کردن 50 درصد این شانس وجود دارد که گلوله شما استفاده نشود. فروشندگان و NPCهایی همراه با داستان خودشان نیز وجود دارند، در غیر این صورت شما در این مکان کاملا تنها می ماندید. جایگاه هایی نیز برای ساخت آپشن های تقویت کننده جدید برای سلاح ها وجود دارند اما متاسفانه من شانس این را نداشتم که در مدت زمانی که بازی می کردم نقشه های مورد نیاز را پیدا کنم.
6- یک تیراندازی بزرگ را در Madison Square Garden تجربه کردم بعد از ساخت پایگاه عملیاتم، اولین ماموریتم نجات یک دکتر بود که احتمالا راهی برای غلبه بر ویروس داشت. او توسط یک گروه مسلح در Madison Square Garden به گروگان گرفته شده بود که بعد از اپیدمی از یک استادیوم بسکتبال تبدیل به یک بیمارستان موقت شده بود. با این که مدت زیادی از بازی نگذشته بود، این ماموریت فقط یکی از ماموریت های متعدد قابل دسترس بود. با نگاهی به نقشه می توان فهمید که در دنیای باز The Division ماموریت های اصلی و جانبی بسیار زیادی وجود دارد که می توانید هرکدام را با ترتیب دلخواه خود انجام دهید. ساختاربندی Madison Square Garden مکان خوبی را برای یک تیراندازی بزرگ فراهم کرد؛ از یک درگیری گسترده در محوطه تا یک درگیری نزدیک در جایگاه ها (مثل چند نفر که با جدیت تمام با چوب بیسبال به سمت شما هجوم می آورند) و در نهایت یک مبارزه تمام عیار در بام برای رسیدن به تنها راه فرار باقی مانده. هوش مصنوعی دشمنان به نظر قابل قبول می رسد؛ دشمنان پناهگیری می کنند و به محض این که شما شروع به شلیک کردن کنید از کنار به شما حمله می کنند. البته تعدادی احمق هم هستند که درحالی که در فضای باز ایستاده اند سعی در کشتن شما دارند. در سطح نسبتا پایین من گروهی بازی کردن ضروری به نظر نمی رسد اگرچه این کار همیشه مفید است.
7- ترکیب ایده آل Skill هایم را پیدا کردم بعد از کشتن تعداد زیادی از شورشی ها، مامور من به سطح 5 رسید که در این سطح یک اسلات جدید برای Skill باز شد. در The Division سه نوع توانایی اصلی وجود دارد که در حال حاضر تا 30 سطح قابل ارتقا است. دو Skill ایده آل من ترکیبی از یک توانایی از قسمت پزشکی به نام Pulse (که به شما اجازه می دهد یک ناحیه وسیع را اسکن و دشمنان را حتی از پشت دیوار هم علامت گذاری کنید و سپس هم تیمی های خود را برای شلیک های کشنده راهنمایی کنید) و یک توانایی از قسمت فناوری به نام Sticky Bomb (که به شما اجازه می دهد تعدای C4 را پرت کرده و از راه دور منفجر کنید) بود. این ترکیب هر دفعه فرصت های خوبی را برای من ایجاد می کرد؛ ناحیه را برای وجود دشمنان اسکن می کردم و بعد از آن با بمب گذاری در یک مکان مناسب و نزدیک به گروهی از دشمنان مبارزه را شروع می کردم. البته من این ترکیب ایده آل و عالی را با بالا بردن سطحم چندین بار عوض خواهم کرد که یکی از زیبایی های ارتقای Skill در The Division است. از دیگر توانایی ها می توان به استفاده از یک سپر بالستیک همراه با هفت تیری با خشاب نامحدود ، افزایش میزان سلامتی در نبرد و راهی برای تقویت کردن پناهگاه که از هم تیمی های نزدیک شما نیز محافظت می کند، اشاره کرد. برای وجود تنوع بیشتر، Talent هایی نیز وجود دارند که با ارتقای آن ها (حداکثر تا 4 سطح) می توانید Skill های خود را تقویت کنید. علاوه براین امتیازاتی نیز وجود دارند که بر اساس این که چگونه پایگاه عملیاتی خود را ارتقا می دهید متغیر هستند. در ابتدا ممکن است که کنار آمدن با این ها مشکل باشد اما کم کم می توانید به این روش ها عادت کرده و مامور خود را به تدریج خاص تر کنید.
8- اطلاعاتی مخفی را پیدا کردم در راه انجام ماموریتی در Lincoln Tunnel، تیم من وقتی یک صدای بوق عجیب را شنید مسیرش را عوض کرد. وقتی این صدای عجیب را تا منبعش دنبال کردیم به یک هواپیمای بدون سرنشین ارتش رسیدیم که در گوشه ای از یک ساختمان گیر کرده بود. شلیک کردن به آن کمی اطلاعات جالب در مورد شیوع ویروس به ما داد: یک عکس مادون قرمز از شورشیانی که به یک پایگاه مرزی دولتی با تجهیزات محدود پزشکی حمله می کردند. اطلاعات قابل جمع آوری در اشکال مختلفی، از قسمتی از یک متن گرفته تا یک فیلم کامل دوربین های امنیتی، در سراسر شهر پراکنده شده است. بعضی از آن ها زمانی که شما یک ماموریت را کامل می کنید باز می شوند. بقیه را نیز می توانید خودتان پیدا کنید؛ مثل هواپیمای بدون سرنشین سقوط کرده یا یادداشتی که وقتی کیت پزشکی اضافه خودم را به یک نفر دادم دریافت کردم. مشخص نشده است که آیا این اطلاعات تاثیر مستقیمی بر روی قدرت های کاراکتر شما دارد یا نه اما قطعا به ساخت افسانه تام کلنسی کمک کرده است و همچنین به تدریج به شما می گوید که شیوع ویروس چگونه اتفاق افتاد. این هم یک نکته جالب و هیجان انگیز در مورد The Division: این بازی از یک شبیه سازی واقعی به نام"عملیات زمستان سیاه" الهام گرفته شده که در آن دولت آمریکا به این نتیجه رسید که کشورش به طرز نگران کننده ای برای مقابله با یک حمله بیوتروریستی مانند ویروس دستکاری شده و مرگبار آبله آمادگی لازم را ندارد.
9- بالاخره به Dark Zone رفتم Dark Zone مثل غرب وحشی در میان نیویورک بحران زده است؛ منطقه ای فتح نشده که تنها قانون در آن اسلحه شماست. شاید من کمی در مورد آن خیال بافی می کنم اما Dark Zone یک راه بسیار جالب برای رو در رو کردن بازیکنان باهم است، آن هم زمانی که قرار است تمام مامورها برای اجرای عدالت باهم همکاری کنند. این منطقه کاملا متفاوت است و شما باید با NPC های سخت تر و بازیکنان دیگری مثل خودتان مقابله کنید. شما هنگام ورود یک سطح جداگانه DZ خواهید داشت و تنها راه نگه داشتن تجهیزاتی که در آن پیدا می کنید، زنده ماندن تا زمان خروج از منطقه است. اگر دوست داشته باشید می توانید تمام بازیکنان و دشمنان را بکشید اما در همان لحظه ای که یک بازیکن را بکشید، شما و تمام تیمتان به طور موقت توسط Division طرد شده و به عنوان ماموران سرکش(Rogue) شناخته می شوید. سیستم Rogue به این صورت عمل می کند که شما هرچه بازیکنان بیشتری را بکشید بدنام تر می شوید که به این معنی است که اگر تا زمانی که از منطقه خارج می شوید و عنوان Rogue از شما گرفته شود زنده بمانید، جایزه بیشتری می گیرید و همچنین اگر بازیکنان دیگر بتوانند شما را بکشند تجهیزات و XP بیشتری دریافت خواهند کرد.
10- انتقام هم تیمی خودم را گرفتم شما می توانید در Dark Zone با بقیه همکاری کنید یا این که بی نظمی را پیش بگیرید. تیم من در ابتدا با بازیکنان دیگر رفتار صلح آمیزی داشت و ما به آن ها در مبارزه با دشمنان کمک می کردیم و همزمان سطح DZ خود را افزایش می دادیم. هرچه سطح DZ شما بالاتر برود تجهیزات و وسایل بهتری را می توانید در منطقه پیدا کنید و همچنین دیگر بازیکنان طمعکار می توانند XP بیشتری با کشتن شما به دست آورند. در Dark Zone اگر قبل از خارج کردن تجهیزات کشته شوید XP خود را به همراه وسایلتان از دست می دهید. خارج کردن وسایل و تجهیزات یک روند سخت است؛ شما باید با یک هلیکوپتر تماس بگیرید که رسیدن آن 90 ثانیه زمان می برد. بعد از آن هم باید 60 ثانیه پر تنش دیگر صبر کنید و زنده بمانید تا وسایل شما وارد هلیکوپتر شود. چالش بزرگ در این روند این است که تقریبا هرکسی در مناطق مجاور می فهمد شما چه کار می کنید و این که بهترین زمان است تا شما را بکشند و تجهیزات را در آخرین لحظات بردارند، مخصوصا در شب که نورافکن های هلیکوپتر روشن است. همین قضیه هم پیمانان ما را وسوسه کرد و یک تیراندازی بزرگ به راه افتاد و مبارزه ای بین تیم من و آن ها و نفر سومی که وارد نزاع شده بود صورت گرفت. هم تیمی های من برای خارج کردن تجهیزات جانشان را از دست دادند اما من توانستم با شاتگان به صورت مهاجممان شلیک کنم و با قنداق تفنگ کارش را تمام کنم و انتقام هم تیمی هایم را بگیرم. این پایان مناسبی برای دمو و همچنین آشنایی خوبی با داستان ها و اتفاقات اجتناب ناپذیر Dark Zone بود. ........................................................... امیدوارم هستیم از مطالعه این مقاله ، اطلاعات مفیدی را بدست آورده باشید . عنوان جاه طلب The Division در تاریخ سه شنبه 18 اسفندماه سال جاری بر روی PS4 ، PC و Xbox One منتشر خواهد شد . ترجمه : عارفه احمدی
1 بهمن 1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[مشاهده در: www.pardisgame.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها