تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 17 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):مؤمن در سرشتش دروغ و خيانت نيست و دو صفت است كه در منافق جمع نگردد: سيرت نيكو و د...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1826963173




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

چیستا یثربی: می خواهم با کلمه در فضای مجازی انقلاب ایجاد کنم


واضح آرشیو وب فارسی:هوش نیوز: چیستا یثربی گفت:من با داستان هایم در فضای مجازی کاری کردم که مردم خواندن را به یاد بیاورند. دور هم داستان بخوانند و دورهم خوانی لذت بخش است.به گزارش هوش نیوز به نقل از گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ،چیستا یثربی دوشنبه 28 دی ماه گفتگویی با روزنامه اعتماد در پاورقی نویسی در دنیای مجازی داشته است. چیستا یثربی سال هاست که می نویسد، از سال ٦٨ هم کارش را در تئاتر شروع کرده است. او بیش از 26 نمایشنامه نوشته و نمایش هایی چون «جمعه دم غروب»، «میرزاده عشقی»، «مهمان سرزمین خواب»، «زنی که تابستان گذشته رسید»، «سرخ سوزان»، «یک شب دیگر هم بمان سیلویا» و «زنی برای همیشه» را کارگردانی کرده است. علاقه به نوشتن در او از کودکی شکل گرفته است، تمام آن وقت هایی که تق تق تایپ مادرش را با ماشین تحریر می شنیده در فکرش بوده که نویسنده شود. او با آنکه کتاب های زیادی چاپ کرده اما با این وجود نوشتن در فضای مجازی برایش خوانندگان زیادی به همراه آورده است. ایده نوشتن داستان های پاورقی چیستا یثربی این روزها آنقدر طرفدار پیدا کرده که بیش از صدها هزار فالوئر آنها را دنبال می کنند، داستان پستچی را نخستین بار در اینستاگرامش منتشر کرد. می خواست نشان دهد که از این فضا هم می توان برای کتابخوان شدن استفاده کرد. او می گوید که تا امروز کتاب های زیادی منتشر کرده بود، اما مخاطبان او را نمی شناختند همین که داستان هایش را در تلگرام و اینستاگرام منتشر کرد حالا مخاطبان در خیابان از او امضا می خواهند. او حالا می گوید که موفق شده است و مخاطبان زیادی داستان های او را در اینستاگرام و تلگرام دنبال می کنند. او می گوید با نوشتن داستان واقعی زندگی اش دشمن زیاد پیدا کرده است و تعبیرش این است که دیگران را بزرگ کرده و خودش را کوچک کرده است، به نوعی خود را قربانی کرده است تا مردم کتابخوان شوند. با او درباره این ایده و چگونگی شکل گرفتن آن صحبت کرده ایم. چه شد تصمیم گرفتید داستان های تان را در فضای مجازی منتشر کنید؟ راستش ابتدا با فضای مجازی مخالف بودم. فکر می کردم فضای مجازی مرا از نوشتن و مطالعه جدی و حتی فیلم دیدن جدی می اندازد. واقعیت این است که برای مطالعه و فیلم دیدن من انتخاب می کنم که چه چیز را ببینم یا بخوانم. اما در این میان می دیدم که نسل جوان مدام پای تبلت است. مدام آنها را مسخره می کردم تا اینکه عید امسال عکس یکی از بازیگرانم در اینستاگرام را به من نشان دادند که خیلی فالوئر داشت. برایم عجیب بود چطور این آدم ها فقط با چهره و فشن جلو می روند. من می خواستم خلاف این را ثابت کنم که جذابیت چهره برایم وجود ندارد و می خواهم با کلمه انقلاب ایجاد کنم. دخترم و خیلی از دوستانم گفتند که این موضوع غیر ممکن است. جذابیت اینستاگرام در عکس است. یک یا دو ماه و نیم این شیوه را امتحان می کردم که از خودم عکس می گذاشتم و زیرش شعر می نوشتم؛ بیشتر عکس تئاترهای خودم و فیلم می گذاشتم. تا اینکه یک شب به نتیجه رسیدم و فکر کردم امتحان کنم که با کلمه لایک بگیرم و مخاطبان یاد بگیرند که مطلب را بخوانند و لایک بزنند. همه می گفتند امکان ندارد که در این راه موفق شوی که با استفاده از کپشن کاری کنی تعداد فالوهایت بالا رود. مثلا می گفتند تو اگر عکسی کنار عزت الله انتظامی بگذاری مردم لایک می کنند. با این همه یک شب من داستان «پستچی» را گذاشتم. شاید تعداد لایک ها کم بود ولی دیدم درخواست ها زیاد شد و دیدم که این داستان در صفحات دیگر شیر می شود من هم داستان را ادامه دادم. چون ادامه داستان واقعی بود بازخوردها بسیار عجیب و غریب بود. می شود گفت که شما به نوعی ریسک کردید، داستانی که می توانستید منتشر کرده و از آن پول دربیاورید را به صورت مجانی منتشر کردید. فکر می کنید اگر این داستان چاپ می شد مخاطب داشت یا نه؟ به نظرم اگر همین را چاپ می کردم مردم نمی خریدند. کتاب های قبلی ام چاپ شدند ولی هنوز مانده اند. چون مردم ما با کتاب خریدن قهرند. یکی از دلایلی که این داستان ها با استقبال روبه رو شدند به این خاطر بود که مخاطب ما به خرد خرد خواندن عادت نداشت و از سوی دیگر هیچ وقت با نویسنده ارتباط نداشت. من مراقب بودم داستانم زرد نشود ولی در عین حال با تیزهوشی، زیبایی شناسی ادبیات و متن را هم داشته باشد و در عین حال ساده نویسی را هم رعایت کنم. داستانم یک عشق صادقانه و واقعی بود که خوب هم نوشته شد. امروز کمتر عشق این مدلی پیش می آید. این عشق متعارف نبود. با تمام اینها فکر می کنم اگر سوژه و اطلاعات خوبی باشد مردم می خوانند. تا قبل از آن، در فضای مجازی صفحه های جوک و آشپزی بود و مردم آنها را می خواندند چون متریال دیگری نداشتند. وقتی می خواستم این داستان را بنویسم قبل از نوشتن قرآن می خواندم چون باید بر می گشتم به سال های گذشته. هنگام پستچی باید به سال ها پیش برمی گشتم و دچار تشنج می شدم. البته داستان «شیدا و صوفی» هم خیلی سخت بود. چون این داستان در واقع داستانی جنایی است که خیلی نکات ریز دارد از سوی دیگر مردم ما جنایی خوان نیستند. فکر می کنید چرا داستان های تان در فضای مجازی مخاطب پیدا کرد؟ من کاری کردم که مردم خواندن را به یاد بیاورند. دور هم داستان بخوانند و دورهم خوانی لذت بخش است. نمی خواهید کتابش را منتشر کنید؟ می خواستم داستانم نخستین پاورقی اینستاگرام باشد. اما کتابش مانده روی دستم. ناشر می گوید ته داستان را لو داده ای برای همین فکر نمی کنم که منتشر شود. فکر می کنید که اگر کتاب چاپ شود این قدری که در فضای مجازی مخاطب داشت خواننده داشته باشد؟ مطمئنا آن انعکاسی که دیدید در نسخه چاپ نخواهد داشت. صد بار اسم کتاب شعرم را در اینستاگرام گذاشتم فقط چهار نسخه از آن خریده شد. فکر نمی کنید به خاطر این است که این داستان ها رایگان است که مردم می خوانند؟ فکر نمی کنم این طور باشد. همزمان با من چند نویسنده شروع کردند به گذاشتن قصه های شان در فضای مجازی. شانس بزرگ من این بود که به داستانم توجه شد. من روش حرف زدن با مردم را بلد هستم. قبلا هم به عنوان قصه گو در مدرسه مطرح بودم. قصه های بداهه خوب بلد بودم. البته رشته تحصیلی ام یعنی روانشناسی هم خیلی کمک کرد در واقع راه ارتباطی زبانی با مردم را پیدا کرده ام. من همان چیستا یثربی هستم که وقتی معلمی نمی آمد می رفتم قصه تعریف می کردم. از همان موقع فهمیدم قدرت قصه گویی ام خوب است. اکبر رادی خیلی می گفت شعر و نمایشنامه را معاشت نکن. تو قصه بنویس چرا که تو قصه گو هستی. می گفت شاید شعرها و نمایشنامه هایت خوب باشد ولی تو قصه گو هستی. همزمان با من بودند کسانی که پاورقی می نوشتند اما کارشان دیده نمی شد. فکر می کنم پستچی اتفاقی بود که من به شدت در آن صادق بودم و در آن خودزنی کردم. این جسارت روایت زندگی واقعی از کجا آمده است؟ خودتان از آن به عنوان خودزنی یاد می کنید چرا این همه خود را قربانی این داستان کردید؟ همه مصاحبه هایی که با من شد همه می گفتند این جسارت از کجا آمده است. من می گویم وقتی چیزی برای از دست دادن نداری آماده ای اعتراف کنی. من دوست دارم که نوبل بگیرم. هیات علمی دانشگاه باشم. ٨٨ کتاب نوشته ام که به عنوان میز از آن استفاده می شود. با خودم گفتم چیستا می میری و کتاب هایت را دخترت بیرون می ریزد. فکر کردم هنرم را رایگان ببخشم تا ببینم که مردم آنها را می خوانند و دیدم می خوانند. فکر می کنید این داستان ها که می گویید شاید چون رایگان هستند خوانده شدند اگر ضعیف بود هم مردم می خواندند؟ داستان پستچی داستانی واقعی و عاشقانه با روایتی ساده است که مخاطبان زیادی را به دست آورد، اتفاقا خودتان می گویید که معیارتان ساده نویسی بوده است. اما داستان «شیدا و صوفی» چطور؟ این داستان قدری سخت خوان است که قصه ای جنایی دارد فکر می کنید این داستان هم به همان اندازه داستان قبلی مخاطب جذب کرده باشد؟ وقتی شیدا و صوفی را شروع کردم، می دانستم که یک داستان لابیرنتی سخت است، اما دوباره دیدم این داستان هم خیلی خوانده می شود. الان انتظارات بالا رفته است. مردم چیز ساده ای می خواهند ولی بر اساس نیازهای روزمره زندگی شان نوشته شده باشد. ترس از جنایت، حل معما و عشق همه اینها را در داستان آورده ام و عمدا داستان لابیرنتی نوشته ام تا ذهن مخاطب را درگیر کنم. هراس این را نداشتید که مخاطب داستان پیچیده را پس بزند؟ من قبل از اینکه شیدا و صوفی را بنویسم این فکر را داشتم ولی وقتی داستان را شروع کردم و با توجه به استقبالی که شد فهمیدم که مردم ذهن معمایی شان به کار افتاده است و از همه چیز مهم تر برای آنها لذت بردن از خواندن است. نوشتن داستان واقعی زندگی تان علاوه بر اینکه وجه مثبتی داشته و شما مخاطبان زیادی را پیدا کرده اید چه پیامدهای بدی برای تان داشته است؟ چند اتفاق بد برایم افتاد. هم محلی هایم به من بی اعتماد شده اند. یک سری از آدم ها می ترسند با من ارتباط برقرار کنند، می ترسند زندگی شان را قصه کنم. من با نوشتن این داستان تنها شدم. وقتی میگویم دارم می روم حاج علی را ببینم دوستانم به من بی اعتماد می شوند، زیرا از آن آقا به دلیل شخصی خوش شان نمی آید. پس من تنهاتر شده ام. من دهه چهل زندگی ام را می گذرانم. همسن و سال های من به آرامش بیشتری رسیده اند. اگر من تا پیش از این می توانستم به جامعه بروم بعد از نوشتن داستان واقعی زندگی ام نمی توانم این کار را بکنم. من شلیک نهایی را به زندگی ام کردم که بگویم مردم می خوانند و دوست دارند بخوانند. کاری کردم که مردم یاد بگیرند که اینستاگرام فضای تفریح نیست، جای تبادل نظر هم هست. خلاقیت یعنی اینکه کسانی قبل از تو ترسیده اند آن کار را انجام دهند من خلاقیت انجام داده ام. کلی عکس با بازیگران دارم، ولی گفتم اینها فایده ندارد. اگر این کار را می کردم با صفحه های دیگران چه فرقی داشت. الان به جایی رسیدم که عکس را دیگر نمی بینند تا می نویسم خوانده می شود. با نوشتن این داستان مزاحمت هایم زیاد شده است اما خیلی ها قصه را می خوانند و ارزشش را داشت. اگر مردم فقط پستچی را می خواندند، فکر می کردم مساله عشق است. ولی الان سر داستان شیدا و صوفی فهمیدم که مردم دوست دارند بخوانند. حتی اگر همه عمرم را با مشکلات مادی زندگی کنم، همین کار را ادامه می دهم. حتی اگر ناشران کتاب ها را به خاطر لو رفتن ته داستان چاپ نکنند باز هم همین کار را می کنم. هر چند سال از عمرم باقی مانده برای یاد دادن می گذارم. همین که مردم به من زنگ می زنند که کتاب معرفی کن یعنی که کارم را کرده ام. حتی اگر همین الان بمیرم حس بهتری دارم تا چیستا یثربی سابق که این همه نمایشنامه نوشته و خوانده نشده بود. داستان هایم خوانده می شوند و تا وقتی خواننده دارم خوشبخت هستم. منبع:اعتماد


سه شنبه ، ۲۹دی۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: هوش نیوز]
[مشاهده در: www.hooshnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن