واضح آرشیو وب فارسی:فارس: بنیانگذار کونگفو توانا جانبازان و معلولین مطرح کرد
تربیت 150 مربی کونگفوتوآ در قزوین / معلولیت محدودیتی برای موفقیت نیست
بنیانگذار کونگفو توانا جانبازان و معلولین کشور با بیان اینکه معلولیت محدودیتی برای موفقیت نیست، گفت: طی سالهای فعالیت خود در این استان توانستهام 150 مربی کونگفوتوآ تربیت کنم.
به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، کونگفوتوآ سنتی، یکی از قویترین و کاملترین سبکهای هنرهای رزمی در جهان معرفی و محسوب میشود و میتوان از آن به عنوان هنری ماندگار برای علاقمندان ویژه خود یاد کرد. این رشته ورزشی اصیل از سال 49 با هدف ارتقا و توسعه تفکر رزمی، فنی و علمی ایرانیان در ارتش بنیانگذاری و از سال 52 به صورت رسمی در سطح دنیا تعلیم داده شد؛ برای نخستینبار سبک کونگفوتوآ سنتی در ایران از سوی استاد مصطفی دهقانیان تأسیس شد و حال در بسیاری از استانهای کشور این سبک رواج داشته و آموزش داده میشود. یکی از شاخههای رشته ورزشی کونگفوتوآ سنتی را میتوان کونگفو، توانا معلولین و جانبازان عنوان کرد؛ این رشته ورزشی با تلاشها و فعالیتهای یک انسان پر تلاش و ورزشدوست قزوینی با نام سیدرضا موسوی بنیانگذاری شد و اکنون با تلاش مداوم وی این رشته ورزشی به صورت وسیع در سطح کشور فعالیت خود را ادامه میدهد. به همین سبب گفتوگویی با سیدرضا موسوی بنیانگذار کونگفو توانا جانبازان و معلولین کشور و مسئول کمیته جانبازان و معلولین ترتیب دادهایم که از نظر میگذرد. *فارس: لطفا خودتان را معرفی کنید؟ سیدرضا موسوی 49 ساله ساکن قزوین بوده و از ناحیه کمر و پا دارای معلولیت جسمی هستم و اکنون در رشته ورزشی کونگفوتوآ فعالیت میکنم. *فارس: علت معلولیت شما چه بوده و آیا معلولیت در زندگی شما مشکلآفرین بوده است؟ در سن 6 سالگی به علت بیماری با مراجعه به درمانگاه و تزریق اشتباه آمپول از ناحیه کمر و پا معلول شدم؛ معلولیت در زندگی شخصی و اجتماعی من مشکلساز نبوده و همیشه خدا را شاکر بودم که معلولیتم هیچ محدودیتی برایم در زندگی ایجاد نکرده و چه بسا موجب کسب موفقیتهای بسیاری نیز شده است. *فارس: چند سال هست که در این رشته ورزشی فعالیت میکنید؟ از سال 56 از سوی جمعی از علاقمندان به ورزش کونگفو وارد این عرصه ورزشی شدم و توانستم با فعالیت مداوم 15 ساله خود و شرکت در دورههای آموزشی در سال 71 درجه مربیگری کونگفوتوآ را طی حکمی از سوی فدراسیون کونگفوتوآ ایران دریافت کنم.
*فارس: اساتید دورههای آموزشی شما چه کسانی بودند؟ در ابتدا زیر نظر استاد رضا محبی آموزشهای خود را فرا میگرفتم اما پس از شهید شدن وی، دورههای آموزشی خود را زیر نظر استاد مصطفی دهقانیان در تهران گذراندم. *فارس: طی 39 سال فعالیت در رشته کونگفوتوآ چه مدالهایی را در چه مسابقاتی کسب کردهاید؟ مدالها و تقدیرنامههای بسیاری را در طی این چند سال کسب کردم که از نمونههای آن میتوان به کسب مقام نخست مسابقات قهرمانی باشگاههای کونگفوتوآی کشور در سال 76 اشاره کرد؛ همچنین در سال 77 موفق به دریافت حکم مربیگری وینگچون شدم. *فارس: مشوق اصلی شما در این راه چه کسی بوده است؟ علاوه بر علاقهای که به ورزش داشتم، تشویقهای پدر و مادرم شوق بسیاری را در وجودم ایجاد کرد تا بتوانم فعالیت خود را در عرصه ورزش ادامه دهم و اکنون این موفقیت را مدیون حمایتها و تشویقهای آنها و اساتیدم هستم. *فارس: با توجه به اینکه پدر و مادرتان از مشوقان اصلی شما در کونگفو بودهاند، خود شما تا چه اندازه توانستهاید مشوق فرزندانتان در این رشته ورزشی باشید؟ من دارای سه فرزند دختر و یک فرزند پسر هستم؛ میتوان گفت به نوبه خود در این زمینه موفق عمل کردهام و از هیچ تلاشی برای موفقیت آنها دریغ نکردهام؛ پسرم اکنون شال سبز کونگفو را کسب کرده و مشغول تحصیل است و دخترانم نیز تا خط سه و چهار پیش رفتند اما به دلیل وضعیت تأهل فعالیت خود را متوقف کردند. *فارس: آیا اکنون نیز به فعالیت خود ادامه میدهید؟ بله، در حال حاضر مربیگری دو کلاس آموزشی در شهر اقبالیه و یکی از روستاهای اطراف قزوین به نام حسینآباد که زادگاه خودم نیز است را بر عهده دارم و آموزشهای لازم را به علاقمندان رشته ورزشی کونگفو ارائه میدهم.
*فارس: طی سالهای مربیگری خود چه تعداد کونگفوکار را تربیت کردهاید؟ تعداد دقیقی از آمار مربیانی که زیر نظر بنده آموزش دیدهاند را در دست ندارم اما از بین همه شاگردانم نزدیک به 150 نفر به مرحله مربیگری رسیده و در این عرصه فعالیت میکنند. *فارس: چه اقداماتی را برای پیشرفت این رشته ورزشی انجام دادهاید؟ با توجه به احساس مسئولیتی که داشتم خود را موظف دانستم زکات آموختههای خود را در کشورم پرداخت کنم و فعالیت خود را در این عرصه گسترش دهم. البته با توجه به اینکه بنده به عنوان نخستین معلول جسمی در سطح کشور در رشته کونگفوتوآ فعالیت خود را آغاز کردم اکنون به عنوان بنیانگذار کونگفو توانا جانبازان و معلولین در کشور فعالیت خود را ادامه میدهم. همچنین برای پیشرفت همنوعان خود در رشته ورزشی کونگفوتوآ، کتابهایی را تألیف کردهام که شامل کتاب «آموزش هنر رزمی تایچیچوان سبک معلولین و جانبازان»، «آموزش فرم شمشیر پهن، داتوشو سبک معلولین و جانبازان»، «آموزش حرکات آدمک چوبی سبک معلولین و جانبازان» و کتاب «آموزش حرکات دست فرم خط یک، سبک معلولین و جانبازان کونگفوتوآی سنتی» است. ابداع سبکهای، محورهای اصول رزمی، تکنیکهای محور تایچی معلولان، آدمک چوبی ویژه معلولان به صورت نشسته، نانچیکو و انواع سلاحهای سرد به صورت نشسته از دیگر موفقهای بنده در این عرصه ورزشی بوده است.
*فارس: سخن پایانی؟ به عنوان یک معلول اعلام میکنم باید در جامعه نقش عظیم خود را ایفا کرده و به کسانی که در خواب غفلت به سر برده و از سلامتی جسمانی خود کمال استفاده را نمیبرند، بگوئیم که سلامتی نعمت پر قدر و ارزشی است که خداوند متعال به ما ارزانی داشته و باید از این نعمت بهترین استفاده را داشته باشیم. همچنین از ورزشدوستان و مسئولان مربوطه خواستارم تا با همیاری و همکاری خود در پیشرفت هر چه بیشتر این سبک رزمی معلولان گامی مثبت بردارند تا با این کار خود به جهانیان بگوییم که معلولان نیز در عرصه وجود هستند و سخنی برای گفتن دارند.
94/10/28 - 14:25
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]