واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: جعل تاریخ کربلا در VOA اصطلاح "جناب عمر" را هم از زبان رهبر جمهوری اسلامی در یکی از خطبه های نماز جمعه تهران نشنیده اند که در وصف خلیفه دوم به کار بردند؟ امام خمینی(ره) هم اجازه انتشار دو جلد از "بحارالانوار" مجلسی را ندادند چون بوی تفرقه از آن می آید. عصر ايران - در ادامه طرح امريكايي اختلاف زايي بين شيعه و سني ، شبكه تلويزيوني فارسي زبان آمريكا (VOA) مدعي شد كه به اعتقاد شيعيان ، امام حسين عليه السلام به دستور خليفه دوم ( عمر بن خطاب) به شهادت رسيده است ! به گزارش عصر ايران (asriran.com)، در واكنش به اين تحريف هدفمند ، "اميد جوان" در مطلبي قلم "مهرداد خدیر" نوشت:شبکه تلویزیونی فارسی زبان صدای آمریکا در نوع خود پدیده ای است؛ مشتی ایرانی که منافع آمریکا را پی گیری می کنند! شتاب نکنید! این مطلب را برای خوشایند کسی و دولتی و حکومتی نمی نویسم. منتقد جدی صدا و سیمای خودمان هم هستم. اما واقعا تلویزیون صدای آمریکا ما را چگونه فرض می کند؟ دو مثال مشخص دارم: اول رفتاری است که آقای احمدرضا بهارلو مجری کم سواد برنامه های میز گرد دارد. بر روی کلمه کم سواد تاکید می کنم. زیرا او از عهده بیان دو جمله درست و حسابی هم بر نمی آید و مضحک این است که هرگاه در نقد رژیم پهلوی با سیاست های ایالات متحده سخنی گفته می شود خشم در چهره او نمایان می شود و کنترل خود را از کف می دهد! مثلا در برنامه ای که رضا پهلوی آمده بود آن قدر که او برای واژه شاهزاده (!) حرص و جوش می خورد خود شاهزاده نمی خورد! و آن قدر که او بر این عنوان اصرار داشت بازمانده پهلوی دوم نداشت! مصداق دوم اما خبر ساعت 22 و 10 دقیقه شامگاه پنجشنبه است که به حضور شیعیان در کربلا برای اربعین حسینی اشاره داشت. در این خبر، یک دروغ بسیار وقیحانه و کثیف گفتند که واقعا مهوع بود. گوینده مطلب ادعا کرد که "شیعیان معتقدند همراهان امام حسین (ع) به دستور عمربن خطاب (خلیفه دوم) کشته شدند". (!) تلاش برای برخورد شیعه و سنی از این واضح تر سابقه نداشته است. از دو حال خارج نیست: یا تاریخ اسلام و تشیع را نمی دانند یا می دانند و تجاهل می کنند. در شق اول به یاد این سخن آقای خاتمی در شامگاه عاشورا در خانه هنرمندان می افتم که گفتند در دیدار دو شب قبل از آن در "داووس" سوییس، جان کری رقیب شکست خورده بوش در انتخابات ریاست جمهوری که حزب متبوع او در انتخابات اخیر مجالس آمریکا پیروزی نسبی به دست آورد از رییس جمهوری سابق ایران در جایگاه یک روحانی ارشد شیعه در باره امام حسین (ع) و عاشورا پرسیده بود که راز این قیام چیست که پس از هراز و سیصد و اندی سال اینگونه شیعیان و شیفتگان را به شور و وجد می آورد؟ در فرض دوم می توان گفت: قصد دارند به هر بهانه تقابل شیعه و سنی را دامن بزنند. من اگر جای آقای ضرغامی بودم دستور می دادم که این خبر را بارها پخش کنند که اهل تسنن و تشیع بدانند که توطئه اختلاف از کجا آب می خورد. این را دیگر هر کسی می داند که پس از عمر بن خطاب (خلیفه دوم)، عثمان به خلافت و قدرت رسید. بعد هم امام علی (ع) پنج سال عهده دار خلافت شد. 9 ماه هم امام حسن (ع) خلیفه بود اما یکی از استانداران عثمان (معاویه) از پذیرش حکومت مرکزی که مقر آن در کوفه بود سر باز زد و عملا اعلام استقلال و خود مختاری کرد و امام برای آن که اختلافات داخلی پیش نیاید به دشمن خارجی بها ندهد و از سوی دیگر چون معاویه بسیاری را با پول خریده بود و سرداران سپاه قابل اعتماد نبودند به صلح با وی تن داد. این پیمان 10 سال تا مرگ معاویه ادامه یافت و در این 10 سال هم امام حسین نیز در کنار برادرش بود و هیچ اقدام براندازانه ای علیه معاویه انجام نمی دادند چون پیمان صلح امضا کرده بودند. در واقع این معاویه بود که با موروثی کردن خلافت قرارداد صلح را به صورت یک جانبه نقض و فسخ کرد و با این حال باز امام حسین به جنگ با یزید نیز ابتدا به ساکن اقدام نکرد مگر هنگامی که دو راه بیشتر برای او باقی نگذاشتند: یا بیعت و ذلت و یا مرگ و عزت. اما این حکایت چه ربطی به شیعه و سنی دارد؟ چه ارتباطی با خلیفه دوم دارد؟آمریکایی ها فیلم ايراني امام علی را هم ندیده اند که هیچ اشارتی به خلفای اول و دوم نمی کند؟ اصطلاح "جناب عمر" را هم از زبان رهبر جمهوری اسلامی در یکی از خطبه های نماز جمعه تهران نشنیده اند که در وصف خلیفه دوم به کار بردند؟ همین امسال ندیدند که فردای عید سعید غدیر - که عیدی کاملا شیعی است- با چند روحانی شاخص سنی ملاقات کردند؟ یا مناظره ( یا به قول خود آقای هاشمی رفسنجانی محاوره ای) که در شبکه تلویزیونی الجزیره با یکی از روحانیون ارشد اهل تسنن انجام شد و او گفت که ما علی، حسن، حسین و زین العابدین (ع) را دوست می داریم. ما هم به اهل بیت (امامان شیعه) علاقه داریم و هم به صحابه (اصحاب پیامبر و مشخصا خلفای اول و دوم). ما به اهل بیت توهین نمی کنیم، شما هم جلوی پاره ای لعن فرستادن ها به صحابه را بگیرید که آقای هاشمی هم یادآور شد: رفتارهای عوامانه ملاک نیست. معیار، مواضع امام و آیت الله خامنه ای است. او نگفت اما می دانیم امام خمینی اجازه انتشار دو جلد از "بحارالانوار" مجلسی را نداد. چون بوی تفرقه از آن می آید.حال تلویزیون صدای آمریکا در یک خبر رسمی، خلیفه دوم را مسبب فاجعه کربلا معرفی می کند! در حالی که عمربن خطاب خلیفه قبلتر از یزید بوده است. پس از او عثمان، آنگاه امام علی، سپس امام حسن، بعد معاویه و سرانجام یزید خلیفه شدند.چگونه است که در یک خبر رسمی 5 خلیفه را جا می اندازند؟! هیچ گاه در طول تاریخ هزار و سیصدساله واقعه کربلا، چنین سخنی گفته یا شنیده نشده بود. جالب این که رسانه هایی از این دست از یک سو در برابر شیعیان موضع می گیرند و اسلامی واقعی را از آن عربستان می دانند و از جانب دیگر وقتی حس ناسیونالیستی آن ها گل می کند به خاطر آن چه حمله اعراب خوانده می شود و در واقع فروپاشی ساسانیان بر اثر فساد داخلی و البته با تلنگر خارجی است خلیفه دوم را نمی پسندند. این همه فقر اطلاعات تاریخی یا فقد آن از چه ناشی می شود؟ این همه غرض ورزی از چه روست؟ کدام ایرانی وطن دوستی به تقابل شیعه و سنی دامن می زند؟ از سوی دیگر امنیت را در عراق چه کسی تضمین کرده است؟ امن ترین شهر عراق کجاست؟ آیا جز این است که نقش بی بدیل مرجع عالی شیعیان - آیت الله سیستانی - موجب این امر شده است؟ آیا آمریکایی ها احساس می کنند که با برتری عددی شیعیان دریافت جمعیتی عراق و نفوذ آیت الله سیستانی در کل هر سه طیف شیعه و سنی و کردها عملا زمینه تشکیل یک دولت شیعه در سرزمین عراق را برای اولین بار در تاریخ مدرن و دومین مرتبه در تاریخ این سرزمین ایجاد کرده اند و حالا از کرده شان پشیمان شده اند؟ (دومین مرتبه از این روند 9 ماه خلافت امام حسن را نیز باید لحاظ کنیم) آمریکا در عراق دچار تعارض است. متحد او در عراق، شیعیان اند اما دوست این شیعیان (ایران) دشمن آمریکاست! متحد آمریکا در منطقه سنی هستند اما دشمن آمریکا (القاعده) نیز سنی است. آن ها چون از فهم شیعه و سنی باز مانده اند خیال می کنند در کربلا نیز جنگ شیعه و سنی بوده است! اما این دروغ را باید "حماقت" دانست یا "توطئه"؟ افسوس که رسانه ملی به این مباحث نمی پردازد. مطبوعات ما هم گمان می کنند که اگر از این بحث ها را پیش بکشند متهم می شوند. حال آن که وظیفه ملی این گونه اقتضا می کند. سیاست مداران در پی "مصلحت" اند و روشنفکران به دنبال "حقیقت" اما روزنامه نگار باید بازتاب دهنده "واقعیت" باشد. در این قضیه اما مصلحت و حقیقت و واقعیت یکی است. قطعه ای که تلویزیون صدای آمریکا درباره واقعه کربلا سر هم کرد نه مصلحت است نه حقیقت نه واقعیت.با هر سه تعارض دارد. و الله این سطور را برای خوشامد احدالناسی نمی نویسم. انتقاد از دروغ تلویزیون صدای آمریکا نیز از سر تکریم انحصار خبری در داخل نیست که متاسفانه در مجاری رسمی گاه اعمال می شود. افشای خوابی است که دیده اند. قضیه فراتر از دولت و حکومت رفته و خواب درگیری شیعه و سنی دیده اند.به تازگی به جای واژه اسلامگرایان از عبارت شیعیان تندرو استفاده می کنند و اگر اسامه بن لادن صبقه و سابقه ای ضد ایرانی و ضد شیعی نمی داشت بدشان نمی آمد که او را شیعه معرفی کنند.این همه بزرگنمایی مقتدا صدر در مقاطع خاص نیز برای تولید یک بن لادن شیعه است. عجیب است که این همه بر جدایی نهاد دین از نهاد دولت و قدرت تاکید می کند و عنصر مذهب را پیشامدرن می دانند. اما به مقوله شیعه و سنی علاقمند شده اند.هر چند شیعیان در عراق برتری عددی دارند و کاریزماتیک چهره عراق نیز مرجع عالی شیعیان است. اما قدرت در انحصار شیعیان نیست. با این همه انگیزه، از اصلی این نوشتار دروغ بزرگ درباره واقعه کربلاست. اگر دروغ باشد وقاحت است و اگر جهل، حماقت و این هر دو برازنده رسانه ای نیست که می خواهد ما را به سوی دمکراسی هدایت کند. کسی چه می داند شاید تلاشی است برای لوث کردن دمکراسی خواهی در ایران تا انگ آمریکایی بخورد و طرد شود.باری، در اینکه شیعیان با تاسوعا و عاشورا و اربعین هویت اختصاصی خود را به نمایش می گذارند و با برنامه های آیینی این شناسه را پاس می دارند تردیدی نیست اما هیچ تقابلی با اهل تسنن در آن مستقر نیست.هیچگاه و هرگز یزیدبن معاویه نزد اهل تسنن حرمت و غربتی نداشته که عاشورا و اربعین تقابلی بین این دو ایجاد کند. اگر فرقه ای که وهابی هستند در روز عاشورا و به بهانه روز راندن یهودیان که همزمان با آن است مراسم شادی برپا می کنند حکایت و موضوعیتی دیگر دارد.گرفتاری آمریکا این است که در نفی اسلامگرایی بر روی شیعه انگشت بگذارد یا سنی. اگر بر روی شیعه با دولت شیعه عراق چه کند و اگر روی سنی متعهدان عرب چه می گویند. در ابراز علاقه به اسلام نیز شیعه را برگزیدند یا سنی را؟ اگر شیعه با ایران چه کند و اگر سنی، القاعده چه می شود؟ با این همه خبر انعکاس اربعین کربلا در تلویزیون صدای آمریکا هر چند ناشیانه تنظیم شده بود اما از یک واقعیت خبر می دهد اینکه سیاست قطعی یا مقطعی این است که شیعه و سنی تفکیک شوند. تفاوت آمریکا و انگلیس این است که آمریکا تازه به این ماجرا رسیده و اطلاعات تاریخی ندارد اما انگلیسی ها از این گاف ها نمی دهند!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 610]