محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846184469
تحریم ها نرفته برگشت، چرا؟
واضح آرشیو وب فارسی:آرمان پرس: آیا دولت جز اینکه به سرمایه گذاری خارجی در ایران دل ببندد و به تعداد شرکت های خارجی که برای عقد قرارداد وارد ایران می شوند چشم بدوزد، خود نیز برنامه ای برای تبدیل کردن فرصت تعلیق تحریم به یک زیرساخت ماندگار رونق اقتصادی دارد؟آرمان پرس : «مهدی محمدی» در روزنامه«وطن امروز»نوشت: یکم- فرا رسیدن روز اجرای برجام قبل از هر چیز حاوی یک درس جامعه شناختی بزرگ برای همه کسانی است که هنوز تصور می کنند می توان جامعه ایرانی را با تولید شوک اداره کرد. اگر به واقعیات پرونده هسته ای ایران و مذاکراتی که در 2 سال گذشته انجام شده بنگریم، روز اجرایی شدن برجام مهم ترین روز برای ایران است. در این روز است که طرف غربی روی کاغذ تحریم های مرتبط با موضوع هسته ای را تعلیق می کند و این همه چیزی است که قرار بوده از برجام نصیب ایران شود. اما اعلام تعلیق تحریم ها از سوی اروپا و آمریکا، شوکی در جامعه ایرانی ایجاد نکرد. موضوع به قدری جدی بود که رسانه های نزدیک به دولت حتی ناچار شدند عکس های قدیمی تر مربوط به شادی مردم به مناسبتی دیگر را به نام شادی مردم پس از اجرای برجام جا بزنند. اگر هدف دولت از توافق هسته ای ـ یا لااقل یکی از مهم ترین هدف های آن ـ ایجاد سرمایه اجتماعی برای جریان غربگرا بوده باشد، کنش اجتماعی مبتنی بر «کم محلی» مردم نشان می دهد از دید آنها هنوز گام اصلی و نهایی برداشته نشده است. شاید از دید دولت کار تمام شده باشد ولی از دید جامعه ای که بخشی از حقوق خویش را از دست رفته می بیند، مساله تازه آغاز شده است. ذهنیت عمومی جامعه ایرانی زمان کمی را برای دولت روحانی در نظر خواهد گرفت تا با تکیه بر آنچه از برجام به دست می آورد، به سمت پیدا کردن راه حل های واقعی برای مشکلات اقتصادی روزمره مردم حرکت کند. دولت آشکارا در این حوزه یعنی حوزه تبدیل تعلیق تحریم به رفاه ـ که خود پیش تر وعده اش را داده ـ فاقد برنامه است و از این پس دیگر در موقعیتی نخواهد بود که دیگران را به عنوان مقصر پدیدار نشدن دورنمای حل مسائل مردم معرفی کند. این مهم ترین چالش دوران پسابرجام برای جریان غربگرا در ایران است. این جریان از طریق ایجاد دوقطبی هسته ای- معیشت به پیروزی رسید و اکنون خود گرفتار این دوقطبی است. در این تردیدی نیست که یکی از اصلی ترین هدف های طرف غربی از شکل گیری برجام افزایش اعتبار جریان غربگرا در ایران و کمک به آنها برای پیروزی سیاسی بر رقیبان شان بوده است. این چیزی نیست که آمریکایی ها عرضه آن و مقام های دولت روحانی تقاضایش را پنهان کرده باشند. منتها مساله این است که آمریکا حتی اگر بخواهد ـ که نمی خواهد ـ نمی تواند بار ایجاد رونق اقتصادی در ایران را به تنهایی به دوش بکشد. از جایی به بعد دولت روحانی در این راه دیگر نمی تواند به دوستان خوبش در واشنگتن تکیه کند و باید مسیر را به تنهایی طی کند. تردیدها دقیقا همین جاست که ظهور می کند. آیا روحانی و تیمش حقیقتا خواهان ایجاد رونق اقتصادی هستند یا اینکه باز هم می خواهند معیشت مردم را گروگان گرفته و یک دوقطبی جدید با بخشی دیگر از برنامه های امنیت ملی کشور خلق کنند؟ اگر واقعا خواهان ایجاد رونق اقتصادی باشند، آیا از برنامه، کفایت و کارآمدی لازم در این حوزه برخوردارند؟ تئوری «میانه روهای بی کفایت» چقدر جدی است؟ اساسا آیا دولت جز اینکه به سرمایه گذاری خارجی در ایران دل ببندد و به تعداد شرکت های خارجی که برای عقد قرارداد وارد ایران می شوند چشم بدوزد، خود نیز برنامه ای برای تبدیل کردن فرصت تعلیق تحریم به یک زیرساخت ماندگار رونق اقتصادی دارد؟ اینها سوال هایی است که دولت عموما علاقه ای به بحث درباره آنها نشان نمی دهد. این بی علاقگی البته می تواند ادامه پیدا کند ولی طبقات رای دهنده به روحانی در متن دوقطبی اقتصاد- معیشت، فقط تا میزان اندکی صبر خواهند کرد. دوم- اکنون که روز اجرای برجام فرا رسیده، به عقیده من نوبت آن است که دولت رویکردهای تبلیغاتی را کنار بگذارد و با حقیقت توافقی که با غرب کرده کنار بیاید. تا پیش از این، شاید نبرد تبلیغاتی با منتقدان به دولت اجازه نمی داد برخی حقایق را ببیند و آن دسته از حقایق هم که دیده می شد، جدی نمی گرفت. اکنون نوبت چالش با منتقدان دیگر به سر آمده است. برجام نه تنها یک توافق انجام شده بلکه یک توافق در حال اجراست و در اینجا حقایق خود را به مجریان تحمیل خواهند کرد، خواه بپسندند و خواه نپسندند. برخی از مهم ترین حقایق موجود در ارتباط با توافق هسته ای در آینده چنین است: 1- این توافق در بهترین حالت فقط بخش کوچکی از تحریم ها را تعلیق می کند، نه لغو و همچنان به رغم همه تلاش هایی که انجام شده مرز میان تجارت مجاز و غیرمجاز با ایران مبهم مانده است. 2- این توافق یک رژیم بازرسی ویژه را بر ایران تحمیل می کند که در صورت اراده غرب می تواند به یک مکانیسم بسیار مخوف جمع آوری اطلاعات حساس از ایران بدل شود. 3- این توافق فاقد هرگونه مکانیسم داوری مطمئن و مشخص است که بتوان با تکیه بر آن نسبت به وجود ضمانت های حداقلی مبنی بر پایبندی طرف مقابل به آن خاطرجمع بود. 4- این توافق عمیقا به محیط سیاست داخلی آمریکا و برخی دیگر از طرف های اروپایی گره خورده و می تواند به طور بسیار جدی از تغییرات احتمالی در محیط سیاست داخلی این کشورها تاثیر بپذیرد. 5- توافق هسته ای هیچ دورنمای روشنی پیش روی برنامه هسته ای ایران در یک دهه آینده ترسیم نمی کند. 10 سال دیگر، همه چیز به تصمیمی موکول شده که همان موقع اتخاذ خواهد شد و هیچ جای اسناد موجود، یک توافق روشن درباره یک دورنمای قطعی وجود برنامه هسته ای صنعتی در ایران وجود ندارد. این حقایق البته چندان پوشیده و پنهان هم نبوده است. ماه هاست که برخی از این نکات به طور مستمر تذکر داده شده و به نوعی در مصوبات شورایعالی امنیت ملی و همچنین فرمان رهبر معظم انقلاب اسلامی هم برای آنها چاره جویی شده اما دولت بیش از آنکه این موارد را حقیقتا جدی بگیرد، سعی کرده آنها را دور بزند و در بهترین حالت حفظ ظاهر کند. از این پس، دیگر ادامه این روند ممکن نخواهد بود. دولت بزودی با موارد نقض جزئی یا کلی برجام از سوی آمریکا مواجه خواهد شد که نمی تواند نسبت به آنها بی تفاوت باشد. در کوتاه مدت درخواست هایی برای دسترسی و بازرسی روی میز دولت قرار خواهد گرفت که آشکارا بی ارتباط با وظایف روتین آژانس است و کشور را در معرض انتخاب های دشوار قرار خواهد داد. احتمال طرح دعاوی علیه ایران از سوی اعضای برجام با هدف باج گیری از ایران در سایر حوزه ها بسیار جدی است و دولت بخوبی می داند که در صورت بالا گرفتن مساله، شانسی برای پیروزی در مکانیسم های فعلی داوری ندارد. برای این موضوع باید آماده بود. از همه مهم تر، کمتر از یک سال دیگر در بهترین حالت هیلاری کلینتون رئیس جمهور آمریکا خواهد بود. من البته عقیده ندارم یک رئیس جمهور تندرو در آمریکا از برجام خارج خواهد شد (واقعا چه چیزی بهتر از برجام می تواند گیر بیاورد؟!) ولی در این باره تردیدی نیست که یک رئیس جمهور دست راستی می تواند ابزارهای تعبیه شده درون برجام را به نحو بسیار خصمانه تری به کار بگیرد. برنامه ریزی برای کنترل تخاصم تشدید شده غرب با ایران پس از برجام، یکی از اصلی ترین ضرورت های دوران پسابرجام است ولی دولت در ایران انرژی چندانی برای آن صرف نکرده است. نگاه دولت روحانی به آینده به نحو نگران کننده ای ساده است: آمریکا به برجام نیاز دارد، ما قصد نداریم برجام را نقض کنیم، آنها هم برجام را نقض نمی کنند، حوزه های همکاری گسترش می یابد و در نتیجه، کار به جایی خواهد رسید که به هم زدن توافق برای هیچ کدام از 2 طرف صرف نکند! این خلاصه نگاه دولت به آینده است که در یک کلمه می توان گفت مفهوم «آمریکا به مثابه دشمن» از آن حذف شده است. ممکن است دولت روحانی کلمه دشمن را چندان نپسندد ولی دیر یا زود با آن رویارو خواهد شد و باید راهبردی برای مواجهه داشته باشد. سوم- دولت آمریکا آشکارا برای مدیریت دوران پسابرجام یک برنامه دوحزبی تدوین کرده است. اطلاعات بسیار مبسوطی اکنون در اختیار ماست که ثابت می کند آمریکایی ها ابتدا برنامه خود برای بعد از برجام را نهایی کرده اند و سپس خود برجام را. پازل بزرگ تری وجود دارد که از دید آمریکا توافق هسته ای تنها جزء کوچکی از آن است و اساسا برجام به این دلیل اهمیت دارد که بخشی از آن برنامه کلی است. دولت در ایران تاکنون نشانه های بسیار اندکی از خود بروز داده که بتوان از آن نتیجه گرفت تحلیلی عمیق از این برنامه دارد و خطرات آن را جدی گرفته است. دولت تصور می کند با عاملی در حد و اندازه نیاز به برجام می تواند رفتار راهبردی دولت آمریکا درباره ایران را کنترل کند اما همین دیروز، در نخستین گام اجرای برجام روشن شد این صرفا یک توهم است. آمریکایی ها تحریم هایی را که قصد داشتند به بهانه آزمایش موشکی ایران اعمال کنند، دقیقا در روز نخست اجرای برجام، تصویب کردند. مساله اصلی این است که آمریکا مصمم است به ایران بگوید راهبرد اصلی آن در قبال ایران تغییری نکرده است. در این سو، دولت باید تکلیف خود را با این مساله روشن کند که می خواهد از برجام ابزاری برایتغییر راهبرد آمریکا بسازد یا نه؟ و راهبرد اصلی آن در قبال آمریکا چیست و بعد از 5/2 سال چه ارزیابی ای از ماهیت آمریکا پیدا کرده است؟ آمریکایی ها یک برنامه کاملا روشن برای احیای تحریم ها دارند. اکنون بیش از 11 طرح و لایحه مختلف روی میز بخش های مختلف کنگره است که من تصور می کنم ظرف حدود یک سال آینده برای احیای تحریم ها در حوزه های جدید و با هدف تولید دوقطبی های جدید در افکار عمومی ایران اعمال خواهد شد. پیش فرض های ساده دلانه دولت جایی برای بحث جدی درباره روش های پیشگیری از اقدامات خصمانه آتی آمریکا باقی نگذاشته است. اساسا ظاهرا وزارت امور خارجه به این مساله به عنوان بخشی از ماموریت خود نگاه نمی کند. مهم ترین سوالی که اکنون باید دولت به آن جواب بدهد این است که آیا از این پس و در مقابل هر تحریم جدید از سوی آمریکا، صرفا به اینکه برجام آسیب ندیده دل خوش خواهد کرد یا اینکه یک راهبرد موثر برای متوقف کردن این روند در اختیار دارد؟ با روشی از جمع آوری و برچیدن که دولت در یک ماه گذشته در تاسیسات هسته ای حیاتی ایران اعمال کرده، می دانیم که بازگشت این برنامه دیگر به سادگی ممکن نخواهد بود در حالی که آمریکا در همین روز اول اجرای برجام نشان داد بازگشت تحریم ها را تا چه حد سهل می داند. اساسا آمریکا در حال ارسال این پیام به جامعه جهانی است که تحریم ها جایی نرفته است که بخواهد بازگردد. اصلی ترین مساله این است که همه این اقدامات از تلقی آمریکا درباره ماهیت دولت روحانی در ایران نشأت می گیرد و مدیریت محاسبات آمریکا در این حوزه ممکن نیست مگر اینکه دولت روحانی در برخی مبانی رفتار خود تجدید نظر کرده باشد.
دوشنبه ، ۲۸دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آرمان پرس]
[مشاهده در: www.armanpress.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها