محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846304147
دبیر جشنواره فیلم فجر نمی شوم/ در حوزه تئاتر توانایی ندارم/«چند درجه؟» ورزش های مهیج را ترویج می دهد
واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: پای صحبت های پژمان بازغی؛ ار اجرای برنامه اکشن و هیجان انگیز «چند درجه؟» تا سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر.حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی ذاکرنیوز ؛ پژمان بازغی بازیگر سینما و تلویزیون که فیلم های درخشانی را از او شاهد بودیم، قرار است اجرای برنامه «چند درجه؟» شبکه نسیم را به عهده بگیرد. به بهانه حضورش در این برنامه پرهیجان و علاقه او به ورزش گفتگویی در پشت صحنه برنامه «چند درجه؟» پیرامون این برنامه، جشنواره امسال فیلم فجر، تئاتر و فیلم اولی ها با وی داشتیم که در ادامه می خوانید: * درباره حضور در برنامه «چند درجه؟» برایمان بگویید؟ حدود دو ماه پیش رضا بختیاری تهیه کننده برنامه با من تماس گرفت. با توجه به آشنایی قدیمی که با او داشتم، به من پیشنهاد این برنامه را داد. نمونه ای از برنامه را که ضبط کرده بودند. من آن را دیدم، خیلی خوشم آمد. به دلیل اینکه خودجوش کارهایی را انجام می دهند که شاید اگر نمونه خارجی آن را ببینیم، بگوییم چقدر کارهای عجیب و غریبی است؛ اما در همین ایران خودمان با این طبیعت هم می توانیم کارهای بهتری را شاهد باشیم. به خاطر همین پیشنهاد حضور در برنامه «چند درجه؟» را پذیرفتم. * علاقه به ورزش یکی از دلایل حضور در این برنامه بود؟ صددرصد. یکی از دلایل آن علاقه شخصی خودم به ورزش بوده است. فکر کردم این نوع ورزش ها خیلی مهجور مانده اند و جای آن ها در کشور خیلی خالی است و همیشه الگوبرداری آن خارجی است. در حالی که ما می توانیم این نوع ورزش ها را بین نوجوانان و جوانان ترویج دهیم و به آن ها آگاهی بدهیم که می توانیم در کشور خودمان با حداقل امکانات کارهایی را انجام دهیم. * هدف برنامه «چند درجه؟» ورزش است؟ بله، بیشتر هدف برنامه همین است. * درخصوص اجرای برنامه نظرتان چیست؟ شما اینگونه اجرا را تجربه نداشتید؟ به این شکل اجرا نداشتم و هیچ تصوری از این برنامه ندارم که چگونه قرار است پیش برود (خنده). * از بازیگری هم در اجرای برنامه استفاده می کنید؟ این برنامه کاملاً دلی است و باید ببینیم این موضوع چطور توسط اعضای گروه نمود پیدا می کند. * بخش های مختلف برنامه چگونه است؟ در برنامه بخش هایی که قبلا ضبط شده را خواهیم دید. * هم فکری شما با گروه چگونه بوده است یا اینکه هر کس براساس تخصص خود عمل کرده است؟ طراحان برنامه، 60 عنوان مشاغل خطرناک و ورزش های هیجانی را در نظر گرفته اند که می خواهیم آ ن ها را معرفی کنیم. مثل کسانی که در برج های بلند کار می کنند. شرایط و احساس آن ها را خواهیم گفت و اینکه چقدر مردم ما با این مشاغل آشنا هستند و برنامه «چند درجه؟» صرفاً ورزشی نیست. به واسطه همین ورزش در شبکه نسیم تولید می شود و ما به مشاغل مختلف می پردازیم و شغل های پرهیجان را معرفی کنیم. * تفاوت بازیگری و اجرا در چیست؟ آنقدر تفاوت دارد که نمی دانم چه باید بگویم (خنده) * با دیدن برنامه «چند درجه؟» در واقع برنامه ای اکشن را شاهد خواهیم بود؟ در استودیو اینطور نیست؛ ولی بیرون از آن صحنه های اکشن را شاهد هستیم. چند مصدوم هم داشتیم. بالاخره سختی خاص خودش را دارد. * خود شما هم در صحنه های اکشن و خارج از استودیو برنامه حضور دارید؟ خیر، به خاطر اینکه آن ها خیلی تخصصی است و در شهرهای مختلف برگزار شده است، متأسفانه من نتوانستم بروم. چرا که امسال مشغول چند کار بودم؛ اما بچه های گروه شبانه روز کار کردند و چون من با آن ها در تماس بودم، در جریان هستم که سعی کردند با حداقل امکانات حداکثر کیفیت را داشته باشند. * نظرتان درباره جشنواره فیلم فجر امسال؟ به هر حال جشنواره فیلم فجر مهمترین اتفاق سینمایی کشور است. همه تلاش یکساله سینماگران را قرار است به نمایش بگذارد. معیار هیئت داوران سلیقه است و ما نمی توانیم میزان و معیاری برایش در نظر بگیرم؛ اما اگر قرار است یک سینمای ملی داشته باشیم بایستی یک مقدار توجه کافی به بخش خصوصی که با مشقت فیلم می سازد، داشته باشیم. خود من امسال سه چهار فیلم کار کردم که در بخش خصوصی کار شده است. می دانم که با چه مشکلاتی سرمایه گذار جذب کردند؛ اما متأسفانه در بخش مسابقه راه پیدا نکردند. * نظرتان درباره هیئت داوران امسال چیست؟ عرض کردم واقعاً سلیقه است. همسرم و آقای شفقی فیلم «هلن» را تهیه کردند که به جشنواره راه پیدا نکرد. همچنین «خانه دیگری» بهنوش صادقی و «من و شارمین» و «مدعی» که خود من در جریان جذب سرمایه گذار آن ها بودم، هم در جشنواره به مسابقه راه پیدا نکردند. به هر حال باید یک راه حل در جشنواره طراحی شود که کمکی به سینمای ملی ما باشد و فیلم هایی که از نظر هیئت داوران نتوانستند در بین فهرست 22 فیلم باشند، بتوانند نمایش داشته باشند؛ چه در استان ها و تهران یا کاخ جشنواره که هم لبخندی بر لب تهیه کننده بخش خصوصی بیاید و هم امیدی به آینده کارگردانان فیلم اولی باشد. * نظرتان درباره دبیری امسال جشنواره؟ دبیری جشنواره کار سختی است. واقعاً با 160 فیلم سینمایی که در طول سال ساخته می شود، علاوه بر تقابل با 160 سلیقه مختلف، با 160 انتظار هم مواجه هستیم. به نظرم دبیری جشنواره کار سختی است، هیچ وقت حاضر نیستم دبیر جشنواره فیلم فجر شوم. آقای حیدری جوان هستند. فکرهای بزرگی در ذهن دارد. از گفتگوهایش می توانیم متوجه شویم که می خواهد به سینمای ایران کمک کند. ما هم باید کمک کنیم. اینکه مدام اعتراض کنیم، طبیعی است که اتفاقی نمی افتد. * نقد منصفانه در مورد کارهای همکارانتان دارید؟ یا اینکه در رودربایستی قرار می گیرید؟ (خنده) من که آدم بی رودربایستی هستم. اما به طور کل نقد در سینمای ما دچار مشکل است. حالا نمی خواهم جسارت بکنم نسبت به نسل جدید، ولی فکر می کنم دانش آن ها یک مقدار به سینما کم شده است. خیلی سطحی به فیلم نگاه می کنند. سینما بخش های مختلفی دارد. حتی ما سینما را در هفت هنر می شناسیم. اصولاً نقدهایی که من می خوانم، بیشتر درباره فیلمنامه است. به ساختار فیلم، بازی های فیلم، موزیک، تصویر و فیلمبرداری توجه نمی کنیم. به نظر من نقد منصفانه در سینما کم شده است. * بازخورد همکاران شما درباره نقدهای شما؟ اصولاً نقد خوشایند کسی نیست؛ ولی تا نقد نباشد، پیشرفتی هم صورت نمی گیرد. * حضور سوپراستارهای سینما در صحنه تئاتر را چطور ارزیابی می کنید؟ بسیار خوب است. هر آنچه که در حوزه نمایش است، حق هر کسی است که آن را تجربه کند. چه در سینما که خیلی از بچه های تئاتر را می بینیم. بچه هایی که موفق هستند و برخی ناموفق که تجربه هایی داشتند. همچنین در تئاتر هم همینگونه است. خیلی از بازیگران سینما تئاتر را تجربه کردند، موفق بودند و پشت هم کار کردند و توانستند مخاطب خود را پیدا کنند و خیلی ها هم برعکس مثل من که جرأت نداشتند، هیچ وقت تئاتر کار کنند و این نشان از عدم علاقه من به تئاتر نیست، بلکه فکر می کنم در این حوزه آنقدر توانایی ندارم که بتوانم بروم و کار نمایش را انجام دهم. * نظرتان درباره فیلم اولی ها چیست؟ این سؤال را باید از سیاست گذاران سینما پرسید. فیلم های اول خیلی فیلم های با اشتیاق و با ذوقی هستند. می توان گفت حاصل فکری یک فیلم ساز جوان است که سال ها تجربه کرده، درس خوانده تا فیلم اولی خود را بسازد. تلاش بسیار شده است که اکران مناسب داشته باشند و اگر این اتفاق رخ بدهد، می توانیم به آینده سینما امیدوار باشیم. * از نظر سرمایه گذاری مشکل دارند؟ سرمایه گذاری آن ها محدود است. خیلی از فیلم اولی ها سعی می کنند از خارج از سینما سرمایه گذار پیدا کنند و بتوانند فیلم خود را بسازند و زمانی که در اکران نمایش خوبی ندارند، عدم اعتماد برای سرمایه گذار پیش می آورد. * پیشکسوتانی هستند که روزی در اوج بودند و موجب رونق این سینما؛ اما حالا کنار رفتند و حتی یک تقدیر هم از آن ها نمی شود. دلیل این بی مهری چیست؟ بی معرفتی ماست. فراموش کاری انسان و واقعاً حیف است. ما گنجینه های بزرگی در هنر کشور در عرصه موسیقی، تئاتر، سینما، نقاشی، هنرهای تجسمی داریم ولی توجه به آن ها نیازمند این است که دولت حمایت کند تا آثار آن ها به نمایش گذاشته شود و از آن ها دلجویی شود. * اگر بخواهید یک تلنگر به فضای کاری خود داشته باشید در چه موردی است؟ ما از دولتمردان در وزارت ارشاد و شهرداری ها می خواهیم که فضای فرهنگسراها و پردیس ها را بیشتر کنند. وقتی فضا بیشتر باش،د اکران و نمایش بهتر و برگزاری هنرهای تجسمی شکوفاتری را خواهیم داشت و نباید تمرکز همه آنها در تهران باشد. بلکه خوراک فرهنگی که در شهرستان ها داریم خیلی کمرنگ است. گفتگو از: الهام قبادی
دوشنبه ، ۲۸دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[مشاهده در: www.zakernews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها