محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830554275
توصیه هایی برای پدرانی که فرزندان موفق می خواهند
واضح آرشیو وب فارسی:تفرش نیوز: پدران نیز مانند مادران باید در تربیت فرزندانشان سهیم باشند پدران نیز مانند مادران باید در تربیت فرزندانشان سهیم باشند. اگر به گذشته کودکان بدرفتار برگردیم، متوجه می شویم که پدر نقش پر رنگی در تربیت فرزند خود نداشته است. حال به این توصیه ها توجه کنید: ۱- تربیت را از همان ابتدای دوران کودکی شروع کنید. هر روز اوقاتی را اختصاص دهید که با فرزندتان تنها بوده و با او ارتباطی تنگاتنگ برقرار کنید. یقینا در این شرایط می توانید بخشی از تربیت او را نیز به عهده بگیرید. ۲- تربیت را به صورت ریشه ای آغاز کنید. اغلب مردانی که در شغل خود موفق هستند، کارشان را از همان ابتدا به صورت ریشه ای آغاز کرده اند. پدر بودن نیز نیاز به همین کار دارد. ممکن است شما بپرسید: ”تعویض پوشک کودک چه ارتباطی به تعلیم و تربیت دارد؟“ انجام کارهای مربوط به کودک از قبیل تعویض پوشک، حمام کردن او، لباس پوشیدن و بازی با او، همگی این فرصت را برای شما فراهم می آورد که بتوانید چیزهای جالب و تازه ای در مورد فرزندتان کشف کنید و او را به راحتی درک کنید. در این جا به این مساله ای ریاضی توجه کنید. در دو تا سه سال نخست، پوشک کودک باید حدود ۵۰۰۰ بار تعویض شود. اگر شما تنها بیست درصد این کار را انجام دهید، شانس ارتباط با کودکتان را به طور قابل ملاحظه ای افزایش داده اید. ممکن است پدران در وهله اول ادعا کنند که تعویض پوشک کودک آن قدرها هم مهم نیست ولی بعدا متوجه خواهند شد که همین عمل پایه های ارتباطی آنان با فرزندانشان را خواهد ساخت. من به شخصه سعی کردم به صورت ریشه ای با کودکم ارتباط برقرار کنم، توجه او را به خود جلب کنم و ناخودآگاه این پیام را به او منتقل کنم که من نیز به عنوان پدر خانواده در تربیت و پرورش فرزندم نقش دارم. توصیه ای برای پدران پدران عزیز، در این جا برای شما توصیه ای دارم که با پیروی از آن بتوانید با همسر و فرزندان خود ارتباطی خوب و صمیمی داشته باشید. به عنوان مثال هنگامی که بچه ها بعد از شام مشغول دیدن تلویزیون هستند، پیش آنان بنشینید و به آن ها پیشنهادی دهید: ”مامان نیاز به استراحت داره، بهتره بیرون بره و پیاده روی کنه. چطوره همه پاشیم و آشپزخانه را تمیز کنیم؟ اگر همه با هم همکاری کنیم، خیلی سریع کارها تمام می شه و مامان هم خوشحال می شه.“ این عمل به نفع همه شماست. با دیدن آشپزخانه تمیز، همسرتان خوشحال می شود و شما به همراه فرزندتان توانسته اید اوقات خوبی را در کنار یکدیگر سپری کنید و غیرمستقیم درس مهمی را به آن ها بدهید: همکاری در منزل امری واجب و ضروری است. ۳- اعتماد او را به خود جلب کنید. در طی مشاوراتی که داشتم، متوجه شدم پدران در مورد تربیت فرزندشان بیشتر از مادران با مشکل مواجه هستند. یک روز که داشتم برای عده زیادی از پدران در مورد تعلیم و تربیت صحبت می کردم، از آن ها سوالی پرسیدم: ”مهم ترین چیزی که دوست دارید، امروز یاد بگیرید چیست؟“ اغلب آن ها پاسخ دادند که می خواهند در منزل شخصیتی قدرتمند و با نفوذ داشته باشند و فرزندان به آن ها احترام بگذارند و از آن ها اطاعت کنند. من کاملا با این عقاید موافقم. پدر باید شخصیتی قدرتمند داشته باشد، ولی تنها به این دلیل نمی توانید او را مجبور کنید به شما احترام بگذارد. برخی از پدران این طور ادعا می کنند که کودک باید از من حرف شنوی داشته باشد، زیرا من پدر هستم و او تنها یک بچه، پس باید هر چی می گویم گوش کند. خیر، قضیه به همین راحتی نیست. کودک به صحبت های افرادی گوش می کند که به آن ها اعتماد کافی داشته باشد. تصور نکنید او تنها به این دلیل که شما پدر هستید، به شما اعتماد می کند. این حس را باید در او به وجود آورید. هنگامی شما می توانید ادعا کنید، قدرتمندید که کودک با تمام وجود به شما احترام بگذارد و به حرف های شما گوش کند، نه فقط به این دلیل که او مجبور به چنین کاری است. مطمئن باشید اطاعتی که از روی ترس و وحشت باشد، با عدم حضور والدین از بین می رود. حرف شنوی و احترام واقعی نه تنها به صورت مقطعی نیست بلکه به صورت همیشگی خواهد بود. شما برای کدام یک از این افراد با دل و جان کار می کنید، برای کارفرمایی که می ترسید و یا شخصی که کاملا به او اعتماد دارید؟ من شخصا این تجربه را در طی کار با کودکان بسیاری فرا گرفتم. پیش از آن که از فرزندانم بخواهم به من احترام بگذارند، باید اعتماد آن ها را به خود جلب کنم، با آن ها ارتباط داشته باشم، پاسخگوی نیازهای آن ها باشم و در موفقیتشان سهیم باشم. تنها با این گونه شخصیت است که پدران می توانند اعتماد فرزندان خود را جلب کنند. پدران در مورد تربیت فرزندشان بیشتر از مادران با مشکل مواجه هستند ۴- در منزل برای او محدودیت هایی بگذارید. از ۹ ماهگی تا دو سالگی، کودک از لحاظ ذهنی به گونه ای است که رفتارهای آنی و نسنجیده بسیاری از قبیل کشیدن سیم برق از پریز، به دنبال توپ دویدن و به خیابان رفتن، از کابینت بالا رفتن و … را انجام می دهد. البته تمام این اعمال برای نوپایان عادی و طبیعی هستند. در این جا وظیفه پدر این است که در منزل نظم و ترتیب خاصی را ایجاد کند و با گذاشتن چارچوبی مناسب، رفتارهای نابجای کودکش را کنترل کند. فرزندان همواره به چنین محدودیت هایی که پدر قدرتمند و قابل اعتمادشان برای آن ها می گذارد، نیازمندند. هنگامی که شما در منزل محدودیت هایی را می گذارید، کودک احساس امنیت بیشتری می کند، زیرا با این عمل، سیر انرژی او را به سمت درستی هدایت کرده اید. همواره به خاطر داشته باشید که تعلیم و تربیت واقعی از منزل و خانواده آغاز می شود. ۵- به کودک پیام مثبت بدهید. کاندیس از همان روز تولد جزو نوزادانی بود که مرتب گریه و زاری می کرد و به سختی می شد او را آرام کرد، خواب او اصلا تنظیم نبود و خلاصه بسیار ناآرام بود. والدین هر کاری از دستشان برمی آمد، انجام می دادند ولی او همچنان آشفته و پریشان بود. این طرز رفتار، بر روی زندگی مشترک والدینش اثر گذاشته بود و آن ها نیز مرتب با هم دعوا و مجادله می کردند. مارک، پدر خانواده این طور ادعا می کرد: ”کاندیس“، اصلا بچه مورد علاقه من نیست. و او را یک بچه ناآرام و نق نقو خطاب می کرد. او هرگز سعی نمی کرد با او صحبت کند، او را ببوسد و یا حداقل به صورت مثبت با او ارتباط برقرار کند. تمام مدت با او به صورت منفی برخورد می کرد. هرگز به او لبخند نمی زد و یا حتی کاری نمی کرد که او را بخنداند. اگر هم می خواست با او حرف بزند، تنها می گفت: ”بس است، دیگر حرف نزن.“ بنابراین، کاندیس دو ساله، بسیار بدرفتار بود و حتی مادر هم نمی توانست با او به طور شایسته ای ارتباط برقرار کند. با مارک جلسه مشاوره خانوادگی گذاشتم و به او توضیح دادم که این گونه بچه ها بسیار حساس هستند و به مراقبت های ویژه ای نیاز دارند. متاسفانه پدر، رفتار کاندیس را منفی تلقی کرده بود و همین موضوع ارتباط آنان را خدشه دار کرده بود. بنابراین این طرز فکر مارک باعث شده بود که رفتار نامناسب دخترش را تشدید کند. پیشنهادی به او دادم و گفتم طی دو هفته آینده، سعی کند با او مثبت برخورد کند. مارک در ابتدا دودل بود ولی بعد پیشنهاد مرا پذیرفت. بعد از مدتی نامه ای از همسرش دریافت کردم که این طور نوشته بود: ”تلاش های شوهرم در ابتدا بسیار مصنوعی به نظر می آمد و برای او کمی سخت بود، بتواند رفتار خود را به سرعت تغییر دهد. ولی باور کنید با همین تغییر رفتار اولیه، کاندیس متوجه شد و پاسخ مثبت داد. باور کنید تمام این تغییرات تقریبا یک شبه اتفاق افتاد و کاندیس ناراحت و عصبی و ناآرام، به یک کودک شاد و سالم و بامزه تبدیل شد. در طی یک ماه تقریبا سه پوند افزایش وزن پیدا کرد. او اکنون بسیار شاد و سرحال است. شوهرم نیز کاملا به او علاقه مند شده و با او ارتباط برقرار می کند. البته اقرار می کنم که شوهرم هنوز تصور می کند سرسختی او اشتباه نبوده ولی به هر حال متوجه شد که روش عشق ورزی کارسازتر از روش قبلی او بوده است. منبع : مجله موفقیت
یکشنبه ، ۲۷دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تفرش نیوز]
[مشاهده در: www.tafreshnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها