واضح آرشیو وب فارسی:فارس: عضو کمیته فنی شورای ترافیک استان فارس:
احداث تندراه در مناطق مسکونی جایی در شهرسازی جدید ندارد
عضو کمیته فنی شورای ترافیک استان فارس گفت: در علم شهرسازی دیگر بحث احداث تندراه در مناطق مسکونی جایی ندارد.
علی سلطانی امروز در گفتوگو با خبرنگار فارس در شیراز اظهار داشت: امروزه در علم شهرسازی به این نتیجه رسیدهاند که تحقیقات پوزیتیویستی و رویکردهایی که بر اساس یک مجموعه پیشفرض، قوام مییابد و رویکرد خطی است، چندان کارآیی ندارد این که ما حتماً باید وضع موجود را مطالعه، سپس تحلیل و در انتها راهکار بدهیم کارآمدی ندارد و ناکارآمدی این مدل از تحقیق به اثبات رسیده و بهجای آن به سمت تحقیقات کیفی در حوزه شهرسازی رفتهاند و بحث تشکیل «تینگ تنگ» و «فاکوس گروپها» و رویکردهای شهودی مطرحشده است. وی افزود: تا زمانی که قبول نکنیم ترافیک، اقتصاد و شهرسازی یک علم است و مدیران ما نیز بین کسی که علمی سخن میگوید و برای علم دود چراغخورده با کسی که چند اصطلاح در جایی شنیده و آنها را به هم ربط میدهد تمایز قائل نشوند به نتیجه نخواهیم رسید. این کارشناس شهرسازی ادامه داد: آنچه که در شهر شیراز در مورد تقاطعها انجامشده خروجی مطالعات دانشگاه شریف است که 53 تقاطع را برای اصلاح دیده و مدیریت شهری آنها را اولویتبندی کرده و ما میدانیم که مطالعات شریف با رویکرد مدرنیستی و دیدگاههای دهه 60 و 70 آمریکا تهیهشده و ما باید بهتدریج از این دیدگاه فاصله بگیریم هرچند در مطالعات جدید ما نیز گاه رویکرد صرف مهندسی به قضایا حاکم است. وی خاطرنشان کرد: از دهه 90 بنیانگذاران این رویکردها آن را زیر سؤال بردند و در جاهایی بزرگراهها را تخریب و حتی در سال 1997 مقالهای با عنوان «پایان بزرگراهها» منتشر کردند. سلطانی بیان کرد: به همین دلیل است که طرحها و برنامههای ما در شهر بیشتر موضعی و نقطهای بودهاند یا روی موضوعی خاص هستند گو اینکه ترافیک مایعی است که داخل شبکهای قرارگرفته و در جاهایی گیرکرده و ما تنها همان نقطه را پیداکرده و باز میکنیم اما در نظر نمیگیریم که کلیت این شبکه به چه صورت است و در کجاها ظرفیت هدایت ترافیک و توسعه آینده آن وجود دارد. وی بیان کرد: به همین دلیل است که سالبهسال معضل ترافیک ما بیشتر میشود و اگرچه پروژههایی را اجرا و ادعا میکنیم مثلاً با اجرای این پروژه در تقاطع فلان مشکل نخواهیم داشت اما بعد از مدتی میبینیم مشکل بازمیگردد چون راهکارها کلاننگر نیست و هماهنگی لازم بین دستگاهها نیز وجود ندارد. سلطانی متذکر شد: از این منظر در محدوده شهری و جایی که سکونت وجود دارد دیگر کسی از احداث تندراهها و اکسپوز که وسط آن باز شده و ارتباط محلی برقرار شود و شریانی به کوچه اتصال یابد، دفاع نمیکند و بحث آن تمام شده است و لازم است که بر روی این روشها تأمل جدی صورت پذیرد. وی اضافه کرد: گفته میشود که ژاپنیها شش سال مطالعه میکنند و شش ماه اجرا درحالیکه در حوزههای شهرسازی گاه بهعکس این عمل شده و مشکلات آن تا به امروز گریبان گیر ما است. عضو کمیته فنی شورای ترافیک استان فارس در ادامه اظهار داشت: ما در برخی جاها با تعریف مسئله مشکل داریم که ممکن است کسی بگوید سرعت متوسط عبوری خودروها در مرکز شهر 50 کیلومتر است که من نهتنها این سرعت را کم نمیدانم بلکه حتی زیاد هم میدانم کما اینکه در استرالیا ماکزیمم سرعت در نواحی شهری 40 کیلومتر است. وی افزود: با این اوصاف در مدیریت شهری ابتدا باید مسئلهشناسی دقیق داشته باشیم و این انتقاد شامل شورای ترافیک نیز میشود که نباید دستور کارهای این مجموعه به بستن و باز کردن خیابانها محدود شود و مسائل راهبردی در آن جایی نداشته باشد. عضو هیئتعلمی دانشگاه شیراز ادامه داد: در بسیاری از شهرهای فارس مشکلات تیپیکال شده که یکی از دلایل آن شاید استفاده از مشاوران صوری باشد که راهحلهای یکنواخت میدهند و هر آنچه در شیراز مطرح میکنند در اردکان و لار هم ارائه میدهند. وی بیان کرد: با این اوصاف است که ما دچار دور باطلشدهایم و به سمت تمرکزگرایی بر مسائل ریز رفتهایم و برای هر مشکل یک راهحل کوتاهمدت مطرح میکنیم و خود آن راهحل، مدتی بعد تبدیل به مشکل میشود چراکه خارج شدن از این کلاف سردرگم ابتدا با مسئله شناسی و بررسیهای راهبردی ممکن است. سلطانی عنوان کرد: برنامهریزی حملونقل و برنامهریزی شهری دو خواهرخوانده هستند و ارتباط تنگاتنگ دارند چنانکه با پرداختن به یکی از آنها بهتنهایی قادر به حل مشکلات شهری نخواهیم بود.
94/10/26 - 14:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]