واضح آرشیو وب فارسی:نوای آبیدر: بر اساس بررسی دفترچه منتشر شده توسط سازمان سنجش، تنها 11 نفر از جوانان کُردستانی و آن هم پس از طی آزمون و مراحل گزیشنی جذب بدنه ادارات دولتی شوند، درحالی که با نگاهی واقع بینانه به آمار بیکاری بالای 30دردصد در کُردستان و فارغ التحصیلان دانشگاهی عملا دولت کُردستان و ایجاد اشتغال برای جوانان آن را نادیده گرفته است.به گزارش خبرنگار نوای آبیدر ، دولت درحالی اطلاعیه و مراحل ثبت نام دومین مرحله استخدامی دستگاه های اجرایی اسفند ماه را اعلام می کند که کُردستان کماکان در رده آخر استان های دیده شده در این استخدامی ها است. بر اساس بررسی دفترچه منتشر شده توسط سازمان سنجش، تنها 11 نفر از جوانان کُردستانی و آن هم پس از طی آزمون و مراحل گزیشنی جذب بدنه ادارات دولتی شوند، درحالی که با نگاهی واقع بینانه به آمار بیکاری بالای 30دردصد در کُردستان و فارغ التحصیلان دانشگاهی عملا دولت کُردستان و ایجاد اشتغال برای جوانان آن را نادیده گرفته است. از طرف دیگر کماکان سهم شهرهای بزرگی همچون تهران، خراسان رضوی، اصفهان و دیگر شهرهای صنعتی که یافتن شغل به مراتب آسان تر از استان کُردستان است، محفوظ مانده و بیشترین سهم استخدامی و فرصت یافتن شغل برای این شهرها لحاظ شده که نوعی تبعیض دولتی ها در ارایه سهمیه های استان ها است. در سال های اخیر و با توجه به بالا رفتن آمار فارغ التحصیلان دانشگاهی و همچنین عقب افتادگی مزمن کُردستان در امر ایجاد مراکز صنعتی، کارخانه ای و تجاری برای جذب جوانان مستعد و توانمند، راهی به جز کوچ اجباری این افراد به شهرها و استان های بزرگتر و حتی خارج از کشور بوده ایم که به تعبیری بهتر بسیاری از مغزهای متفکر و توانمند این استان به دلیل بیکاری و عدم توجه از این دیار فرار کرده اند. نخبه های علمی، فرهنگی و ورزشی این دیار به ناچار مجبور می شوند خانواده، شهر و خاک خود را ترک و به دنبال یافتن شغل و موقعیتی بهتر به دیگر شهرها و کشور ها پناه ببرند و در آنجا طعم تلخ غربت با چاشنی دوری از خانواده و عزیزان را چشیده تا شاید شغلی مناسب با درآمدی که کفاف هزینه های سرسام آور زندگی های امروزی را داشته، پیدا کنند. هرچند بارها و بارها تعابیر بیکاری مفرط، بحران بیکاری، سونامی بیکاری و واژه هایی از این دست را از زبان نمایندگان مردم و مسئولین رده بالای استان شنیده ایم، اما واقعا این سوال مطرح است که مسئولین تا چه اندازه در راستای حل معضل بیکاری جوانان کُردستانی حرکت کرده اند؟ آیا تنها شعار درک دغدغه جوانان سر رشته کلام آنهاست و در عمل جوانان جایگاهی در الفبای مدیریتی آنان ندارند؟ البته ذکر این نکته خالی از لطف نیست که استخدامی های سال 91 استانداری کُردستان پس از گذشت 3 سال و اندی کماکان با مشکل مواجه بوده و دولت روند جذب جوانان منتظر را بیشتر از حد معمول کش داده است. بهتر نیست مسئولین بسیار صریح و شفاف و با استفاده از بستر رسانه ها دلایل حل تاخیر در این استخدامی ها را با جوانان در میان بگذارند؟ کلام پایانی اینکه، معضل بیکاری کُردستان با سهیمه های استخدامی 11 نفری و استخدامی های سه ساله حل نمی شود، بلکه نیازمند راهکاری جدی و کارآمد از سوی دولت است تا جوانان این مرز و بوم در سایه شغلی مناسب، تشکیل زندگی داده و در راستای نعالی استان و کشور خود تلاش کنند.
شنبه ، ۲۶دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نوای آبیدر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]