تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835704476
از زمانی و مطیعی تا آغاز همکاری با علیرضا افتخاری در گفتگو با شاعر زاهدشهری
واضح آرشیو وب فارسی:سلام فسا: شروع شاعری من از زاهدشهر در جنوب استان فارس است و از انجمن ادبی همان جا. آنجا با آقای محمدحسین تقوایی که قاری قرآن و مداح و معلم پرورشی و فرهنگی بود، آشنا شدم و ابتدا در کلاس های قرآن ایشان شرکت می کردم ولی دیدم جلسه شعر هم دارند و در این جلسات هم شرکت کردم و از همان جا این علاقه در من شکل گرفت و کارجدی شد. همین طور محمدحسین بهرامیان که جلسات شعر ایشان را هم می رفتم و بسیار فاضل و ادیب هستند. علاوه بر این دو، اسماعیل حسین زاده بود که فردی بسیار هنرمند است و انجمن ادبی در شهر ما تاسیس کرده بود و شب شعر ببه گزارش سلام فسا به نقل از خبرگزاری فارس، «محمدمهدی سیار» شاعر جوانی است که در دانشگاه امام صادق درس خوانده و در حال حاضر نیز یکی از اساتید این دانشگاه به شمار می رود. اهالی ادب او را با اشعار عاشقانه اش می شناسند و اهل هیأت و روضه هم سیار را با میثم مطیعی به یاد می آورند و اشعاری که برای این مداح سروده است. او در زمینه موسیقی هم با حامد زمانی همکاری کرده است. در مصاحبه پیش رو تلاش کردیم بیشتر وجه حماسی شعرهای سیار و ارتباط او با هیأت و مداحی را مورد سؤال قرار دهیم. آقای سیار! شما را بیشتر به عنوان شاعر حماسی می شناسند یا شاعری که در همه حوزه ها شعر می گوید و شعر حماسی هم بخشی از کار اوست؟ من شعر خودم را گفتم. بعضی ها حماسی از آب درآمده، بعضی ها هم در ژانرهای دیگر اما به هرحال من خودم را به شعر حماسی گفتن محدود نکردم. اما شاید بواسطه کارهایی که برای میثم مطیعی انجام دادید، به عنوان شاعر حماسی مطرح شدید... خب البته در میان کسانی که در جامعه ادبی هستند و شعر را به صورت جدی دنبال می کنند و کتاب های شعر من را دیده اند، فکر نمی کنم به این شکل باشد و اینکه جنبه خاصی از شعرم غلبه داشته باشد ولی کسانی کارهای صوتی من را در قالب موسیقی و مداحی، شنیده اند، طبیعی است که من را بیشتر یک شاعر حماسی سرا می دانند یا می شناسند که در اشعارم جنبه اجتماعی و حماسی غلبه دارد. شما به جز کارهایی که در قالب مداحی بوده، در موسیقی هم فعالیت داشته اید. بله. با آقای حامد زمانی همکاری کرده ام. کارهایی مثل «می کشیم» و «مرگ بر آمریکا» و «گزینه های روی میز». اخیرا کار «هانیه» با آقای سالار عقیلی بود و البته کارهای دیگری هم هست مثلاً کاری با علیرضا افتخاری، حجت اشرف زاده (به آهنگسازی آریا عظیمی نژاد) و ... که حالا بعد تر ان شاءالله خواهید دید. شما دانشگاه امام صادق درس خوانده اید؟ بله؛ من فوق لیسانس را در دانشگاه امام صادق و دوره دکتری را در تربیت مدرس تمام کردم چهره های شاخصی در عرصه های مختلف از این دانشگاه فارغ التحصیل شده اند... بله، شاید به این علت که در این دانشگاه تمرکز بیشتری روی علوم انسانی و فعالیت های فرهنگی صورت می گیرد و مجال برای کار و پرورش استعدادهای مختلف بویژه در حوزه ادبیات و شعر هست. به ویژه در حوزه شعر که اصلا در دانشگاه امام صادق، شاعر داشتن تبدیل به سنت شده است و همیشه شب شعرهای مفصل و پررونقی در این دانشگاه برگزار می شود هنوز هم در این دانشگاه مشغول هستید؟ من سال ۸۸ فارغ التحصیل شدم و بلافاصله دکتری را شروع کردم و از همان سال در دانشگاه امام صادق تدریس می کنم. به جز شما چه شاعران شناخته شده دیگری به نوعی تربیت شده دانشگاه امام صادق و خروجی این دانشگاه هستند؟ زیاد هستند از جمله فاضل نظری و علی محمد مؤدب و میلاد عرفان پور که آقای عرفان پور الان تدریس را شروع کرده. مهدی عابدی که اصفهانی هست و غزل های خوبی دارد. سجاد سامانی، سیدرضا محمدی از شعرای معروف افغانی که اینجا درس خوانده اند. بچه های دیگری هم هستند که کتاب چاپ نکردند ولی شاعران خوبی هستند. نام میلاد عرفان پور را آوردید، من باز یاد آقای مطیعی افتادم. شما و میلاد عرفان پور اشعار بسیاری از نوحه های ایشان را گفتید. بعضی جا ها دیدم که برخی ها از جمله مداحان این بحث را مطرح کرده اند که علت اصلی موفقیت میثم مطیعی به خاطر شاعران خوبی است که ایشان را حمایت می کنند و می گویند که اصل کار مداح، شعر هست و اینکه به مزاح یا کنایه می گویند مطیعی تمام شاعران خوب کشور را «بُر» زده است! به نظر شما با مطرح کردن این موضوع، قصد کمرنگ کردن کار آقای مطیعی را ندارند؟ خود آقای مطیعی هم همیشه این تاکید را دارند که مداح صرفا حنجرهٔ ارائه کاری است که شاعر قبل از او انجام داده اما خب این حنجره ارائه و صدای ارائه دهنده باید صدای دلنشین و رسا و پخته و مسلطی باشد. باید به گونه ای باشد که بتواند حق مطلب را درباره شعر ادا کند. ضمن اینکه مداح باید هوشمندی این را داشته باشد که چه شعری بخواند و چه شعری نخواند. هیچ شاعری نمی تواند شعری را به مداح تحمیل کند. مداح است که تصمیم می گیرد چه شعری را بخواند و حتی به شاعر ایده بدهد. آقای مطیعی با مطالعاتی که دارند، با جلسات مرتب و مفصل و پیگیرانه ای که با اساتید و صاحبنظران فرهنگی و سیاسی و مذهبی (چه در عرصه داخلی و چه در عرصه خارجی) می گذارند، در واقع بخش زیادی از ایده پردازی کار را خودشان انجام می دهند و بخش زیادی از همخوان کردن سبک و ریتمی را که می خواهد خوانده شود، خودشان انجام می دهند. ایشان دکترای علوم قرآنی دارند و به زبان عربی کاملا مسلط هستند و با تاریخ حدیث و قرآن و اهل بیت سر و کار دائم دارند و ویژگی های دیگری که کمک می کند کار موفق شود. شعر بخشی از کار است و کار به صورت جمعی و گروهی پیش می رود ولی ضربه نهایی و به گوش مخاطب رساندن اثر، کار مداح است. هر بخش کار قوی تر بشود، کل کار خوب و قوی می شود و این مختص همه مداحان است. نگفتید از نظر شما این حرفی که برخی مداحان درباره ایشان می زنند، جنبه تحسین و حمایت دارد یا کنایه و تخریب؟ من می گویم باید به این مداح آفرین گفت که توانسته در طول مدتی که می خواند، سطح شعر را حفظ کند و بالا تر ببرد و در واقع با طیف زیادی از شعرا مرتبط بشود؛ آن هم شعرایی که این طور نیستند که بخواهند برای هیأت ها و مداحان دیگر به صورت مرتب و دایم شعر بگویند. بالاخره این پیگیری و هوشمندی را مداح نشان می دهد. آقای مطیعی هوشمند هستند و بسیار پیگیر. چه شد که وارد عرصه شعر مداحی شدید؟ من حضور و فعالیت ادبی خودم را در شعر در عرصه ادبی و کتاب و انجمن و شب شعر می دیدم و به شعر مداحی فکر نمی کردم، ولی خب اسم شاعر روی ما بود و همان موقع هم برخی اشعار آیینی که می گفتم را آقای مطیعی که همکلاس ما در دانشگاه بودند در جلسات می خواندند. مثلا شعری درباره امام رضا بود «این آفتاب مشرقی بی کسوف را / ای ماه سجده آر بسوزان خسوف را» را در جلساتشان می خواندند. آن موقع هنوز هیأت دانشگاه گسترده نشده بود و کار منسجم نبود و هیأت داخلی بود و در دانشگاه برای دانشجویان برگزار می شد اما کم کم هم فضای هیأت را باز کردند تا مردم بیایند و هم منظم تر و هفتگی و دائم شد و آقای مطیعی هم بالاخره یک روزی از من خواستند تا به صورت جدی وارد این کار بشوم. البته گفتند اگر دوست داری این کار را انجام بده. اولین بار کاری برای روضهٔ امام صادق (ع) بود که گفتند دانشگاه ما به نام امام صادق (ع) است و ایشان حق بزرگی به گردن ما دارند و مجلسی هم داشتند که مرحوم مهدوی کنی بانی آن مجلس بودند و روضه امام صادق (ع) بود. آن موقع آقای مطیعی خواستند که من شعری برای نوحه بگویم برای اولین بار و با اینکه تا به حال نگفته بودم و فکر نمی کردم بگویم، چون مجلس امام صادق (ع) بود پذیرفتم و شروع شد و کم کم بیشتر شد. بویژه آقای عرفان پور که به جمع ما ملحق شدند، کار را جدی تر کرد. از همان سال ۸۶ یا ۷۸ بود که دیدم ایشان هم پیگیر است و ارتباط شکل گرفت و باید بیشتر کمک می کردم و دیگر پیش رفت. بویژه در زمان حمله به غزه و بعد هم اتفاقات ۸۸ سعی کردیم در اشعارمان مسائل اجتماعی را مدنظر قرار دهیم و اشاره ای به مسائل جهان اسلام بشود. یعنی آشنایی و همکاری با مطیعی باعث شد تا شما هم به مسائل روز جهان اسلام علاقمند بشوید و در این زمینه شعر بگویید؟ من قبل از آن هم به این موضوعات توجه می کردم ولی در غزل یا شعر سپید بود. بعد دیدیم که فضای مداحی فراهم است و تریبون بهتر و مؤثرتری است و سعی کردم مطالعات بیشتری داشته باشم و تفکر بیشتری درباره جایگاه فرهنگی و پیوندش با شعر و مسائل اجتماعی داشته باشم و این کار را کامل تر کرد. شما آدم سیاسی هستید؟ فعال سیاسی نیستم ولی در حد پیگیری اخبار و ... مسائل سیاسی را دنبال می کنم. همیشه دغدغه اصلی ام ادبیات و فرهنگ بوده و یکی از دغدغه های اصلی ام این است که سیاست بر فرهنگ غلبه نکند. البته شعر سیاسی ژانر محترم و لازمی است. نه؛ منظورم نگاه سیاست زده شعرا به شعر است. سیاست زدگی به نظرم درد جامعه ایران است. فکر می کنم اگر کاری قرار است اتفاق بیفتد در هر عرصه ای، نیاز به بازگشت به انقلاب اسلامی است چون انقلاب اسلامی را غلبه بر اقتصاد و سیاست و هر چیز دیگری می دانم و اصلا انقلاب ما انقلاب فرهنگی است و تقاضا و خواست مردم، پیشقراول بودن فرهنگ بر هر چیز دیگری است. تفاوت انقلاب ما با همه انقلاب ها این بود که خاستگاه فرهنگی داشت و اصلا ولایت فقیه یعنی ولی ای که فرهنگی است و دانشمند است و عمرش را در عالم فرهنگ گذرانده. مثل حضرت امام که فقیه و شاعر و عالم بود و مردم این فرد را بر نظامی ها و سیاستمداران و اهالی اقتصاد ترجیح دادند. به نظر من هر حرکتی که سیاست را بر فرهنگ غلبه بدهد، حرکتی ضد انقلاب هست و مدل این نوع حکومت را شاید فقط بشود در تئوری های افلاطون دید که می گفت فیلسوف باید حاکم باشد که هیچ گاه هم تحقق پیدا نکرد. در ادیان هم محقق نشد به جز در برهه هایی که پیامبر حاکم شد و حالا می گوییم فقیه یعنی کسی که دین شناس باشد و این ایده پیشرفته ای است که در جهان محقق نشده و سیاست زدگی مانع از تحقق این امر شده است. رهبری هم خیلی به شعر و شاعری علاقه دارند. شما در جلسات شعرخوانی در حضور ایشان هم شرکت کرده اید؟ بله؛ از سال ۸۴ توفیق داشتم و هرسال حضور داشتم و دوبار هم شعر خواندم. اشعار شما مورد تحسین و تایید ایشان قرار گرفته؟ موردی بوده که به طور ویژه ایشان را به وجد بیاورد؟ به هر حال ایشان نسبت به اشعارم لطف داشتند. یک سال برای امام رضا(ع) و یک سال هم درباره امام زمان(عج) شعر خواندم که لطف داشتند. ایشان اشعار را به دقت گوش می دهند و شعرا را بدون تحسین و تشویق نمی گذارند. لطفشان شامل حال من هم شده است. در شعر و شاعری الگو هم داشتید؟ شروع شاعری من از زاهدشهر در جنوب استان فارس است و از انجمن ادبی همان جا. آنجا با آقای محمدحسین تقوایی که قاری قرآن و مداح و معلم پرورشی و فرهنگی بود، آشنا شدم و ابتدا در کلاس های قرآن ایشان شرکت می کردم ولی دیدم جلسه شعر هم دارند و در این جلسات هم شرکت کردم و از همان جا این علاقه در من شکل گرفت و کارجدی شد. همین طور محمدحسین بهرامیان که جلسات شعر ایشان را هم می رفتم و بسیار فاضل و ادیب هستند. علاوه بر این دو، اسماعیل حسین زاده بود که فردی بسیار هنرمند است و انجمن ادبی در شهر ما تاسیس کرده بود و شب شعر برگزار می کرد و برای من حضور در شب شعر ها و انجمن ادبی ایشان بسیار مفید بود. ولی از بین شعرای کشور علاقه زیادی به شعر قیصر داشتم و شعر او را شعر تراز امروز و شعر متعادل و شیرین امروز می دانستم هم به لحاظ محتوا و هم فرم، اشعار قیصر را خیلی دوست داشتم. از بین اشعاری که برای میثم مطیعی گفتید، کدام کار را به لحاظ اجرا بیشتر دوست دارید؟ کارهای مختلفی بوده؛ یک کار مشترک با آقای عرفان پور داشتیم که بحر طویل بود و اسم همه شهدای کربلا در آن آمده بود، کارهایی که به شهدا پرداخته شده را هم خیلی دوست دارم. کار «با زهیر و بریر» هم در اجرا کار خوبی شد. کارهایی که در آن از قرآن استفاده کردیم، کار «شمیم رحمان از یمن می آید»، «در میدان می مانم» که با عرفان پور گفتیم، «با اذن رهبرم» که برای مدافعان حرم بود... و کارهایی که حامد زمانی خوانده است؟ می کُشیم، مرگ بر امریکا و گزینه های روی میز؛ به نظرم هر سه کارهای خوبی شد. شما هم به زبان عربی تسلط دارید؟ بله. بالاخره همه متون علوم انسانی ما مثل فقه و منطق و فلسفه به عربی است و باید بخوانیم و یاد بگیریم ولی شعر عربی نگفتم شعر گفتن برای مطیعی سخت تر است یا زمانی؟ یا بهتر است این طوری سؤالم را مطرح کنم که با کدام یک راحت ترید؟ با آقای مطیعی، بالاخره همکلاس و هم سن و سال و همراه تر بودیم همیشه و کار شکل خودش را راحت تر پیدا کرده است. برای مداحان دیگر هم شعر گفته اید؟ شعر مداحی گفتن کار اصلی من نیست، ضمن اینکه اینگونه شعرگفتن خیلی هم وقت گیر است، همین که بتوانیم بخشی از کارهای آقای مطیعی را برعهده بگیریم، فکر می کنم خیلی کار کردیم. اما خب آقای حدادیان هم گاهی شعرهای ما را خوانده اند. مداح باید شاعر هم باشد؟ نه نباشد بهتر است چون آن وقت کار خودش را راه می اندازد به نحو حداقلی و به دنبال ارتباط مستمر با جامعه شعرا نیست و باعث می شود شعری که می خواند زیاد بامحتوا نباشد. شعر گفتن وقت زیاد و کار جدی می خواهد و مداح می تواند این وقت را برای کارهای دیگر بگذارد. در حال حاضر شعر چه جایگاهی در کشور ما دارد؟ به آن توجه می شود؟ دولت از شاعران حمایت می کند؟ الان شعر شنیده می شود و دیده می شود و کتاب های شعر همیشه جزو پرفروش ترین هاست و حجم زیادی از شعر در شبکه های اجتماعی منتقل می شود و مداحی و موسیقی ما از شعر تغدیه می شوند ولی در کنار این شعر، تامل و تمرکز می خواهد و فضای بهتری برای شعرگفتن دارد فراهم می شود ولی این ها همه کارهایی است که خود شعرا دارند انجام می دهند ولی در سیاستگذاری های کلان کشور نگاه جدی به شعر نیست. هیأت دانشگاه امام صادق هم خیلی سروصدا کرده و جزو هیأت های پرمخاطب است. بله، هیأت خیلی باصفا و پرجمعیتی است. از شلوغ ترین هیأت های تهران است. ۱۵ تا ۲۰هزار نفر در محرم به این هیأت می آیند. همه هم اهل گریه هستند و خیلی هایشان اهل فضل اند. شما با مرحوم مهدوی کنی هم مراوده داشتید؟ ما کلاس های اخلاق ایشان که یکشنبه ها برگزار می شد را شرکت می کردیم. ایشان یک روحانی دانشمند متعادل و هوشمند بود که با حزم و عزم کارش را انجام می داد. شاخصه ای از اسلام متعادل سنتی و عمیق بود. گفت وگو از؛ سمیه پارسادوست
جمعه ، ۲۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سلام فسا]
[مشاهده در: www.salamfasa.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]
-
گوناگون
پربازدیدترینها