واضح آرشیو وب فارسی:تفتان ما: اشرف یک قمارباز حرفه اى بود. وى قماربازهاى حرفه اى را جمع می کرد و وارد محفل خصوصى محمدرضا مى نمود، سپس او را تشویق و تحریک می کرد که در پوکر از پس فلانى بر نمى آیى. محمدرضا هم از روى غرور لج می کرد که من او را داغان می کنم و ...به گزارش سرویس خبری تفتان ما ، مرگ اشرف پهلوی خواهر دوقلوی محمدرضا پهلوی، فرصتی فراهم کرد تا دفتر فساد خاندان هزار فامیل بازخوانی دیگر باره شود. اشرف سومین دختر رضاخان و اسطوره ی فساد این خاندان است. اگرچه شرح فسادهای هر یک از اعضای این خاندان ازجمله شخص محمدرضا، همسرش فرح دیبا و سایر اعضای خانواده اش؛ هر یک حکایت مثنوی هفتاد من کاغذ است اما در این میان اشرف گوی سبقت را از سایرین ربوده است. دختر دوم از همسر دوم رضاخان اولین دختر رضاخان «همدم السلطنه» نام داشت و حاصل ازدواج وی با زنی به نام «صفیه» بود. «صفیه» از اهالی همدان بود که رضاخان در اوایل انتصاب به فرماندهی آتریاد قزاق همدان، وی را صیغه نمود و پس از یک سال طلاق داد. دومین همسر رضاخان «تاج الملوک» نام داشت که شمس، محمدرضا شاه، اشرف و علیرضا فرزندان او بودند. وی فرزند یکی از فرماندهان ارشد قوای قزاق به نام تیمورخان آیرملو بود که در جریان انقلاب اکتبر 1917 روسیه به همراه خانواده اش به ایران مهاجرت کرده و در تهران اقامت گزیده بود. آغازی بر یک عمر فساد اشرف در مدرسه زرتشتی ها تحصیل کرد. فسادهای اخلاقی او از همان دوران نوجوانی و بلوغ آغاز شد. اشرف در آن ایام با «مهرپور تیمورتاش» فرزند وزیر دربار رضاخان روابطی داشت اما پس از آن که تیمور تاش به اتهام جاسوسی برای شوروی مطرود رضاخان شد، این رابطه پایان یافت. زندگی پر فراز و نشیب اشرف اما تنها به روابط ناسالم خصوصی او محدود نمی شد. پس از خروج رضاشاه از ایران، اشرف با حمایت عبدالحسین هژیر و حاجیعلی سهیلی؛ تصمیم گرفت حوزه ی فعالیت هایش را به عالم سیاست گسترش دهد. مشوق وی برای ورود به فعالیت ها و رقابتهای سیاسی، سهیلى بود. افراد نزدیک به خاندان پهلوی در خاطرات خود سهیلى را فردی معرفی می کنند که در قبال خواستهاى اعضاى خاندان سلطنت بسیار کوتاه مى آمد. از طرفی شاه هم در مقابل خواهر دوقلوی خود بسیار منفعل و بى دست و پا بود و در دهه ی اول سلطنتش او را تقریبا مبسوط الید گذاشته بود. نخست وزیری که از آستین اشرف بیرون آمد عبدالحسین هژیر از دیگر مقاماتی بود که در نتیجه ی روابط با اشرف موفق شد راه صدساله را یک شبه طی کند. او که فرزند یکی از درباریان دون پایه ی ناصرالدین شاه بود، بعد از شهریور 20 یکباره به مقامات بالای دولتی دست یافت و حتی با حمایت اشرف در 1327 صدراعظم ایران شد. هژیر در آن زمان و در محافل بالای کشور، «نخست وزیر پرمغز، کاردان و نوکر شاه» نامیده می شد. «سازمان گدایان» فرصتی برای ساماندهی اراذل اجاره ای در ششم اردیبهشت سال 1326 اشرف به آرزوى همیشگى خود دست یافت و به نیابت سرپرست عالى سازمان شاهنشاهى خدمات اجتماعى نایل گشت و این سازمان به پایگاهى براى گسترش نفوذ، گردآورى موافقان و اختاپوس هفت سر براى بلع پول مبدل شد. این سازمان بسیار قدرتمند بود و به تدریج قدرت سیاسى نیز به دست آورد، زیرا یکى از دوایر این سازمان، کانون کار و آموزش، ویژه گردآورى و نگهدارى ولگردان و متکدیان شهر تهران بود و از بهمن ماه 1326 جمع آورى گدایان و سکونت دادن آنان را در کانون کار و آموزش آغاز کرد و این کانون بعدها افراد مورد نیاز براى تشکیل اجتماعات به نفع دربار یا حضور در پاى صندوقهاى انتخابات را گردآورى مى کرد. معشوقی که به دلیل بی توجهی به قتل رسید! اشرف بدون اغراق مظهر فساد اخلاقی دربار بود. فردوست در رابطه با فساد اخلاقى و بى بند و بارى اشرف چنین مى گوید: «پس از رفتن رضا شاه، اشرف روابط بى بند و بار و از نظر فساد کم مانندى را شروع کرد. اگر قرار شود لیست مردانى که در دوران 37 ساله سلطنت محمدرضا با اشرف رابطه داشتند تهیه شود، علیرغم دشوارى و غیر ممکن بودن کار، چون حتى خود او نیز ممکن است همه را به یاد نیاورد، مسلما لیست طویلى خواهد شد، وى زمانى معشوقه تقى امامى بود، زمان دیگر عاشق دکتر غلامحسین جهانشاهى شد. [از افراد دیگر که مى توان نام برد] پرویز راجى، فردى بنام پالانچیان (اشرف عاشق این فرد شده بود ولى وى به او توجه اى نداشت و جواب رد به او مى داد. همین موضوع باعث شد که اشرف با همدستى مامورین ساواک او را به قتل برسانند) بعضى از هنرمندان و هنرپیشگان از جمله بهروز وثوقى و ...». تاسف بار آنکه این فسادها درحالی صورت می گرفت که اشرف رسما متاهل بوده است. «البرتو بلیجی» یکی از روزنامه نگارانی که شرحی درباره زندگی اشرف نوشته، به وی لقب «ام الفساد» داده است. شاهزاده ای که عاشق «مرد و پول» بود در زمینه مالى نیز کارهاى عجیب اشرف دست کمى از مسائل اخلاقى او نداشت. او به هیچ چیز بیش از مرد و پول علاقه نداشت و در این راه تا بدانجا رفته بود که علنا سر برادرش (محمدرضا) کلاه مى گذاشت، اشرف رسما پول مى گرفت و شغل مى داد. از وکالت تا وزارت و سفارت. سپس دستور مى داد که در زمان اشتغال هر کارى مى خواهى بکن و این قدر به من بده! کلاهی که بر سر محمدرضا می رفت یکى از منابع مهم در آمد اشرف بلیت هاى بخت آزمایى بود که ماهیانه 4 ـ 5 میلیون تومان حق و حساب مى گرفت. اشرف یک قمارباز حرفه ا ى در حد اعلاء بود. وى قماربازهاى حرفه اى را جمع مى کرد و وارد محفل خصوصى محمدرضا مى نمود و یا محمدرضا را به مجالس قمارش دعوت مى نمود و سپس او را تشویق و تحریک مى کرد که در پوکر از پس فلانى بر نمى آیى. محمدرضا هم از روى غرور لج مى کرد که من او را داغان مى کنم و ... اشرف یا خودش بالاى سر محمدرضا مى ایستاد و دستش را مى خواند و یا دخترى را بالاى سر محمدرضا که درحال بازى با افراد باند اشرف از جمله حاجبى و اسکندرى و دیگران بود مى گذاشت و خلاصه با تقلب و رد کردن ورق از زیر میز کلک محمدرضا را مى کندند. در این بازیها اشرف چنان محمدرضا را تحریک مى کرد که مبالغ بالاى 10 میلیون و 20 میلیون بازى مى کردند و در یک شب مثلاً اسکندرى 50 میلیون مى برد (البته صحنه را به نحوى درست مى کردند که گاهى هم او ببرد) در پایان بازى، اشرف دسته چک محمدرضا را مى آورد و به دستش مى داد و او نیز چک مى کشید و امضا مى کرد. از این پول، اشرف قسمت عمده را خودش بر مى داشت و به حاجبى و اسکندرى هم چند میلیونى مى داد. «ام الفساد» در سمت نمایندگی برادرش! وی در سیاست های بین المللی ایران هم دخالت داشت. به مسافرت های خارجی متعددی می رفت و از طرف برادرش، مذاکراتی با دولت های متخاصم ایران انجام می داد. برای نمونه، اشرف در سال های بعد یکی از چهره های مهم در برقراری رابطه ایران با جمهوری خلق چین بود. او همچنین از سال های دهه 1950 یکی از اعضای اصلی هیأت نمایندگی ایران در سازمان ملل محسوب می شد! یکی از نخستین نقشه های او این بود که با استفاده از مطبوعات بتواند پایگاهی سیاسی برای محمدرضا پهلوی تدارک ببیند و برای این منظور با یافتن یک سردبیر مشتاق و با کمک مالی دربار، روزنامه اطلاعات را ارگان دربار کرد. اشرف در مقام خواهرشوهر! اشرف پهلوی در رأس هرم تصمیم گیری های سیاسی در کشور قرار داشت و در زندگی خصوصی برادرش دخالت می کرد و تا آنجا پیش می رفت که میان شاه و ملکه اش آتش نفاق می انداخت و همچنین در مورد تصمیم گیری ها خط اصلی را می داد و عقیده اش را به برادرش تحمیل می کرد و قدرتش به حدّی بود که محمدرضا پهلوی نمی توانست در مقابل وی مقاومت کند. به هرحال اشرف با تمام فساد، بی بند و باری و زد و بند سیاسی که داشت سرانجام در 17 دی ماه 94 و در سن 94 سالگی مرد تا طومار فساد یکی دیگر از ته مانده های دربار پهلوی بسته شود. انتهای پیام/ باشگاه خبرنگاران
جمعه ، ۲۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تفتان ما]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]