واضح آرشیو وب فارسی:امین نیوز: اسناد جدید از همکاری هسته ای ایران و آمریکا قبل از انقلاب تاریخ ایرانی نوشت: تلاش ایران برای دستیابی به انرژی هسته ای (و تلاش های ایالات متحده برای خنثی کردن این تلاش ها) در سال های اخیر سرخط اخبار جهان بوده است، اما تمایل این کشور به دستیابی به انرژی هسته ای به چندین دهه پیش باز می گردد. اسناد به دست آمده از آرشیو امنیت ملی ایالات متحده نشان می دهند که شاه نیز همچون حکومت جانشینش، برای دستیابی به نیروی صلح آمیز هسته ای وارد مذاکره شده بود. این اسناد نشان می دهند که رفتار ایالات متحده با شاه بسیار دوستانه تر از مقابله با حکومت فعلی ایران بوده است. آمریکا هنوز سرسختانه مخالف فناوری غنی سازی هسته ای در خاورمیانه است. نیوزویک دو برگ از اسناد آرشیو امنیت ملی آمریکا را منتشر کرده که در آن آمده است: … لازم است که با چین بسیار محتاطانه رفتار کنیم تا این حس به آن ها منتقل نشود که ما با شوروی تبانی کرده ایم تا دنیا را در دست بگیریم. به نفع ماست که چین را در کنار خود داشته باشیم و از آن ها برای نگران نگاه داشتن شوروی بهره بگیریم. رقابت تسلیحات استراتژیک به نوعی انحراف منابع محسوب می شود. عدم توازن قدرت تاکتیکی می تواند پاسخگو باشد، به خصوص اگر رهبری جوان در شوروی به قدرت برسد. به همین دلیل است که باید چین را حفظ کنیم. یک تقارن آکادمیک – وارد کردن چین به مقولهٔ کنترل سلاح های استراتژیک – ارزشی ندارد. نیروی استراتژیک آن ها قابل چشم پوشی است. اما طی ده سال آینده این موضوع می تواند تغییر کند. اگنو (معاون رئیس جمهور در دولت نیکسون): نفت چطور؟ من مطمئنم که جمهوری خلق چین در این زمینه پتانسیل دارد. کیسینجر (مشاور امنیت ملی و وزیر خارجه دولت نیکسون): به زبان ساده بگویم که در این میان دو بازیگر اصلی وجود دارند: ایران و عربستان سعودی. بیشترین تسلیحات را ایران تهیه می کند. اما برخلاف عقیدهٔ همگان، من معتقد نیستم – و هرگز نبوده ام – که ایران نقش اساسی در کنترل قیمت نفت داشته باشد. آن ها تحت بهترین شرایط می توانند روزی ۸۰۰ هزار بشکه نفت تولید کنند. با این میزان تولید نمی توانند نقشی در قیمت نفت داشته باشند. اگرچه می توانند رهبری فکری اوپک را در دست بگیرند و اینگونه بر افزایش قیمت نفت تأثیر بگذارند اما توانایی فیزیکی پشتیبانی از چنین ایده ای را ندارند. اما ایران تنها کشور خاورمیانه است که دیدگاهش با ما همسو است از جمله بقای اسرائیل در منطقه. آن ها مخالف سلطهٔ هند بر پاکستان هستند. در تمامی مذاکرات خاورمیانه، ایران از نفوذش و حتی در مواردی از نیروهایش بهره گرفته تا عراق را خنثی کند. به نظر من قدرت ایران باید حفظ شود حتی اگر پای نفت هم در میان نباشد. در این رابطه من نگرانم که اگر ایالات متحده نتواند از نیرویش استفاده کند و یا از دیگرانی که مایل به انجام این کار هستند حمایت نکند، توازن قدرت از بین برود. موضوع عربستان سعودی متفاوت است. مهم تر از همه اینکه ما باید نفوذ کافی میان حکام فئودال عربستان که به میانه روی تمایل دارند را حفظ کنیم. رژیمی مشابه رژیم قذافی در عربستان می تواند به یک کابوس جهانی بدل شود. حالا که می خواهم کناره گیری کنم می گویم که ما نباید چنین رفتاری را تحمل کنیم. اما اینکه چه کاری می توانیم انجام دهیم را به بحث نمی گذارم. سعودی ها در طول تمامی مذاکرات خاورمیانه میانه رو و معتدل بوده اند… …حق وتو یا نظارت اکثریت برای «عضویت فعال» که در پاراگراف پیشین به آن اشاره شد، مورد نیاز نیست. حکومت شاهنشاهی ایران باید حق نظارت بر مدیریت و عملکرد تاسیسات را داشته باشد. حین مذاکره راجع به این موضوع، نمایندگان حکومت شاهنشاهی اشاره کردند که این امکان وجود دارد که علیرغم میلشان، ایران به این نتیجه برسد که فرآوری در داخل کشور به صلاح نیست. طرفین به این نتیجه رسیدند که تحت چنین شرایطی، به درخواست ایران، فرآوری مواد ذکر شده در این توافق به تاسیسات ایالات متحده منتقل شده و نتیجهٔ حاصل از آن منحصراً در اختیار ایران خواهد بود. اگر چنین تاسیساتی در دسترس نباشند، ایران باید مواد مورد بحث در پاراگراف ۲ از متن توافق نامه را به ایالات متحده یا نمایندگان رسمی اش بدهد. زمانی که مواد هسته ای از ایران انتقال یافتند، ایالات متحده مقادیری از اورانیوم غنی سازی شده ایزوتوپ یو – ۲۳۵ را معادل با انرژی دریافتی از مواد هسته ای در اختیار ایران قرار خواهد داد. یا در غیر این صورت طرفین به توافق می رسند تا هزینهٔ مالی معادل مواد هسته ای خارج شده از ایران پرداخت شود. ایالات متحده نیز مطابق بند ۸ پاراگراف c متعهد می شود که هیچگونه بهره برداری مالی از این معامله نخواهد داشت.
جمعه ، ۲۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: امین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]