واضح آرشیو وب فارسی:پارس فوتبال: سوشا مکانی می گوید بابت اتفاقاتی که افتاده پشیمان نیست و دبیرفدراسیون فوتبال در نطق روزهای اخیرش به این نکته اشاره کرده که: «درد فوتبال ما این است که فوتبالیست های مان سواد ندارند»به گزارش خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام ; این جمله از آن جمله هایی است که هرازچند گاهی چون با باور عمومی ما همخوانی دارد، از زبان یک نفر بیرون می آید و همه را سر ذوق می آورد. در شادی عمومی ناشی از شنیدن این جمله ، یک کینه قدیمی خوابیده برای تخریب آنهایی که به زعم ما از فضیلت های طبقه بندی شده، تهی هستند و بر اثر اتفاق به جایی رسیده اند که پای قراردادهای میلیاردی را امضا می کنند و ماشین های آنچنانی سوار می شوند... بی سواد خواندن آنها نوعی دل خنک کردن جمعی است، برای انتقام از کسانی که جای ما زندگی تجملی دارند و جای ما بهتر زندگی می کنند. اما اگر واقعیت امر را بخواهید، مدرک تحصیلی در ارزیابی فضیلت های یک بازیکن فوتبال آنچه کمترین اهمیت را دارد، آنچه ما سواد می دانیم، یک مدرک گرایی صرف است، یعنی به جای آنکه مفهوم سواد را یک موضوع تخصصی متناسب با نقش های اجتماعی یک فرد بدانیم ، آن را در کاغذهایی خلاصه می کنیم که خیلی از آنها با اصرار و التماس از استادهایی حاصل می شوند که ضعف های علمی را زیر سبیلی رد می کنند. این تکیه به مدرک همان دردی است که گاهی جامعه ما را با جعل مدرک و در فضایی دیگر به خرید مدرک می رساند. ما به گونه ای به بی سوادی و در واقع مدرک پایین بازیکنان فوتبال اشاره می کنیم که گویی آدم های مدرک دار اطراف خود را نمی بینم که از نظر تخصص در جایگاه نازلی قرار دارند و بدتر از آن این مدرک دانشگاهی سبب نشده که به آن فرهیختگی لازم در درک های اجتماعی برسند. همه را با این مدرک گرایی افراطی مسموم کرده ایم، فقط مانده فوتبالیست ها؛ غافل از اینکه داشتن مدرک دانشگاهی برای یک بازیکن فوتبال در نهایت یک ارزش افزوده است که در اولویت های ارزیابی های حرفه ای او کمترین درجه اهمیت را دارد. در فوتبال جهان هم کسی از کریستیانو رونالدو، مسی یا نیمار نمی پرسد که مدرک دانشگاهی تان چیست تا عیار توپ طلا را کمی بالاتر ببرند. در فوتبال جهان هم اگر کسی مثل سوکراتس، پزشک می شود یا خامس رودیگوئز، مهندس، یک اتفاق خارج از عرف است که می تواند همه را شگفت زده کند. فوتبالیست باید سواد داشته باشد اما نه آن «سواد» که در ذهن ما تعریف شده است. ما داریم از فوتبالیست هایی حرف می زنیم که هنوز در حداقل های مهارتی فوتبال مانده اند و همواره از ضعف تکنیکی و تاکتیک پذیری آنها می نالیم ؛ برای فوتبالیستی که هنوز در یک استپ ساده توپ، یک ارسال موفق و یک بغل پای مؤثر مانده، چه فرقی دارد که بتواند انتگرال دوگانه بگیرد یا نه، یا چیزی در مورد مفاهیم تئوریک جامعه شناسی و سیاسی بداند یا خیر؟ آنچه فوتبالیست باید بداند، فوتبالیست شدن است، هم در بعد فنی و هم در بعد اخلاقی... ما به جای اینکه بازیکنان فوتبال خود را مجبور کنیم تا اینکه بدانند یک بازیکن فوتبال باید چه مختصاتی داشته باشد تا یک بازیکن فوتبال باشد، یاد گرفتن حرفه ای بودن خیلی جلوتر از اینکه آنها به یک کاغذ برسند، برای ما اهمیت دارد. فوتبالیست ها برای خودشان می توانند یک مدرک دانشگاهی داشته باشند و از آن هر استفاده ای که می خواهند بکنند اما وقتی که نقش فوتبالیست را در جامعه بازی می کنند باید همه ابزارهای این نقش را بشناسند و به عنوان مزیت به خود اضافه کنند. فوتبالیست اگر اینها را داشته باشد، دیگر مهم نیست که در مقابل مدرک تحصیلی چه عبارتی را می نویسند، آنها یک فوتبالیست خوب باشند، به جهنم که سواد دارند یا نه.
جمعه ، ۲۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارس فوتبال]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]