محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829969443
راه حل مشکل ادبیات معاصر در دانشگاه چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:شما نیوز: باقر صدری نیا می گوید: امیدوارم با اصلاح و تکمیل برنامه جدید، وضعیت آموزش ادبیات معاصر بهبود یابد. این استاد دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز در گفت وگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره پرداختن به ادبیات معاصر در دانشگاه های ایران گفت: تجدیدنظری در برنامه ها شده است؛ اما هنوز برنامه جدید جا نیفتاده تا بتوان اظهارنظر دقیقی درباره آن کرد. اما به صورت کلی باید گفت چنان که شایسته است در دانشگاه ها به ادبیات معاصر پرداخته نمی شود. باید در دوره کارشناسی هم به سمت ایجاد گرایش برویم، که البته در برنامه جدید چنین اتفاقی رخ نداده است. او درباره لزوم ایجاد گرایش ادبیات معاصر متذکر شد: باید اساسی تر در این زمینه فکر و برنامه ریزی کرد. باید حداقل یک گرایش عمومی برای ادبیات معاصر ایجاد کرد و در دوره های بعد شاخه های فرعی دیگری برای آن درنظر گرفت. این نویسنده در ادامه با بیان این که «فعلا وضعیت چندان مناسب نیست» افزود: در حال حاضر دو درس «جریان شناسی شعر معاصر» و «جریان شناسی نثر معاصر» در برنامه جدید درنظر گرفته شده است که به اعتقاد من به هیچ وجه کافی نیست. جای برخی از واحدهای درسی خالی است. او با بیان مثال ادامه داد: به عنوان مثال ما پیش از این چون اختصاص چهار واحد را به ادبیات معاصر کافی نمی دانستیم به دلیل اهمیت دوره مشروطه و جایگاه ویژه مشروطه در تبریز درس ویژه ای را به ارزش دو واحد برای ادبیات مشروطه در برنامه درسی دانشگاه تبریز گنجانده بودیم که با اجرای این برنامه جدید مجبور خواهیم بود آن را کنار بگذاریم، حال آن که معتقدم چنین درسی باید در برنامه متمرکز کنونی هم قرار داده شود. صدری نیا در واکنش به این گفته که می توان در حاشیه ترم و خارج از برنامه های درسی هم به ادبیات معاصر پرداخت، بیان کرد: زمانی که ساعات محدودی در اختیار یک درس قرار داده شده، طبیعتا دانشجو به طور موظف، ناگزیر است در همان محدوده زمانی به آن درس بپردازد. ممکن است کسی براساس علایق فردی اش دنبال این حوزه برود، اما علاقه و پرداختن خود دانشجو مسؤلیت برنامه ریزی و آموزش صحیح را از دانشگاه ها سلب نمی کند. او ادامه داد: ممکن است کسی بر اثر علایق شخصی اش چیزی را بخواند، اما این دیگر آموزش دقیق دانشگاهی محسوب نمی شود و تنها یک مطالعه آزاد خواهد بود. جا دارد که با بررسی های دقیق و دریافت نظر فعالان این حوزه برنامه سنجیده تری ریخته شود. این استاد دانشگاه درباره ضرورت اختصاص واحدهای درسی بیشتر به ادبیات معاصر اظهار کرد: من تصور می کنم این واحدها چندان کفایت نمی کند. رساله ها و مطالعات آزاد دانشجویی جای خودشان را دارند، ولی به هر حال ما باید آگاهی های تخصصی لازم را به دانشجو بدهیم. ممکن است یک دانشجو خودش به طور خاص در حوزه ادبیات معاصر پایان نامه بنویسند، اما این کار مساله را حل نمی کند. باید به عموم دانشجویان ادبیات فارسی اطلاعات کافی و دقیق در این زمینه داد. او درباره راه حل این مسئله گفت: این کار از چند طریق امکان پذیر است. اگر رشته جنبه عمومی دارد یا ادبیات محض است، می توان واحدهای درسی را افزایش داد؛ ازجمله شعر معاصر سنت گرا، ادبیات مشروطه ، شعر نو و جریان های آن، داستان نویسی معاصر ، نمایشنامه نویسی و... نیز باید به شکل درستی در برنامه گنجانده شود. این یک سوی مسئله است، آن چه به اعتقاد من اهمیت درجه اول را دارد تربیت نیروی های علمی شایسته و کارآمد برای تدریس این درس هاست. متأسفانه گروه های ادبیات غالبا از استادان زبده و کارآمد خالی شده اند و گرفتار فقر مزمن فکری اند. در آغاز باید برای این معضل بنیادی چاره ای اندیشید. صدری نیا درباره ارتباط دانشکده های ادبیات با نویسندگان و شاعران معاصر گفت: متاسفانه ارتباط رضایت بخشی میان دانشکده های ادبیات و خالقان آثار ادبی وجود ندارد. امیدوارم تدابیری اندیشیده شود که در کارگاه ها و سمینارهایی که در برنامه جدید در نظر گرفته شده است، بتوان با دعوت از خالقان آثار برجسته ادبی پیون وثیقی میان دانشکده های ادبیات و نویسندگان و شاعران برجسته معاصر ایجاد کرد و از تجربیات آنان در جهت ارتقای خلاقیت دانشجویان بهره مند شد. این پژوهشگر درباره وظیفه دانشکده های ادبیات درباره آموزش خلاقیت ادبی تشریح کرد: ما بیشتر به تحقیقات ادبی تاکید می کنیم تا خلاقیت ادبی. در واقع برنامه موجود اقتضایی جز این ندارد، حال آن که دانشکده های ادبیات باید به خلاقیت های ادبی نیز بهای کافی بدهند. خلاقیت را هم باید آموزش داد، این که چنین آموزشی تا چه حد در توان نیروهای دانشگاه هاست، بحث دیگری است. او همچنین درباره ارتباط حضور نویسندگان و شاعران معاصر در دانشکده ها و آموزش مباحث مهم گفت: اگر ما بخواهیم در این حوزه ها به خلاقیت های ادبی بپردازیم و شیوه های خلق اثر ادبی را یاد بدهیم، طبیعتا لازم است از نویسندگان و شاعران طراز اول بهره ببریم. صدری نیا همچنین درباره علت ضعف برنامه ریزی ها بیان کرد: من تصور می کنم در برنامه ریزی باید به عقل جمعی و تجربیات افرادی که پیشینه و حرفی برای گفتن دارند، توجه شایسته ای کرد. البته برنامه فعلی کمابیش محصول رایزنی و نظرخواهی هاست، ولی تصور می کنم همه گروه های اصلی دانشگاه های بزرگ و افراد شاخص و باتجربه حضور و سهم درخوری در تدوین آن نداشتند. او ادامه داد: می توانستند برنامه فعلی را بهتر از این تنظیم کنند. آن چه در آن تردیدی نیست این است که برنامه به تجدید نظر نیاز دارد. ادبیات فارسی در قیاس با سایر رشته ها به لحاظ برنامه درسی مشکلات بیشتری دارد. این استاد دانشگاه متذکر شد: رشته های دیگر در همه دانشگاه های دنیا مشابهاتی دارند که می شود از برنامه آن ها استفاده کرد. اما ادبیات فارسی رشته بومی ماست و خود ما باید برای آن برنامه ریزی کنیم و این برنامه باید چنان باشد که بتواند سرمشقی برای دانشگاه های کشورهای دیگری که دارای رشته ادبیات هستند قرار گیرد. اما تا آن جایی که من می دانم وضعیت برنامه ریزی ادبیات در ایران، حداقل پیش از این، از بعضی کشورهایی که در دانشگاه های آن ها ادبیات به مثابه یک رشته تدریس می شود عقب مانده تر بود. امیدوارم با اصلاح و تکمیل برنامه جدید، وضعیت آموزش ادبیات معاصر بهبود یابد. انتهای پیام
جمعه ، ۲۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شما نیوز]
[مشاهده در: www.shomanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها