واضح آرشیو وب فارسی:روز نو:
تلویزیون آغوش خود را به روی سینمای ایران باز کند
روز نو : سینما و تلویزیون دو یار دیرینه، دو مدیوم مهم و اثرگذار و دو تحول بزرگ تاریخ بشر هستند که بی توجهی به ماهیت و اهمیت آن، عقب ماندگی را به اشکال مختلف در آن جامعه نشان خواهد داد. نقل شده است در یکی از کشورهای عقب مانده برای آن که مردم از تروریسم و خشونت کمی فاصله بگیرند طرحی نو در انداختند که در گوشه گوشه ی شهرهای آن سالن های سینما و نمایش راه بیاندازند تا بلکه کمی وقت و ذهن جوانانشان را از این خون و خشونت به سمت فرهنگ و تمدن هدایت و راهبری کنند. تلویزیون دراقصی نقاط عالم با تمام توان و ظرفیت خود بساط گسترده سرگرمی و ذائقه سازی را به پیش میبرد و سینما نیز با قدرت بیرقیب خود در کنار تلویزیون به پیش میتازد. اما در ایران سراغی از سینما و تلویزیون با این ابعاد نمی توان گرفت. تلویزیون که اوضاع خوبی ندارد و با بی تدبیری مفرط، مخاطبانش روز به روز کاهش یافته است، سینمای ملی مان هم علی رغم استعدادهای بزرگی که در درون خود پرورانده است حال و روز خوشی ندارد. در این میان به جای حمایت همه جانبه از این سینما که مظهر تعالی فرهنگی کشورمان در دنیا شناخته میشود، عدهای ذرهبین به دست گرفته و مسائلی را بزرگنمایی میکنند که اساسا جایی برای بحث ندارد و غیرمنصفانه به تحلیل مواردی پرداخته میشود که دردی از این سینما دوا نمیکند. در خارج از کشور سینماگر ایرانی اسطوره ی منتقدان و علاقه مندان هنرهفتم میشود اما در داخل کشور تلویزیون ملی از او یک متهم و در بهترین حالت شخصیتی خنثی درافکارعموم میسازد. بی شک اگر تلویزیون جایگاه مهمی نمیداشت، توقعی هم برای کمک به سینمای ایران از آن انتظار نمیرفت. وقتش نرسیده سینمای مظلوم ایران از حمایت همه جانبه رسانه ی ملی برخوردار شود؟
این که مدام در گوش مردم خوانده شود سینمای ایران چیزی برای عرضه ندارد و دستاوردی در این سال ها نداشته است، سینمای ایران محلی برای بروز فساد است، سینمای ایران ورشکسته است، مهم ترین جشنواره اش ضعیف و بی برنامه و مواردی از این دست آیا دردی از این سینما را دوا می کند؟ پخش برنامه ها (هفتِ عجیب این روزها) و آیتم های جانبدارانه (در بخش های مختلف خبری) از شبکه های مختلف تلویزیون که جهت گیریهایی عجیب در آن نهفته است از چشم کسی دور نمیماند و فراموش نمیشود. پخش نکردن تیزر فیلمهای مطرح سینمای ایران از رسانه ی ملی و از آن طرف پخش مکرر تیزر فیلمهای دیگر در تلویزیون که دستاورد شاخصی در سینما محسوب نمیشوند نیز از قواعد عجیب و لاینحل رسانه ی ملی است. رسم غلطی که باعث میشود سینماگر ایرانی دست خود را برای پخش تیزر فیلمهایش جلوی شبکه های ماهواره ای دراز کند و عامل اصلی این اتفاق عدم حمایت رسانه ی ملی است. رسانه ای که خود را در قبال سینمای ملی اش مستول نمی داند و از طرفی این حق را برای خود قائل است که سینماگران را برای این که در شبکه های ماهواره ای تبلیغ شده اند از خدمات و حمایت های بعدی محروم کند. جشنواره فیلم فجر به عنوان بزرگترین رویداد هنری کشور که هر ساله همزمان با ایام باشکوه دهه فجر و تولد انقلاب اسلامی برگزار میشود، میتواند آغازی برای پایان یک دوران باشد؛ دورانی که در آن از یک بام و دو هوا دیگر خبری نیست و تلویزیونِ ملی آغوش خود را برای سینمای محترم و نجیب ایران باز میکند. این سینما و این سینماگران در سراسر دنیا به عنوان بزرگترین استعدادهای هنر هفتم شناخته میشوند اما در کشور خود ممکن است گاهی از کمترین حمایت ها برخوردار باشند. سینمایی که در دنیا ارج نهاده میشود و با احترام و بزرگی از آن یاد شده، لیاقت آن را ندارد که در میهن خویش بیش از این مورد حمایت واقع شود؟ ماه بهمن و آغاز جشنواره سی و چهارم میتواند شروع یک بازنگری اساسی برای تعامل رسانه ی ملی و سینمای ایران باشد. به حرمت «تصویر» هم که شده تلویزیون آغوش خود را برای سینمای ایران باز کند. بی شک با حمایت های رسانه ی ملی می توان جشنواره ای با شکوه برگزار و در مراحل بعدی زمینهی تعامل بهتر را فراهم کرد.
تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۳۹۴ - ۱۱:۵۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روز نو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]