واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: لیو-کریس؛جنگی که کودکان من حسرت اش را می خورند(یادداشت)
این جنگ هم مثل تمام جنگهای کوچک و بزرگ دنیا بالاخره تمام خواهد شد ، ولی از همین حالا بازنده ی این نبرد مشخص شده ، نسل های قبل و بعد از ما که لذت تماشای این نبرد را نچشیده اند و یا تنها گوشه هایی از آن را از پدران خود خواهند شنید .
عصرایران ؛ حسین مظفری - وقتی قرار است از جنگ بگوییم همه یاد جنگ های جهانی و حمله ی آلمان نازی به لهستان در بامداد 1 سپتامبر 1939 می افتند و وقتی صحبت از پایان اش باشد لابد همه دنبال معاهده ی ورسای تداعی میشود .وقتی که کشتار 10 میلیون نفر آغاز شد و وقتی که به پایان رسید. «جنگ» همین خود کلمه جنگ شخصیت دارد. شخصیتی ترسناک که معنی آن همه سرّش را روی میز می ریزد؛نبرد ظالم و مظلوم ، تقابل پلیدی و پاکی ، جدال سفید و سیاه . رقابت زشت و زیبا .جنگ هم یک قادعده دارد. یک طرف اش شخصیت خوب است که با ماست و و طرف دیگر بد ماجرا که دشمن ماست . مردم دنیا در دل تاریخ از جنگها خاطرات بدی دارند ، برنده یا بازنده خیلی فرقی ندارد وقتی میراث جنگ نفرت و کینه باشد و یادگار آن غم و درد و فقدان . مهم نیست که کدام طرف خط آتش جنگ ایستاده باشی ، همیشه تو طرف سفید هستی و دشمن سیاه . تو حق هستی و دشمنت باطل . اینروزها مستطیل سبز فوتبال بزرگترین میدان جنگ دنیاست ، جنگی که از دورافتاده ترین مناطق افریقا برای آن هورا میکشند تا تمام امریکای لاتین وگوشه گوشه ی آسیای پهناور . جنگی به وسعت تمام دنیا ، هرجایی که توپ و دروازه هست یعنی طرفداری هم هست . جنگی اما بدون خونریزی ، بدون نفرت و کینه . جنگی چندساله ، شاید بهترین تعبیر برایش "جنگ سبز" باشد.شاید آن روزی که سرالکس از دیدن استعداد جوون 18 ساله ی لیسبونی قند در دلش آب شد هرگز تصور نمیکرد خرید او یعنی تربیت سردار بزرگترین جنگ مستطیل سبز . یا وقتی مدیران بارسا قانع شدند که هزینه های درمان پدیده نوجوان آرژانتینی رو متقبل بشوند به شرط مهاجرت به کاتالان هیچ کس خبر نداشت شوالیه ی دیگر این جنگ لیونل مسی ست . مسی در مقابل رونالدو، رقابتی که شاید تنها جنگ دنیا بحساب بیاد که خبری از خیر و شر نیست . هر دو طرف "آدم خوبه" ی داستان هستند . برای اولین و شاید آخرین بار هردو طرف جنگ طرف حق هستند و باطلی درکار نیست .برای اثبات یکی لازم به رد دیگری نیست .حیات یکی در گروی نابودی دیگری نیست ، تنها نبرد دنیا که با پیشرفت یکی دیگری هم قدرتمند تر میشود . نه مکمل یکدیگرند و نه در تضاد باهم . شاید دو مسیر متفاوت هستند برای رسیدن به یک هدف . انگار دو سبک از تکامل فوتبال ، معادلات ریاضی هم برهم میزنند . هم برابر هستند هم نیستند ، هم متشابه هستند هم نیستند و هم ... ظالمانه ست ولی حقیقت دارد انگار همه ی فوتبالیست های ریز و درشت دنیای حال در نقش سیاهی لشکر هستند ، دنیا فقط منتظر نبرد ایندو ست . این سالها سالن مراسم گالا انگار هرسال "معاهده ی ورسای" جدیدی برای آتش بس این جنگ صادر میکند ، جنگی که انگار همه ی مردم دنیا درگیر آن هستند، نه فقط 26 کشور. آتش بسی که شاید فقط همین چند روز اول سال نوی میلادی معتبر باشد و خیلی زود با اولین گل زیر پا گذاشته میشود. دوباره دنیای فوتبال درگیر این جنگ تکراری این سالها میشود و هر شنبه و یکشنبه منتظر "تک" و "پاتک" شوالیه هاست . این جنگ هم مثل تمام جنگهای کوچک و بزرگ دنیا بالاخره تمام خواهد شد ، ولی از همین حالا بازنده ی این نبرد مشخص شده ، نسل های قبل و بعد از ما که لذت تماشای این نبرد را نچشیده اند و یا تنها گوشه هایی از آن را از پدران خود خواهند شنید .
تاریخ انتشار: ۰۳:۲۲ - ۲۲ دی ۱۳۹۴ - 12 January 2016
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]