تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805447914
خواننده پاپ دو روز پس از انتشار آخرین آلبومش بر اثر سرطان درگذشت 0 دیدگاه برای این خبر “وداع با «دیوید بووی» افسانه ای که جهان را خاکستری می دید!”
واضح آرشیو وب فارسی:موسیقی ایرانیان: دیوید بووی یکی از بزرگ تری هنرمندان عصر طلایی راک در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ روز گذشته بر اثر سرطان درگذشت و اینگونه موسیقی پاپ یکی از شاخص ارین و غریب ترین چهره هایش را از دست داد. بووی که چندر روز پیش در روز تولد ۶۹ سالگی اش بیست و پنجمین آلبوم استودیی را منتشر کرده بود، روز یکشنبه با میلیون ها هوا دارش در سرتا سر دنیا وداع کرد. در بیانیه ای که خانواده او در رسانه های اجتماعی منتشر کرده اند آمده: «دیوید بووی امروز درحالیکه خانواده اش در کنار او بودند، پس از ۱۸ ماه مبارزه شجاعانه با سرطان در آرامش درگذشت» خواننده ، آهنگساز و ترانه سرایی برجسته ای که با ادبیات منحصر به فردش در تحولات بزرگی که در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی ره داد بسیار موثر بود. بووی یکی از ساختار شکن ترین جهره های راک در عصری طلایی راک بود. مردی که با چشمان دو رنگ که تصویری جادویی در عیم حال با اتوریته و جذابیت خاص خودش روی صحنه ظاهر می شد. پرفرومنس به خصوص خودش داشت و ادبیات موسیقی راک را به سهم خود ارتقا داد. دیوید بووی (David Bowie) آفتاب پرست دنیای موسیقی بود. هنرمندی که در سراسر حرفه و زندگی اش به او به چشم بیگانه ای عجیب غریب نگاه کرده اند مردی با چشمانی آبی و ظاهری غیرمتعارف، راکری موفق و سنت شکن و یک ستاره تمام عیار موسیقی پاپ که در هرکدام از این جنبه ها مقلدان زیادی از راه و روش او در دنیای موسیقی متولد شدند. همکاری بووی در اواخر دهه هفتاد با برایان اینو (یکی از بنیانگذارن موسیقی امبینت) او را در زمره معدود هنرمندان پیش کسوتی قرار داد که موسیقی جریان نو آن ها را جدی گرفت. در دهه هشتاد بووی با آلبوم «بیا برقصیم» (۱۹۸۳) موسیقی پاپ جریان اصلی را دنبال کرد و تلاش های بسیاری نمود تا با تمایلات جدید و معاصر آن زمان هم گام باشد . دهه نود دوره ای بود که بووی موسیقی گرانج، اینداستریال راک، رپ و دنس را به آغوش کشید و موفقیت های متعددی هم در این عرصه ها کسب کرد. تا آن زمان دیگر جایگاه او در تاریخ موسیقی محکم و مسلم شده بود و بووی به عنوان هنرمندی شناخته می شد که بر هنر اجرای پرطمطراق و خودنمایی همان تاثیری را داشت که جیمی هندریکس برای گیتار الکتریک داشت. علاقمندان سینما هم او را در فیلم های به کارگردانی نیکلاس روگ و کریستوفر نولان دیده اند. مشهورترین فیلمی که او بازی کرد، «پرستیژ» نام داشت. در بازیگری هم موفق بود و البته به دلیل تمرکزش بر موسیقی هیچگاه بازیگری را چندان جدی نگرفت. دیوید بووی با نام دیوید جونز هشت ژانویه ۱۹۴۷ در لندن به دنیا آمد در سیزده سالگی نواختن ساکسیفون را آغاز کرد و و بعد از ترک دبیرستان بروملی سه سال به عنوان هنرمند تبلیغات فعالیت کرد. بعد نواختن در گروه را آغاز کرد و نام خود را به دیوید بووی تغییر داد تا نام او با نام دیوی جونز از گروه مانکیز اشتباه گرفته نشود. او در سال ۱۹۶۶ سه تک آهنگ منتشر کرد و به این ترتیب فعالیت خود را به عنوان یک موزیسین صاحب اثر به طور رسمی آغاز نمود. او در سال ۱۹۶۹ با انتشار قطعه ای به نام «اعجوبه ی فضایی» شهرت بسیاری کسب کرد و این ترانه تبدیل به اولین قطعه ی هیت او شد. بووی در نوجوانی دچار حادثه ای شد و یکی از چشمانش از آن به بعد جهان را خاکستری می دید و از تشخیص رنگ ها ناتوان شد. این اتفاق در تمام طول او تفیسر متفاوتی از زندگی برای او به همراه داشت. موسیقی نوآورانه ی بووی و مهارت او روی استیج بعد جدیدی را به موسیقی پاپیولار دهه هفتاد افزود. بووی در طی چهار دهه فعالیت حرفه ای خود افتخارات زیادی را کسب کرده است از جمله دو جایزه گرمی، چند جایزه بریت، چند جایزه برای موزیک ویدئوهایش و بسیاری افتخارات و جوایز دیگر. تاکنون بیش از ۱۴۰ میلیون نسخه از آلبوم های او فروش رفته و در بریتانیا ۹ آلبوم پلاتینیوم، ۱۱ طلا و ۸ نقره را در کارنامه کاری اش ثبت کرده است. مجله رولینگ استون در لیست صد هنرمند راک او را در جایگاه سی و نهم قرار داده و بیست و سومین خواننده موفق تاریخ راک می داند. بووی در سال ۱۹۹۶ به تالار مشاهیر راک اند رول پیوست و در سال ۲۰۱۳ یکی از اعضای تالار مشاهیر علمی تخیلی و فانتزی شناخته شد. آخرین ستاره سیاه آخرین آلبوم بووی «ستاره سیاه» (Blackstar) نام داشت که با عکس ستاره ای سیاه رنگ روی جلد آن به بازار عرضه شد. این آلبوم سه روز پیش (هشتم ژانویه ۲۰۱۶/ هجدهم دی ماه) توسط کمپانی خودش (ISO Records) منتشر شد. ستاره سیاه بیست و پنجمین آلبوم استودیویی بووی محسوب می شود که حدود ۴۱ دقیقه و شامل هفت قطعه است. قطعه ی عنوان این آلبوم که در سال گذشته میلادی، روز بیست نوامبر به صورت تک آهنگ منتشر شد در سریال تلویزیونی «آخرین پلنگ ها» استفاده شده است. از این آلبوم تک آهنگ دیگری نیز به نام «لازاروس» قبل از انتشار آلبوم به صورت دیجیتال منتشر شده بود و دو قطعه هم از آثار پیشین او هستند که برای این آلبوم ضبط مجدد شده اند. در این آلبوم از سازهای گیتار اکوستیک، فلوت، ساکسیفون، پیانو، ارگان، کیبورد، گیتار باس، درامز و پرکاشن استفاده شده است . برخورد منتقدین با این آلبوم مثبت بوده و در سایت متاکریتیک ۸۶ امیتیاز آورده است. این امتیاز از ۱۰۰ و بر اساس ۲۸ نقدی است که در مورد آلبوم نوشته شده. امتیاز دیگر سایت ها و مجلات نقد موسیقی به این آلبوم به قرار زیر است : سایت آل میوزیک: ۵/۴ ستاره؛ مجله تخصصی موسیقی اکسکلیم: ۱۰/۸ امتیاز؛ روزنامه انگلیسی ایندیپندنت: ۵/۴ ستاره؛ نیویورک تایمز: +؛ مجله ان ام ای (NME): 5/4 ستاره؛ مجله اینترنتی موسیقی پیچ فورک: ۱۰/۸٫۵؛ مجله اینترنتی پاپ مترز: ۱۰/۹ امتیاز؛ مجله رولینگ استون ۵/۴ ستاره و مجله موسیقی اسپین: ۱۰/۷ امتیاز . با این حساب می توان گفت این آلبوم در مجموع مورد تایید و توجه منتقدان قرار گرفته است. دیوید فریک، منتقد مجله رولینگ استون آن را یکی از خشن ترین اثار تجربه گرایانه ی بووی و بهترین شاهکار ضد پاپی خواند که از دهه هفتاد به بعد توسط بووی خلق شده است. اندی گیل از مجله ایندیپندنت این آلبوم را افراطی ترین اثر بووی معرفی کرد و نوشت: «ستاره سیاه در بیشترین فاصله ای که بووی از موسیقی پاپ گرفته ایستاده است». تام دویل، منتقد مجله کیو نوشت: «ستاره سیاه بیانیه ای موجزتر از “روز بعد” (آلبوم پیشین بووی در سال ۲۰۱۳) و البته خیلی جذاب تر از آن است». مایکل رنسیک منقد مجله اکسکلیم نیز نقد مثبتی بر این آلبوم نوشت و در آن گفت: «ستاره سیاه اظهارات کسی است که به زندگی در گذشته علاقه ای ندارد اما برای اولین بار در این سال ها توقف کرده تا بقیه به او برسند». نیویورک تایمز هم این آلبوم را اثری احساسی و مرموز توصیف کرد که همزمان ساختارمند و خودانگیخته است و بالاتر از همه ی اینها اثری است خودمحور که در پی پاسخ دادن به توقعات و انتظارات مخاطبان ایستگاه های رادیویی اش نیست.
دوشنبه ، ۲۱دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موسیقی ایرانیان]
[مشاهده در: www.musiceiranian.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها