واضح آرشیو وب فارسی:دزنیوز: نتیجه این اهتمام ویژه به تحقیق و توسعه آنجا آشکار می شود که اگر نگاهی به غول های خودروسازی جهان بیندازیم، متوجه می شویم آنها هرچه بیشتر به این موضوع توجه کرده اند، جایگاه شان نیز بالاتر بوده و فروش بیشتری را به خود اختصاص داده اند. بر این اساس، شرکت هایی مانند فولکس واگن، تویوتا، دایملر، جنرال موتورز و…، به عنوان غول های خودروسازی جهان، بیشترین هزینه را در حوزه تحقیق و توسعه انجام داده اند؛ به نحوی که مثلا فولکس در سال ۲۰۱۳ رقمی حدود ۱۳ میلیارد دلار صرف این کار کرده است. این در شرایطی است که بحث تحقیق و توسعه هنوز در خودروسازی کشور جا نیفتاده و توجه چندانی به آن نمی شود. بنابر گزارش مرکز پژوهش های مجلس، برآوردها نشان می دهد رقمی بین یک تا سه درصد از گردش مالی خودروسازان ایرانی به تحقیق و توسعه اختصاص می یابد. این گزارش البته در شرایطی است که برخی فعالان صنعت خودرو معتقدند رقم فعلی که برای تحقیق و توسعه در صنعت خودرو ایران هزینه می شود، حول و حوش یک درصد بوده و به دو درصد و سه درصد هم نمی رسد. با این شرایط اگر رقم سالانه فروش خودروسازان را ۳۰ هزار میلیارد تومان فرض کنیم، تنها حدود ۳۰۰ میلیارد تومان در سال صرف تحقیق و توسعه در صنعت خودرو کشور می شود. هرچند قیاس خودروسازی کشور با شرکت های بزرگ دنیا (با توجه به فضای کسب و کار) چندان منطقی و صحیح نیست، اما به هر حال در مقام مقایسه، شرکتی مانند فولکس واگن آلمان ۱۶۰ برابر خودروسازی ایران هزینه صرف تحقیق و توسعه می کند. اگر چه خودروسازان ایرانی واحدهای تحقیق و توسعه خاص خود را دارند ، اما پرسش بزرگ اینجاست که نتیجه فعالیت آنها در این سال ها چه بوده و چه خروجی (در حوزه طراحی و تولید محصولات جدید) داشته است. به اعتقاد کارشناسان، نگاهی به خودروهای تولیدی حال حاضر کشور به خوبی مشخص می کند که واحدهای تحقیق و توسعه خودروسازان بسیار عقب تر از دنیا بوده و نتوانسته اند آن طور که باید، سلایق و علائق مشتریان و به نوعی رویای آنها را (در حوزه محصولات جدید با امکانات و ایمنی مناسب) به واقعیت تبدیل کنند. مرکز پژوهش های مجلس نیز در گزارش خود به این مساله اشاره کرده که واحدهای تحقیق و توسعه هرگز نتوانسته اند نقش خود را به عنوان شرکت های سرویس دهنده به تمامی خودروسازان کشور تثبیت کنند و در نتیجه امکان هم افزایی و کاهش هزینه های تحقیق و توسعه در صنعت خودرو عملا به وجود نیامد. از طرفی، چون بدنه فنی برای نظارت بر کار این شرکت ها و اعتماد کافی به نتیجه کار واحدهای تحقیق و توسعه وجود نداشت، کارهای انجام شده توسط آنها، کمتر با استقبال مواجه و مدیران ارشد خودروسازی نیز رغبتی برای عملی کردن نتایج به دست آمده، از خود نشان ندادند. با توجه به گزارش مرکز پژوهش ها، می توان این طور نتیجه گرفت که واحدهای تحقیق و توسعه صنعت خودرو کشور از کارآیی لازم برخوردار نبوده و تقریبا هیچ گاه نتوانسته اند نقش تعیین کننده ای در آینده طراحی و تولید خودروسازان داشته باشند. از همین رواست که بسیاری از کارشناسان و البته مشتریان می پرسند فلسفه واحدهای تحقیق و توسعه در صنعت خودرو ایران چیست؟ بدون شک اگر این واحدها کار خود را به درستی انجام می دادند و از آن سو خودروسازان نیز هزینه و وقت بیشتری را در این ماجرا صرف می کردند، نتیجه و خروجی کار، خودروهایی با کیفیت تر و ارزان تر بود و طبعا مشتریان نیز راضی تر. هرچه هست، واحدهای تحقیق و توسعه خودروسازی کشور تا به امروز نتوانسته اند نقش مناسبی در طراحی و تولید خودروهای داخلی ایفا کنند، با این حال، در سند توسعه خودرو اهمیت ویژه ای برای این واحدها و کلا بحث تحقیق و توسعه در نظر گرفته شده است. به گزارش دنیای اقتصاد ، آن طور که دبیر انجمن قطعه سازان در گفت وگویی عنوان می کند، در سال ۱۴۰۴ قرار است حدود سه درصد از درآمد حاصل از فروش خودروسازان صرف تحقیق و توسعه شود. ساسان قربانی با اشاره به اینکه در سال ۱۴۰۴ قرار است حدود سه میلیون خودرو در کشور به تولید برسد، می افزاید:اگر میانگین قیمت خودرو را در آن سال ۴۰ میلیون تومان در نظر بگیریم، رقم فروش سالانه خودروسازان به ۱۲۰ هزار میلیارد تومان می رسد و با این حساب سه هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان آن صرف تحقیق و توسعه خواهد شد. با توجه به گفته های دبیر انجمن قطعه سازان، اگر برنامه ۱۴۰۴ خودروسازی کشور محقق شود، هزینه مربوط به تحقیق و توسعه به ۱۲ برابر رقم فعلی خواهد رسید.
دوشنبه ، ۲۱دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دزنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]