واضح آرشیو وب فارسی:علت نیوز: پایگاه خبری علت – سیاست مدیریت تنش در تاریخ سیاسی آمریکا، شناخته شده است اما تا حدود یک دهه قبل، این سیاست جایگاه برجسته ای در رفتار خارجی آمریکا نداشت و از این رو تنها در مواردی نظیر بحران موشکی کوبا (۱۳۴۰) بروز و ظهور داشته است. در زمانه ما و به خصوص در دهه اخیر، ...پایگاه خبری علت – سیاست مدیریت تنش در تاریخ سیاسی آمریکا، شناخته شده است اما تا حدود یک دهه قبل، این سیاست جایگاه برجسته ای در رفتار خارجی آمریکا نداشت و از این رو تنها در مواردی نظیر بحران موشکی کوبا (۱۳۴۰) بروز و ظهور داشته است. در زمانه ما و به خصوص در دهه اخیر، مدیریت تنش در کانون توجه آمریکا قرار گرفته است که به بروز مشکلات عدیده در سیاست های دیگر آمریکا برمی گردد. در بحران افغانستان و پس از آنکه سیاست حذف کامل طالبان و سیطره آمریکا بر این کشور به بن بست رسید، هنری کیسینجر وزیرخارجه اسبق آمریکا (۱۳۵۰-۱۳۵۳) طی مقاله ای که در نیویورک تایمز به چاپ رسید گفت: «آمریکا وظیفه ندارد تا بحران ها را حل کند بلکه نیروهای آمریکایی موظفند تا تلاش های خود را به مدیریت بحران ها معطوف نمایند» شکست بعدی آمریکا در عراق نیز سبب شد تا جرج بوش رئیس جمهور پیشین آمریکا در سال ۱۳۸۶ رسما اعلام کند که سیاست مداخله مستقیم در کشورها ما را به نتیجه نمی رساند و سبب افزایش نفرت مردم و به ویژه مسلمانان علیه آمریکا می شود و این می تواند تبعات شدید امنیتی داشته باشد. پس از آن بود که دولت آمریکا قرارداد ترک خاک عراق موسوم به «توافق امنیتی آمریکا و عراق» را امضا کرد و تا پایان زمستان سال ۱۳۹۱ نیروهایش را از عراق بیرون برد. سیاست «مهار تنش» و در واقع مدیریت تنش روی دیگری هم دارد و آن افزایش تنش در منطقه ای است که آمریکا روند آن را نامطلوب می داند، از منظر آمریکا افزایش تنش توانایی رقبا و مخالفان آن را کاهش می دهد و با بحران های داخلی مواجه می نماید. از سال ۱۳۸۶ که سیاست مهار تنش، به عنوان راهبرد جدید آمریکا در منطقه خاورمیانه اعلام شد، بحران های درون منطقه ای نه تنها کاهش نیافته بلکه با افزایش فراوان نیز مواجه بوده است، بحران های یمن، عراق، سوریه، ترکیه، لیبی و بعضی دیگر از کشورهای مسلمان آفریقا دقیقا در این دوره روی داده و در همه آنها نقش غرب و بخصوص آمریکا در شکل گیری و تداوم آنها محرز بوده است. آمریکایی ها در بحران یمن نه تنها کمکی به کاهش بحران و به عبارت دقیق تر کاهش حملات عربستان به یمن نکردند بلکه به طور اساسی به عربستان در این جنگ کمک کرده اند. آمریکا جدای از اینکه تاکنون اجازه نداده تا در شورای امنیت سازمان ملل علیه آغازگر این جنگ یعنی عربستان قطعنامه ای صادر شود، در حین جنگ به هواپیماهای جنگی رژیم سعودی کمک کرده است. هواپیماهای جنگی آمریکا بطور مکرر در آسمان یمن به هواپیماهای سعودی بمب و بنزین رسانده اند. نقش آمریکا در آغاز و تداوم بحران سوریه هم علنی تر از آن است که به بحث نیاز داشته باشد. آمریکا در آغاز بحران امنیتی عراق، در اواخر خردادماه سال گذشته، حمله داعش به حاکمیت و سرزمین عراق را یک موضوع طایفه ای خواند و دولت عراق را متهم کرد که با اعمال تبعیض، شعله های جنگ طایفه ای را برافروخته است! آمریکایی ها در حین جنگ دولت و مردم عراق با داعش در جریان آزادسازی استانهای صلاح الدین و دیالی حاضر به شلیک یک گلوله به سمت داعش نشدند در همان حال در موارد متعدد محموله های تسلیحاتی و دارویی و غذایی آنان در مناطقی که داعش در محاصره بود، فرود می آمد. پس از شکست داعش، آمریکایی ها که صحنه مبارزه با تروریزم در عراق را برای خود «باخته» ارزیابی می کردند و می دیدند که عراقی ها حول محور مبارزه با تروریزم به وحدت رسیده اند وارد میدان شدند و با اعلام حمایت از سنی ها تلاش جدیدی بر مبنای تشدید درگیری طایفه ای و تجزیه بخش سنی عراق و در عملیات علیه داعش در الرمادی، مرکز استان پهناور الانبار شرکت کردند. شرکت هواپیماهای نظامی آمریکا در جنگ رمادی به ویرانی کامل رمادی منجر شد به گونه ای که نه تنها هیچ انسانی بلکه هیچ جنبنده ای زنده نماند در واقع الرمادی آزاد نشد بلکه از روی نقشه جغرافیایی محو گردید! آمریکایی ها وانمود می کنند که در منازعه کنونی بین عربستان و ایران سرگرم کاهش تنش هستند اما واقعیت چیز دیگری است. خبرهای موثق زیادی حکایت از آن دارند که در حین مذاکرات هسته ای میان ایران و ۵+۱، وزیرخارجه آمریکا در سفرهای متعدد به کشورهای عربی و بخصوص عربستان، توجه آنان را به لزوم یکپارچه سازی صفوف در مقابل ایران جلب کرد. آمریکایی ها با صراحت به مقامات سعودی گفته اند که ایران پسافرجام به مهار بیشتر نیاز دارد و این مسئولیتی است که آمریکا و کشورهای عرب منطقه به طور مشترک و همزمان برعهده دارند. وزیر خارجه و وزیر دفاع آمریکا در ماه های اخیر بارها به طور رسمی اعلام کرده اند که کشورهای عرب منطقه در معرض تهدید جدی از سوی ایران هستند و آمریکا سرگرم توانمندسازی آنان در برابر تهدیدات ایران است. وزیر خارجه آمریکا در تنش اخیر میان عربستان و ایران در حالی که اقدام موثری برای کنترل تندروی های رژیم سعودی که یک قلم آن قتل ۴۷ نفر عنصر مخالف خود در یک روز است، انجام نداده است، در تماس با دکتر محمدجواد ظریف خواسته است که ایران دست به اقدامی علیه عربستان نزند! با این وصف سیاست مهار تنش در واقع سیاست مهار واکنش ایران به حساب می آید! تماس موگرینی رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا با دکتر ظریف نیز از همین جنس می باشد. فیلیپ گوردون یکی از مشاورین وزیر خارجه آمریکا در امور خاورمیانه گفت ما نمی توانیم روابط ایران و عربستان را به پیش از تنش اخیر برگردانیم. وی بطور زیرکانه ای اضافه کرد «ما اکنون نه تنها شاهد جدایی سنی و شیعه هستیم بلکه فراتر از آن شاهد جدایی عربستان سعودی و ایران هستیم». سیاست آمریکا در مواجهه با تنش اخیر بین دو کشور منطقه بر ۳پایه اساسی استوار می باشد یک پایه آن افزودن بر تنش در قالب تشویق به آن از طریق مذاکرات محرمانه است. یک پایه آن مبتنی بر مهار رفتار ایران در قبال اقدامات سعودی است به گونه ای که در نهایت ایران طرف ضعیف دیده شود و پایه سوم سیاست آمریکا مدیریت افکار مدیران ایرانی است به گونه ای که آنان گمان کنند آمریکا موضع بیطرفی دارد و یا حتی مشغول جمعبندی برای انتخاب بین ایران و عربستان است و چه بسا به دلیل منطقی تر بودن رفتار ایران، تهران را بر ریاض ترجیح دهد! اما رفتار آمریکایی ها و نگاه راهبردی آنان به تمایزات ایران و عربستان و نزدیکی شدید ریاض به واشنگتن بیانگر آن است که آمریکایی ها سرگرم مدیریت صحنه منازعه و توسعه میدان و موارد آن هستند. رفتار آمریکایی ها بعد از اجرای تعهدات ایران در برجام به خوبی بیانگر آن است که آمریکایی ها دنبال کاهش تنش با ایران نیستند و منافع خود و هم پیمانانشان را در افزایش تنش با ایران می دانند. در حالی که دستگاه های اطلاعاتی آمریکا که به سیستم اطلاعاتی سعودی کاملا سوار می باشند به مقامات آمریکایی گفته بودند که قرار است به زودی آیت الله باقرالنمر اعدام شود، مقامات آمریکایی که با یک تلفن می توانستند رژیم سعودی را از این اقدام بر حذر دارند، این کار را نکردند و در عوض، پس از اقدام رژیم سعودی از تاثیر این اقدام بر افزایش تنش ابراز نگرانی کردند. به عبارت دیگر در این موضعگیری آمریکا تلاش کرد تا طرف مقابل را از واکنش متقابل علیه آل سعود بازدارد! آمریکایی ها بدون شک در قطع روابط تعداد معدودی از کشورهای عربی با ایران نیز نقش دارند از نظر آنان این اقدامات می تواند به عنوان بخشی از اهرم تضعیف موقعیت منطقه ای ایران مورد استفاده قرار گیرد. نباید در این موضوع تردید کرد که آمریکایی ها برای ترساندن ایران برنامه های دیگری هم در دستور کار دارند که یکی از آنها افزایش فشار بر جمعیت های شیعی در کشورهای مختلف خواهد بود کما اینکه در همین ایام شاهد مواردی از آن در نیجریه، افغانستان، پاکستان و آذربایجان بوده ایم. آنان «فشار» و «دیپلماسی» را به طور توأمان پیش می برند تا به تغییرات عمده ای در رفتار حریف سرسخت خود نایل گردند. رفتار بیش از حد دیپلماتیک ایران پس از قضایای اخیر و ابراز خوشبینی هایی که در روزنامه های دولتی ایران نسبت به آمریکا در منازعه ایران و عربستان منعکس گردید آمریکایی ها را در این مسیر به اشتباه می اندازد. آنان گمان می کنند این سیاست جواب می دهد و اقتدار ایران در برابر رژیم ناچیزی مثل عربستان را کاهش می دهد. آنان از اقدامات شجاعانه ایران در برابر وابستگان خود می ترسند و آن را بر هم زننده موقعیت و سیاست های خود ارزیابی می کنند. منبع: الوقت ۳۰۲ ∎
یکشنبه ، ۲۰دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: علت نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]