واضح آرشیو وب فارسی:نماینده: رهبر معظم انقلاب اسلامی دیروز و در جمع مردم قم در تبیین نقش و جایگاه مجلس فرمودند: «مجلس خیلی مهم است. هم از نظر قوانین و ریل گذاری برای حرکت دولت ها و هم در مسائل بین المللی. ملاحظه می کنید مجلس کنونی در مسائل بین المللی مواضع خوبی می گیرد. این کجا و اینکه مجلسی در مقابل دشمنان بین المللی حرف آنها را بزند؛ مجلسی که در قضیه هسته ای و ... حرف دشمن را تکرار کند.»به گزارش «نماینده» ، تاریخ سیاسی جمهوری اسلامی سرشار از فراز و فرودهای سیاسی جریان های گوناگون است و سپهر سیاست ورزی برای هریک از کنشگران این عرصه، افت وخیزهای فراوانی داشته است. در این میان نقش مجلس شورای اسلامی به عنوان قوه مقننه جمهوری اسلامی ایران و تبلور مردم سالاری دینی و مشارکت ملت در تعیین سرنوشت، برجسته و انکارناپذیر است. رهبر معظم انقلاب اسلامی دیروز و در جمع مردم قم در تبیین نقش و جایگاه مجلس فرمودند: «مجلس خیلی مهم است. هم از نظر قوانین و ریل گذاری برای حرکت دولت ها و هم در مسائل بین المللی. ملاحظه می کنید مجلس کنونی در مسائل بین المللی مواضع خوبی می گیرد. این کجا و اینکه مجلسی در مقابل دشمنان بین المللی حرف آنها را بزند؛ مجلسی که در قضیه هسته ای و ... حرف دشمن را تکرار کند.» بدین ترتیب می توان دو سنخ از مجلس را شناسایی کرد که شکل گیری هرکدام از این دو نوع مجلس می تواند تبعات و پیامدهایی متفاوت برای منافع ملی و مصالح کشور به همراه داشته باشد. برای نمونه می توان با بررسی کارنامه یکی از مجالس پس از انقلاب که از قضا جنجال برانگیزترین نیز بوده است، به بررسی این شاخص در خصوص مجلس مذکور پرداخت و اینکه در ذیل کدام یک از دو سنخ طبقه بندی می شود را معین نمود. در زمستان سال ۱۳۷۸ انتخابات ششمین دوره مجلس شورای اسلامی در حالی برگزار شد که فضای سیاسی اجتماعی کشور به شدت متأثر از دوره دوم خرداد و گفتمان آن یعنی «توسعه سیاسی» بود و دولت وقت هم در راستای راهبرد تجویزشده تحت عنوان «فتح سنگر به سنگر» به دنبال شکل گیری مجلسی همسو با خود بود. به هر روی شرایط خاص سیاسی و شدت عمل توپخانه رسانه های زنجیره ای –که حتی افرادی همچون آقای هاشمی رفسنجانی نیز از آن در امان نماند- صحنه انتخابات را به گونه ای رقم زد که مجلس با اکثریت جریان همسو با دولت شکل گرفت و بدین ترتیب جنجالی ترین مجلس تاریخ جمهوری اسلامی آغاز به کار کرد. جنجال های مجلس ششم از همان روزهای نخست در قالب طرح اصلاح قانون مطبوعات و نیز برخی مقاومت ها در برابر حکم حکومتی مرتبط با آن شروع و خیلی زود مشخص شد که تندروی نمایندگان جدید تا حدی است که رویکردهای دولت وقت را که در حقیقت عامل موفقیت آنها در انتخابات بوده است، نیز برنمی تابند. سیاست زدگی افراطی، بی توجهی به مطالبات واقعی و معیشتی مردم، فراموشی عدالت خواهی، تلاش برای غوغاسالاری و تنش زایی درون حاکمیت و نیز دوگانه سازی با دیگر ارکان نظام از مهم ترین ویژگی های رفتار مجلس ششم در عرصه داخلی بود. درعین حال رویکردهای مجلس ششم منحصر به عرصه های داخلی نشده و بر تعاملات خارجی کشور نیز تأثیرگذار بود. مرعوب بودن و انفعال در مقابل سلطه گران، مطالبه ذلت و سازشکاری در مقابل استکبار، به فراموشی سپردن آرمان های امام و انقلاب در حوزه سیاست خارجی و بین المللی و اتخاذ مواضع همسو با منافع دشمنان نظام و رضایت بخش برای سلطه گران از مهم ترین ویژگی های کارنامه تاریک مجلس ششم در حوزه سیاست خارجی بود. در دوره پس از یازدهم سپتامبر که تهدیدات رئیس جمهور وقت امریکا روزافزون شد، در شرایطی که کشور به مواضعی عزتمندانه و از سر اقتدار در برابر زیاده خواهی غرب نیازمند بود، ۱۲۷ تن از نمایندگان مرعوب وقت در نامه ای به مقام معظم رهبری خواستار پذیرش جام زهر و تسلیم شدن در برابر مطامع غرب شدند. در این نامه حتی یکی از نمایندگان محوری مجلس ششم که در رسانه ها به عنوان «چریک پیر» مشهور است با طرح این جمله ذلت بار که «از امریکای تا بن دندان مسلح می ترسم»، گفت: «مسلم است که می ترسم! کیست که از یک امریکایی تا بن دندان مسلح که در عراق خود را چنین نشان داد و هیچ احترامی برای استقلال دولت ها قائل نیست، نترسد! بله، من می ترسم، ظاهراً امریکایی ها هر کاری که بتوانند می کنند، سازمان ملل متحد یا حتی افکار عمومی غرب هم اهمیت ندارد.» دیگر نماینده جنجالی عضو حزب منحله مشارکت هم اذعان می داشت: «برای ترسیدن، شعور ترس لازم است. بعضی ها ممکن است نترسند، چون شعور درک خطر را ندارند! شواهدی که در هفته های اخیر از تحلیل های بعضی از تحلیلگران دیدیم، نشان می دهد که پاره ای از آقایان، اصولاً اطلاع دقیق و درستی از توان تسلیحاتی پیشرفته و سیطره اطلاعاتی امریکا و دیگر کشورها و نقاط واقعی قوّت و ضعف طرف مقابل ندارند.» چنین مجلسی نه تنها تأمین کننده و تقویت کننده منافع ملی کشور نبود، بلکه گاهگاه با طرح اظهارات دشمن شادکن، مواضع دشمنان ملت ایران را تقویت می کرد. چنانکه یکی از نمایندگان همین مجلس با تأیید ادعاهای رسانه های سلطه گر مبنی بر فعالیت های غیرصلح آمیز هسته ای ایران، نظام اسلامی را به دروغ گویی متهم کرد! شوربختانه آن روزها ملت ایران ناباورانه شاهد آن بودند که بسیاری از مواضع رسانه های بیگانه از حلقوم نمایندگان مجلس و از تریبون خانه ملت شنیده می شد! اینک تشت رسوایی بسیاری از عناصر نفوذی ای که در مجلس ششم توانسته بودند به خانه ملت راه یابند، به زمین افتاده است، چنانکه بسیاری همچون موسوی خوئینی، پیرمؤذن و حقیقت جو با پایان یافتن مأموریتشان در مجلس، به غرب کوچ کرده و در پناه سلطه گران مأوی گرفتند. تجربه مجلس ششم یکی از تلخ ترین تجارب تاریخی ملت ایران در گزینش نمایندگان بود، تجربه ای که در آن عناصر جریان نفوذ توانست با شعارهای فریبنده اقبال عمومی را به خود جلب کند و پس از قرار گرفتن در کرسی های قدرت راه خیانت در پیش گرفتند. مرور این تجربه های تاریخی، هرچند تلخ است، اما حداقل فایده آن درس گرفتن و دوری گزیدن از تکرار اشتباهات است. اشتباهاتی که تکرار آن، این بار می تواند خسارت های جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد.
یکشنبه ، ۲۰دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نماینده]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]