واضح آرشیو وب فارسی:اهروصال: فضای انتخابات همواره بهترین فضا برای اجرایی کردن پروژه های سیاسی و اجتماعی است. کمااینکه تجربه ثابت کرده است که آمریکا همیشه از این ایام برای عملیاتی کردن طرح ها و نقشه های خود استفاده کرده است.به گزارش اهروصال ، ده سال پیش، در بحبوحه نهمین انتخابات ریاست جمهوری، “مایکل لدین”، نومحافظه کار ارشد آمریکایی و مسئول پرونده سیاست داخلی ایران در بنیاد دفاع از دموکراسی ها، در مقاله ای با عنوان “سریع تر لطفا!”، به صراحت به ایجاد ” انقلاب رنگی” در ایران اشاره و گفته بود: “غرب متحد می تواند کاری را با ایران انجام دهد که قبلا برای اوکراین انجام داد. همان انقلاب گل سرخ که در گرجستان راه انداختیم، همان رفراندومی که در این تابستان علیه چاوز در ونزوئلا انجام دادیم و قبل تر در هاییتی و باز هم قبل تر از آن در نیکاراگوئه و شیلی انجام داده بودیم.” لدین تأکید کرده بود: “می خواهم بیان کنم تغییر رژیم [ در ایران] باید خط مشی ما باشد. می خواهم از گروه های طرفدار دموکراسی در جامعه ایرانی، حمایت کنم. می خواهم از آن ها حمایت سیاسی و مالی کنم. می خواهم اخبار و تبلیغات آن ها پخش شود. همان طور که ما در زمان جنگ سرد با شوروی انجام دادیم.” راهبرد دائمی آمریکا در قبال ایران انتخابات ۸۴ که با مشارکت بالای مردم برگزار شد، نقشه های مایکل لدین و سایر مقامات آمریکایی برای “تغییر رژیم” در ایران با شکست مواجه شد. اما گویا از همان زمان برای انتخابات چهار سال بعد نقشه کشیدند. در کتاب “سایه ی عقاب ها” (طرح سری حمله ی امریکا به ایران) با استناد به منابع اطلاعاتی مختلف، برآوردی جامع از احتمال حمله آمریکا به ایران مورد بررسی قرار گرفته است. در فصل بیست وپنجم این کتاب، سناتور جان مک کین به وضوح حتی به رنگ انقلاب مخملی بعدی ایران، یعنی “رنگ سبز” نیز اشاره کرده بود. فتنه ی ۸۸ محصول چنین طراحی بود که گرچه خسارت های زیادی به بار آورد، اما با درایت و تدبیر رهبر انقلاب و هوشیاری و بصیرت مردم، راه به جایی نبرد. در عوض، دشمن حالا دیگر فهمیده بود که انقلاب اسلامی را به دلیل برخورداری از پایگاه گسترده ی مردمی نمی تواند از طریق “انقلاب رنگی” از پای در بیاورد. پس تاکتیک خود را می بایست تغییر می داد اگرچه هدف همان هدف بود: تغییر نظام. توافق هسته ای و فضای بعد از برجام، این تصور را در مقامات آمریکایی به وجود آورد که می توانند پروژه ی تغییر نظام را از طریق دیگری پیش ببرند. آن چنان که توماس فریدمن، تحلیلگر مطرح روزنامه ی نیویورک تایمز، اسفندماه سال گذشته (یعنی پیش از توافق میان ایران و غرب) اذعان کرده بود: “به نظر من با توافقی که اوباما با ایران بر سر مسئله ی هسته ای انجام می دهد امکان این تغییر در داخل ایران فراهم می شود.” نشانه این تغییر تاکتیک آمریکایی ها نیز، همان است که رهبر انقلاب در ماه های اخیر از آن به “پروژه ی نفوذ” تعبیر کرده اند. هدف از پروژه ی نفوذ، «استحاله ی جمهوری اسلامی» و «تغییر باطن و سیرت، با حفظ صورت و ظاهر» آن است. اما آن چنان که آدام ارلی، سفیر آمریکا در بحرین، در جلسه ای که با برخی مسئولان کشورهای عربی در منامه در سال ۲۰۰۹ گفته است، هیچ فشاری به دولت ایران بدون تقویت “جریان های طرفدار غرب” کارساز نیست. نفوذ در انتخابات ۹۴ فضای انتخابات همواره بهترین فضا برای اجرایی کردن پروژه های سیاسی و اجتماعی است. کمااینکه تجربه ثابت کرده است که آمریکا همیشه از این ایام برای عملیاتی کردن طرح ها و نقشه های خود استفاده کرده است. انتخابات اسفند ۹۴ نیز همین ویژگی را دارد و روشن است که «آمریکایی ها به این انتخابات چشم طمع دوخته اند». «این خیلی مسئله ی عجیب و خیلی مسئله ی مهمّی است. کسانی که در مسائل گوناگون دسترسی به اطّلاعات دارند، خوب میدانند که چه دامی برای کشور گسترده اند یا میخواهند بگسترانند برای نفوذ کردن در حصن و حصار اراده و فکر و تصمیم ملّت ایران، با انحاء مختلفِ تدابیر و سیاستها و توطئه ها؛ این الان در جریان است؛ مردم در باب انتخابات باید خیلی متوجّه این باشند.۱۴/۱۰/۹۴» این موضوعی است که می توان آن را به وضوح در اظهارنظرهای اخیر مقامات آمریکایی ملاحظه کرد. باب کورکر، سناتور جمهوری خواه صراحتا اعلام کرد: “هرچه می گذرد بیشتر مطمئن می شوم که عدم انجام اقدام مقتضی از جانب کاخ سفید علیه فعالیت های موشکی ایران فقط یک دلیل دارد و آن هم تمرکز ما بر انتخابات آتی ایران است.” فارین پالیسی، مهم ترین نشریه آمریکا در حوزه سیاست خارجی، در تحلیل خود از سخنان کورکر نوشت: “بدین ترتیب مشخص است انتخابات آینده ی ایران تا چه حد برای امریکا حائز اهمیت است.” جی سالمون، خبرنگار متخصص امور ایران در روزنامه ی وال استریت ژورنال نیز چند روز پیش نوشت که مقامات آمریکایی و اروپایی در محافل خصوصی اعلام کرده اند که امیدوارند کاهش تحریم ها بتواند سبب حمایت از یک جریان خاص سیاسی در انتخابات سراسری اسفندماه بشود. انتخاباتی که به تعبیر مؤسسه امریکن اینترپرایز، ” تاثیر بالقوه ی عظیمی در جهت گیری آینده ی این کشور [ایران] دارد.” چه باید کرد؟ اهمیت انتخابات پیش رو از آن جهت است که آمریکا درصدد نفوذ به «مراکز تصمیم گیر و تصمیم ساز» با تقویت جریان های طرفدار غرب در کشور علیه خط انقلاب اسلامی است. حال در برابر این طرح و نقشه دشمن چه باید کرد؟ نقش مردم و مسئولان در این برهه چیست؟ با این مقدمه مفصل می توان نگاه روشنتر و دقیقتری به بیانات رهبر انقلاب در دیدار با ائمه جمعه سراسر کشور داشت: [نهادهای مسئول وظیفه دارند که اگر نامزد انتخابات] «آدم صالحی است، ما او را رد نکنیم، میدان بدهیم به اینکه او بیاید. نقطه ی مقابلش هم همین جور است؛ اگرچنانچه آدم ناصالحی است، راهش ندهیم؛ اگرچنانچه در این مجلس… آدمی باشد که صلاحیّت قانونی ورود در اینجا را نداشته باشد و ما از این اغماض کنیم، صرف نظر کنیم، رعایت نکنیم، دقّت نکنیم و او وارد بشود، این هم باطل کردن حقّ مردم است، خراب کردن حقّ مردم است؛ این هم ضدّ حقّ النّاس است.» نقش مردم نیز به طور طبیعی مشخص می شود که اولا مانند همیشه حضور حداکثری در انتخابات خواهند داشت. ثانیا به لیست های انتخاباتی توجه کنند و فقط به آن ها که قابل اعتمادند رأی دهند. ثالثا اینکه «حرکت خود را -چه در این انتخابات و چه در هر مسئله ی مهمّ دیگر اجتماعی- درست ضدّ خواست دشمن انجام بدهد.» و نهایتا اینکه مراقب ورود عنصر نفوذی به مجلس باشند که «اگر فرض کنیم عنصر نفوذی به شکلی وارد مجلس شورای اسلامی بشود یا وارد مجلس خبرگان بشود یا در ارکان دیگر نظام نفوذ بکند، مثل موریانه از داخل می جَود و پایه ها را سست می کند و فرو می ریزد. منبع: پایگاه اطلاع رسانی مقام معظم رهبری
یکشنبه ، ۲۰دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اهروصال]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]