تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805678119
ایران؛ دیپلماسی خویشتن داری، هنر صبر
واضح آرشیو وب فارسی:سکو نیوز: (ایران؛ دیپلماسی خویشتن داری، هنر صبر)عنوان سرمقاله امروز روزنامه تجارت به قلم(هومن جعفری)است که در آن می خوانید: 1.روزگاری سفرای بزرگترین کشورهای اروپایی ایران را ترک کردند. کشورهایی که با آنها بیشترین مبادلات تجاری، بازرگانی و انسانی را داشتیم. بیشترین جمعیت ایرانیان خارج از مرزهایمان را پیششان داشتیم. دو یا سه بار رفتند و بعد هم برگشتند. زندگی ادامه یافت. بی آنها و حضورشان در تهران زیستیم. برگشتند. مبادلات ادامه یافت. زیستن ادامه یافت. حالا جیبوتی و عربستان ترکمان کرده اند. شاید سودان. شاید اردن و دو سه کشور از همین دست. تهدیدمان کرده اند به قطع ارتباط یا تعداد کمتر کارمندان سفارت. غیبتشان هیچ ارزشی ندارد. هیچ تاثیری و هیچ نگرانی خاصی. می روند و بر می گردند. روزگاری ایران را بزرگترین کشورها تهدید می کردند و حالا که ما با آنها بر سر یک میز نشسته ایم و در دیپلماسی، پایاپای با آنها قرارداد امضا کرده ایم، حضرات شیخ نشین جنوبی و دوستان شان را این کار خوش نیامده. نیامده باشد. برای کداممان مهم است؟ قطع ارتباط با این کشورها برای ما چه ترسی دارد؟ چه واهمه ای؟ چه از دست می دهیم؟ هیچ. نه پیوند عاطفی داریم، نه رابطه تجاری قدرتمند و نه اشتراک یا ارتباطی. سالهاست در زمین مقابل ما توپ می زنند! نشانه ها را جدی بگیریم. ببینیم که دیپلماسی دارد ما را تا کجا می برد. ببینیم تندروی ما را چگونه معرفی می کند. دو گزینه واضح پیش روی خودمان داریم. دیپلماسی و گفتگو در یک سمت که ما را تبدیل می کند به شکافنده رابطه سنتی آمریکا با تمام متحدانش در منطقه (از عربستان و ترکیه بگیرید تا رژیم صهیونیستی) و تندروی خاصه از نوع بالا رفتن از دیوار سفارتخانه های مختلف، تبدیلمان می کند به سمبل ترس. یادمان باشد حتی در این عصر داعش هم هستند رسانه هایی که اصرار دارند ایران پشت همه این ترس ها قرار دارد. 2. دو ماه پیش گزارش دستگاه اطلاعاتی آلمان در باره ابعاد جاه طلبی های امنیتی یا ضد امنیتی حاکمان کم تجربه عربستان در میان حیرت همگان منتشر شد چه معمولا و در هر سال، دستگاه های اطلاعاتی غرب گزارش هایی در مورد ابعاد تروریستی برنامه های توسه طلبانه ایران منتشر می کردند که در یک جمله این بود : حمایت مالی از تروریست ها در تمام دنیا! این خلاصه گزارش هایی بود که در مورد ایران منتشر می شد اما امسال انگار تصمیم گرفته بودند چیزی متفاوت منتشر کنند. دستگاه اطلاعاتی آلمان به صراحت نسل جدید، کم تجربه و از همه مهمتر ماجراجو و تازه به قدرت رسیده حکومت عربستان را به در سر داشتن تفکرات خطرناک متهم می کرد. کمی بعد از آن بود که عربستان تصمیم گرفت تا نقش آمریکا را بازی کند. ائتلاف بین المللی تشکیل دهد. در نقاط مختلف دنبال خرید نفوذ باشد و بکوشد تا تمام سرمایه و توان خود را روی مهار ایران پیاده کند. اولین نشانه ها بسیار زود به نمایش گذاشته شدند. حمله به عزاداران شیعه در آذربایجان و بعد قتل عام باورنکردنی شیعیان نیجریه. نیجریه از کی در ائتلاف عربسان برای خود جایی یافت؟ زمانش شاید خیلی دقیق نباشد اما اولین رونمایی رسمی از اتحاد این دو در اجلاس اوپک رخ داد. جایی بین حمله به شیعیان در آذربایجان و حمله به شیعیان در نیجریه، اجلاس اوپک برگزار شد. نیجریه به عنوان سخنگوی نیابتی عربستان، قبل از ورود زنگنه، علیه سیاست های نفتی ایران دست به اعتراض زد و بلافاصله هم پاسخ خود را از زنگنه دریافت کرد. حمله به شیعیان در نیجریه کمی بعد رخ داد. از آن روز بود که فهمیدیم در نیجریه هم باید با عربستان بازی کنیم. 3. اتفاقات چند هفته اخیر همان روندی را نشان می دهد که دستگاه اطلاعاتی آلمان هشدارش را داده بود. اینکه عربستان تصمیم دارد تا به هر هزینه ای، توافق برجام را متوقف کند. فهرستی از تمام اتفاقاتی را که قابلیت اثرگذاری روی برجام را داشته اند و در این یکی دو ماه اخیر رخ داده اند مرور کنید تا متوجه تقسیم وظایف دقیق بین عربستان و اسراییل شوید. اسراییل توان خود را روی کنگره گذاشته تا با متمم ها، لایحه ها و قوانین بحث برانگیزی مثل قانون جدید مهاجرت و همچنین قانون جدید شفافیت مالی تروریسم! عربستان هم در این مدت بارها و بارها کوشیده تا ایران را در زمین های مختلف درگیر کند. در آذربایجان، اجلاس اوپک، نیجریه و بعد بر سر ماجرای اعدام شیخ نمر و اتفاقات رخ داده در تهران و مشهد. پاسخ جمهوری اسلامی ایران و همچنین آمریکا، پرهیز از ورود به مناقشه هایی بوده که این دو کشور ماجراجو ایجاد کرده اند. کوشیده اند تا با خویشتن داری و همچنین با اعتدال تصمیم بگیرند، واکنش نشان دهند و برجام را پیش ببرند. اینکه جان کری در اوج فشارها و تنش ها تاکید می کند تا اجرایی شدن برجام چند روزی بیشتر باقی نمانده بی دلیل به افزایش فشارهای وارده بر دو کشور نیست. 4-هر چه اسراییل و عربستان بیشتر بر آمریکا و ایران فشار بیاورند، منافع مشتکر این دو کشور به هم نزدیک تر می شود. هر چند ایران بسیار خویشتن دارانه، وسوسه ایجاد رابطه همه جانبه با آمریکا – رویایی که عربستان هر روز بیشتر از آن دور می شود – را پس می زند ، آمریکا روز به روز بیشتر در پی ایجاد نظمی نوین در منطقه با محوریت ایران است. دقیقا همان اصطلاحی که استفان کینزر کارشناس برجسته روابط ایران و آمریکا و نویسنده کتاب همه مردان شاه، در یادداشت اخیرش در پولتیکو، به اوباما پیشنهاد داده. رها کردن عربستان و ایجاد یک پیوند امنیتی با ایران برای بازگرداندن ثبات به منطقه. به یمن، بحرین، سوریه، افغانستان، عراق و همچنین لبنان. عربستان با فشارهای اخیر، جایگاه خود در این نظام امنیتی جدید در منطقه را روز به روز بیشتر از دست می دهد. از همه مهمتر جمله ای است که بعد از اعدام شیخ نمر شهید، و قطع رابطه عربستان با ایران از سوی دستگاه دیپلماسی آمریکا منتشر شد. جمله ای که البته بر زبان نیامد اما در زبان یک تحلیل گر روابط آمریکا با خاورمیانه گذاشته شد. اینکه در مقابل ایران، با مسوولیت خودتان ریسک کنید. ما با شما نیستیم. این را مقایسه کنید با واکنش حمایتی تمام جانبه آمریکا و ناتو از ترکیه بعد از سرنگون کردن هواپیمای روسی. 5. تا اجرایی شدن برجام زمان زیادی باقی نمانده. این توافق نامه ایران و آمریکا را به متحد تبدیل نمی کند اما ریشه تمام اتحادهای آمریکا در منطقه را بیرون می کشد. عربستان و اسراییل از همین روست که با هر آنچه دارند وارد بازی شده اند. کلید سپری کردن این روزها در خویشتن داری است. در اعتدال. در بیان تمام انچه به آن اعتقاد داریم، با زبان خوش و با پرهیز از جنجال سازی. کمی صبر...کمی خویشتن داری و بعد ... روزگار تازه ای در این منطقه رقم خواهد خورد. به دست مردانی از دیار پارس. 6. سه کشور بزرگ منطقه که داعیه رهبری کشورهای خاورمیانه را دارند ایرانند و عربستان و ترکیه. شگفت اینکه ترکیه و عربستان چه ساده دارند نشان می دهند که فاقد بزرگترین عنصر برای رهبری منطقه هستند. صبر و به وقت لزوم خویشتن داری. ایران در حال مخابره این پیام به تمام دنیاست. آنکه بحران می آفریند ما نیستیم. ترکیه با یک اقدام خصمانه، ناتو و روسیه را تا مرز جنگ جهانی پیش برد. عربستان با این بازی های دیوانه وار نشان داده که سکان هدایت خود را به دست رانندگانی ناشی و مست داده. ایران همچنان کارت هایش را با احتیاط بازی می کند. با احتیاط، دوراندیشی و صبر. صفت های بایسته یک رهبر.
شنبه ، ۱۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سکو نیوز]
[مشاهده در: www.neconews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها