واضح آرشیو وب فارسی:پویش: صدرنشین جدول گلزنان لیگ، پرسپولیسی است. در جدول بهترین پاسورها رجب زاده در صدر قرار دارد. دروازه بان استقلال خوزستان رکوردشکنی کرده و بیشتر از هر دروازه بان دیگری گل نخورده است. با این وجود، نه پرسپولیس و نه ذوب آهن و نه استقلال خوزستان، صدرنشین لیگ نیستند. آی اسپورت - یک / تجربه، بهای سختی دارد. گاهی اخراج، تحقیر و صبر. مثل مظلومی چهار سال قبل. روزی که در آزادی، برای مربی آینده تیم بنر آوردند و عذرش را خواستند. از استقلال دور شد و دور از استقلال شکست. آلومینیوم و مس را به لیگ یک فرستاد و جواب چهار بردش را شش تایی شدن جلوی پرسپولیس گرفت. شکست، کوچک شد اما از بین نرفت. صبر کرد. صبر کرد و برگشت و تیم جدیدی ساخت. این بار، تجربه را مثل آییده روبرویش گذاشت تا دوباره، صاحب یک تیم بزرگتر از خودش نشود. تیمی که بازیکنانش، بین دو نیمه قرارداد فسخ کنند و او حتی نتواند دلیلش را از آن ها بپرسد. دو / صدرنشین جدول گلزنان لیگ، پرسپولیسی است. در جدول بهترین پاسورها رجب زاده در صدر قرار دارد. دروازه بان استقلال خوزستان رکوردشکنی کرده و بیشتر از هر دروازه بان دیگری گل نخورده است. با این وجود، نه پرسپولیس و نه ذوب آهن و نه استقلال خوزستان، صدرنشین لیگ نیستند. از 17 هفته لیگ امسال، 11 هفته استقلال در صدر بوده و سپاهان و استقلال خوزستان، هر کدام فقط 3 هفته صدرنشینی را تجربه کردند. استقلال، با همان رازی صدرنشین شده که چهار سال قبل ، پاشنه آشیل شان بود. سه / مظلومی آخرین سالی که روی نیمکت استقلال نشست، نیم فصل را در صدر و با اختلاف 6 امتیازی سپاهان جشن گرفت. خوشحال و مغرور. فکرش را هم نمی کرد کسی بتواند تیم پرستاره اش را زمین بزند. دو جین ستاره که لقب پرستاره ترین تیم ادوار لیگ را گرفته بودند. ورق، خیلی زودتر از انتظار برگشت. کرار دعوا کرد، مجیدی رفت، انگشت پای آندو شکست، مجتبی مصدوم شد و استقلال، سقوط کرد. چرخ زمانه برای مظلومی بدچرخید. صدر و شکست ناپذیری دربی همزمان از دست رفتند. مظلومی بیکار شد و هر سال بیرون گود، از اتفاقات نیم فصل حرف زد. از بی وفایی و مصدومیت. اتفاقاتی که اگر نمی افتادند، او صاحب اولین قهرمانی استقلال در لیگ برتر بدون قلعه نویی و اولین دابل استقلال در تاریخ باشگاه بود. امسال هم کرار دعوا کرد، خسرو مصدوم شد و شهباززاده یک ماه از خانه بازی های استقلال را تماشا کرد، اما استقلال، سرجایش ماند. قرص و محکم در صدر. این بار هم بی وفایی بود، کرار هم بود. حاشیه هم کم نداشتند اما به جای یک دسته ستاره و یک دسته بازیکن معمولی ناراحت، یک تیم بودند. چهار / پرسپولیس بدون طارمی، دست و پایش می لرزد. برانکو از ترس محرومیت، او را قبل از دربی بیرون می گذارد. یحیی حتی نمی تواند یک روز همزمان از حدادی فر و رجب زاده دور شود. گلر استقلال خوزستان هم برای ویسی، از پدر و مادر خوب بهتر است. بر خلاف آن ها، استقلال این فصل بازی بدون بیشتر ستاره هایش را تجربه کرده و موفق هم بوده. موفق بوده، چون فهمیده ستاره های فوتبال ایران، قابل اتکا نیستند. مثل سوشا، یکدفعه غیب می شوند و مثل بختیار، یک شبه هوای تیم دیگری را می کنند. کرار باشند، دعوا می کنند و شهباززاده باشند، مصدوم می شوند. نباید زیاد روی آن ها حساب کرد. همیشه، باید به فکر روز مبادایی هم بود. پنج / سه گلزن اصلی استقلال، امسال به یک اندازه گل زده اند. در نبود رحمتی طالب لو هست. در غیاب خسرو، آرش یا برزای بازی می کنند و یعقوب و محسن کریمی رقیب یک پست خالی سمت چپ هستند. دوران ستاره بازی تمام شده است. دوران خرید یک مجموعه جذاب از نام ها که بدون مربی، جام را به خانه می آوردند. ستاره هایی که اگر روزشان بود، روزت را می ساختند و اگر روزشان نبود تیم را هم با خودشان غرق می کردند. عادت داشتند فقط جسم شان در تیم باشد. منتظر یک اول فصل جدید، که دنبال قرارداد بهتری بگردند یا نیم فصلی که رضایتنامه بگیرند و به قطر بروند. راز موفقیت این بار، داشتن تیم است. پر از نفرهایی که بودن شان تیم را بهتر می کند اما با نبودنشان، کسی عزای عمومی نمی گیرد. یک تیم، مثل صدرنشینی که مربی آن بهتر از هر کسی طعم بی وفایی را می داند. پیمان صالحی / تماشاگران امروز
شنبه ، ۱۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پویش]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]